Inhoud blog
  • 12 Laatste berichten
  • 11. Pereira, Salento, Buga, Cali en … Bogotà.
  • 10 Jardin Manizales
  • Flash Blogbericht !!!
  • 9 Medellin - Guatapé - Jardin
    Zoeken in blog

    Een reisje door Colombia
    Reisblog van An en Jos
    20-01-2023
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rondreizen ten noorden van Bogotá

    Rondreizen ten noorden van Bogotá.

    Met een beetje spijt in het hart verlaten we ons sprookjesachtige guesthouse met zijn vriendelijke eigenaar en verzetten ons naar het centrum van Sopó. We willen wat door het stadje dwalen en een en ander bezoeken. Daarvoor elke keer 2.5 km afleggen en terug is op deze hoogte nog steeds iets teveel van het goede. We vinden een ander (maar ook heel leuk) guesthouse in een stille zijstraat vlak bij het centrum met een goed ontbijt, inbegrepen in de prijs. Tussen haakjes, de prijs van hotels valt hier best mee: we betalen € 28.5 voor een vrij ruime, heel propere kamer met eigen toilet, badkamer, flatscreen-TV en ontbijt.

    Het eerste wat we hier bezoeken is een (in Colombia toch) bekend bedevaartsoord: het 'Sanctuario del Senor de la piedra'. Het verhaal erachter is op zijn minst merkwaardig te noemen.

    Op 3 december 1793 was Rosa Nieto, de vrouw die het poetswerk in de kerk deed bezig met haar werk. Zoals elke dag ging ze water halen in de bron 'La Moya' achter de kerk. Die dag zag ze echter vanaf de bodem van de bron een lichtstraal naar boven schijnen. Ze stak haar hand in het water op zoek naar de bron van het licht, maar vond niets bijzonders, enkel een platte, bijna vierkante kiezelsteen. Toen ze beter keek zag ze in de steen een afbeelding van Christus. Ze nam de steen mee naar huis en 's avonds bleek de steen dezelfde gloed uit te stralen als in de bron. De volgende dag nam ze de steen mee naar de kerk om hem aan de pastoor, Raimundo Forero, te laten zien. Het probleem was dat de pastoor een zeer slecht zicht had en dus het lichtschijnsel en het beeld van Christus niet zag. Gevolg: hij geloofde heel het verhaal niet. Rosa gaf echter niet op. Zij nam de steen mee terug naar huis en bad dat de pastoor zijn zicht terug zou krijgen. Enkele dagen later was het zover: de pastoor zag het licht (letterlijk) en het beeld op de steen. Hij plaatste de steen op het altaar in een zijkapel van de kerk. De steen kreeg bekendheid en pelgrims stroomden toe. De steen werd vervolgens gestolen, maar keerde op mysterieuze wijze terug naar zijn plek. In 1909 kreeg de steen een eigen plaats. In 1953 werd op die plek de kerk gebouwd die wij nu bezocht hebben.

    De bedevaartplaats is heel rustig gelegen op een helling buiten het dorp.Een sobere kerk in een aangelegde tuin met bron en waterval. Buiten ons slechts twee bezoekers. Een rustige uitstap dus.

    De volgende dag uitstap naar Zipaquira. Mooie stad, modern maar met een mooie oude kern met smalle straatjes, oude kerken, en veel winkeltjes en eethuisjes.

    We bezoeken er ook de wereldberoemde 'zoutkathedraal'. Even buiten het centrum (weer op een hoogte, dus klimmen!) ligt de ingang van een oude zoutmijn. Hier werd jaren naar zout gedolven maar de mijnwerkers hakten (na hun werkuren) ook een kruisweg en een 'kathedraal' uit in de rotsen. De tocht door de mijn is prachtig (hoewel een beetje te katholiek) met de (moderne) afbeeldingen van de staties van de kruisweg die telkens in een andere kleur belicht worden. Mooi! De kathedraal is een indrukwekkende ruimte, met beelden uitgehouwen in de rotsen, een altaar en stoelen zoals in een echte kathedraal.

    Het tweede deel van de zoutmijn is ingericht als een eerbetoon aan een meer moderne en meer populaire godheid: platte commerce! Hier allemaal stalletjes met souveniers, voedsel, (veel) juwelen … We zijn blij dat we in het treintje naar de uitgang kunnen stappen om dit gedeelte van de mijn achter ons te laten.

    Van Sopó reizen we verder naar Villa de Leyva. Eerst met de bus naar Zipaquira. Gemakkelijk, wat dat hebben we al eens gedaan. Bij de aankomst blijkt dat er ondanks raadplegen van de 'Lonely planet' en advies van de hotelbazin, geen bus (meer) is van Zipaquira naar Villa de Leyva'. Er rest ons niets anders dan terug te keren naar Sopó, ergens onderweg uit te stappen en daar de bus te nemen naar Tunja. Daar blijkt er wel een verbinding te zijn met Villa de Leyva. In de stromende regen komen we aan. We hebben niet gereserveerd, maar wel bij 'Booking.com' nagekeken welke hotels hier voor ons geschikt zijn. Het eerste hotel wat we proberen blijkt volzet. An vraagt in haar beste Spaans naar een ander hotel en we komen terecht Hotel Cermandy. Mooie kamer, netjes, eigen badkamer … € 20 zonder ontbijt.

    's Anderdaags verkennen we het stadje. Villa de Leyva ligt op 2100 m hoogte (al 400 meter lager dan waar we vandaan komen) en is heel toeristisch. Veel huisjes uit de zestiende eeuw, het grootste marktplein van Colombia, prachtige kerken en een park waar veel vogels zouden zitten. Het stadje is mooi en gezellig, de kerken rijkelijk versierd en het park tereurstellend en klein. We blijven hier een paar dagen en maken wandelingen in de buurt.

    Het eten is hier een beetje dubbel. Het ontbijt is top: bouillon met een stuk soepvlees, aardappelen en koriander (heel lekker), gevolgd door fruit (banaan, papaya, mango, mandarijn...) dan twee eieren naar keuze (spielgelei, omelet …) met broodjes en boter. De traditionele drank erbij is warme chocomelk. Als je dat allemaal op hebt kan je er voor de rest van de dag tegen! De rest van het eten is twijfelachtig: veel pizzazaken, hamburgerrestaurants … Zelfs in de 'gewone' restaurants vind je pizza, hamburguesa en perro calliente (letterlijk vertaald: warme hond, maar eigenlijk gewoon hotdog). Als je een meer streekgebonden maaltijd bestelt, gaat het dikwijls om gegrild vlees. Op zich niet slecht, maar zeer dun gesneden en zo doorbakken dat het geen smaak meer heeft. De desserts en vieruurtjes zijn lekker : heerlijke koffie en fantastisch gebak.

    Van Villa de Leyva vertrekken we naar San Gil. De afstand is 112 km, maar het hoogteverschil is geweldig. San Gil ligt 1000 meter lager en dat voelen we: meer lucht (beter ademen) en hogere temperatuur : van 18 graden naar 27 en een heel andere plantengroei: palm- en bananenbomen. San Gil is een mooi stadje maar heel bergachtig. Ondanks de betere hoogte moeten we toch regelmatig rusten als we de straat van ons hotel opklimmen. Hier bezoeken we twee keer het park. Groot, heel mooi en veel vogels.

    Van hieruit doen we ook een tocht naar Barrichara. Heel dit stadje is wereld erfgoed: veel kleine witte huisjes, een kerk waar je niet in kan en een tuin met moderne beeldhouwwerken die gesloten blijkt. Colombia is echt niet (meer?) klaar voor toerisme.

    En dan de tocht naar Bogotá. We besluiten het in twee keer te doen: eerst terug naar Villa de Leyva en vandaar een rechtstreekse bus naar Bogotá. In villa de Leyva zullen we overnachten, zodat we 's anderdaags een (redelijk) vroege bus naar de hoofdstad kunnen nemen om daar niet in het donker aan te komen.

    De reis begint slecht: de bus naar Tunja heeft onderweg een ongeluk gehad. Met bijna twee uur vertraging arriveert er een andere bus. Dan vier uur rijden naar Tunja. Daar hebben we bijna onmiddellijk een bus naar villa de Leyva, maar …. onderweg begint het te stortregenen en we hangen achter een vrachtwagen die amper 20 km per uur haalt. Gevolg: in het pikdonker komen we op de terminal van Villa de Leyva aan. In de regen naar ons vorige hotel, in de hoop dat daar nog een kamer vrij is. We hebben geluk: een prima kamer staat op ons te wachten. Vlug geld gaan tanken (je haalt hier overal vlot geld uit de muur), eten (pizza!), douchen, slapen. Morgen een dagje rust en dan naar Bogotá.

    PS.: verschillende mensen hebben ons gemaild om te vragen of alles nog in orde is omdat we zo weinig blogverhalen online zetten. De reden hiervoor is dat we in een land zijn waar we nooit eerder waren en we alles moeten uitzoeken: waar neem je een bus, hoe werkt het systeem (betalen op de bus, tickets op voorhand, reserveren op voorhand en betalen op de bus …. ). We zullen proberen om ongeveer eens per week een berichtje te sturen, maar wees niet ongerust als het een paar dagen langer duurt.

    Foto's : zie hieronder.

    Vogelfoto's : https://observation.org/users/50424/photos/?advanced=on







































    20-01-2023 om 20:56 geschreven door Jos en An

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-01-2023
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Acclimatseren in Sopó

    Vertrekken uit het Ramadahotel is niet gemakkelijk. Het was een luxueus hotel met lekker ontbijt, heerlijke regendouche en een mooie kamer, alleen de ligging was niet ideaal. Dicht bij de luchthaven (perfect), maar gelegen in een soort bedrijventerrein met strenge veiligheidmaatregelen om binnen en buiten te komen.

    Dus: verhuizen. We zoeken een hotel buiten de stad. Het eerste dat we selecteren vraagt een voorschot, te storten op een spaarrekening. Vreemd. Dan maar omgeboekt naar een ander onderkomen. We komen uit in het dorpje Sopó. Klein (17000 inwoners), gelegen in de natuur en bestempeld als het mooiste dorp van Colombia.

    Er geraken is niet zo simpel. We zitten op een terrein waar geen bussen komen, dus zouden we eerst naar de stad moeten (met een taxi), dan een bus naar een ander dorp, daar overstappen tot in Sopó en tenslotte ons hotel zoeken. We kennen het land en het openbaar vervoer nog niet, dus besluiten we een taxi te nemen die ons rechtstreeks naar ons hotel zal brengen.

    De prijs valt mee: 250 000 Colombiaanse Pesos. Colombia is een land waar je vlug veel geld bezit: een euro is 5000 CP, dus 100 euro is een half miljoen hier! Hoe dan ook, de taxi brengt ons naar Sopó. Een rit van drie kwartier over heel goede wegen en temidden van een bende roekeloze chauffeurs.

    Sopó is zoals gezegd een klein dorp. Het ligt in een vallei tussen twee bergketens en zijn grootste bezienswaardigheden zijn een bedevaartsplaats en de fabiek van Alpina die jaarlijks een groot aantal bezoekers trekt. Het dorp is ook bekend om zijn muurschilderingen. Het ligt op een hoogte van 2668 meter (en dat voelen we!).

    Ons hotel, El Pedregal (de puinhoop), ligt zo'n kleine 2.5 km buiten het dorp. Het hotel doet zijn naam zeker geen eer aan. Het is een kleine 'Bed and Breakfast' (4 kamers), zeer sprookjesachtig van uitzicht en inrichting, met een zeer sympatieke eigenaar.

    Het hotel ligt op een berg. De vader van onze gastheer was eignaar van die berg. Bij zijn dood erfden de zes zonen samen de berg. Elk van hen bouwde er een woning en het geheel werd afgesloten met draad, muren en poorten. Onze hoteleigenaar bouwde er dus een B&B, met veel hoekjes en kantjes, veel terrasjes met uitzicht en zelfs op de top van de berg een uitkijktoren.

    We krijgen de mooiste kamer: een ruime slaapkamer, badkamer met toilet, bad en douche. We beschikken over een flatscreen TV en een salon met zetels en een heel mooi uitzicht.

    Omwille van de tijd van het jaar is heel het hotel omgetoverd in een soort integraal kerstgebeuren: kerststallen, kerstmannen, wegwijzers naar skipiste en 'hot chocolate' …. Zelfs ons toilet bevindt zich helemaal in kerstsfeer (zie foto).

    Elke morgen maakt de eigenaar een uitstekend ontbijt klaar: eerst koffie, dan fruitsla met vers geperst fruitsap, dan een pannenkoek van maismeel met kaas, eieren en tenslotte twee croissants met warme choclademelk. Heerlijk. De voorlaatste dag maakte hij speciaal voor ons (de andere gasten kregen iets anders) tamales: een bol 'rijstpap' (maar dan gemaakt van mais) met binnenin varkenvlees, kip en groenten (wortel). Het geheel wordt in mais- of bananenbladen gerold en gestoomd in heet water. Het is een typisch gerecht uit Bogotá en omstreken en wordt vergezeld van warme chocolademelk.

    Hier blijven we een paar dagen om te acclimatiseren. We hebben niet echt last van hoogteziekte, maar we voelen wel dat we op meer dan 2500 meter zitten: kortademig, vooral bij het trappenklimmen (we zitten dus op een berg), vlug moe, weinig eetlust (spijtig) en onrustig slapen... We hopen dat dit vlug voorbijgaat.

    De temperatuur valt hier ondanks de hoogte nog erg mee: overdag is het rond de negentien graden, maar 's nachts wordt het ijskoud. We hebben dan ook een dik dekbed en krijgen van de eigenaar 's avonds twee warme kruiken mee.

    We doen een 'culturele uitstap' naar het dorp. We bezoeken het bedevaartsoord, de kerk, een kapel (foto) en maken een tocht langs de muurschilderingen. Natuurlijk maken we ook wandelingen in de natuur om vogels te kijken. Echt veel vogels zien we nog niet, maar we kunnen toch een paar mooie exemplaren aan onze lijst toevoegen, die we nog nooit eerder gezien hadden.

    Het probleem is dat we op een afgelsoten terrein zitten en altijd moeten vragen om een sleutel om buiten en nadien terug binnen te geraken. Op onze lange wandeling komen we langs een andere uitgang terug binnen. Plots wordt onze weg verspert door een hek waar we niet omheen kunnen. Klimmen dus, terwijl het net begint te regenen.

    Morgen verplaatsen we ons naar een ander hotel, midden in het dorp, waar we gemakkelijker kunnen informeren naar vervoer, uitstappen, ….

    We houden jullie op de hoogte.

    Foto's : zie hieronder.

    Vogelfoto's : https://observation.org/users/50424/photos/?advanced=on

    PS.: We hebben de mogelijkheid om te reageren via de blog geschrapt wegens teveel spam. Als je wil reageren: je kent ons emailadres. 































    08-01-2023 om 23:15 geschreven door Jos en An

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    04-01-2023
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aankomst in Bogota

    We zijn er dus geraakt!

    De verplaatsing was goed, maar niet alles verliep rimpelloos.

    Onze eerste verplaatsing was Antwerpen – Amsterdam (Schiphol).

    Omdat we nog een tegoedbon hadden voor een vlucht die verplaatst was, kozen we voor de Flixbus. Gemakkelijk: opstappen aan het centraal station en afgezet worden aan de hoofdingang van Schiphol. De bus arriveerde netjes op tijd, geen gedring om eerst op de bus te geraken, want wij hadden voor €1.75 zitplaatsen gereserveerd. Eerste rimpel in ons gladde bestaan: sommige zitplaatsen waren dubbel geboekt en dus mocht iedereen vrij een plaats kiezen. Onze plaatsen (eerste rij boven, panoramisch zicht) waren uiteraard bezet. Gelukkig kon het de mevrouw die op onze plaats zat niet veel schelen waar ze zat en wisselde ze met ons van plaats. De rest van de rit was top: propere bus, behulpzame chauffeur, weinig stops, heel goede zetels (beter dan in de trein).

    In Amsterdam hadden we geboekt in het Ibis hotel, omdat het hotel waar wij gewoonlijk slapen verdubbeld was in prijs. Gratis vervoer van de luchthaven naar het hotel. Vriendelijke ontvangst, maar …. men was het hotel aan het verbouwen. Op zich geen groot probleem (we waren er maar voor één nacht), maar het restaurant was gesloten, dus voor het avondeten moesten we ons behelpen met een sandwich en gratis koffie (de koffie was gratis omwille van de verbouwing.)

    's Anderdaags vroeg op, met de shuttle naar de luchthaven. Inchecken bij KLM, koffietje drinken en wachten. Boarden, goede plaatsen en de vlucht vertrekt netjes op tijd. Duur: 10.30 uur. Geen tussenlanding, dus lang stil zitten. Het is heel warm in het vliegtuig, maar je kan lezen, films kijken, spelletjes spelen, en ook een beetje slapen. Pluspunt: we krijgen drie maaltijden!

    Als we aankomen in Bogota moeten we contact openemen met het hotel, dat voor luchthavenvervoer zal zorgen. Probleem: de opgegeven telefoonnummers kloppen niet. Hulp ingeroepen van een vrouw die achter een stalletje 'turist information'zat en die voor ons wou bellen. Probleem: de kengetallen ontbraken. Na veel proberen kreeg ze het hotel te pakken, maar die beweerden dat ze geen luchthavenvervoer organiseerden (ondanks het feit dat we een bevestiging van het hotel hadden!). Dan maar op hoop van zege een luchthaventaxi genomen. Prijs : 48 000 Colombiaanse Pesos! Dat klinkt veel slechter dan het is: 5 000 CP is € 1 (!), dus de rit kost ons minder dan 10 euro.

    Ons hotel (het Ramadan encore hotel) ligt dicht bij de luchthaven in een vrijhandelszone. Dus veel bedrijven, hotels … maar geen groen (zie foto). We hebben dit gekozen omdat het hotel dat bovenaan ons verlanglijstje stond (klein dorpje, in het groen …) raar begon te doen over de betaling: we moesten op voorhand 30 % van het bedrag op een spaarrekening storten..... We hebben dan voor dit hotel gekozen, omdat het deel uitmaakt van een internationale keten en dicht bij de luchthaven ligt.

    Hier kunnen we twee dagen bekomen van de vlucht en wennen aan de hoogte: Bogota ligt in het Andesgebergte op een hoogte van 2600 m. Tot nu toe valt het aanpassen aan de hoogte goed mee: we hebben prima geslapen en gaan vandaag nog rustig aandoen.

    Het hotel is modern, ruime kamers, prima douche, uitgebreid ontbijtbuffet, kluis op de kamer, heel proper ….

    Hier gaan we twee dagen verblijven en de volgende stap van onze reis voorbereiden.

    Foto's: zie verder.

    Vogelfoto's: nog niet, maar je kan in afwachting misschien nog eens kijken naar onze waarnemingen in Gambia:

    https://observation.org/users/50424/photos/?advanced=on







    04-01-2023 om 16:21 geschreven door Jos en An

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-12-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We vertrekken nog eens

    We vertrekken nog eens.

    Nu de winter weer toeslaat, het buiten vroeg donker wordt en de energieprijzen de pan uit swingen, wordt het tijd om andere oorden op te zoeken. Dit jaar hebben we gekozen voor Zuid-Amerika en meer bepaald voor Colombia.

    Colombia was tot voor een paar jaar een zeer onveilig land: een van de grootste exporteurs van drugs ter wereld en geteisterd door armoede, geweld en bende-oorlogen.

    De laatste jaren heeft de regering de toestand beter onder controle en zijn grote delen van het land (redelijk) veilig bereisbaar.

    Colombia is een van de mooiste landen van Zuid-Amerika en bovendien het land met de meeste vogelsoorten ter wereld.

    Dus daar gaan wij heen.

    We hebben wel een plan B. Als de toestand onveilig zou worden of wij voelen ons er om een of andere reden niet op ons gemak, steken we de grens over en gaan we naar Panama.

    Nu zijn we tot Kerstmis bezig met de planning, dan gaan we een paar dagen naar zee, een paar familiefeesten en op twee januari 2023 vertrekken we naar Amsterdam. Van daaruit vliegen we de volgende dag met een rechtstreekse vlucht naar Bogota.

    Als we daar zijn hoor je meer van ons.

    15-12-2022 om 16:38 geschreven door Jos en An

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (4)


    Archief per week
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 16/01-22/01 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 12/12-18/12 2022

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!