1945 !  !  !
Ik noemde de naam Dina Bosman, dit is ze. Later hoorde ik dat zij met nog drie andere mensen direct na de oorlog het innitiatief genomen hadden om de slachtoffers van het bombardement op Rotterdam uit hun isolement te halen (1940) Er waren veel "verminkten!!" die niet meer naar buiten durfden en zich schaamde voor hun gebrek. Zij hebben toen de bond van "lichamelijk gebrekkigen" opgericht.
Enige jaren later kreeg deze bond de naam NKIB ST. Liduina (Nederlandse Katholieke Invaliden Bond.)
Het toenmalige bestuur heeft deze Rotterdamse invalidenbond uitgebouwd tot een landelijke organisatie. Zij verkregen op voorspraak van Deken Niekel zowel kerkelijke als Koninklijke goedkeuring, een geweldige prestatie. Op de Dovenbond na was dit de eerste bond voor invaliden, het accent lag op dagjes uit en gezelligheid maar vooral om de mensen uit hun isolement te halen.Woningaanpassingen en dergelijke waren toen nog niet actueel, er zit in ons archief wel een brief uit 1949 met het verzoek of de invalidenbond misschien voor een houten voet kon zorgen omdat de voet bij een ongeluk door de tram er af is gereeden (jawel! met 2 e's). Dit was de eerste belangenbehartiging. Terug waar ik gebleven was.....
We zaten in Groot Speyk aan het diner, de organisatie verliep niet helemaal vlekkeloos en eigenlijk jeukte mijn handen om meer te doen dan alleen maar mensen vervoeren. Ik heb dat toen tegen Dhr. Ploeg gezegd (voorzitter) 'dat, als hij nog iemand nodig had, ik bereid was om meer te doen voor de invalidenbond! nou.. daar kwam hij op terug en .... hij deed het nog ook!!

Op een avond belde hij mij op of het goed was dat hij, samen met Dina kwam praten. Zij kwamen en hij vroeg direct op ik het meende? "we zitten hard om bestuursleden verlegen, wil je, je daar voor beschikbaar stellen? Mijn antwoord (na ruggespraak met mijn vrouw!) was, ja dat doe ik. Ik zou voor de eerste bestuursvergadering een uitnodiging krijgen, bij hem thuis op de Statenweg in Blijdorp (oh, zat het zo met die auto's!). Hij was directeur van een grote theaterzaal in Rotterdam "Odeon" in de Gouvernestraat. 's nachts in mijn bed lag ik na te denken of ik dit wel aan kon? Jij altijd met je grote mond! Wat wordt er van mij verwacht? Hoeveel werk is dit? wat voor job krijg ik? veel vragen waar in nog geen antwoord op wist.