|
Hier is ze dan, A. Lulberghs, de meest gevreesde leerling van het lyceum in de jaren 90, en de schrik van alle mannelijke leerkrachten.
Het meisje had veel fantasie en durfde wel eens uit de hoek komen met zelf verzonnen verhalen. De schade die ze met haar ficties berokkende aan anderen, deerde haar niet. Met een bijzonder gemis aan empathie, richtte ze geestelijke ravages aan, emotionele turbulenties en sociale ontwrichtingen.
Ze slaagde er telkens opnieuw in om iedereen voor haar karretje te spannen. En als ze haar zin niet kreeg, stond moeder Laura 's anderendaags op de stoep bij directrice Prutsmans om haar beklag te maken over de 'slechte' behandeling van haar dochter.
Directrice Prutsmans verloor de controle over de ware feiten en ging deel uitmaken van het vrouwenclubje, van een stelletje vrouwelijke neuroten die onder orchestratie van psychopaat Horbert hun lasterlijke praktijken aandikten waardoor het geheel ging aanzwellen tot een ware soap.
Mannelijke leerkrachten trachtten het gevaarlijke meisje in het midden van de klas te zetten, of liefst achteraan, maar zeker niet op de voorste bank, vlakbij de leerkracht. Leerkrachten schuwden het meisje, ze vreesden valse beschuldigingen van ongewenste aanrakingen of ongewenste intimiteiten. Ze huiverden voor verzonnen verhalen van het meisje, want eenmaal een gerucht verspreid is, raakt het nooit meer de wereld uit.
A. Lulberghs kon bij haar kwaadaardige moeder altijd terecht met haar valse verzinsels en aantijgingen die de vorm aannamen van een verongelijkt meisje in de hoodrol dat door iedereen tegengewerkt werd. Moeder Laura voedde de verderfelijke verzinsels van haar dochter.
Lulberghs koos haar slachtoffers willekeurig uit om die in een slecht daglicht te stellen en hen door het slijk te halen.
In het web van leugens, laster en verdraaiingen zaten ook verwikkeld directrice Prutsmans, psychopaat Horbert en maatschappelijk werkster Marie-Jeanne. Marie-Jeanne werd zelfs een intieme vriendin van Lulberghs en haar moeder. Niet erg professioneel, maar het paste wel in het plaatje van hysterische vrouwen die onderonsjes organiseerden ten koste van hun slachtoffers .
In mijn hele loopbaan heb ik nooit zo'n boosaardigheid en vijandigheid samengebald gezien in één meisje en haar moeder, twee gevaarlijke wezens met als hobby de gemoedsrustrust verstoren van medeleerlingen en leerkrachten...
|
