|
 
Marokkaanse Sihame El Kaouakibi krijgt medische controle na langdurig ziekteverlof.
Ik begrijp de huidige focus op langdurig zieken niet, tenzij het is om geld te vinden voor de begroting. Vroeger was het heel gewoon dat mensen langdurig, of zelfs levenslang in de invaliditeit zaten. Geen haan kraaide ernaar.
Als illustratie neem ik de lezer mee naar het multiculturele atheneum van de jaren 80 en 90 in Heusden, ook het concentratieschooltje in Zolder.
In de loop der jaren stelde ik een beroepenlijstje op van alle allochtone vaders. Een te verwaarlozen percentage was mijnwerker. Het merendeel verspreidde zich over drie categorieën: 1. invalide 2. gepensioneerd 3. werkloos. En invaliditeit was de toegangspoort tot vervroegd pensioen. Zo ging dat vroeger, hoe het nu zit weet ik niet. Ik weet alleen hoe het er vroeger aan toeging bij 'gepensioneerde' migranten. In de school van directeur Blauwbaard was de jongste gepensioneerde een 29-jarige papa van een leerling. 
Mijn opsporingswerk viel niet in goede aarde bij mijn linkse collega's en zeker niet in de scholen. Mijn beroepenlijstje werd gerangschikt onder 'racistische activiteiten'!... Het was de tijd dat werkloosheid en migranten nog niet aan elkaar gelinkt mochten worden...
|
