*

zo luchtledig zweeft hij
over kalme waterlanden
achter een libelle aan

bij elke zwenking keert zij
anders stomweg weg 
ze speelt met hem
een zig zag lang

en even vluchtig kleeft hij
aan de kalme randen
van te lange zomerdagen

tot het vurig leven 
hem verschroeit
want buiten dat
is er immers niets
dat zijn vlucht
zo boeit

---

19-06-2005 om 14:11 geschreven door Verdano  

*

hij houdt niet van
doorweekte zinnen
en vocht teveel
met kranslagaders
rond zijn hart

oud hout klopt
daarentegen beter
want het heeft het
minnen nooit verkracht

het kraakt wel eens
weemoedig hard

---

18-06-2005 om 16:55 geschreven door Verdano  

18-06-2005 om 13:08 geschreven door Verdano  

18-06-2005 om 12:42 geschreven door Verdano  

*

hij is schenker van een bloedvol leven
en dramatiek in een zinvolle betekenis
hij is de rode offersteen die nazindert
na een bloedig treffen in het volle licht

stroperig is het rood bloed dat vloeit
en hard zijn de tranen die verstenen
maar alles wordt zwart in de rook
van te felle vuren, na het avondrood

---

18-06-2005 om 11:08 geschreven door Verdano  

17-06-2005 om 10:59 geschreven door Verdano  

een stentorstem sterft niet
luchtledig, de grondtoon is 
ook onderaards gedreven
want droevig diep wordt
soms de mond gesloten

de zware klanken drijven
immers op gevoel omhoog
tot de schouders schokken
en de adem stokt in nood

---

16-06-2005 om 20:31 geschreven door Verdano  

16-06-2005 om 08:34 geschreven door Verdano  

*

ach,
geen weemoed denkt ooit terug
aan te korte dagen, de voeten
in afgedragen wollen sokken
waarin de blote tenen gaapten
woelden en de kou geniepig 
voelden

we stampten daarbij op de grond
totdat die week en zacht werd
als een opgezwollen lijk
bleek dat er plassen groeiden
in het slijk

we wachtten toen op zondagen
met een weke buik in te lange rijen

---

15-06-2005 om 13:15 geschreven door Verdano  

15-06-2005 om 11:54 geschreven door Verdano  

Vandaag iets interessants gevonden

U wenst? Zij dragen voor!

http://www.matchboxradio.nl/

14-06-2005 om 12:14 geschreven door Verdano  

*

vandaag ben ik zo dwaas ontwaakt
vannacht een keer teveel verdronken
te lang éénzaat geweest bij 't slapen
want 't allerlaaste beeld dat droomde
was haar dat zacht mijn rug nog streelde

ik had geen tederheid verwacht
geen vrouwenhand, geen zalig lijf
aan de andere kant van 't bed
dat halvelings was leeg gebleven

ze brak mijn ademtocht
de plooien in de lakens
ze zijn gewijd gespreid
het slapen sijpelt weg

misschien dan toch
een weke ochtend

---

14-06-2005 om 09:43 geschreven door Verdano  

zijn oudhouten armen
zwaait hij zo windrichtig
en ééntonig stijf, gestrekt
keert hij het krakend hoofd
westwaarts en onverstoord
kreunt zijn hardeiken hart
zoals het hoort en zwijgzaam
malen er gegroefde stenen
het alledaagse graan
tot het bloemen toe

ik bak graag korstig brood
uit vers gemalen zinnen

13-06-2005 om 11:15 geschreven door Verdano  

13-06-2005 om 10:38 geschreven door Verdano  

12-06-2005 om 11:57 geschreven door Verdano  

12-06-2005 om 10:54 geschreven door Verdano  

*

een groot droomloos hoofd
heeft hij naar de zon gericht
hij hoopte zo het tij te keren

hij had al maanden hard 
in troosteloze wind gehakt
en hoopte zo de tijd te keren

nu heeft hij vleugels uitgeklapt
zijn armen werden moe en raakten
uitgeput kon hij slechts woorden
fluisteren en ik alleen maar luisteren

---

12-06-2005 om 10:36 geschreven door Verdano  

*

witte windmolens wentelen
zo statig in mijn blikveld
op hoge witte stammen
hebben ze hun stalen trots
naar strakke wind gekeerd

maar ze missen echter het
krakend huis van de oude
houten molens

ze malen niets
ze slaan slechts de lucht
duchtig aan scherven

zo energiek
zo zelfgenoegzaam

---

11-06-2005 om 09:51 geschreven door Verdano  

10-06-2005 om 15:01 geschreven door Verdano  

*

het is de middagzon
dewelke de ogen opent
en niet de nachtmaan
want haar zilverlicht
dat is slechts schijn

onlangs kreeg ik het verwijt
dat ik vaag was met woorden
maar ik geef mezelf niet prijs
ik ben geen open boek
voor vreemden en laat
dus ook geen gluurders toe

het is de middagzon
dewelke een deur kan openen
en niet een nachtmaan
die staat alleen voor waan
en donkere verbeelding

---

10-06-2005 om 12:57 geschreven door Verdano