|
Ook in 1974 organiseerden we weer een Lourdesreis. Reisbureau Cristoffel bestond nog steeds dus was de organisatie niet zo moeilijk meer. Gewoon met de map van de vorige keer onder je arm naar binnen lopen en de rest gaat vanzelf. De spaarrekening bij de RABO leefde ook nog. Vol vertrouwen begonnen we eraan en het vliegtuig, weer van 99 personen, was zo volgeboekt.
Deze keer kon ik wel mee, het ging zakelijk zo goed dat ik dat wel even aan de chefs over kon laten!
Daar gingen we voor de tweede keer... Boven Parijs...."luchtzakken"....... wat een klappen maakt zo'n vliegtuig dan! ik dacht; "hallo onze lieve heer, wat doe je nu, werk ik voor je, breng de mensen naar Lourdes toe en dan dit.." (toch maar even bidden !) Wist ik veel wat die klappen betekenden, het was de eerste keer dat ik zoiets meemaakte! Maar toch goed aangekomen. We logeerden weer in hotel Esplanada, even buiten het centrum. We hadden een geweldige hostess daar, Annie heette ze, ze zei altijd: vertrouw maar op Maria, er kan hier niets gebeuren!
Ik was erg onder de indruk van het hele gebeuren in Lourden. Men zegt wel eens dat het commercieel is maar dat geldt alleen voor het dorpje Lourdes. Daar kun je plastic mariabeeldjes met een kurk als kroontje op haar hoofd kopen, daar kan je dan Lourdeswater in meenemen!!
Op de heiligdommen zelf is niets van deze onzin te koop. Wel kaarsen, en als je geen geld hebt mag je ze ook zo meenemen en voor de grot neerzetten en aansteken. Er zijn kaarsen van wel een meter hoog met een diameter van wel 20 cm. Ik kom daar later in het verhaal nog op terug.
|
