Ma,veel te vroeg ben Je pa en ons ontnomen. En na zeven jaar kwam Pa Je achterna. Hij zag Je toch zo graag. Waak nu samen met Patrick over ons.
Rust zacht.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
**** Wie het eenvoudige verzaakt,is geluk hebben niet waard****
01-11-2011
Vandaag staan wij stil bij onze geliefden,die te vroeg zijn heengegaan.
Pa en Ma jullie zijn ons te vroeg ontvallen. Wat weet je als negenjarig kind van de wereld. We hebben jullie amper gekend. Make en Pake,bij jullie was ik gelukkig. Jullie gaven mij de liefde die ik nodig had. Tijdens de vakantie kwamen jullie mij steeds ophalen.
Het was fijn bij jullie,vechten om op schoot bij Pake Make,toen je ziek werd heb je veel afgezien. Zes maanden heb ik je iedere dag verzorgd. Ik zag je aftakelen,ik bad voor je dood. Niets geen enkel woord kwam uit je mond. Je leed heel veel pijn,maar klaagde niet. Toen heb ik jou verzorgd Pake. Hoe dilwijls vroeg je"neem mij mee". Dat ging niet,daar ikzelf geen uitweg vond. Je hebt gevochten tegen de dood. maar deze strijd heb jij ook verloren. Patrick jij bent ook plotseling heen gegaan. Wij hadden nog veel vooruit zichten voor jou. Doelloos liep ik rond,een deel van mij was ook gestorven. Het heeft heel lang geduurd eer ik het een beetje kon aanvaarden. Daar had je veel verdriet van. Mame leef zei je,ik help je wel. Maar dit wou niet doordringen bij mij. Suzanne toen kwam het onheil over jou. Je te moeten missen,doet enorm veel pijn. Je laat on allen met een grote leegte achter. Soms vraag ik mij af,is er wel iets! Waarom moet dit allemaal gebeuren? Sander je kleinkind riep heel hard buiten Oma als ik een lang koord had,dan kwam ik je halen. Je wist niet beter,kleine jongen. Zo moet ons leven verder gaan, met veel vallen en opstaan hopende dat jullie allen samen zijn. Rust allen zacht,ik zal veel naar de hemel kijken, naar de sterretjes die schitteren en naar ons lachen. Ik geef jullie allen een dikke zoen,in de hoop dat wij eenmaal wij allen samen zijn. xxxx Lieve.
Toen ik gisteravond naar boven de hemel keek, leek alles even stil te staan. Geen zuchtje wind,geen bewegingen, niets leek nog door te gaan. Geen geluiden,geen geritsel van blaadjes om me heen, totdat daarginds in de verte een heel klein lichtje verscheen. Het was een warm licht,als de liefde van de ouders voor hun kind, waarbij de schoonheid je hart verblind. De warme stralen,jij was het,je lachte en heel even was ik blij, maar hoe ik ook probeerde,het nemen kon ik niet, en het mooie licht,maakte plaats voor veel verdriet. Dag lieve jongen,mag de schoonheid van je ziel, anderen doen verblinden zoals het mij heeft verblind, en mag ik hopen dat jij dan hierboven het geluk vindt. Lief klein sterretje moge jouw lichtjes altijd schijnen, de herinnering blijft bij ons en zal nooit verdwijnen. Zolang jij lieverd aan de hemel zal stralen, hopen wij de juiste weg te bewandelen en nimmer te verdwalen, Lieverd men heeft mij verteld dat jullie hier boven saampjes over ons zullen waken.
60 Jaar geleden Werd Je door God gegeven. Om mensen te helpen in hun leven. Pijn en verdriet ben Je veel tegen gekomen. Je stond vroeger in de gezondheidszorg. Het was moeilijk waar Je werkte, Je stond in de afdeling van zieke kindjes met die vreselijke ziekte. Hoe dikwijls huilde Je,omdat een kindje het niet ging halen. Samen met Jos heb Je een mooi gezin opgebouwd. Kleinkinderen kwamen ook in Jullie leven. Wat was Je blij met de drie jongens zoals Je altijd zei. De woensdag was samen met Jos voor de kleintjes. Je hebt goed voor hun gezorgd. Toen er nog twee kindjes op komst kwamen, sloeg bij Jou het nootlot toe. Je hebt gevochten als een leeuwin. Toch wou Je die twee kleindjes groot brengen. Maar het ging niet meer. Na een jaar van heftig vechten zou het niet lang meer duren. Je hebt de 60 nog niet gehaald. Nu ben Je daar waar Je moet zijn. Wij missen Je nog iedere dag. Lieve Suzske,het ga je goed. Knuffels xxxx Lieve.
Deze parels worden zelf gekweekt. Tussenin wordt er een knoop gelegd,omdat parels elkaar niet mogen raken. In het midden een sierstukje. Om de halsketting vast te maken een magneet slot.
Hier oze lieve schat,Patrick als baby. Ik heb Hem laten boetseren van een foto. En hier had ikzelf hem een broekje en bloesje aangedaan, wat wij graag zagen.
Een dubbele kaart op een doosje. Langwerpig doosje versierd met bloemetjes. Bovenop met enkele snuisterijen. De kaart bestaat uit twee bollen. De onderkaart is ietjes groter gemaakt voor het contrast. Aan de linker kant een figuur uitgeprikt en met dotjes opgezet,waarlangs een goude draad loopt. Het tweede stuk is het figuur uitgesneden en opgebouwd in 3D.Lijntjes en bladeren geborduurd en versierd met plakdotjes.
Een kaart in 3D. Het figuur heel fijn uitgesneden en opgeplakt op een kaart. Geborduurd met reflecta garen en versierd met snuisterijen zoals bv.vlindertjes.
Het figuur is in pyramidsvorm uitgesneden,en trapsgewijs opgebouwd. Een ronde opening in het midden,onderin het figuur,en boven de ronding met bloemetjrs uitgesneden. Onder een figuur geponst. Leuk voor kinderen.
Deze kaart heb ik gemaakt voor de dochter van Bo. Het bruidspaar uitgesneden en opgebouwde in 3D. Een figuur uitgeprikt,en geborduurd met reflectagaren. Ook versierd met kleine witte pareltjes in het borduurwerk. Afgewerkt met een paar bloemetjes tussenin. Met heel veel geluk aan het jonge huwelijkspaar.
Het figuur van deze kaart de eendjes zijn uitgesneden en opgebouwd in 3D. Het model van borduurwerkt is uitgeprikt op een blanco kaart,en geborduurd met verschil van kleur in garen.
Tegelijker tijd heb ik de pareltjes mee opgeborduurt. Het middenstuk een rondje waar de eendjes komen is ook uitgeprikt,uitgesneden,een paar mm.groter en dan geborduurd. De eendjes in de onderkant tegen de geborduurde kaart gelegd en geplakt. Voor de verandering hebben wij de kaart op een voetje gezet.
Deze halsketting en armband zijn gemaakt van zelf gekweekte zoetwater parels.Ze hebben de vorm van een hartje. Ikzelf heb de beide stukken zelf geknoopt,en het slot is van beide van een magneetslot van bergkristal.
Na dat dodelijk drama op pukkelpop, kwam bij mij weer de gedachte op, hoe wij zelf in kennis gesteld werden van onze zoon.
Je naam staat slechts geschreven, Op een zwart marmerachtige steen, Eigenlijk toch gek,zo plotseling, Onverwachts ben je van ons heen. Maar waar je naam alleen staat, En waar je eigenlijk dood hoort te zijn, Waarop het voelt alsof duizend messen in ons steken, Omdat je ons belemmert met de pijn, Daar....daar ben je niet dood, Daar ben je nooit gegaan, Want je blijft een levende herinnering, Die in ons harten blijft bestaan. Waar wij dachten dat je stierf, Wilde jij nog niet stoppen met je leven, Waar wij je nooit meer konden zien, Bleef jij ons toch de beelden geven, Beelden vol met mooie momenten, Momenten van het samen zijn, Alle beelden,net als de foto albums, Verlicht enigzins wat pijn. Waar je mooie grafsteen, Verlicht wordt door de zon, Ligt een levensechte herinnering, Die bij jou geboorte begon. Dankbaar voor het leven, Dat je leefde al die tijd, Bedroeft om je sterven, En toch zijn wij je niet kwijt.
Wat een groot evenement moest worden, werd gisteren plots een groot drama. Wij leven mee met de doden, de zwaar gekwetste,en allen die in de weide hebben moeten vechten tegen, het noodlot van een natuurkracht.