een kaartje en mijn hart ging opnieuw met een kiertje open
zo is het altijd al in mijn leven gelopen

blij, ontroerd en boordevol geluk
mijn dag die kon toen niet meer stuk

zo ben je zegt mijn jongste keer op keer
je vergeeft en vergeet iedere keer weer

het leven werd nu weer een beetje meer verlicht
vergeten wat daarin werd aangericht

mijn jongens zwijgen me nog steeds dood
maar 't geeft niet, 't is niet langer nood

nog één keer reikte ik mijn hand en wel bij een groot verdriet
wrokkig en koud, weigerde hij... nu hoeft het niet meer
hij deed me voor de zoveelste keer... té zeer.

©Anneleen