Mijn hart is zo groot vandaag.
Groot genoeg om iedereen lief te hebben,
om de dauwdruppels te zien
als glinsterende stukjes geluk.
Zomaar,
genieten van de eenvoud
van het samen-zijn.
Een zwaar-diepe rust
strekt zich loom voor me uit
blijft natrillend vlak voor mn voeten liggen.
Ik wil het gras kussen,
het violet in de regenboog aanraken,
fris-groen zure appels plukken,
de bedwelmende geur opsnuiven van
fluweelrode rozen,
sprankelend beekwater om me heen voelen.
Hartstochtelijk houden van het leven,
niet meer dan dat.
Spelen met een overvloedige schat
aan lieve, mooie en tedere woorden.
Overal de puurheid uithalen,
kleine stukjes eraf knabbelen.
Alles bekijken vanonder
mijn beschermende oogharen.
Liefhebben,
deelnemen,
aan al het moois dat het leven mij biedt.
|