.

Alicia is de dochter van een Italiaans-Ierse moeder, Terri Augello, en een Jamaicaanse vader, Craig Cook. Ze is in New York geboren en opgegroeid. Op haar zevende kwam ze voor het eerst in aanraking met een piano. Ze leerde klassieke muziek van Beethoven, Mozart en Chopin (haar favoriet). Zij schreef haar eerste lied Butterflyz toen ze veertien was. Dat nummer staat ook op haar debuutalbum Songs in A minor. Voor een groot deel was het haar moeder die haar ondersteunde bij het ontwikkelen van haar talenten.

Haar inspiratiebronnen waren onder anderen Stevie Wonder, met wie ze inmiddels al een aantal keren heeft opgetreden, Marvin Gaye, Nina Simone, Donny Hathaway, maar ook Notorious B.I.G., 2Pac, Jay-Z en Wu Tang Clan.

In 2001 brak ze wereldwijd door met haar debuutalbum Songs In A Minor, en de bijbehorende singles Fallin' en A Woman's Worth. Voor dit album kreeg ze een VMA, twee Billboard Awards, twee American Music Awards, twee NAACP Image Awards, drie Soul Train awards, twee World Music Awards, een ECCHO Award en het belangrijkste van allemaal: vijf Grammy Awards.

Haar doorbraak was voor een deel te danken aan een optreden dat ze gaf bij Oprah Winfrey, dit had haar platenbaas Clive Davis voor haar kunnen regelen.

In 2003 kwam haar tweede album The Diary of Alicia Keys uit. Op het album staan onder meer de nummers You Don't Know My Name (eerste single van het album), If I Ain't Got You en Diary. In 2005 zal er een nieuwe versie van het album uitkomen met onder meer de single My Boo, die in samenwerking met Usher is gemaakt.

In 2004 heeft ze haar gedichtenbundel uitgebracht, genoemd Tears For Water. Hierin zijn zowel gedichten als de teksten van eerder uitgebrachte liedjes te lezen.

Rond 2005 wilde zij meer gaan doen dan zingen alleen. Zo zal ze spelen in een door Halle Berry gecoproduceerde film spelen, over een begin 20e eeuw levende pianiste, getiteld 'Compositions in Black & White'.

In oktober 2005 is haar derde album uitgekomen, een live-album, opgenomen op 14 juli 2005 in New York. Het is "MTV Unplugged", een eenmalig vervolg op de successerie van MTV, waarbij artiesten hun liedjes 'stripped-down' presenteren. De eerste single Unbreakable deed het goed op radio en tv.

In november 2005 begon ze met de opnames van de speelfilm 'Smokin' Aces'. Hierin spelen onder andere Ben Affleck, Ryan Reynolds, Jeremy Piven en Andy García. Alicia Keys speelt een vrouwelijke huurmoordenaar. De film kwam uit in januari 2007.

In april 2007 verscheen de film The Nanny Diaries, gebaseerd op het populaire gelijknamige boek, waarin Alicia Keys naast Scarlett Johansson een rol speelde. Inmiddels zijn de opnames voor haar nieuwste album afgerond. Op 13 november ligt As I Am in de winkels. No One is de eerste single. Deze wordt opgevolgd door Like you'll never see me again. Het album bevat gastbijdragen van o.a. John Mayer (Lesson Learned) , Marsha Ambrosius en Linda Perry (Sure Looks Good To Me, The Thing About Love).

.

Angie Stone (geboren als Angela Laverne Brown in 1961 in Columbia, South Carolina) is een Grammy Award-genomineerde neo soul-zangeres. Ze is ook een songwriter en actrice.

Angie Stone is tegenwoordig een van de meest bekende artiesten van de neo soul, naast onder meer Macy Gray en Erykah Badu. Voor haar grote doorbraak heeft ze ook nog in een paar verschillende groepen gespeeld. Met The Sequence had ze een klein hitje met "Funk You Up". Hierna probeerde ze het opnieuw met de groep Vertical Hold, die een zomerhit had met het nummer "Seems Your Much To Busy". In 1999 kwam haar grote doorbraak met haar soloalbum "Black Diamond ".

Stone heeft o.a. samengewerkt met Prince, Lenny Kravitz, Mary J. Blige, Mantronix en D'Angelo. Ze heeft een aantal nummers voor D'Angelo geschreven en heeft een zoon, Michael, met hem gekregen. Later kregen zij samen ook nog een dochter, genaamd Imani.

.

Nadat ze in München is gaan wonen, trouwt Gaines met de Oostenrijke acteur Helmuth Sommer. In deze periode neemt ze haar artiestennaam Donna Summer (een verengelsing van het Duitse woord Sommer (zomer)) aan. In 1971 komt ze in Nederland met haar eerste solosingle "Sally Go Round the Roses", maar haar eerste grote internationale hit scoort ze in 1974 met The Hostage. Summer tekende daarvoor een albumcontract in Nederland, Lady of the Night heette het album uit 1974, met daarop de internationale hit "The Hostage" en de vooral in Nederland succesvolle single "Lady of the Night" (eigenlijk een Engelstalige smartlap over een hoer/escort meisje). Met deze laatste single breekt ze in Nederland in 1974 door. Het is haar eerste doorbraak als solo-artieste, dankzij optredens met de singles "Lady of the Night" en "The Hostage" in de in die jaren satirische en vaak controversiële tv-show van Dolf Brouwers alias Sjef van Oekel. Bovendien werd Nederland in die tijd als belangrijk trendsettend land gezien voor de popmuziek. Nederland is min of meer de bakermat van haar succes. Haar eerste album wordt echter al met al een matig succes.

Summer brengt de volgende jaren veel singles uit. In 1975 wordt "I Love to Love You Baby" uitgebracht in veel landen. Het nummer slaat in als een bom, mede wegens de orgasmische hoogtepunten welke Summer in dit nummer ten gehore brengt. Het is een tijd lang het gesprek van de dag. Het nummer schiet in veel landen naar de eerste plaats in de hitlijsten. In de VS wordt het nummer eerst niet uitgebracht, maar wel door een paar radiozenders gedraaid als import uit Europa. Uiteindelijk wordt hij ook in de Verenigde Staten uitgebracht en ook daar een grote hit. Een aantal radiozenders boycot de single wegens het gehijg en gekreun. Haar naam is dan echter wel gevestigd.

"No More Tears (Enough is Enough)" is een duet samen met Barbra Streisand. Het werd een wereldhit. Echter, de beide diva's kregen het tijdens de opnames met elkaar aan de stok, zelfs lichamelijk naar wordt beweerd. Het was zo ernstig dat de diva's allebei in een aparte ruimte het nummer moesten inzingen. Summer heeft in 1978-1979 vier nummer één hits op rij weten te scoren in de US Billboard Hot Top 100. Dat was toen een unicum en voor zover bekend is dat nadien door geen enkele andere artiest geëvenaard.

Daarna volgt nog eind 1979 de grote hit "On the Radio", waarna Summer compleet instort. De enorme druk van haar grote successen wordt ondragelijk en ze krijgt psychische klachten en gezondheidsklachten. Ze bekeert zich vervolgens tot het geloof (christendom) en krabbelt weer uit haar diepe dal omhoog begin jaren '80. Ze is dan een geheel andere weg ingeslagen, zowel persoonlijk als artistiek. Dat is ook duidelijk terug te vinden in haar nummers. Er staan vanaf dan regelmatig nummers op haar albums met invloeden van de gospel. Regelmatig benadrukt ze dat ze haar inspiratie put uit haar geloof en God. Haar carrière leeft vervolgens weer wat op, maar valt weer in midden jaren '80. Na die inzinking is haar carrière nooit meer geworden wat het ooit was.

Het nieuwe album "The Wanderer" in 1980 is een matig succes, het volgende album, "I'm a Rainbow", wordt niet uitgebracht in 1981, maar pas in 1996. De reden is dat er voor 1982 een superalbum op stapel staat, waar grote namen aan meewerken. Het is de bedoeling van de producers dat dat haar hoogtepunt gaat worden in haar carrière. Het krijgt dus voorrang op het andere album. Het is het album dat is genoemd "Donna Summer". Met het nummer State of Independence (oorspronkelijk van Vangelis en Jon Anderson) scoort ze in 1982 een nummer 1-hit vanaf dat album. Grote namen die in het achtergrondkoor zitten zijn o.a. Michael Jackson, Lionel Richie, Dionne Warwick, Quincy Jones, Stevie Wonder, Christopher Cross en Brenda Russell. Het album verkocht uiteindelijk goed, maar is niet het best verkochte album van haar geworden. In 1983 scoort ze nog een hit met "She Works Hard for the Money". De overige singles uit 1982 en 1983 scoren nog redelijk. Het album uit 1984, met o.a. de matig scorende hit "Supernatural Love" scoort ook als album redelijk, het volgende album uit 1987 ("All Systems Go") scoort zelfs matig, evenals de twee singles daarvan ("All Systems Go" en "Dinner with Gershwin"). Steeds meer neemt het succes af, tot ze eind jaren '80 gaat samenwerken met Stock, Aitken & Waterman. Van dit album komen de grote hits "I Don't Wanna Get Hurt" en "This Time (I Know It's For Real)".

Halverwege de jaren '90 scoort ze een grote hit met een remix van I Feel Love, de rest van de in de jaren '90 uitgebrachte singles flopt. Een aantal namen daarvan zijn "Work that Magic" (1991), "Melody of Love (Wanna be Loved)" (1994), clubremixes van "The State of Independence (1996), "Carry On" en "I Will Go With You" (1999) en voor de film "Pokémon" het nummer "The Power of One" (2001). Ook zong ze voor de disneyfilm de klokkenluider van de notredame, uit 1996, de soundtrack genaamd 'someday' De meeste van deze nummers scoren echter wel hoog in de dance charts wereldwijd. In de jaren '90 lijkt haar muziek daarom zelfs underground te zijn geraakt; slechts nog populair bij een select gezelschap van mensen uit de dance scene en een schare trouwe fans (vaak nog zelfs van het eerste uur).

.

Maria Isabel (Belle) Perez (Neerpelt, 29 januari 1976) is een Vlaamse zangeres met Spaanse wortels. Ze is vooral bekend door haar Spaans getinte, opzwepende nummers. De Vlaamse Latin-diva kent behoorlijk succes in Nederland, Vlaanderen en in Duitsland.

Ze werd bekend dankzij haar deelname aan het VRT-programma Eurosong, de Belgische voorselecties voor het Eurovisiesongfestival, met het liedje "Hello World". Ze werd reeds twee keer net niet geselecteerd voor het Eurovisiesongfestival, maar bouwde wel een solocarrière op. Na haar eerste optreden met Honeybee werd ze opgemerkt door VTM en werd ze geselecteerd voor de presentatie van het allereerste online internet-tv programma in Vlaanderen, Channel E. In 2003 presenteerde ze Zones.tv samen met presentator Jan Bosman op de Vlaamse zender LibertyTV. In 2005 zetelde ze in de jury van Star Academy, een muziekprogramma dat op zoek gaat naar de ideale zanger(es). Ze presenteert samen met Jan Smit voor de Tros het programma Trosmuziekfeest. In 2006 deed ze opnieuw een gooi naar een songfestivalticket met het liedje "El Mundo Bailando". Ze won de laatste voorronde en werd zowel in de halve finale als in de finale derde. Ze moest toen La Sakhra en Kate Ryan laten voorgaan.

Hoewel ze in het begin van haar carrière zich voornamelijk richtte op het Engelse repertoire, maakte Belle met haar derde album, Baila Perez, de overstap van pop naar latin. Het bleek een zeer goede zet, want vanaf dat moment gingen zowel singles als albums stukken beter over de toonbank dan daarvoor. Ook in Nederland werden er meerdere malen singles van Belle uitgebracht, maar deze deden vrij weinig in de hitlijsten. Toen het duet "Me & You" met zanger Jody Bernal verscheen waren de verwachtingen hoog, maar een echte doorbraak voor de zangeres bleef uit. Pas in 2005 wist Perez ook het Nederlandse publiek voor zich te winnen. Het nummer "Que Viva La Vida" behaalde de Top 10 van de Nederlandse hitlijsten en van het (speciaal voor Nederland gemaakte) gelijknamige album werden 50.000 exemplaren verkocht, wat goed was voor goud.

Belle Perez won al vijf jaar op rij, de Radio 2-zomerhit met "Me and you", "Light of my life", "Enamorada", "Que Viva La Vida" en in 2006 met "Ave Maria", een prestatie die weinig mensen haar nadeden. Ook werd ze met de "Que Viva La Vida" en "Ave Maria" verkozen tot publiekslieveling door de Radio 2-luisteraars.

In de zomer van 2006 verscheen het album Gotitas de Amor. Naast de Eurosonghit "El Mundo Bailando", de zomerhit "Ave Maria" en de single "Gotitas de Amor", stond er nog meer nieuw materiaal op dat Perez ook al tijdens de Mega Latino Concerten in het Sportpaleis zong. In oktober trad de zangeres op in de Heineken Music Hall te Amsterdam. In november 2006 verscheen een dvd met een volledige live-registratie van haar concert in het Sportpaleis. In de eerste maanden van 2007 deed ze een theatertour door Nederland. Op 5 en 6 mei 2007 liet Belle Perez het Sportpaleis van Antwerpen weer vollopen met Mega Latino Concerten. Op 13 oktober 2007 stond Belle voor de eerste keer in een uitverkocht Ahoy' in Rotterdam.

Ook poseerde ze tweemaal voor het mannenblad FHM. In 2008 hebben Belle Perez en haar echtgenoot Mario Winters na bijna acht jaar huwelijk een streep getrokken onder hun relatie.

.

Whitney Elizabeth Houston (Newark (New Jersey), 9 augustus 1963) is een Amerikaanse zangeres die vanaf midden jaren tachtig furore maakt met door melismes versierde soulzang. Ze is het nichtje van Dionne Warwick en dochter van achtergrond- (van o.a. Elvis en Aretha Franklin) en gospelzangeres Cissy Houston. Whitney Houston wordt vaak geprezen omwille van haar goede live optredens en haar krachtige stem.

In 1985 kwam haar eerste cd "Whitney Houston" uit. Deze werd meteen een succes met hits als "Greatest Love Of All", "Saving All My Love For You", "How Will I Know" en "All At Once". Wereldwijd meer dan 22 miljoen verkochte exemplaren.

In 1987 kwam ze met het album "Whitney" en brak ze met zeven opeenvolgende nummer-één hits een record. Met dit album slaagde Whitney als eerste vrouwelijke artieste erin de Billboard top 100 binnen te komen op nummer 1. Dit album verkocht wereldwijd meer dan 19 miljoen exemplaren.

In 1990 komt Whitney Houston's derde album uit. Op dit album staan meer R&B-nummers, waaronder de grote hit "I'm Your Baby Tonight". De ballad "All Man That I Need" werd ook een wereldwijde hit. Dit album verkocht internationaal meer dan 10 miljoen exemplaren.

In 1992 speelt ze als actrice in de film "The Bodyguard", met als tegenspeler Kevin Costner. Tevens is ze met het nummer "I Will Always Love You" (een cover van Dolly Parton) weer helemaal terug als zangeres. Het nummer staat wereldwijd wekenlang op de eerste plaats in de hitlijsten. De soundtrack van de film levert haar verder nog de hits "I Have Nothing", "I'm Every Woman" (een cover van Chaka Khan) en "Run To You" op. "The Bodyguard" is de best verkochte soundtrack aller tijden en staat in vele landen aan de top van de hitlijsten in 1992. Wereldwijd werden er meer dan 42 miljoen exemplaren verkocht.

In 1995 speelt ze ton een hoofdrol in de film "Waiting To Exhale", die het vooral in de Verenigde Staten goed doet. De singles "Exhale" en "Count On Me" werden hits en een enorm succes in de Verenigde Staten. "Exhale (Shoop Shoop)" is Whitney's 11de Amerikaanse nummer 1-hit. De soundtrack verkocht wereldwijd meer dan 13 miljoen exemplaren.

In 1996 speelt ze in de film "The Preacher's Wife", van de soundtrack van de film werden "I Believe In You And Me" en "Step By Step" hits. Op dit album stonden voor het merendeel gospel songs. Hiermee ging Whitney terug naar haar roots, ze trad voor het eerst op voor een publiek als prille tiener in "The New Hope Baptist Church" in Newark (New Jersey). Dit album is het best verkochte gospelalbum ooit en verkocht werelwijd 6 miljoen exemplaren.

In 1998 neemt Whitney Houston weer een studioalbum op dat naar de naam "My Love Is Your Love" luistert. Het titelnummer "My Love Is Your Love" en de nummers: "When You Believe" (duet met Mariah Carey)," If I Told You That","It's Not Right But It's Okay", "Heartbreak Hotel" en "I Learned From The Best" werden (bescheiden) hits. Dit album werd een behoorlijk succes en verkocht wereldwijd meer dan 10 miljoen exemplaren.

Speciaal voor de Olympische Spelen van 1988 neemt Whitney Houston 'One Moment In Time' op. De single haalt in zowel Nederland als in de Verenigde Staten de Top 10 en werd Whitney's 3de NR 1 hit in de UK.

In 2000 volgt de succesvolle verzamelaar "The Greatest Hits" waarop enkele nieuwe nummers staan: het duet "Could I Have This Kiss Forever" met Enrique Iglesias is daarvan het meest succesvol. Wereldwijd werden er meer dan 10 miljoen exemplaren verkocht van deze Greatest Hits CD.

In 2002 volgt het commercieel teleurstellende album "Just Whitney" waarvan "Watchulookinat" en "On My Own" op single verschijnen. Het album kwam de Amerikaanse top 100 binnen op NR 9 maar verkocht wereldwijd slechts 3 miljoen exemplaren.

In 2003 kwam het album "One Wish: The Holiday Album" uit. Dit kerstalbum werd enkel in de VS uitgebracht.

De laatste jaren is Whitney Houston vooral in het nieuws gekomen door problemen met haar echtgenoot Bobby Brown en geruchten (later bevestigd) van drugsgebruik. In 2005 is ze afgekickt in het Crossroads Centre op het Caraïbische eiland Antigua. Deze kliniek werd opgericht door Eric Clapton.

Inmiddels is Whitney Houston samen met haar ontdekker en platenbaas Clive Davis bezig aan haar zevende studioalbum dat in 2008 zal uitkomen. Inmiddels is ze gescheiden van Bobby Brown en heeft ze voogdij gekregen over hun 13-jarige dochtertje Bobbi Kristina.

.

Bij het ter communie gaan kiest zij voor de extra naam Veronica. Haar vader, Sylvio (of Tony) Ciccone, is van Italiaanse afkomst. Haar moeder, Madonna Ciccone-Fortin, is van Frans-Canadese afkomst. Naast dochter Madonna kregen zij nog vijf kinderen: Anthony, Martin, Paula, Christopher en Melanie.

Madonna groeit op in Rochester Hills en Pontiac, beiden onder de rook van Detroit in de Amerikaanse staat Michigan. Op vijfjarige leeftijd verliest ze haar moeder (30), die in 1963 overlijdt aan kanker. Sylvio Ciccone hertrouwt later met de huishoudster van de familie, Joan Gustafson. Met haar krijgt Sylvio nog twee kinderen: Jennifer en Mario. Wellicht omdat ze als vijfjarige niet begrijpt waarom haar moeder haar wordt afgenomen alsmede de (indertijd) slechte verstandhouding met haar 'stiefmoeder' Joan Gustafson, ontwikkelt Madonna haar rebelse karakter.

Als kind volgt Madonna piano- en balletlessen. Op school doet ze actief mee aan de artistieke activiteiten. Na de middelbare school krijgt ze een studiebeurs voor de Universiteit van Michigan. Na twee jaar in 1976 verlaat ze de universiteit om met 35 dollar in een taxi te stappen en de chauffeur te vragen haar op een plek af te zetten waar het allemaal gebeurt; de chauffeur zet haar af op Times Square in hartje New York.

Daar poseert zij voor kunststudenten om aan geld te komen, Ook zingt ze in verschillende punk-bandjes waaronder Emmy and the Emmys. Bovendien werkt ze ook nog een tijdje als verkoopster bij Dunkin' Donuts. In 1978 werkt zij als achtergrondzangeres bij Patrick Hernandez die een hit had met 'Born To Be Alive'. Ze speelt ook nog mee in 1979 in een studentenfilm 'A Certain Sacrifice' die pas in 1985 wordt uitgebracht.

.

Vaya Con Dios (een Spaanse groet, letterlijk Ga met God) is een Belgische popgroep opgericht in 1986. Begin jaren negentig scoorde de groep enkele grote internationale hits.

Na een succesvolle samenwerking van Dani Klein en Willy Lambregt in de band Arbeid Adelt! wordt in 1986 samen met contrabassist Dirk Schoufs Vaya Con Dios opgericht omdat hun hart bij de jazz, opera en zigeunermuziek ligt en het een genre is dat in Brussel nauwelijks bekendheid geniet. In hun eerste single Just a friend of mine zijn al Spaanse invloeden te horen. De single wordt een grote hit in Frankrijk waar meer dan 300.000 exemplaren worden verkocht. Willy Lambregt heeft inmiddels de groep al verlaten en wordt vervangen door Jean-Michel Gielen. Het tweede album bevat de grote hitsingles What's a Woman en Nah neh nah. What's a woman staat in de zomer van 1990 drie weken op nummer 1 in Nederland.

In 1991 gaat het duo Dani Klein en Dirk Schoufs uit elkaar. Dirk Schoufs verlaat de groep en Vaya Con Dios gaat verder als eenvrouwsband. Op 24 mei 1991 overlijdt Schoufs aan de gevolgen van AIDS die hij door zijn heroineverslaving heeft opgelopen. In 1992 verschijnt het derde album Time Flies. De muziek is veel triester dan op de eerste twee albums, met invloeden uit de soul en Latijns-Amerika. De bekendste single van dit album is Heading for a fall. Ondanks de personele en muzikale wijzigingen blijft Vaya Con Dios populair in grote delen van Europa, vooral in Duitsland, Frankrijk en Scandinavië en Zuid-Amerika. Alleen in Nederland en België blijft het succes beperkt. In 1993 wordt een grote wereldtoernee georganiseerd vanwege het grote internationale succes.

In 1995 komt het vierde album uit. In 1996 maakt Dani Klein bekend geen plezier meer te beleven aan de muziekwereld, en besluit ze de band te stoppen, die op dat moment nog maar uit één persoon bestaat. In 1997 verschijnt nog een verzamelalbum. Dani Klein begon in 1999 weer met zingen en wordt zangeres bij Purple Prose.

Zeven jaar later, in 2004, wordt Vaya Con Dios opnieuw opgericht. De groep, die nog steeds uit zangeres Dani Klein, enkele nieuwe muzikanten en muzikanten van de beginjaren van Vaya Con Dios bestaat, brengt een nieuw album uit in oktober 2004 onder de naam 'The Promise'.

Op 31 augustus 2006 werd in Theatre Vaudeville te Brussel de eerste van een nieuwe reeks akoestische optredens gegeven. Op 3 november verscheen hiervan de CD/DVD The Ultimate Collection. Op 3 september 2006 bracht Vaya Con Dios hun nieuwe single 'Pauvre Diable' uit.

Vaya Con Dios verkocht in totaal meer dan 7 miljoen albums en meer dan 3 miljoen singles.