Zomaar op een hete zomerdag wou mijn oudste kleindochter een bezoek brengen aan 't Museum van Schone Kunsten in Antwerpen.
Mij niet gelaten, het is er altijd fris binnen en er is altijd iets nieuws. Meteen kon ik eens kijken of mijn opvouwbaar parapluutje er nog lag! De vorige keer regende het pijpenstelen en toen was het Museum een goed onderkomen. Al bij al wéér vergeten te vragen naar het kleinood en ook de prijsvraag belandde thuis in de papiermand. Ach wát : een nep-vliegticket voor een wereldreis... Tekenen is toch veel leuker zeker!
We liepen de hele bovenverdieping af en genoten !!! Romy had het vooral gemunt op de houdingen van de marmeren en andere beelden, ook P.P. Rubens kon haar bewondering wegdragen. Wie zou dat ooit gedacht hebben... Ze tekende en tekende, en toen ik uiteindelijk beneden de moderne kunst nog eens wou doorlopen, kreeg ik te horen dat dát haar niet veel zei...".Oma ik ga dat bééld nog wat verder tekenen..."
Ik kan het moeilijk anders uitleggen dan dat ze er bezeten van is, al jaren! Wat had ze bekijks want veel kinderen zie je hier niet en ze zitten dan zeker niet te tekenen.
De restauratiezaal, waar wel 4 mensen werkten aan een restauratie van Hans Memlings' drieluik "Christus met zingende en musicerende engelen", was indrukwekkend. Spijtig dat we niet dichterbij konden gaan kijken...
Buitengekomen was er het verfrissende voetbad en de luie schaduw van het majestueuse gebouw, waar kinderen en grote "stads"mensen verpozing zochten. Wat een verschil met de plassen en de donkere wolken van de vorige keer!!!
Het Museum van Schone Kunsten te Antwerpen
Romeins tweespan op het dak
Mozaïeken vloerkleed
Op de trappen in het Museum
.
Zeer door oma bewonderd...
Zeer door Romy bewonderd...
Romy, volgende maand al 12 jaar ...
Heerlijk, lezen in de schaduw van museummuren...
Even pootje baden
De restauratiezaal
27-07-2008 om 00:00
geschreven door sunny
Categorie:Kunst
|