Nationaal muzeum van Bobo/Afscheidsdinner in restaurant 'Canne D'Or':
9,30 u.: Lily en Ludo trekken op de brommer naar het centrum, terwijl Liesbeth en ik te voet naar het centrum wandelden waar we het nationaal muzeum bezochten. Naast allerlei oude klederdrachten was er zowat van alles te zien wat je gewoonlijk in zon muzeum vindt: munten, wapens maskers, beelden enz. De oppasser van het muzeum had ook een kraampje bij de uitgang in eigen beheer en verkocht zelf vervaardigd artisanaat. We vroegen wat de kunstig met olifanten gegraveerde kalebas die als lampenkap dienst moest doen dan wel zou moeten kosten? Hij vroeg 15 Euro (omgerekend dan). Liesbeth vroeg of dat le premier prix was. Hij zei dat het in zijn muzeum niet zo werkte en dat alles aan vaste prijzen werd verkocht. Toen we dan niet toehapten, kon er plots toch wat van de prijs af en kregen het kunstwerk mee voor 9 Euro. Buiten stonden enkele hutten a la Bokrijk, die eveneens te bezichtigen waren. Een Touarekswoning uit riet en stro en een lemen hut met etage en terras. Onze gids vergezelde leidde ons door beide woningen en ging daarna met ons wat drinken op het terras van het muzeum. We betaalden met een briefje van 2000 Fr.Cefa ( ongeveer 3 euro). Het duurde ongeveer 3 kwartier voor men het wisselgeld terugbracht. Een jongetje was namelijk op de fiets ergens anders ons briefje gaan omwisselen en was daar maar eerst na zoveel tijd in gelukt. Achter het muzeum waren nog allerlei mensn bezig met het vervaardigen van allerlei kunstvoorwerpen, zoals weven. We kochten er een tafelkleed (of was het een bedsprei) met allerlei dieren op geborduurd en betaalden er 25,50 Euro voor.
13,30 u.: Na het middagmaal begonnen we allen in te pakken. Het zou vandaag immers onze laatste nacht bij Klara en Roel worden.
18,00 u.: We dronken het afscheidaperitief op het terras bij Klara en Roel.
19,30 u.: We gingen met zn allen chieck uiteten in restaurant Canne Dor (klinkt niet gek he?) We wilden Klara en Roel vanavond vrijhouden voor hun gastvrijheid die we bij hen genoten hadden. Het werd een uitgebreide maaltijd à la carte en de bediening was navanant.
22,00 u.: We wandelden nog even langs bar Nathalia, maar buiten veel gekleurde lichtjes viel daar niet veel meer te beleven. Liesbeth was ondertussen reeds naar bed gegaan ( de bar is nl. tegnover hun huis) . in de plaats daarvan namen we nog een glaasje frisse Franse wijn van de Libanees of een grote fles Flag-bier op het terras bij hen thuis. Nog één keer slapen en we zouden weer nieuwe avonduren beleven.