“Democratie, hoe steekt dat feitelijk in mekaar, memeke?”

Begin maar op het niveau van een elfjarige uit te leggen hoe iets principieel redelijk deugdelijks vaak een rotzooi blijkt. Bij kleinzoon volstaat het niet langer holle slogans uit de Wikipedia voor te leggen. Kleinzoon wil meer: facts and figures bij wijze van spreken, materiaal ontvankelijk voor zijn jonge geest dus …voorbeelden.

Op school wordt er in het kader van de WO- lessen ( werkelijkheidsonderricht maw geschiedenis, aardrijkskunde en de beginselen van natuurkunde vallen onder de gemeenschappelijke noemer WO) over democratie gepraat. Hij heeft de USA-verkiezingen op afstand gevolgd en beseft plus minus wat Obama voor de zwarte Amerikaan betekent. Opa heeft er hem, achter mijn rug, op gewezen dat in Frankrijk de president o.m. pronkt met een zangeres-naaktmodel en  ik heb hem verteld dat in  Duitsland een vrouw letterlijk en figuurlijk de broek draagt.

Bovendien ziet hij in de journaals hoe steeds diezelfde mensen de hoofden bij elkaar steken wanneer het om ernstige zaken gaat.

Maar hij ziet ook andere dingen. Hij ziet ook hoe grote groepen “gewone” mensen luidkeels protesteren, auto’s in de fik steken, ruiten aan diggelen slaan en met de gezagvoerders kat-en-muis spelen. Hij heeft onze tafelgesprekken gevolgd en meegemaakt hoe je democratisch verkozen met liefst 800.000 voorkeurstemmen eerst op een tafel danst om enkele maanden later de laan te worden uitgestuurd, met enkel nog een Black Berry in de hand.

Democratie! Krijg dat aan zo’n jochie maar eens uitgelegd! U en ik, volwassenen, weten dat als een volk tevreden is over zijn regering er iets grondig mis is met dat volk. Anderzijds weten we ook dat als een regering tevreden is met haar volk, er iets grondig mis is met die regering. Bovendien moet in een democratie de regering niet doen wat het volk wenst. Mag niet. Het volk wenst gewoonlijk onzinnige en vaak tegengestelde dingen. Stel dat een regering die dingen zou gaan doen, wedden dat het volk toch ontevreden zou zijn, want het verwacht dat een regering geen onzinnige en tegengestelde dingen doet. Trouwens een regering die haar ganse ambtstermijn doet wat de meerderheid van het volk wenst, dat is een regering van slapjanussen van dommeriken. Als een regering slim is,vraagt die regering niet wat het volk wenst, de regering meent het immers beter te weten.

Komt daarbij dat wij alhier een ouderwetse vorm van democratie aan ons been hebben. We zitten hier met een resem aan partijen, in het Noorden de helft meer dan in het Zuiden en een ding is zeker, zelfs in regionale verkiezingen zal nooit één partij de meerderheid halen. Vandaar dat er telkens na elke verkiezing een democratisch gekozen regering uit de bus komt, die weinig te maken heeft met de verkiezingsuitslag, maar alles met compromissen van partijleiders. Hoe slapper zo’n leider is (Leterme) of hoe onbetrouwbaarder en leugenachtiger (Reynders) hoe meer kans hij maakt op het premierschap of portefeuille van Financiën. Leeghoofden maar stemmentrekkers worden gedeponeerd op Landsverdediging , kopen er niet te gebruiken materiaal aan en huilebakken krijgen cultuur en sport. Idem dito in Holland  waar een katholieke minister op Jusititie wordt geplant en zo dom is om te eisen dat het beledigen van de Roomse God dient bestraft te worden, dit in een land waar al jaren een scheiding staat tussen Kerk en Staat..

OPSCHUDDING!!!

Feiten: een baby’tje lijdt aan valse kroep, mag niet naar de crèche, ouders moeten uit werken gaan, vragen oppas aan huis bij hun mutualiteit, krijgen een gediplomeerde kinderverzorgster van 22 over de vloer en s’ avonds overlijdt het wichtje.

Doodsoorzaak: vermoedelijk een geval van shaken-baby-syndroom, het zoveelste weet de geblondeerde VTM-nieuwsanker zichtbaar geëmotioneerd te vertellen om amper twintig seconden later met een professionele smile van hier tot ginder  een prul van een fait-divers aan te kondigen.

Voer voor de gazetten de dag daarop. Verontwaardiging alom! Foto’s van lamgeslagen ouders -het zal je maar gebeuren- en de gebruikelijke commentaren en analyses van specialisten.

Twee jaar geleden heb ik zo’n pseudokroep bij een ukje van amper vijf maanden meegemaakt. Wie onwetend is over dit ziektebeeld, en ik was in het geval, die schrikt zich te pletter. Het baby’tje  huilde, kreeg het zichtbaar benauwd en kwam daar op de koop toe  die  door merg en beende gierende merkwaardige hoest bij. Gelukkig hield de grootmoeder het hoofd koel en volgde stipt de stoom-instructies van de arts op. De dag daarop was het probleem grotendeels voorbij en lag het ventje te slapen als een marmotje. Naar het schijnt duren de aanvallen hooguit een tweetal dagen.

Kijk, beste lezer, hier wringt nu voor mij het schoentje. Ik kan niet begrijpen dat ouders, waarvan ik mag aannemen dat zij goed ingelicht werden door een arts, het aandurven om dit kindje toe te vertrouwen aan de eerste beste wildvreemde. Twee dagen, uitzonderlijk  drie duurt een valse kroep, is hun job zo belangrijk dat zij elk om beurt geen een dagje spoedverlof kunnen nemen?

Ik kan me best voorstellen dat een 22- jarige kinderverzorgster, hoe gediplomeerd ze ook mag zijn, wellicht zelden zo’n pseudokroep van dichtbij  heeft meegemaakt. Theoretisch heeft het meisje er misschien ooit iets over gelezen, doch dat het kind de pedalen verliest uit onwetendheid, gebrek aan ervaring en hoogstwaarschijnlijk ontoereikende informatie over het ziektebeeld, ik dan daar inkomen. En neen, dat is geen reden om het baby’tje doorheen te schudden. Maar het kan wel aanleiding geven tot ondoordachte handelingen uit radeloosheid en onmacht. Trouwens statistieken bewijzen dat het shaken-baby-syndroom  heel wat vaker voorkomt bij kleintjes die toevertrouwd worden aan of onder de hoede vallen van jonge mensen.

Bedenkingen heb ik ook ten overstaan van de opvangorganisatie. Werden er geen specifieke vragen gesteld  aan de ouders? Krijgt de uitzendkracht geen telefoonnummer mee waar zij in noodgevallen terecht kan? Ging er geen belletje rinkelen bij de organisatie tijdens  de registratie van de ouderlijke aanvraag, iets van “ Oei, valse kroep” opletten geblazen wie er heen kan gaan? Hoogstwaarschijnlijk niet. Een prompte en verzekerde “ dépannage” daar ging het hem om en dat een baby’tje daar het leven bij inschiet….

Afschuwelijke dagen en maanden staan de ouders en grootouders te wachten, niet te stelpen verdriet en al die onbeantwoorde vragen met mogelijk een resem aan zelfverwijten: “Hadden we maar…..” Ik zou de eerstvolgende jaren hun leven niet graag delen.

"Avevo provisto il terremoto in Abbruzo!”

zei Giampaolo Guiliani gisteren. De heer Giampaolo is seismoloog en deed zijn voorspelling op basis van  lichte, opeenvolgende  schokken in de maand februari. Ze geloofden hem niet, de bestuurders in l’Aquila. Tja, voorspellingen kloppen dikwijls pas  achteraf.

In augustus 2007 voorspelde mijn huisastroloog dat Leterme zijn fameuze “vijf minuten en goed bestuur”  zou moeten inslikken en deemoedig  met de staart tussen de benen terug  naar zijn geit zou gaan. 1 tegen 800.000! Op Unibet  staan met zo’n resultaat mijn schaapjes meer dan op het droge. Voorspellingen! Hoeveel jaren al voorspellen die gehypnotiseeerde  zondagse deur-aan-deur bellers, de getuigen van Dingens de naam schiet me niet meteen te binnen, dat de wereld  op die en die dag beslist zal vergaan? Niet te vergeten, dé ziener aller tijden Nostradamus, voorspelde in de 16^de eeuw dat het cordon sanitaire een blok aan het been van het Vlaams Belang zou blijven. Zijn believers halen dit uit  kwatrijnen genre:

Op de plaats waar Leie en Schelde samenvloeien,
zullen de huwelijken lange tijd gearrangeerd worden.
Maar in Antwerpen waar men het kaf vervoert,
blijven jonge oude dochters maagdelijk.(*)

waarin de jonge oude dochter, maagdelijk want ze raakt maar  niet verkocht, voor het VB zou staan. Terwijl de huwelijken aan de samenvloeiing van Leie en Schelde, Gent dus, duiden op de traditionele jarenlange alternerende  rood-blauw-geel coalities, dus  niet direct op Wilfried en Miet. Zo’n voorspellingen, geef toe, beste lezer, si non è vero, è ben trovato.

En ondertussen blijft midden Italië schudden. Blijven de inwoners van de geteisterde gebieden sidderen en beven en blijft de heer Giampaolo voet bij stuk houden en in het door hem ontwikkelde meetinstrument geloven. Tweehonderd lichamen zijn reeds geborgen, een duizendtal mensen wordt verzorgd  en honderden woningen kompleet vernield. Sua Emittenza belooft afdoende hulp en rekent op de steun van het Europese Calamiteitenfonds en dan is er nog….Benedictus! Hij belooft de bidden voor de slachtoffers. Vurig zelfs, vooral voor de kinderen. Ter aanmoediging voorziet hij geen giften wel een speciale apostolische zegen  want naar verluid is zijn ziel met ontsteltenis vervuld. Wiens ziel en gemoed verdorie  niet als je de intrieste journaalbeelden ziet?



(*) vertaald in hedendaags Nederlands

Neen, ik wil niet. Ik word jullie vriend of vriendin niet en daarmee amen en uit. Vriendschappen online, moi j’en ai plein le dos. Bespaar me  in hemelsnaam jullie mailtjes voor diverse smoelenboeken, ze vliegen trouwens recto de prullenmand in. Met het verkeerde been uit bed gestapt of zit Titipoes op een “wier”? Bijlange niet. Integendeel zelfs. Ik zit wel midden in mijn grote schoonmaak, doch dit heeft niets te maken met mijn norsheid. Ja, ik ben nors. Vandaag. En gisteren. En eergisteren.

Haast om de twee, drie dagen  steeds dezelfde stereotype onnozelheid in mijn mailbox, met al de Chinezen maar niet met La Poes hoor.  Lui wier naam me niets zegt, laat staan hun “face”, om het woord tronie niet te gebruiken zijn plots gebrand op mijn vriendschap.

Kleinzoon zit ook in zo’n virtueel vriendschappennetwerk. Te begrijpen, hij zweeft tussen kindertijd en puberteit. Gekke toeren en zotte dromen horen er bij, doch volwassenen en vooral zestigplussers!!? Volstaat het aanbod van seniorennet plots niet langer? Hoe eenzaam moeten velen onder jullie wel zijn om mordicus te willen meedraaien in zo’n commercieel opgefokte mallemolen? Anderzijds slopend toch om zo’n netwerksite te onderhouden? Relatief gezonde senioren, die uren doorbrengen voor een schermpje mankeert daar niets aan?

Opgelet, in smoelenboeken van handelaars, studenten en vooral van politiekers, daar kan ik nog inkomen. Alle baten helpen en ieder vleugje reclame is in deze crisis- enverkiezingstijd handig meegenomen. Daarom dat ik er meer en meer van overtuigd raak dat al die plotse genereuze vriendschapsaanbiedingen een partijgeurtje dragen. Het zou ook kunnen dat het enkel en alleen om een soort spelletje gaat. Smoelenboekenfananten die elkaar de loef afsteken: “ Kijk eens hoeveel vrienden ik al  bijeengezwansd heb?”

Daarbij ik geloof niet in online vriendschappen. Vriendschap is voor mij een heel precieus iets. Je biedt dit niet zomaar aan de eerste de beste aan. Vriendschap moet verdiend worden dag na dag en niet via een klik op een knop. Een kater heb ik er aan overgehouden aan die virtuele vriendschappen. Ja, ooit ben ik er ingelopen. Niet via een smoelenboek, wel een sleutelblogje. Een uiterst beperkt groepje mensen die geweldig op mekaar ingespeeld raakten  Fijne, pittige mensen stuk voor stuk alleen Titi paste er niet echt in. Na verloop van tijd wordt je wat losser, doe je in het volste vertrouwen een confidentie en pats…Een keertje onbewust op een eksteroog van een medelid getrapt en meteen niet een maar heel wat  deksels  op de neus gekregen. Té grote smoel allicht. Klinkt het niet dan botst het. Kortom voor jullie smoelenboek is iemand zoals Titi echt niet geschikt. Wil hiermee aub voortaan rekening houden. Ik herhaal het elk aanbod gaat so wie so de afvalbak ik.