|
De herfstzomer was een eendagsvlieg. Het is nog altijd 17°C, met af en toe een druppeltje, maar dat kan ik niet slecht noemen. Wel staat er voor de namiddag een hele gieter klaar om over de hoofden neer te plenzen. Ondertussen hebben de hulp en ik, mijn huis is pico bello in orde gemaakt voor de komst van mijn dochter vandaag. Als lid (alt) van een koor dat hier aan de kust een optreden gaat verzorgen, komt ze deze nacht en morgen, hier slapen. Gelukkig zijn mijn schaafwonden op tijd genezen en is er amper nog iets te zien van mijn uitschuiver op beton. Ik heb er niks over gezegd tegen de kinderen, anders is er weer een preek dat ik wat voorzichtiger in het leven moet staan met mijn broze gestel van enkele decennia. Als oudere krijgt men ook vanalles te horen zoals een peuter, opletten voor dit, opletten voor dàt, je mag niet zo, je moet dàt. Ik sta met al die raadgevingen precies terug aan het begin van mijn leven, een onbezonnenheid moet vermeden worden en al zeker geen 'durf-al' meer zijn. De woorden en opmerkingen die ik zovele jaren geleden aan mijn kinderen gaf komen nu als een boemerang terug in mijn gezicht. Het is wel een waarheid, dat de botten en spieren niet meer dezelfde kwaliteit hebben als een twintigjarige, maar dat wil daarom niet zeggen dat ik me als een kind moet laten aanspreken en wetten en verboden te krijgen. Die zijn er al genoeg van hogerhand, dat ik ze niet moet krijgen van mijn familie. Ik denk ook wel dat zoiets gemakkelijker gegeven wordt aan een alleenstaande ouder dan aan een koppel.
Gisteren heb ik gekeken naar "Het Vaticaan, de Staat van de Kerk", een documentaire van Rik Torfs, die er ook een boek over uitgaf. De eerste aflevering was goed en boeide me zeer. Het is ook totaal onbekend terrein voor een leek wat het gezag van de Paus eigenlijk inhoud, de afhankelijkheid of de onafhankelijkheid van de curie, wat hebben de kardinalen te zeggen en welke impact hebben ze. Het is natuurlijk een andere documentaire dan "Godvergeten" dat over de mensen en bedienaars van de erediensten gaat en hun macht die ze hadden/hebben over de gelovigen en in zonderheid de kinderen. Dat er nu geluisterd wordt naar de slachtoffers is al een zeer bijzonder gegeven, of er ook een vergoeding komt voor de morele en psychologische schade en kapotte levens door dat misbruik, is een andere vraag. Het was een interessante avond op Canvas, invergelijking met VTM, waar men probeerde met "Sterregem" een parodie op poten te zetten op de bekende Vlamingen van dat tv-kanaal. In één minuut begreep ik dat dit programma nooit mijnen dada zou worden en heb dat rap weggezapt, zonder dat ik er voor moest opstaan. Ik zeg dan maar: leve dat kaske. Tot morgen
|
