Een 14-jarige jongen werd vrijdag opgenomen in het ziekenhuis met een zware hersenschudding. Hij werd hard aangepakt door pesters. Zijn moeder doet een emotionele oproep aan alle pesters: "Pesters, hou ermee op! Of willen jullie de dood van iemand op jullie geweten?"

Deze kreet komt recht uit een moederhart. De moeder heeft het bij het rechte eind als ze beweert dat er door school en CLB niets aan gedaan wordt.

Pesters hebben een zekere reputatie opgebouwd in school en lijken haast onschendbaar. En daarom is het voor scholen en CLB's makkelijker om de slachtoffers aan te pakken en dat gebeurt door individuele begeleiding, weerbaarheidstraining en nog zo van die zweverige dingen die gewichtig lijken maar die in feite niets veranderen aan het pestprobleem. Helemaal niets, alleen maar veel blabla.

Vergaderingen, gesprekken met gepeste leerling en zijn ouders, theoretische info voor leerkrachten, verspreiding van foldertjes... Maar pesters straffen?! Neen.

In de jaren 90 schoten projecten tegen het pesten op school als paddenstoelen uit de grond. Scholen zwaaiden ermee zodat het leek of ze iets deden tegen het pestgedrag van leerlingen. In werkelijkheid zag ik een heleboel gezwets en gezeik over pesten, hele theorieën werden uitgespreid en ontplooid, maar de pesters zelf gingen steeds vrijuit. Nietwaar directrice Prutsmans?

Scholen en CLB's moesten zich diep schamen dat het zover is gekomen dat één moeder het moet opnemen tegen alle pesters. Lees hieronder haar schrijnend verhaal. Scholen en CLB's hebben het waarschijnlijk te druk met het verwennen van allochtone leerlingen en het verwaarlozen van eigen leerlingen.