|
Wat een dag vandaag! Zucht... Naarmate we ouder worden, krijgen sommige woorden een andere betekenis. Zonder jeugdige verkleuringen. Neem nu het woord 'Kroegentocht'. Vroeger, toen ik nog jong en braaf was, kende ik échte kroegentochten, de ene na de andere kroeg kwam aan de beurt, en niet met een colaatje of een zeurtheetje, nee hoor, echt hijsen met loodzware pinten, het zware werk. Maar nu, met het rijpen der jaren en het groeien der wijsheid, beperkt een kroegentocht zich meestal tot één cafêbezoek, hooguit twee caféétjes, en dan mogen die twee niet ver uit elkaar liggen, minstens een boogscheut van huis of zo. En zonder andere kapelletjes onderweg.
Ja, zo werkt dat als de jaren zich opstapelen. Als het verstand evenredig toeneemt en de zelfgenoegzaamheid met nog veel meer evenredigheid blijft groeien als kolen.
Bij een cafébezoek vandaag - een vluggertje - zag ik op den toog een 'sandwichbordje' staan, zo eentje dat alle drukke zwaaigebaren en macho-uithalen van tooghangers trotseert en overeind blijft staan. Het bewuste bordje trok mijn aandacht omdat er een guillotine op te zien was. De afbeelding was opvallend en trok ieders aandacht. De promotie van het guillotinebier is wel erg toepasselijk in deze tijd van xenofielen die schuldig zijn aan de Europese chaos. Alle xenofiele spoken terug in de fles! Wat in1789 gebeurde moet nu zeker lukken!
La Guillotine is ontworpen in 1989 om de 200ste verjaardag van de Franse revolutie te herdenken, het is een goudblonde tripel gebrouwen in Brouwerij Huyghe in Melle.
Het promotiebiertje duikt nu hier en daar op. Wel erg suggestief...
|
