|
Gisteren in de Colruyt... Ik snoof de exotische geur op van zand en zwoele woestijnwinden, van kamelen en dorre vlakten, toen ik drie woestijnmadammen in de gaten kreeg, inclusief draperieën en lange gewaden, lompe sandalen en gekleurde handdoeken op hun hoofd. Enkel een bruine snoet was zichtbaar... Een onbehaaglijk gevoel bekroop me. Mag het?...
Al kwebbelend en tetterend schuifelde het trio irriterend traag langs alle rayons. Als koninginnen van de winkel. Ze laadden hun winkelwagentjes boordevol, zonder nadenken tastten ze hun spullen zomaar in het karretje. Het was stil in de winkel. Alleen het geschetter en gekletter van het uitheemse taaltje was hoorbaar. Zij domineerden de hele winkel met hun buitenlands getater.
Het geeft je een onwennig gevoel als je in je eigen vertrouwde buurtwinkel niet meer rustig aan je gebruikelijke spulletjes kunt komen. Er kwam een akelig gevoel in me op: "hier wordt iets van ons afgepakt, onbekenden zijn beslag aan 't leggen op onze dingen". Nogmaals: Mag het?...
Er zijn geen grenzen meer, geen poorten noch deuren, heel Europa is een snoepwinkel die nooit sluit en geen rustdagen kent. De wereld is van iedereen geworden. Nergens rest er nog een toevluchtsoord, een vluchtheuvel om op adem te komen, om onszelf weer terug te vinden, om weer tot onszelf te komen. We zijn overgeleverd aan zonevreemde medemensen die nooit de intentie hadden om zich te versmelten met de originele inboorlingen. We hebben hen niet uitgenodigd, ze zijn pardoes in ons midden gedropt.
Toen de vermomde waggelganzen de winkel verlieten, zag ik ze zag ik ze naar de allermooiste auto van de hele parking waggelen, een gloednieuwe blits-mercedes, een bijzonder exemplaar dat wel twee parkeerplaatsen nodig had (kansarmoede?). Toen de woestijnmadammen hun marchandises in de koffer stapelden aan het tempo van een trage slak, stopten ze nog altijd niet met kletsen in hun rare thuistaaltje.
De droomauto stoof weg richting Houthalen-Helchteren, naar één van de vele getto's waar ontwortelden en ontheemdem zich samen sterk voelen, waar blanken in de minderheid zijn en allochtonen de baas zijn.
|
