Ik heb gewerkt, dit weekend, met de laten. Zaterdag wist het weer weer niet wat het moest doen...de zon laten schijnen of regenen...dus deed het het alletwee...regenen terwijl dat de zon scheen...tegen de late avond toch. Een kerel die op den E17 reed, kwam van een oprit en hij dacht dat ik enkele motto's ging omverrijden, om hem doorgang te verlenen op de baan...hij drumde mij dan maar opzij, omdat ik dat niet wilde doen en deed dan een gebaar om te laten weten dat het hem niet aanstond...jamaar zeg, 't is al ver gekomen, hé! In 't centrum van Temse vertraagden de auto's...er liep een duif op de straat en ik denk niet dat ze nog kon vliegen. Onderweg naar St-niklaas zetten de auto's voor mij hun dubbele pinkers op...twee auto's waren tegen mekaar gebotst en die ene auto stond dwars over het baanvak. De politie was wel al aanwezig en in de auto's zat er niemand meer, ik zag die mensen aan de kant staan...gelukkig, hé!
De zondag had ik een patiënt te Temse, die volgens zijn vrouw pas een epileptische aanval had gehad...hij sloeg met zijn gekwetste hielen tegen de grond. Ik verzorgde zijn hielen en ik zag dat hij in wartaal sprak, echt onverstaanbaar en helemaal niet bij de les. Ik heb haar aangeraden om een ambulance te bellen, want ik was er niet gerust op...deed mij eerder aan een bloedingske in de hersenen denken. Ze zou nog naar de wacht bellen, maar ik heb niks meer gehoord. Op weg naar Sint-Niklaas zetten de auto's voor mij hun dubbele pinkers op (weeral) en ik zag direct waarvoor dat was...een grote hond liep gewoon de baan over, op zijn dooie gemaksken. Ik weet niet wat jullie ervan vinden, maar ik vond dat toch geen normale dagen, zenne! Ik hoor nooit zo'n verhalen door mijn collega's vertellen...gebeuren die dingen nu echt alleen bij mij? :lol: raar, zenne!
|