|
verscheurd, overdonderd, moe
het bloeden houdt niet op
het bloeden van mijn moederhart
gedachten en emoties
ze tollen rond en rond
en ik... ik voel me zo verward
dan voel ik jou en jou en jou
en wenste ik
verlost te zijn
van altijd weer die kou
het vreemde onbestaan
de banden ooit
die zijn vergaan
iets is in mij voorgoed gebroken
die basis van vertrouwen
heeft het niet kunnen houden
de schok van wat je deed
bezorgde heel wat leed
maar erger nog dan dat
het sloeg een krater
in wat ervoor een anker was
't verzoop in wassend water
kind ooit puur en zo oprecht
heeft niet eens één pleit beslecht
dammen deed het breken
tussen heden en verleden
de monsters van weleer,
het vreselijke zeer
miskend, vergooid, verworpen
kan het niet eens meer helen
rampzalige gevolgen
want ankers zijn bedolven
een band met iets of iemand
breekt telkens los, vervaagt
het mooie wordt na iedere keer
door koude mist belaagd
al blijf ik me verzetten
en op gevaren letten
na iedere beleving voel ik me verwezen
een uitgewiste tekst
er valt niets meer te lezen
op een ooit volgeschreven nu akelig leeg blad.
©Anneleen2011
|
Vertel over ze
