Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
22-10-2018
2018-10-22 GR Tervuren
GR 512, GR Groene Gordel, GR Dijleland + improvisatie
Plaats: Tervuren
Afstand: 22,5 Km
Weer: eerst miezerig, daarna zonnig (14°C - 18°C)
Deelnemers: 22
Pajotten: 4
We hebben de herkansing van onze herfst-GR met een half uur vertraging kunnen aanvangen. Na een stukje stappen langs de brede Tervurenlaan doken we het bos in en zijn er alleen om te rusten (drinken) even uitgekomen. In Tervuren was er nog wat motregen maar terwijl we door het bos stapten verdwenen de wolken en zagen we de zonnestralen door het bladerdek verschijnen. De rust was in "De Bosuil" maar daar was men op onze komst blijkbaar niet voorbereid. Op de terugweg konden we nog genieten van de mooie en grote coniferen in het Arboretum van Tervuren. De terugreis verliep vlekkeloos.
In de namiddag in Aaigem gaan wandelen. Het was er moeilijk vertrekken! Ik heb eerst mijn gratis pannenkoek verorbert en wat met andere wandelaars gekeuveld. De heenweg naar de rustpost volgde de vallei van de Ter Erpenbeek. We wandelden veelal door kleine bosjes en langs weilanden. De rustpost was in Mere en daar wandelden we voorbij het standbeeld van hun bekendste inwoner: Lucien Van Impe. De terugweg ging meer langs landerijen en weiden. Op het einde stapten we nog een rond het dorp. Ik wilde nog een lus in Aaigem stappen maar na 1 km waren de pijlen verdwenen.
Bij het vertrek was het nog behoorlijk koud en er hing een lichte nevel over de velden. Via dreven en holle wegen stegen we langzaam tot het plateau en vandaar hadden we dan mooie zichten op de landerijen en dorpjes in de buurt. De rustpost was in Meerbeek. Na de rust was het nog bosrijker. We stapten door een groot speelbos en daarna naast de radars van het vliegveld van Zaventem. In Bertem wandelden we dan nog eens rond de kerk en voorbij de pastorie. Het was een bijna volmaakte herfstwandeling.
Na lange tijd ben ik nog eens in Ronse gaan wandelen. Eerst wat door de straten wandelen en dan kwamen de eerste hellingen. Door de velden en langs de oude treinbedding stapten we dan naar de rustpost in Ellezelle. De lus daar bracht ons dichtbij het Muziekbos. We stapten dan langs de taalgrens door de Pays des Collines. Met dit weer was het mooi wandelen door dit heuvelachtige landschap met zichten op de wijde omgeving. Voor de terugweg was de oude treinbedding de leidraad waar we af en toe van afweken om door de open velden te stappen.
Verkenning GR Tervuren (GR 512, GR Groene Gordel, GR Dijleland + improvisatie)
Plaats: Tervuren
Afstand: 22,4 Km
Weer: Zomers (23°C)
Parcours in omgekeerde richting gestapt en wat aangepast. Mooie herfstkleuren, veel zwammen maar weinig paddenstoelen. Reis bijna verlopen als planning.
In de namiddag dan eens in Vlezenbeek gaan wandelen. We stapten eerst langs een golvend parcours voorbij het Grote Wachtbekken naar het centrum van Sint-Pieters-Leeuw. Dan gingen we een stuk door het Park Coloma en langs het gelijknamige kasteel. Hierna volgden we dan de Zuunbeek en passeerden het Sleesbroekwachtbekken. De rustpost was in de wijk Zuun. De terugweg ging langs veld- en boswegjes terug naar de parochiezaal in Vlezenbeek.
Na de stemverplichting gaan wandelen in Sterrebeek. We vertrokken langs het oude tramspoor van Brussel naar Vossem. Daarna stapten we door de uitgestrekte velden naar het bosgebied tegen de E 40. Het was een heuvelachtig parcours en we mochten door enkele mooie holle wegen stappen. De rustpost was in Moorsel. De terugweg naar Sterrebeek was helaas minder mooi. We volgden het brede fietspad van Moorsel naar Sterrebeek. Dat pad ging door de velden en eindigde aan de hypodroom. Vandaar stapten we door het park naar de vertrekzaal.
De Baamistocht met zomerse temperaturen. De bomen in het Kravaalbos hadden wel al een herfstkleur maar er was geen herfstsfeer.
We stapten eerst richting Asbeek en Essene en keerden zo terug naar de vertrekzaal. Het was dus een bekent parcours! Het tweede gedeelte liet ons kennismaken met het Kravaalbos en zo kwamen we in de rustplaats in Meldert. Daar moesten de 20 Km-stappers nog een lus naar Baardegem stappen. Ik had me daar vergist en heb die lus van 6 km achteraf gaan wandelen. Het was een lus door de Faluintjes aan de rand van het Kravaalbos en de omliggende weiden en velden. De terugweg van Meldert naar Asse-ter-Heide ging langs de wijk Doment en door de velden naar de vertrekplaats.
Vandaag hebben we de heen en terug naar de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek verkend. Het parcours is nog wat aangepast. Eenmaal uit de dorpskern van Liedekerke stappen we bijna uitsluitend door het groen. In het Liedekerkebos waren de herfstkleuren al duidelijk aanwezig en die zullen er nog wel twee weken blijven.
Wandeling van Roger, Marie-Jeanne en Etien. Zoals elk jaar was er weer veel volk maar met 60 wandelaars werden nu wel alle records gebroken.
We weten dat de wandelingen van dit team altijd natuurwandelingen zijn en dat hebben we vandaag ook gekregen. We vertrokken met Roger richting Wetteren en passeerden verscheidene natuurgebieden. De Boskapel en het lange knuppelpad waren enkele van de hoogtepunten. Onze boterhammetjes konden we verorberen in café Eendracht. Ondanks het groot aantal wandelaars werden we vlot bedient.
Na de middag was het de beurt aan Marie-Jeanne om ons te begeleiden. We stapten nu in Zuidelijke richting door de Vallei van de Serskampse Bossen. Hier ook weer veel veld en bos.
Netjes op tijd waren we terug in Serskamp. Bedankt Roger, Marie-Jeanne en Etien voor de mooie wandeling.
We vertrokken via de oude spoorwegbedding Aarschot-Herentals-Turnhout. We stapten daarna door "de Blakers" en "Gijmelhoek". Een afwisselend landschap van velden, wijken en dennenbosjes en een holle weg. De rustpost was in Gijmel-Langdorp. De terugweg ging langs de natuurgebieden "Blakers" en "Langdonken". Via de wijk "Roteinde" en een ommetje langs de vijver bereikten we terug de startplaats.
Half Ternat is nog opgebroken en het was eerst wat door het zand ploeteren voor we aan de vertrekplaats geraakten. We stapten eerst door de wijken van Ternat en daarna via een rustige straat naar de spoorweg. Die volgden we dan een eind en via een omweg door een bosje kwamen we in de rustpost in CC De Ploter in Sint-Katherina-Lombeek. De 15 Km-stappers moesten hier een lus stappen. Die lus bracht ons in de wijk Sint Jozef en ging grotendeels langs het parcours van onze Herfsttocht van verleden jaar. Toch ook wel veel door de wijken. De terugweg ging door een afwisselend parcours langs de wijk Steenvoort terug naar de startzaal.
19e Deliriumtocht - 17e 50 Km door het Land van Rode
Plaats: Melle
Afstand: 16,3 Km
Weer: Sluierwolken (13°C - 16°C)
Deelnemers: 2238
Pajotten: 16
♥♥♥♥
In de namiddag in Melle gaan wandelen. We stapten eerst door de kouters en het kasteeldomein naar Kwatrecht. Dan keerden we terug naar Gontrode en konden de 15 Km-stappers kennismaken met het Aelmoeseneiebos. Een bos met een pas aangeplant arboretum. Eenmaal uit het bos was het nog even stappen tot de rustpost in het ILVO. De terugweg ging door de proefvelden en een stukje bos terug naar Melle. Hier moesten we natuurlijk eerst nog een bezoekje aan de brouwerij Huyghe en een glaasje Delirium Tremens degusteren. Daarna was het nog 700 meter naar de vertrekzaal. De 50 Km-stappers waren daar al uitbundig aan het vieren.
De Duivenboswandeling van Sint-Antelinks is een klassieker. Dit jaar was de wandeling wel anders georganiseerd. Niet de traditionele lussen vanuit Sint-Antelinks. Er was een rustpost in Aspelare en vandaar konden er nog lussen gewandeld worden. Ik heb voor de 16 Km (17,6) gekozen en die mochten in Aspelare één lus wandelen. We stapten eerst door de velden en bosjes naar de rustpost in Aspelare. De lus daar bracht ons tot bij het schilderachtige kerkje van Nederhasselt en daarna door de velden terug in Aspelare. Tijdens de terugweg voelden we dat de Vlaamse Ardennen nabij waren want we kregen enkele stevige kuitenbijters te verwerken. De Keienberg was wel de zwaarste. Op het einde stapten we dan nog rond het Duivenbos. Nog altijd een mooi stukje natuur.
De laatste dinsdagavondwandeling van het jaar en Patrick werd samen met Arlette speciaal bedankt voor hun inzet. We wandelden eerst tot aan de Eksterenberg en keerden daarna terug tot aan de Bellekouter. Daar maakten we in het donker nog een ommetje tot aan de Zwarteberg.
Mooi op tijd kwamen we aan in Nieuwpoort. De zon scheen en het was ideaal wandelweer. Langs de Brugsevaart hebben we de jarigen gevierd. Als we de vaart verlieten stapten we door de polders naar Middelkerke. Via de Duinenweg bereiketen we dan het parkje en ook onze rustpost in café "Sluzenoare". Na het eten stapten we door de duinen naar Raversijde en verder naar Mariakerke waar we het graf van Baron James Ensor een bezoek brachten. Daarna kwamen we op het strand terecht. We volgden de kust tot in Oostende en aan het standbeeld van Leopold I gingen we Oostende binnen. Via het Maria Hendrika Park bereikten we dan het station.
Martine heeft nog wat foto's doorgestuurd, waarvoor dank, en ik heb ze bij het album gevoegd.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
