De VRT is al geruime tijd aan het streven naar meer diversiteit in haar programma's, als afspiegeling van de samenleving. Daarom zien we op het scherm meer allochtonen, meer negers, meer vrouwen, meer homo's, meer gehandicapten...
Bij het afstemmen op VRT of VTM is het vaak net alsof we midden in de brousse van Congo zitten. Alleen de lianen en de schaamlapjes ontbreken, en ook de hutjes opgebouwd met het zilverpapier dat de nonnetjes vroeger inzamelden en naar de missionarissen stuurden die zich geroepen voelden om wat westerse beschaving in de wildernis te brengen.
Een heleboel vrouwelijke woordvoerders zitten er in de nieuwsberichten. Laat ze dan ook eens achter een vuilniswagen hangen om vieze vuilniszakken op te halen. Of onder een verzengende zon werken aan het asfaltwegen. Of zware kasseien leggen in het zweet huns aanschijns, of septische putten legen, of vuile karweitjes opknappen in een containerpark, of zware biertonnen sjouwen naar cafés, of als verhuizer met zware meubelen sleuren... Ik heb hierover al eens eerder gezeurd, over de afwezigheid van vrouwen in harde beroepen, terwijl diezelfde vrouwen hun recht op emancipatie van de daken schreeuwen.
En dan zwijgen we nog over de homoseksuele medewerkers die overvloedig de VRT bevolken en er te koop lopen met hun linkse gedachtegoed.
Nu vrees ik dat de kwaliteit van de programma's zal aangetast worden bij meer diversiteit. Zoals vroeger in het onderwijs waar de komst van allochtone leerlingen het lesniveau deed dalen, weg met onderwijskwaliteit. Maar buigzaam en inschikkelijk als wij zijn, zullen we ons plooien naar minderwaardige minderheden die tot diep in alle poriën van onze authentieke identiteit dringen, en daar onze eigenheden te grabbel gooien aan onderpresteerders, wanpresteerders, en andere knoei- en smospotten. Het bejubelen van de diversiteit betekent de ondergang van onszelf en onze eigenheden!
|