Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
04-11-2019
2019-11-04 Melle Maandagtocht
Club: WSV DE KADEES VZW (3063)
Maandagtocht Melle
Plaats: Melle
Afstand: 19,6 Km
Weer: Miezerig, af en toe regen (12°C)
Deelnemers: 29 - 26
Pajotten: 4
Na wat verkeersproblemen was iedereen toch in Melle geraakt. Jean-Pierre gaf een korte toelichting en om even na negen uur waren we vertrokken. In tegenstelling met de wandelingen van Land van Rhode gingen we direct de Schelde over en verkenden we zo de streek rond Heusden en Wetteren. Eerst stapten we over de dijk van de Schelde en daarna doken we de polders en bosjes in. We stapten vaak door een echt herfstlandschap met bomen in alle kleurschakeringen van groen tot bruin.
De rust was in café Melle Rose Place aan het dorpsplein van Melle. Na de middag stapten we terug langs de Scheldedijk naar Wetteren Ten Ede en Ombergen. Hier ook weer veel natuur.
Het was de laatste maandagtocht van het jaar en de plannen liggen klaar voor volgend jaar. Eerste wandeling in maart 2020.
We stapten langs de passage tussen het oude Donkmeer en Nieuwdonk naar de achterliggende polders en zo naar de Schelde. Die volgden we dan tot in Uitbergen waar de rustpost was. De terugweg ging langs vele bossen naar het Nieuwdonk-meer, daarna naar de Eendenkooi en langs de oevers van het Donkmeer terug naar de vertrekzaal. Het was een wandeling met veel natuur en met dit weer dus ook wat slijk.
Deze morgen een gratis wandeling (voor De Pajotten) gemaakt in Strombeek-Bever. Het was een traditioneel parcours naar Grimbergen waar de rustpost was. We stapten langs de ring rond Brussel en dan door de velden naar Grimbergen. Daar passeerden we de Volkssterrenwacht MIRA en daarna wandelden we langs de Maalbeek en de Liermolen naar de rustpost. De terugweg ging weer langs het centrum van Grimbergen en de basiliek. We vervolgden onze weg langs het Prinsenbos en de straten van Strombeek-Bever.
Weer: Zwaar bewolkt op het einde enige druppels regen (13°C)
Deelnemers: 3217
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Traditionele wandeling met een traditioneel parcours. Er waren maar twee afstanden: De korte voor het spektakel en de kinderen en de langere voor toch een beetje natuur door de Genbrugse Meersen. Zoals in Zottegem waren er hier ook veel niet-aangeslotene en steeds meer kinderen. Tijdens de wandeling van de vertrekzaal naar de rustpost stonden er weer enkele toneeltje met de nodige heksen en spoken. Na de rust stapten we dan naar het natuurgebied langs de Schelde en daar deden we de loslopende koeien schrikken.
Na meer dan een week nog eens een "gewone" wandeling gedaan. De Halloween wandeling van Zottegem is wel een traditie en dit jaar ging het weer door met mooi herfstweer. Wat koel maar toch goed om te wandelen. We stapten eerst langs de stationsomgeving naar de kunstacademie waar we een drankje in ontvangst konden nemen. Dan gingen we naar Strijtem waar ook traditioneel de rustpost is. Het parcours was wel wat anders en ik had geluk om hier de prachtige zonsondergang te aanschouwen. De toneeltjes waren hier wat soberder en dat was ook wel zo in de vertrekzaal. De pompoenen waren mijn inziens wel meer aanwezig en het vormde vaak een baken om het rechte pad te houden. De tweede rustpost was in het Provinciaal Technisch Instituut. Op het pleintje voor de ingang stond nu een windmolen gemaakt uit pompoenen. Hier kregen we een wafel. Vandaar ging het via een ommetje naar het domein Breivelde. Het wandelpad was mooi versierd en hier en daar doken er angstaanjagende individuen op. Net voor de aankomst kregen we dan een toverdrankje. De sfeer daar was wel minder. Geen heksen meer met toverdrankjes.
Het was al bij al een belevenis. Een vaststelling: hier waren er meer niet-leden dan aangeslotenen!
Bij mijn vertrek thuis regende het maar voor de rest van de dag hebben we geen regen meer gezien. Na een kleine vertraging konden we aan onze dagstapper beginnen. We wandelden eerst door de bosjes van Boortmeerbeek en dan door een lange dreef naar Sint-Adriaan. Wat verder hielden we dan onze druppelstop. Daarna stapten we door het Spitbos naar Wespelaar waar onze rust in café De Warande was. Na de rust stapten we door het grote Haachts Broek en zo kwamen we aan de antitankgracht. Langs die vroegere verdedigingslinie is er nu een mooi natuurgebied gekomen waar onder andere de bevers zich thuis voelen. We volgden de gracht tot in Haacht en dan was de Dijle een tijdje onze leidraad. Zo kwamen we aan de grens met Rijmenam en vandaar gingen we via Hollaken en de Hooiberg terug naar het station van Boortmeerbeek. Er was nog even tijd om in het Boortmeerbeeks café De Warande wat na te praten over onze mooie herfstwandeling. Met de trein waren we op iets meer dan uur terug in Aalst.
♥♥♥♥ We stapten eerst langs het "Oud Dorp" van Heldergem en dan langs de vallei van de Ter Erpenbeek naar café Cabare. Daarna gingen we langs het Blauwbos en langs de straten naar Mere waar de rustpost. De terugweg verliep helemaal parallel met de heenweg. We volgde van Mere tot Aaigem de Ter Erpenbeek maar hier was er wat meer bosweg. In Aaigemdries kregen we van de club nog een drankje. Afstanden en bepijling zorgden voor heel wat verwarring bij de wandelaars.
In de namiddag ben ik in Halle gaan wandelen. In de vertrekzaal zat niet heel veel volk maar wel veel Pajotten, ik geraakte maar moeilijk "gestart". De 18 Km wandelaars moesten eerst een lus van 6 Km stappen en kwamen dan terug in de vertrekzaal. Die lus was heel afwisselend met vele stukjes natuur en mooie zichten op de omgeving. Het tweede gedeelte was 11,5 Km met een rust in Lembeek. We moesten eerst de helft (3 Km) van de eerste lus terug stappen en dan mochten we over een kaarsrechte straat naar Lembeek marcheren. In Lembeek stapten we dan door de wijken naar de omgeving van het station waar de rustpost was. Het laatste stuk was weer wat meer afwisselend. We wandelden naast het kanaal en door de wegeltjes naast de spoorlijn. Daarna nog een ommetje langs het ziekenhuis en we waren in de vertrekzaal.
Verkenning Dagstapper Haacht GR 128 en Streek GR Dijleland
Plaats: Boortmeerbeek
Afstand: 22,5 Km
Weer: Licht bewolkt (17°C)
Men had regen voorspeld maar het is de ganse dag droog en zonnig gebleven. Wandeling langs Haachts Broek, Antitank gracht, de Dijle en Hooiberg. Een afwisselend parcours met veel natuur. Het parcours kan nog licht aangepast worden.
Voor de grootste afstanden is er in Sint-Katherina-Lombeek een lus van 7,8 Km te wandelen en die zijn we vandaag gaan verkennen. We stappen eerst langs de rustige Notenstraat door de velden tot aan de dorpskern van Sint-Katharina-Lombeek. Daar gaan we via kleine wegeltjes en langs de Molenbeek met restanten van een watermolen naar het centrum van het dorp. Eenmaal over de spoorweg zoeken we de stukjes natuur naast de Steenbergbeek en de Bellebeek op. Het laatste gedeelte loopt samen met het parcours van de 13 Km.
De weervoorspellers hadden voor vandaag regen voorspeld en iedereen verscheen deze morgen met regenkledij aan de start. Met het schooltje in de buurt van de parking was het een drukte van jewelste bij de start. Om 9 uur was de rust echter weergekeerd en kon Roger en Etien hun wandelaars verwelkomen. Ondanks de weersvoorspellingen waren ze weer talrijk. We stapten al heel snel in de natuur en kregen regelmatig deskundige uitleg van Roger en nog een natuur specialist. We stapten langs de spoorweg naar Kwatrecht en kwamen onderweg nog een "laagvliegend vliegtuig" tegen. In de brugstijl van het spoorviaduct in Kwatrecht gaf Roger uitleg over het ingebouwde bunkertje (een overblijfsel uit de tweede wereldoorlog). https://www.bunkergordel.be/9-D22%20bunkerfiche.htm . We stapten daarna langs het kasteel "De Bueren" en het bijhorend bos. https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Bueren. Langs vele stukjes veld en weide stapten we dan terug naar Massemen. De rust was in café "Massemen Plaetse". Gezellig cafeetje met vlotte bediening. Na de traditionele groepsfoto gingen we de andere zijde van het dorp verkennen. We volgden voor een groot deel het Molenbeekpad en ook de Martinusroute. We hebben even de overblijfselen van de watermolen bekeken en dan kwam er een mooi maar soms nogal drassig gebied. We passeerden de boom- en bloemkwekerijen en tegen 3 uur waren we terugin Massemen. Er kon dan nog even nagepraat wordenin café Massemen Plaetse. Regen hebben we van de ganse dag niet gezien, we zijn wel nat geworden maar dan door het zweet. Bedankt Roger, Marie-Jeanne en Etien.
In de namiddag ben ik nog eens in Sint-Pieter-Leeuw gaan wandelen. We stapten eerst rond de vijver en langs de Oude Zuun. Daarna was het half straat en half veldweg. De rustpost was in Jeugdcentrum Laekelinde. De 21 Km stappers moesten hier dan een lus van 10 Km stappen. Die lus bracht ons tot aan de zendtoren en daarna langs de vaart. Hier ook afwisselend straat en veldweg. Het laatste stuk ging door de rozentuinen van het kasteeldomein van Coloma. Er waren al vele rozen uitgebloeid maar het was er toch nog kleurig. Op het einde wandelden we dan terug langs de Oude Zuun.
Tegen de tijd dat ik vertrok was het opgehouden met regenen en het werd al snel zomers warm. Het parcours was helemaal anders dan de vorige jaren. We stapten nu eerst door het park (dat was niet nieuw) maar daarna langs de autostrade naar Kraainem. Het was afwisselend met straten en mooie stukjes natuur. Terugkeren deden we langs Wezenbeek-Oppem met zijn pittoresk kerkje. In de vertrekzaal was het erg druk en er was een optreden van orkestje.
We stapten via vele veldwegeltjes naar Asbeek en daar langs de traditionele weg naar Essene waar de rustpost was. De terugweg ging langs de schapenweiden van Essene, voorbij de antenne en dan recht naar Asse-ter-Heide. Voor de aankomst werd nog een kleine lus richting Doment gewandeld. Ik had mijn GPS en fototoestel niet bij en er zijn dus geen Gps bestanden. De foto's zijn van mijn smartphone.
Vandaag zijn we het eerste stukje van onze Herfsttocht gaan verkennen. Ik heb gekozen voor het traject van de 13 Km. Heenweg was langs de veldweg parallel met het Liedekerkebos en dan langs de kapelletjes de spoorweg onderdoor. We volgden dan de spoorweg en weken dan af naar de Bellebeek. Die volgden we tot in Sint Jozef en via de velden bereikten we de rustplaats. De terugweg gaat door het Hertigembos en het Liedekerkebos.
Stukjes van onze herfsttocht zaten ook in de wandeltocht van vandaag. Kon moeilijk anders want de rustplaats in dezelfde. Het vertrek was vanuit de nieuwe zaal van de Basisschool "De brug". We stapten eerst door de straten van Ternat naar Sint-Katharina-Lombeek. Daarna kwamen we in de traditionele veld- en boswegeltjes terecht. Door de regen waren veel van die wegjes glibberig geworden en stappen door de slijk zijn we niet meer zo gewoon. De rustpost was in Sint-Jozef. Voor de terugweg wandelden we eerst door de velden rond Sint-Jozef en daarna via het centrum van Sint-Katharina-Lombeek terug naar de startzaal. Het was een afwisselend parcours. Vanwege de hevige regen heb ik de lus in Sint-Jozef niet meer gewandeld.
In de namiddag nog even een korte wandeling bij onze burenclub gemaakt. Vertrek was in het café zaal Ankerhof in Ede. We stapten over een overwegend verhard parcours naar Haaltert waar er een rustplaats was. Gezien de korte afstand ben ik daar niet binnen geweest. Voor de terugweg was er voor meer onverharde wegen gekozen. Een gedeelte ging langs de spoorweg.
Het was wat grijs weer maar gelukkig droog. We stapten nu eens niet door het centrum van Tervuren maar langs de Tervurenlaan naar het park. Hier stapten we door met mooi zicht op het gerenoveerde AfricaMmuseum. Daarna stapten we door het bos en langs verscheidene vijvers naar Duisburg. Daar nog even door een holleweg en we waren in de rustpost. De terugweg ging door de velden en een stukje bos. We waren dan snel in Tervuren voor de tweede rustpost. Het laatste gedeelte ging langs de villawijken en daarna door het mooie capucijnenbos.
Na een nat weekend was het deze morgen droog en het is heel de dag droog gebleven. De trein zette ons na wat vertraging af op het lege perron in Erbisoeul. We zaten wel direct op de GR 123. De GR 123 is een rondwandeling door het westelijke deel van Henegouwen. Wij wandelen er vandaag een stukje van. We waren al snel in het bos en daar bleven we tot de rustpost in Villerot. In de vieux Vil'rot mochten we op het balkon plaatsnemen en we hadden van daar boven mooi zicht op de dorpskroeg. Na de rust wandelden we naast nieuwe - en oude steengroeven. Dat was maar voor even want we gingen al snel terug de bossen in. Hier waren het wat smallere wegjes en we konden er de herfstgeuren al opsnuiven. Aan de E42 verlieten we de GR en stapten door een smal pad naar Blaton Daar nog even langs het kanaal en we waren op de eindbestemming. Einde van een mooi herfstwandeling.
20e Deliriumtocht - 18e 50 Km door het Land van Rhode
Plaats: Melle
Afstand: 18,3 Km
Weer: Bewolkt, af en toe een bui (17°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Talrijke spoor- en autowegen doorkruisen Melle en het duurde even voor dat we die voorbij waren. Eenmaal die gepasseerd kwamen we in Gontrode met zijn proefvelden van het landbouwinstituut. We zagen de rustpost al van ver staan en het was weer in een hangar van de ILVO. We werden er verwelkomt door een roze olifantje. De 18 Km stappers moesten dan een lus rond Lemberge wandelen. Ik kreeg hier al direct een douche maar gelukkig bleef het daarna droog. De terugweg van de rustpost naar Melle verliep in twee delen. Het eerste deel was afwisselend met bosjes en veldwegen, het tweede deel was een rechte baan en daarna de straten van Melle. Gelukkig mochten we op een boogscheut voor het einde nog van een gratis Delirium genieten. In de zaal zaten nog vele 50 Km stappers.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
