Gisteren een gesprek afgeluisterd van een jong koppel. Afluisteren mag niet, maar ik deed het toch.

Het jonge koppel had een meningsverschil dat ze ongegeneerd en publiekelijk aan het uitpraten waren. Zij met een schelle stem, hij op een zachte sussende toon. Meteen waren de gezagsverhoudingen in hun huishouden al duidelijk, zij de baas, hij de sloef... Het jonge koppel was nog volop bezig met zich aan te passen aan elkaars aanwezigheid, want het is niet vanzelfsprekend dat je na één jaartje huwelijk elkaars gedachten al kunt lezen, dat komt later wel, met een beetje geduld. Na een uitbundige trouwpartij, als de roes voorbij is, is het een hele klus om ingespeeld te geraken op elkaar, je zou van minder depri worden. Ze zaten er samen wat onwennig en verveeld bij, friemelen en rondkijken en zo. Elkaars grenzen aftastend, met een communicatie zo gebrekkig als een ineengezakte soufflé. Héél anders dan oudere mensen met een halve eeuw trouwervaring, die zijn rijkelijk op elkaar afgestemd, een knikje of een gebaartje of een streeltje volstaan al, en ieder speelt zijn rol met glans, een rol waarin ze doorheen de jaren gedrongen werden, of waarin ze zichzelf geworsteld hebben.

De discussie van het jonge koppel ging over kerstavond.

Hij: "Ik vind dat die mensen niét bij ons thuis moeten komen op kerstavond!"
Zij: "Vurwa nie?"... en daarna een hoop argumenten van haar die nergens op sloegen, kletswijfachtig en puberaal onzinnig...

Kijk, de aanzet van de jongeman was al totaal fout, het was een tragisch toonbeeld van mannelijke slaafsheid en onderdanigheid. "IK VIND...". "Ik vind", zo begin je toch geen discussie met een vrouw, een vrouw mag je geen kans geven tot een weerwoord. Twee kapiteins hebben een schip nog nooit naar een veilige haven gevaren.

Later op de avond vroeg ik me af hoe de kerstavond van het ruziënde koppel eruit zou zien. Heel waarschijnlijk zullen de mensen die HIJ op kerstavond niet in huis wou, tóch hartelijk ontvangen worden door HAAR, zij die als charmante gastvrouw zo graag zal willen schitteren. En hij zal er de hele avond berustend bij zitten, te diep in glaasjes kijkend en bodems afzoekend naar druppeltjes troost. En zo zal op kerstavond zijn levenslange lijdensweg beginnen. Hij zou er ook een kruistocht van kunnen maken, maar dan zullen er hele sloten water bij haar wijntjes gegoten moeten worden... Waarom zouden mannen eerder doodgaan dan vrouwen?...