Rode bietjes met gember en bloed(d)worst.
Natuurlijk kon ik u doodgewoon een gelukkig jaar toewensen lijk al die anderen, maar wat heeft een mens daaraan?
Gebakken lucht, dat is het, ge kunt al net zo goed geloven wat de politiekers beloven!
Ik zal u en uw partner beter iets voorschotelen dat u dit jaar, en ook het volgende, tongtintelend zal heugen.
Rode biet, sommigen zweren dat die kanker voorkomt, heeft zó gegeten een grondsmaak,
maar volg mij en ge gaat geen grond meer raken.
Een halve kilo van die rooie (twee kleintjes is ook goed), schillen, spoelen,
in stukjes snijden van een pink dik en een vingernagel groot.
Kook die hevige kleurlingetjes in een halve liter water gedurende veertig minuten op een zeer zacht vuurtje.
Ge hebt dan tijd zat om een ajuin te snipperen, liefst zo’n dikke Spaanse, dan komt ge met een halve toe,
stoof die blond in een dikbodempannetje met een geutje olie.
Strooi er tijdens dit proces een soeplepel gemalen venkelzaadjes door en evenveel geraspte verse gember.
Ja, dit is puur gesmaakte gezondheid.
Kieper dit stoofsel bij de bietjes, samen met een handvol gespoelde rozijnen,
zeker twee soeplepels citroensap en een piepklein lepeltje honing.
Zet heel dat geval dan minstens een uur te koelen, zodat de smaken liefdevol in elkaar smelten.
Dat is dus niet zoals de VLD met VIVANT of de CD&V met NVA, en al evenmin lijk SP.A met SPIRIT
en ook absoluut niet zoals het Vlaams Belang met VLOTT.
Eigenlijk mag ik dat niet vergelijken met die minderwaardige producten.
Donkerkleurend rood is troef vandaag (hoewel ge er in de politiek nu ver naar moet zoeken).
Koop dus twee sneden bloedpens van een royale centimeter dik. Het gaat ook met beuling, ofte bloedworst
(want bloedpens, die oeroude lekkernij, kennen ze niet meer overal).
Terwijl ge de bietjesgemeenschap nog eventjes bijna op het kookpunt brengt,
bakt ge die bloedjes van schijven, ze eens voorzichtig kerend, in een beetje olie gaar.
Dat is het, aan tafel!
Daarbij kunt ge best van dat rond zacht Marokkaans brood eten – uitstekend tegen het racisme –
dat is zeer geschikt om in die saus te soppen, waar dat niet te vinden is zijn platte ovenkoeken ook goed.
Drinken, ja ik vind dat best met kriekenbier, dat is zurig-zoet zonder te veel alcohol en de kleur past ook uitstekend.
Voilà, en als ge dat niet lust dan is het hoog tijd om dit te leren eten, proeven en verheerlijkt
naar de hemel te kijken, want, geloof mij, dat eten ze daar ook liever als rijstpap met gouden lepeltjes.
En wat jullie voor mij kunnen doen als tegenprestatie? Wat denkt ge om eens te zingen van:
Lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloria, in de gloria!!
Uwe Jef de Chef
