Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
02-08-2015
2015-08-02 Lebbeke
27e Dender- en Scheldetocht
Club: WJC DE DENDERKLOKJES LEBBEKE (226)
Plaats: Lebbeke
Afstand: 12,6 Km
Tijd: 2H30
Deelnemers:
Pajotten: 2345
Pajotten: 40
Weer: Licht bewolkt. (29°C)
Parcours: 4
Bepijling: 4
Zaal + Org: 4
Cola: 1Eur30
Z. Bier: 2Euro20 (Vicaris)
Wat onthouden we :
Ben in de namiddag gaan wandelen en heb de 12 Km gedaan.
Het was een wandeling van Lebbeke naar Wieze en terug. De heen tocht was de zuidelijkste kant. We wandelden grotendeels door de velden en langs de chocoladefabriek van Callebaut.
De terugweg gin langs het kasteel van Wieze en daarna langs de velden terug naar Lebbeke. Veel veldwege, af en toe wat straat.
Het was vanaf het vertrek al mooi wandelen. Wat fris en wat nevelachtig maar langs de Gavers gaf dit mooie zichten. Na een rondje Gavers gingen we naar De Helix, dit is een Natuur- en Milieueducatief centrum waar tevens een rustpost was. Al de rustposten moesten we twee keer bezoeken. Het was dus onze eerste en op de terugweg onze laatste rustpost. Na de rustpost mochten we voor de eerste keer eens door het Raspaillebos wandelen. Wat klimmen maar niet overdreven. Na het bos ging het door de velden naar Waarbeke en verder naar Nieuwenhove. Dorpjes wel bekent van de Mannekenpis wandeling. In Nieuwenhove was de tweede rustpost.
Het stuk tussen Nieuwenhove en Denderwindeke ging uitsluitend door de velden en was mij nog zeer bekend door onze laatste 2de maandatocht. In Denderwindeke wandelden we een grote lus tot net voor Neigem. Hier ook uitsluitend velden.
De terugtocht ging parallel met de heen tocht. Dus wandelen door de maisvelden en door velden met oogst klaar graan. Hier en daar waren de pikdorsers hun werk aan het doen.
In de rustpost van De Helix wachtten Piet en Viviane ons op en konden we met ons vieren het laatste stukje wandelen. Het was zeker niet het lichtste stukje! Terug door het Raspaillebos maar nu tot boven op de Bosberg. Daarna langs het bos terug naar beneden.
Onze derde wandeling van de Oost-Vlaamse Biergordel zat er op en Piet en ik konden al een fles Prior in ontvangst nemen. Dit dan vanwege de vierde deelname aan wandelingen van de Padstappers.
Vertrek aan de kerk van Gijzegem. We wandelden door een brede laan naar het kasteel van Gijzegem. Vandaar ging het door de velden naar Schoonaarde. Hier volgden we dan een stuk de spoorweg tot bijna in Oudegem-dorp. Dan ging het door de akkers terug naar Gijzegem.
35e Everbeekse Wandeltochten - Het Laatste Nieuws Wandeldag
Club: EVERBEEKSE WANDELTOCHTEN VZW (282)
Plaats: Everbeek
Afstand: 24,3 Km
Tijd:4H50
Deelnemers:
Pajotten:
Weer: Zwaar bewolkt, op het einde regen. (15°C)
Parcours: 5
Bepijling: 4
Zaal + Org: 3
Cola: 1Euro30
Z. Bier: 2Euro00
Wat onthouden we:
We vertrokken in Oostelijke richting en gingen door de velden naar Zarlardinge. Het was nog droog en af en toe scheen de zon een beetje. We wandelen verder door een klassiek 'Vlaamse Ardennen landschap' naar Parike. Hier was de eerste rustpost.
Vanaf hier wandelen we richting Wallonië. Het wordt nog wat rustiger wandelen en we belanden in Vloesberg. Hier was de tweede rustpost. Die rustpost was in een hangar. We hadden daar het gezelschap van duizenden vliegen.
De terugweg gaat door een wat opener landschap en we hadden enkele verre zichten op de omgeving. Na de laatste rustpost was het maar even stappen en we waren in Everbeek. Door de regen was de stemming op de feestweide wat getemperd.
Na het mooie weer van gisteren, vandaag regen en wind. In de vertrekzaal in Aaigem was het om 10 uur nog kalmpjes. Gezien het weer en dat ik nog naar Huldenberg wilde gaan wandelen heb ik hier maar de 8 Km gewandeld. We vertrokken door de velden naar Ressegem. Met de regen was het er erg glibberig. Daarna ging het verder langs de veldwegen naar Woubrechtegem. Hier was dan de rustpost. De terugweg ging langs de straten en een goed begaanbaar pad. Als ik terug in de vertrekzaal was regende en waaide het al wat minder.
Spijtig van de regen want het was best een mooi parcours.
Ik wilde de 17 Km wandelen. Eén grote lus van 9 Km en daarna een kleine lus vanuit de vertrekzaal.
We kregen eerst een lange beklimming te verwerken. Op het plateau wandelden we dan door de velden naar Loonbeek. Op dit stuk regende het vrij hard. In Loonbeek was de rustpost.
De terugweg ging geheel langs de Ijse. Het regende wat minder en langs het kronkelende riviertje was het prettig stappen.
Terug in de vertrekzaal was het opgehouden met regenen. Vanuit Neerijse kon er een lus van 8 Km gewandeld worden en ik besloot om met de wagen naar daar te rijden en de lus te wandelen. Het was wel al 17 uur en de zaal in Neerijse was al gesloten. Ik ben dan op het verkeerde parcours terechtgekomen en ben van Neerijse terug naar Loonbeek gestapt. Daar heb ik dan een alternatief parcours gevolgd en ben toch terug in Neerijse geraakt. Het stuk tussen Neerijse en Loonbeek ging door de velden en rond een bos. Het was er heel rustig wandelen. Ik heb dan ook nog een stuk langs de Ijse gewandeld van Loonbeek naar Neerijse.
Roger had de nodige belangstellenden gevonden om met groepstarief te kunnen rijden. Om kwart over tien stonden we aan het station van Pécrot klaar om te vertrekken.
Eénmaal de dorpskern voorbij zaten we midden tussen de uitgestrekte velden. We stapten over de Dijle en dan hadden we een beklimming naar het Rode bos. We maakten even tijd voor een groepsfoto aan de " ferme de Bilande". Daarna staken we het riviertje de Lasne over en waren terug in Vlaanderen. Daarna ging het verder door de landerijen naar Huldenberg. In "De Kronkel" konden we dan eten en drinken.
Na de middag wandelden een heel stuk langs de Ijse. Een mooi pad langs het kronkelende riviertje. In Loonbeek verlieten we de Ijse en stapten we door het Margijsbos. We stapten nog door enkele mooie holle wegen en waren op tijd in Sint-Joris-Weert om in "De Rapte"nog wat drinken.
De totale wandeling bestond uit drie lussen van ongeveer 7 Km. Ik heb samen met Roger de lus A en B gewandeld. De eerste lus ging naar het 's Gravenbos. Dat bos behoort tot het Gravenkasteel Humbeek. Het kasteel ligt verstopt tussen de bomen en we hebben het niet gezien. Na de rondwandeling gingen we door de velden terug naar de vertrekzaal. De tweede lus ging eerst ook door de velden maar daarna langs het kanaal Brussel-Rupel. Een mooi fiets- en wandelpad bracht ons terug in Humbeek.
Het eerste gedeelte was een kennismaking met de historische binnenstad. We wandelden voorbij de Grote Markt, langs De-Onze-Lieve-Vrouwe-basiliek, het standbeeld van Ambiorix, het Gallo-Romeins museum, het Begijnhof, de Moerepoort en nog vele andere merkwaardige gebouwen. Spijtig dat de bepijling niet overal even duidelijk was. Na de stadswandeling liepen we nog door het park "De Motten" en tenslotte nog een stuk door het natuurreservaat "De Kevie". Dit is een mooi uitgestrekt natuurgebied rond de Jeker. De rustpost was in een zaal niet ver van het station. De 21 Km stapper moesten hier dan een lus wandelen bijna uitsluitend in "De Kevie". Het traject ging een groot stuk langs de Jeker. Het was een wild stukje natuur waar de bevers terug hun gang kunnen gaan. Op de beemden liepen er hier en daar Galloway runderen rond. Het laatste stuk ging dan eerst langs de vestingmuren van de stad. We wandelden rond het Plinius park en daarna rond het domein van de kasteelhoeve van Betho. Het domein bestaat uit weilanden en bossen. Tijdens de rondwandeling hadden we mooie zichten op het kasteel en zijn omgeving.
Voordat ik naar Tongeren reed eerst eens in Beringen gaan wandelen. De vertrekplaats was veranderd. We vertrokken van aan het Mijnstadion. Eerst wandelden we door de mijnwerkers wijken en we waren dan al snel in het natuurreservaat "De Grote Beek" en de Stalse bossen terug door de bossen naar . We stapten er dwars door en kwamen zo in de rustpost in het gehucht Korspel. De terugweg ging weer langs de bossen naar het natuurreservaat "de mijnterril van Beringen" De eigenlijke wandeling ging tot halfweg de top maar wie wilde kon tot boven wandelen. Dat heb ik dan ook gedaan! Als beloning kreeg ik dan boven een mooi zicht op de wijde omgeving. Terug beneden wandelden we voorbij de oude mijn en nog door de mijnwerkers wijken. De terril, de mijnwerkershuizen, de oude mijn en de moskee geven wel een speciale sfeer in het dorp. Het was een mooie natuurwandeling.
Vertrek vanuit de parochiezaal in Neerlinter. Eerst wandelden we een stuk door de straten van Neerlinter. Eenmaal we de Oude Spoorweg over waren kwamen we in de natuur terecht. Eerst wat door de velden en dan langs de Grote Gete. We wandelden dan door het natuurpark "Doysbroek". Een mooi stukje natuur langs de Grote Gete. Daarna kruisten we terug de Oude Spoorweg bedding en wandelden naar Drieslinter waar de eerste rustpost was. Het tweede gedeelte ging voornamelijk door uitgestrekte graanvelden met af en toe een huizenkern, enkele mooie stukjes bos en een paar boomgaarden. In het gehucht Stok hadden we dan onze tweede rustpost. Het laatste stuk bracht ons in de buurt van Oplinter en ging ook weer door de velden.
Ik heb samen met Roger gewandeld. Ik wilde de 15 Km wandelen maar gezien de vele straten het maar bij 10 Km gehouden. Het eerste gedeelte van de vertrekplaats naar de rustplaats in Herne was uitsluitend langs de straten wandelen. De terugweg ging voor een groot gedeelte langs de drukke steenweg Ninove - Edingen. Gelukkig mochten we op het einde nog een stukje langs de Mark wandelen en kregen we ook nog wat bos. Ook de Westmalle in de de rustpost maakte één en ander goed.
21e Midzomertochten Club: WSV LAND VAN RHODE VZW (196) Plaats: Burst Afstand: 21 Km (20,6) Tijd: 3H55 Deelnemers: 1372 Pajotten: 11 Weer: Licht bewolkt (23°C) Parcours: 5 Bepijling: 4 Zaal + Org: 4 Cola: 1Euro30 Z. Bier: 2Euro00 (Delirium Tremens)
Wat onthouden we:
Het eerste stuk samen met Roger gewandeld. Ik wild aanvankelijk de 18 Km wandelen maar gezien het parcours toch maar op de 21 Km overgeschakeld. Het eerst gedeelte ging een stukje over de Oudenaardse steenweg en dan via Burst naar het domein De Steenberg en het administratief centrum van Erpe-Mere. Daarna ging het dan door de velden naar Ottergem en Vlekkem waar de rustpost was. De lus in Vlekkem ging uitsluitend door de velden naar de wijken Uilenbroek(maar niet over de E40) en Strijmeers. Het laatste stuk ging weer door de velden naar Zonnegem en zo terug naar de vertrekzaal. Het was een wandeling door de velden en de natuur.
Vertrek in Velzeke om 15H45. Wilde de 18 Km nog doen maar dat bleek wat nipt te zijn. Heb het parcours wat aangepast maar ben wel tot in Sint-Goriks-Oudenhove gewandeld. Het vertrek ging via het dorp naar Zottegem. Traditioneel langs het Jan De lichte pad en langs het Wachtspaarbekken en zo langs het Egmont paleis. Daarna gingen we door de velden naar Strijpen. In de rustplaats wat blijven plakken maar heb dan toch maar besloten om naar Sint-Goriks-Oudenhove te wandelen. Buiten het laatste stukje waren het tussen Strijpen en Sint-Goriks-Oudenhoven voornamelijk straten. De terugweg naar Strijpen heb ik wat aangepast en ben niet meer naar die rustpost gewandeld maar langs de kerk van Strijpen direct naar de startplaats. Het was de kortste weg naar de vertrekzaal.
Dinsdagavondwandeling in Iddergem Plaats: Iddergem Afstand: 9,3 Km Tijd: 1H55 Deelnemers:12 Pajotten: 5 Weer: Zwaar bewolkt. (18°C)
Wat onthouden we:
Vertrek aan het station van Iddergem, bijna in Denderleeuw. Tijdens het eerste gedeelte wandelden we langs de visvijvers en stukjes bos naar Okegem. De terugweg had Patrick moeten aanpassen en die liep veel langs straten maar ook nog een gedeelte door de velden.
Samenkomst aan de kerk van Meerbeke. Van aan de parking wandelden we voorbij de achterkant van de kerk naar het Neigembos. Daar volgde dan het zwaarste stukje van de wandeling. We wandelden dwars door het Neigembos en daalden terug af langs een houten trap. Dan ging het langs Neigem en door rustige straten en veldwegen naar Lieferinge en Denderwindeke. Hier maakten we dan nog een lus richting Nieuwenhove. Het grootste gedeelte van de wandeling was dan al gedaan en we namen onze rust in café "Oude Statie" in Denderwindeke. Het was daar erg druk en we moesten naar een plaatsje zoeken. De terugweg ging langs Neigembos maar nu bleven we aan de rand van het bos en was het niet zo'n zware beklimming. Op het einde verraste Elie en Moniek ons nog met een drankje en koekje ter gelegenheid van hun vijftigste huwelijksverjaardag.
De bijgaande foto's zijn van Martine. Ik mocht ze op m'n blog zetten waarvoor waarvoor dank.
De wandeling bestond uit drie stukken. Van de vertrekzaal naar Pollare, daar een lus en dan terug naar Ninove. We vertrokken langs de Dender en volgden die tot aan 't Oeversteiksken. Enkele moedigen doken daar in de Dender. In Pollare was het koers en moesten we het parcours met de renners delen. Tot juist voor de rustpost was het parcours plat maar dan kregen we een steile afdaling. Wie de lus wandelde (ik dus) moest die heuvel daarna terug op. De lus ging verder door een licht glooiend Pajottenland tot bijna in Denderwindeke. Het laatste gedeelte voerde ons langs de Dender terug naar Ninove.
Adriaan Brouwertochten Club: HANSKE DE KRIJGER OUDENAARDE (233) Plaats: Oudenaarde Afstand: 50Km (48Km) Tijd: 10H00 Deelnemers: 2053 (318 op 50 Km) Pajotten: 35 (2) Weer: Zonnig en warm (17°C - 25°C) Parcours: 4 Bepijling: 5 Zaal+Org: 4 Cola: 1Euro20 Z. Bier: 2Eur00 (Ename)
Wat onthouden we:
Samen met Marcel de 50 Km gewandeld. Niet bij de eersten maar om 7 uur zijn we begonnen met wandelen. Het eerste gedeelte voerde ons door de natuurgebieden van Leupegem.
Daarna door al de straten en parken van Oudenaarde (denk ik). Na de rustpost in Bevere verlieten we dan Oudenaarde en stapten we naar Petegem aan de Schelde.
Rond de Donkvijver was het wel aangenaam wandelen. Met het warme weer konden we nu ik in het lommer van de bossen rond de vijver stappen.
Van aan de rustpost in Petegem aan de Schelde gingen we dan door de velden naar Elsegem. Daar maakten we dan een lus tot in Gijzelbrechtegem. Hier ook wel voornamelijk door de open velden en het was er dus behoorlijk heet!
De terugweg ging gedeeltelijk langs de gekanaliseerde Schelde en ook een stuk langs de oude Schelde. De terugweg van Petegem aan de Schelde naar Oudenaarde ging dan weer door de velden en er was een samenkomst aan de bierwagen. Dat was dan terug aan de Donkvijver waar veel animatie was.
Vanaf hier zijn we dan samen met Piet en Viviane naar de vertrekzaal gewandeld. Het was voornamelijk een natuurwandeling maar het geloop door de straten van Oudenaarde vond ik er wat teveel aan.
Voor de Oostvlaamse Biergordel zijn we wel op koers!
In de namiddag eens in Aalter gaan wandelen. Samen met Roger naar ginder gereden. Een verassing, Viviane en Marcel waren er ook! Dus samen gewandeld. Het eerste stuk ging door de bossen en was best aangenaam. De rustpost was in een voetbalkantine. We moesten daar een lus wandelen maar helaas was die voornamelijk langs straten in de volle zon. Ook de terugweg naar de vertrekzaal was voornamelijk langs straten. Gelukkig werden we in de vertrekzaal dan goed bediend met goedkope dranken.
Tocht der Franschmannen Club: W.V. DE IJSBREKERS (398) Plaats: Denderhoutem Afstand: 20Km Tijd: 4H00 Deelnemers: 591 Pajotten: 7 Weer: Licht bewolkt tot zwaar bewolkt, enkele druppels regen. (19°C -22°C) Parcours:5 Bepijling: 4 Zaal + org: 4 Cola:1Euro20 Z. Bier:2Euro00 (Ename)
Wat onthouden we:
Zoals we gewoon zijn van de Ijsbrekers was het een mooie natuurwandeling. Ze bestond uit drie lussen welke ik alle drie bewandeld heb. De eerste lus heb ik samen met Willy gewandeld. De lus ging door de velden en bossen rond Lebeke. De tweede lus heb ik met Roger gewandeld en die ging minder ver maar kronkelde meer door de bossen rond Denderhoutem. Veel kleine wegeltjes en holle wegen. De derde lus (de kortste) die ik wandelde ging richting Daal. Hier ook wat bos maar wat minder dan bij de twee andere lussen. De tweede lus (lusB) was wel de mooiste. Proficiat aan de parcoursmeester.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
