Over de aard van de moslim
Gisteravond eindigde ik met te wijzen op verschillende variëteiten van moslims. In de dierenwereld bestaan die ook. Ik baseer me nu op mijn ervaringen met islamlessen.
Ik had het over soorten moslims die in verschillende graden het extremisme in zich meedragen, terwijl allen de Koran en Allah-verering gemeenschappelijk hebben. In de moslimgemeenschap zijn de 'gematigden' nodig om de 'extremen' hun werk te kunnen laten uitvoeren. De 'zwakke' moslim als buffer voor de 'harde'. En tussen beiden beweegt zich een hele waaier van verschillende intensiteiten van het moslimwezen.
Illustratie: een klas met moslimleerlingen onder regie van een islamleraar, op handen gedragen door leerkrachten die het liefst een standbeeld van de islamleraar aan de schoolpoort wilden oprichten. In zo'n klas functioneren de zwakkeren als bliksemafleider om aan de sterkeren een uitlaatklep voor hun destructieve neigingen te geven.
Het vervolg van Charlie
Begin dit jaar heette iedereen plotseling Charlie, om te protesteren tegen terreur. Niét tegen de islam, want de massa geloofde nog altijd in een islam zonder terreur.
Sinds de Charlie-history - een momentgebeuren in het teken van verdraagzaamheid en solidariteit - viel alles weer in z'n oude plooi. Gedreven door angst voor nog meer terrorisme stelden we ons tolerant op tegenover de pathologische islam en zijn knotsgekke aanhangers. En zo gaven we de moslims nieuwe ademruimte voor nog meer terreurdaden. Ze krijgen het in Brussel telkens weer klaar om onze weerstand tegenover de islam neer te sabelen, om ons willoos over te leveren aan een samenleving met moslims.
Ik herinner me nog dat de toenmalige onderwijsminister Smet voorstelde om de inspectie in te schakelen om radicale islamleraars te controleren. Radicale islamleraars! We hebben er niets meer over mogen vernemen.
En Lieven Boeve, baas Katholiek Onderwijs, maakte het helemaal bont met zijn voorstel om meer moslimleerkrachten voor de klas te zetten.
Een even grote miskleun kwam van Liesbeth Homans om Syriëstrijders hun zeg te laten doen in de scholen.
Zeg, zo kan ik ook minister spelen hoor.
De Lieviaanse oplossing van het radicaliseringsprobleem
Ik heb nooit de plaats van de islam in ons traditionele onderwijs begrepen. Mijn intuïtie vertelde me over onheilspellende dingen die boven onze westerse hoofden hingen.
Ik vind dat het hele islamonderricht, inclusief islamleraars en moslimleerlingen, compleet afgeschaft moet worden. In elke islamles zitten radicale elementen. Het radicalisme zit verweven in islamonderricht, het is inherent aan aan élke vorm van lesgeven aan moslimleerlingen.
Daarom mogen er geen islamlessen meer zijn, alsof er geen islam bestaat, alsof er geen Allah bestaat. Islamleerkrachten hadden nooit ons onderwijs mogen binnendringen, zij zijn schuldig aan de mislukte integratie van moslimleerlingen in de normale leerlingenpopulatie, zij geven hen een buitenmaats zelfbewustzijn en zo worden moslimleerlingen een eind op weg geholpen naar een islamheerschappij.
|