Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
06-08-2015
Baasje Archeodinges ?
La Magdeleine 06 08 2015
Baasje Archeodinges ?
Drie dagen is ons baasje in de huid van een archeoloog gekropen. Drie dagen van zwaar zwoegen om de deur van de grafkamer te vinden zal je denken ?
Mis poes… niks geen wilde fantasieën over schatkamers vol goud , sarcofagen , koffers vol edelstenen en kunst voorwerpen uit een ongekende oudheid.
Niks van dat alles, niks geen opwinding of grote verwachtingen. Aan de basis van ons baasje zijn opgravingswerken ligt een Europese wet die richtlijnen oplegt in verband met de “fosse septique”. In ’t schoon Vlaams noemt dat een beerput, niet meer of niet minder, nen beerput ! En daar is weinig heroiek of fantasie mee gemoeid. Maar ’t moet van “Europa”
Ze zijn er hier in de Charente al haast tien jaar mee bezig om een moderne versie van de beerputten te installeren. Met een bak met afscheiding binnenin, een overloop systeem met keien en uiteindelijk een bak met zand om het afvalwater te zuiveren en om puur “drinkbaar” water te lozen. Kosten hiervoor liggen tussen de 5.000 en de 10.000 euro voor zo een systeem. Maaaar… de oude sterfputten mogen ook nog, het is enkel in de huizen die nu worden verkocht dat zo een nieuw systeem verplicht is .
Dus wij vallen nog niet onder het nieuwe systeem en de baasjes weten nog altijd perfect waar alles naartoe stroomt.
Maar nu komt het… die sterf/beerput moet wel, weerom van “Europa” geruimd worden. En daar had het varkentje luizen. In de loop van de jaren waren er alsmaar meer stenen van een bouwvallige muur boven op die beerput gevallen, en die beerput ligt 1,5 meter onder het normale niveau van de vloer. Nu om aan het deksel van de put te komen moesten er dus meer dan 1m³ puin en zware stenen worden opgedolven en ook nog eens veilig worden weg gestapeld.
Dat dit een werk was dat ons baasje liever aan hem had zien voorbijgaan sprak dan ook voor zich. Maar ook hier in de Charente zijn de kabouterkes raar geworden en moest hij zelf aan de slag. Drie dagen is ‘m er “zoet” mee geweest en dikwijls heeft hij gedacht aan Howard Carter en Lord Carnarvon die met hetzelfde werk de mooiste schat van de Egyptenaren , het graf van “den Toet” hadden ontdekt en de schatten hebben blootgelegd.
En wat heeft ons baasje ontdekt… allereerst het doel van zijn opgravingen, het deksel van de beerput, maar ook een opmerkelijk kruis waar je niet naast kan kijken en dat gegrift/gekapt is in een grote steen in de wand boven het putdeksel. Wat de betekenis van dat kruis is weet ons baasje ook niet, maar hij vermoed dat dit een steen is die vroeger gebruikt is geweest om een graf af te dekken. En omdat het graf destijds is opgegraven geweest de steen geen nut meer had en hier in de wand gebruikt is als stevige basis in de fundamenten van het huis.
Dus toch nog een mysterie in huis ?
Het baasje zal links en rechts wel eens informeren wat het kruis op de steen in de wand wil zeggen en we laten jullie het zeker wten wat er dan uit de bus komt.
En waar alles om draaide…. Met de ruimer kan een afspraak gemaakt worden, voor hem is de weg vrij gemaakt.
In het nestje van onze Belle en Ferron van Drentenpassie waren vier jaar geleden negen pups , drie reutjes en zes teefjes, en onder die laatste twee Kyra’s….
Inderdaad twee Kyra ’s die respectievelijk met hun volle stamboomnaam door het leven gaan als Kyra-Belle en Kyra-Luna. Kyra-Belle is Nederlandse geworden en woont in Heijen en Kyra-Luna is Belgische gebleven maar bijna Nederlandse en woont in de grensgemeente Minderhout (Lesswood zeggen haar baasjes) tussen Hoogstraten en Breda.
Kyra-Belle kreeg er vorig jaar met Anna, dochtertje van Gonda en Anton een familielid bij . En Kyra-Luna kreeg er met “Golden” Mirza, een hondenmaatje bij .
En de baasje van beide zijn sinds ze bij ons hun Drentenpupje kochten fijne vrienden geworden die nog regelmatig contact met elkaar houden.
Zo ook vandaag, toen er mini familiereünie was in Heijen. En dat resulteerde voor ons in een mooie fotoreeks met mooie Drentjes, mooi familiefoto’s en gelukkige baasjes.
Meer moet dat toch niet zijn, of wel ?
Doe zoals wij en geniet van de foto’s, met dank aan Gonda…
Héél erg welgekomen zelfs. Wekenlang hebben we al uitgekeken naar een goede stevige regenbui en gisterenavond was het dan zo ver.
Tijdens de dag was de min/max thermometer op de max-stand blijven staan op 38,5° C. Te warm in Ferret voor mens en dier. Zelfs ons vrouwtje die van veel zon houdt vond het van het goede te veel.
Dat het op onweer zou uitdraaien, daar hadden we het weerbericht van de krant of météo-France niet voor nodig, dat voelden we zelf ook wel aankomen.
Rond 21u00 begonnen de eerste donkere wolken zich aan te bieden in het westen. Maar naarmate ze dichterbij kwamen leek het erop dat we weer niet zouden delen in het regenweer.
Rond 22u00 flitste de bliksem ten zuiden van ons als een flitscamera van de rijkswacht op de snelweg bij wegenwerken. Om het simpel te zeggen, de ene bliksemschicht volgde de andere op.
Maar regen was er weer niet bij voor ons, zo dachten we in elk geval op dat moment. En we hadden regen zo broodnodig voor de tomaten en de preien in de tuin en om het stof voor te blijven op de koer.
Rond 23u30 hoorden we de eerste regendruppels op de overkapping vallen en hadden we de TV en de computer al afgezet en de stekkers uitgetrokken. We hebben twee jaar geleden al eens in de nabijheid een blikseminslag gehad met schade aan de laptop, en dan leer je snel bij en neem je minder risico bij het hemelgeweld.
Vanaf toen werd de regen alsmaar meer en we spraken dan ook op bepaalde momenten van een regelrechte hoosbui.
Wij Drentjes zijn al wat gewend geraakt van knallen en flitsen van de natuurelementen en Belle moest bij de eerste flitsen en knallen wel weer eens goed blaffen. Zij heeft immers haar taak van alfa teef te vervullen en moest dan ook het onweer schrik aanjagen en wegjagen. Maar dat duurde maar even, het baasje is er immers ook nog en die maakt ook geen lawaai naar onweer….
Nog tot na 05u00 heeft het zwaar geregend en al wat er voorzien is om regenwater op te vangen is weer vol gelopen en ook de grond heeft heel dankbaar elke druppel opgevangen en vastgehouden.
Dat het deze ochtend “maar” 20°C was en de lucht volledig vrij van stof was kon ons alleen maar plezieren. Ons baasje heeft er nog blij op staan kijken hoe we als jonge veulens, die de eerste keer terug buiten mogen na de winter, door de tuin crossten…
En nu maar hopen dat die rosse en verdroogde gazon zich snel terug herpakt. En diep in ons Drentenhart hopen we dat er deze nacht nog eens zulke buien uitvallen, tot heil van ons en de tuin !
Deze ochtend vonden we een bericht uit Roosteren van Hera’s dochter Nova. Ja Roosteern ligt dan maar juist over de Maas in Limburg maar het is ook voor ons “buitenland”.
Vrouwtje Jeanny heeft de pen (nou ja) ter hand genomen om nog een en ander over de laatste weken van juli te vertellen. Toch nog even vertellen dat Nova, samen met broer Nox , halbroer Lennaert, halfzus Lana en stiefvader Cartouche op enkele kilometer van La Magdeleine op vakantie zijn geweest.
Zouden die Fransoozen nu nog niet weten wat een Drentsche Patrijshond of een épagneul à Perdrix de Drenthe is ? Er waren er negen op enkele kilometer afstand hier in de Charente !
En nu…. laten we Nova aan het woord.
Hoi mam,
Hier een vakantieberichtje uit Roosteren. Ik ben nu al een handige dame en ik pluk de dag. We zijn al op vakantie geweest en daar weet je alles van. Ik vond het leuk om te zien waar jij zoal de hele zomer verblijft! Samen met broer Nox heb ik een leuke tijd gehad en we hebben takjes, slakken, blaadjes en zachte mergelachtige stenen gegeten. Ja we hebben ons de Franse keuken goed laten smaken. De reis met mijn 2 dikke vrienden Cartouche en Lennaert verliep goed. Met z’n drieën zaten we achter in de kattenbak en we hebben alleen maar geslapen. Geen piepje, geen gedraai, alleen maar slapen. In Parijs maakte Lennaert me even wakker “dit moet je zien!”. En ik zag veel lichtjes en veel auto’s, maar geen vogels en honden, en ben ik weer snel ingedommeld!
Met je zoon Lennaert gaat het ook goed, hij is een beetje druk met trainen. Soms mag ik mee kijken maar dan wordt ik me toch een potje ongeduldig. Voor mij gooien ze dan een “baby-apporteer-blok” Nou mooi niet……ik heb echt wel onthouden dat de grote zware dummy is opgeborgen in de tas…..en die ga ik dan ook ophalen. Gelukkig kunnen de baasjes hier wel mee lachen. Waar ze niet zo mee kunnen lachen is mijn interesse voor architectonische hoogstandjes in de tuin. Ik ben niet alleen een gedreven jager, maar ook een gedreven graver…….vliegensvlug kan ik een gat graven…en dan niet één…nee wel vijf op een rij! Het fruit begint te rijpen en dat laat ik me goed smaken. Ik pluk zelf pruimen uit de boom, even op mijn achterpoten en bingo…makkelijk zat….Ook de sneeuw-appels zijn gevallen en elke dag inspecteer ik de vijgen of die al rijp zijn.
Ik heb gehoord dat we eind deze maand de hele grote familie gaan terug zien…..spannend!!……Vrouwtje merkte op dat er 3 redenen zijn om naar Oud Turnhout te gaan, papa Cartouche als vader van het L-nestje, Lennaert zoon van Hera……en IKKE! Dat wordt dus een driedubbele BBQ portie………..
Gisteren kregen we twee foto’s in onze mailbox van Joppe, die terug uit vakantie, thuis in de tuin speelt met sinds een half jaar zijn beste kameraad,… Noxx.
Noxx is een reutje uit het N-nestje van Hera en Bowie en bij ons geboren op 22-12-2014. Vanaf het eerste moment dat de deuren terug opengingen in de Faesroedel, de pups waren toen + 2 weken oud , kwam Joppe zeer regelmatig samen met de familie naar de pups kijken en er mee spelen.
Je zag het met je ogen dicht, deze jongeman gaat de tijd van zijn leven meemaken met hun pupje. Uit gesprekken met de ouders Elke en Tim verstonden we dat de familie best sportief was en dat beide zonen goed waren in hun respectievelijke sporten, de oudste is een getalenteerd BMX ‘er en Joppe is een veldloper in de atletiek. En wat ons vooral plezierde… hij zou graag gaan cani-crossen met Noxx !
Nu geloven we nooit dat dit zo maar een bevlieging is van een kind want Joppe weet goed wat hij wil. Daar gaat hij zeker in gesteund worden door zijn ouders en ook wij willen Joppe zeker aanmoedigen in zijn streven.
Ook andere mensen in onze kennissenkring die behoren tot de cani-crossers kijken met belangstelling uit wat het duo Joppe – Noxx gaat presteren in een sportdiscipline die toch niet dadelijk op grote belangstelling van de jeugd kan rekenen.
Maar…. Het is nog te vroeg om aan de slag te gaan in het cani-crossen. Niet voor Joppe maar wel voor Noxx. Die zijn botten zijn nog niet genoeg ontwikkeld om nu al het zware veldwerk aan te vatten. Joppe beseft dit maar al te best en blijft inmiddels “gewone” spelletjes doen met zijn beste vriend. En laat dat nu “toevallig” ook sport zijn, rugby is momenteel favoriet in de tuin in Kapellen.
Uiteraard volgen we het sportieve duo op de voet/poot en jullie gaan hier op dit blog beslist nog meer vernemen over de sportieve exploten van Joppe en Noxx.
Dat de Charente in zo ’n vijftien jaar overspoeld is door Engelsen hebben we hier al meermaals aangegeven. En dat heeft toch wel invloed op het gemeenschapsleven. Dat heb je zo in het leven, wanneer er ergens veel van is klit het gewoonlijk samen en dan krijg je entiteiten binnen de normale leefwereld.
Zo ook met de Engelsen, in Aigre , stadje zo’n vijftien kilometer van Ferret palmen ze de voormiddag van de eerste zaterdag van de maand het plein voor het gemeentehuis van Aigre in.
Je zou het een marché des producteurs kunnen noemen . Een markt zoals we er de vorige weken al twee bezochten. Maar die was van de Franse “producteurs. Op deze markt vind je geen Fransen, de stands zijn voorbehouden voor de lokale Engelse “producents”
Er zijn handelaars bij die we al kennen van zolang de markt er is, of zo lang dat wij hier al zijn. Zo s er de kraam met Engelse kazen, “ca c’est cheese” noemt het handeltje en dezelfde man staat al jaren achter dezelfde kraam op dezelfde markt. Verder nog een stand met speciale Engelse worsten, een kraam die altijd trekt bij de inwoners van over het kanaal.
Verder nog verschillende kraampjes met wenskaarten en nepjuwelen, en ook staat er af en toe een bloemist met planten waarvan we de roots (letterlijk en figuurlijk) zeker “continentaal” durven noemen.
We ontmoeten er ook een man (Engels natuurlijk) met een hond die verbazend veel op ons Drentjes leek. He hondje was wat kleiner dan wat wij van een jachthond gewend zijn en op vraag van ons baasje of het een jonge Springer Spaniël was kreeg het baasje een bevestigend antwoord.
Deze namiddag heeft het baasje de schilderwerken aan de gevel van het huis van de kleuren beige (Franse steen) en van de witte onderboord en vensterranden beeindigd.
Inmiddels heeft hij zich de blauwe verf voor de deuren, vensters en vensterluiken ook al aangeschaft en kan hij dus wanneer het weer er geschikt voor is dadelijk aan de slag.
Hebben jullie vanavond ook die mooie volle maan gezien ? Het baasje zou ze ook niet gezien hebben moesten Belle, Heros en Lucy onze Hera niet luid hebben aangezet om mee te delen met dat muisje dat Hera op de koer gevangen had.
En vermits dat er hier altijd wel een foto apparaat in “stand by” rondslingert was het een makkie om de maan op de gevoelige plaat (of bits) vast te leggen…
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
