als ik de aarde het gras onder je voeten was dan droeg ik je elke dag op mijn handen als ik koffie, suiker en melk was dan kon je elke morgen aan mijn lippen je mond verbranden als ik een dichter was dan hing ik met een reuzegrote paperclip mijn mooiste woorden aan het witte spoor getrokken door een boeing in de blauwe avondlucht en liet ik later in de nacht de letters één voor één neerdwarrelen in je haren als sterren
Nog een foto uit de oude doos van ondergetekende... Wat toch opvalt .... de fotografen van 50 jaar geleden hadden blijkbaar al enige notie van "photoshop", al moesten zij het zonder computer doen ! De lippen en de ogen ( en wie weet wat nog allemaal !) zijn wel degelijk bijgewerkt ...
de stilte kraakte stuk onder mijn voeten bij het ter perse gaan van de nacht als bij toverslag huilde het konijn de morgen leeg zijn vacht viel uiteen en alle vergezichten werden weggeveegd de strop zweeg
