Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
13-12-2008
kerstmarkt
We gaan jaarlijks naar de kerstmarkt in Leuven en telkens we daar weer "even" doorgelopen zijn, zeggen we altijd hetzelfde. Niks nieuws, niks spectaculairs en telkens dezelfde standen met dezelfde dingen. Toch gaan we in december altijd eens terug. We doen die markt op ongeveer een half uur en traditioneel gaan we dan een Hasselt Koffie drinken. Daar stopt het dan mee. Toch willen we daar elk jaar eens gaan kijken. Dom toch, maar ja...
Ach, als je als driejarig manneke opgenomen moet worden in een kliniek, weet je eigenlijk niet goed wat er aan de hand is en dan wil je natuurlijk naar huis. Hoe kan je zo een jong iemand aan het verstand brengen dat die nog drie dagen moet blijven. Nu komen straks nog broer en zus op bezoek en die gaan dan weer weg "NAAR HUIS". Moeilijk om zo iets te overbruggen. Geduld! Ik maakte het mee toen jaren geleden mijn jongste zoon moest geopereerd worden. Hij was net in de periode dat hij alles vastpakte en op de grond gooide. Geduld en nog meer geduld. Alles gaat door natuurlijk, maar die ogenblikken, uren en dagen, wegen enorm zwaar. Je mag je kind nog zo graag zien, het blijft een enorm moeilijke opdracht. Van bij Lester dan nog naar mijn zus geweest die daar ook in de kliniek ligt. Je kan die dingen absoluut niet vergelijken. longontsteking en kanker! Ach voor de meest betrokken partijen zijn ze zeker allebei even belangrijk.
Hoe groter je familie, hoe groter de kans op zorgen natuurlijk. We hebben een enorme grote achterban. We waren thuis met zijn vijven en er zijn 20 kleinkinderen. Ondertussen al een pak achterkleinkinderen natuurlijk. Mijn zus heeft haar 21ste operatie in even veel jaren achter de rug. Je zit daar mee en je bent daar mee bezig. Gisteren krijg ik dan het bericht dat mijn kleinzoon opgenomen is in het UZ. Longontsteking. Het manneke zou vandaag zijn 3e verjaardag moeten vieren. Waarom ik hier nu op dit uur nog aan mijn pc zit heeft daar dus allemaal mee te maken. Je piekert en je denkt. Zulke dingen houden me soms uren wakker. Ik weet dat het allemaal niet helpt, maar ja, zo zit ik in mekaar.
We vernemen net dat er binnenkort geen geld meer beschikbaar zal zijn aan de kassa's van de banken. Iedereen dus naar de automaat. Een bank zonder geld is als een café zonder bier natuurlijk. Wat met oudere mensen die heel die reutemeteut met die machines niet begrijpen en ook nooit gebruiken. Ik ken personen die kilometers omrijden om een benzinestation te vinden waar ze nog bediend worden, om toch maar die kaart niet te moeten gebruiken. Momenteel wordt er verondersteld dat iedereen de moderne technieken kompleet onder de knie heeft en er zo maar kan mee spelen. Besparingen?
eindelijk terug op antenne . modem stuk. Van vrijdag voormiddag werkte er niets meer en na wat gepruts eindelijk vastgesteld dat het de modem was die forfait had gegeven. Vervelend als je zo dagen aan een stuk zonder internet zit. Wat zijn we toch verwende mensen. Nu moet het extra vervelend zijn voor een firma natuurlijk. Ze wilden een nieuwe modem opsturen, maar die zou er pas woensdag zijn. Dus ik deze morgen naar Vilvoorde om een nieuwe box op te halen. File tot en met. Enerverend, zeker als je zo een ongedurige chauffeur bent dan ik. Op het adres aangekomen, wisten ze me te zeggen dat heel die handel nu in Zaventem gehuisvest was. Allé dan maar naar ginder. Moest ik het op voorhand geweten hebben! Enfin, niks aan te doen, maar ik ben terug op antenne nu.
