Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-09-2010
Concurrenten!
Concurrenten
Het baasje zegt dat wij concurrenten zijn van Stan, de ezel van ozze Dré. Broerlief vertelt altijd dat zijn ezel graag noten eet. Dat is natuurlijk dik gelogen tenzij daar den ezel met een Scania of een Daf rijd. Het is zo dat ons baasje elk jaar een zak noten meeneemt voor zijn klein(?) broertje. Die is namelijk zot van noten en die noten van ons blijken een speciale voorkeur te hebben.
Nu is het zo dat wij danig hebben gegeten van die noten. We eten ze werkelijk met de massas. Ons baasje is er niet echt gerust in want er zijn zowel voor- als tegenstanders van notenetende honden.
Daarstraks wou het baasje noten gaan rapen en hij heeft er GEEN ENKELE gevonden onder de boom, lege schalen daarentegen lagen door gans de tuin verspreid ! Wij hebben alle noten die op de grond lagen opgegeten ! Toen heeft m wel eens met een opperwezen gesproken op niet al te vriendelijke toon en wij wisten gelijk hoe laat het was !
Om te vermijden dat we ons letterlijk ziek of te barsten zouden eten heeft het baasje het hek tussen de koer en de tuin tijdelijk afgesloten. Een bordje Verboden voor honden heeft m er nog net niet bij gehangen.
Dit geeft m de tijd om zelf de noten te gaan rapen of met de hark uit de boom te tikken. We hebben hem ook al met een dik stuk hout in de boom zien gooien, en dan vallen er gelijk tientallen noten uit de boom.
Er hangen al wel drie stukken dik hout in de boom, die hangen ergens vast te wachten tot het eens goed waait. Hij die dan toevallig onder de notenboom doorloopt riskeert dan wel een dik stuk hout op zijn bol te krijgen. Die zal dan wel sterren zien in plaats van noten !
Bij een homokoppel slaat het noodlot toe als één van beide komt te overlijden.
De 'overblijver' gaat de begrafenis regelen bij de begrafenisondernemer en blijft desondanks trouw aan de laatste wens van zijn vriend, crematie i.p.v. begraven.
"Maar toch vind ik het jammer" doet hij zijn beklag bij de begrafenisondernemer, "dat ik hem niet wat dichter bij mij zal hebben.. Een graf kunt ge in moeilijke tijden nog eens bezoeken, maar crematie is zo definitief weg."
"Geen probleem," repliceert de begrafenisondernemer, er bestaan tegenwoordig mooie, kleine urnen en daarin kunt ge de as van uw dierbare vriend bij u op de schouw bewaren. Dat is toch wel dichtbij niet?"
"Ik had hem toch liever wat dichter bij mij gehad" snottert den homo. "Wel, we hebben ook nog een klein houten kistje en zo kunt u de as naast uw bed op het nachtkastje zetten.
"Ik had eigenlijk nog wel aan iets dichter gedacht." "Wel, we kunnen de as ook verwerken in een soort juweel, zo kunt u die steeds om de hals dragen. Veel dichter kunt u een overleden geliefde niet hebben."
Er volgt een veelzeggende stilte, enige twijfel, gevolgd door een ingehouden gesnik en een voorzichtig 'nee' geknik.
De begrafenisondernemer, wiens geduld ondertussen is opgebruikt, merkt die negatieve houding, bekijkt de homo van kop tot teen en roept dan:
Geen blauwe lucht deze morgen, geen zon in de ogen bij het wakker worden, t is grijs deze morgen in de Charente
Dat zal weer wennen worden aan de herfst die nog niet echt begonnen is. Er zijn nog wel maar weinig zwaluwen waar we kunnen achterhangen op de wandeling maar de bomen zijn ondanks de droogte nog steeds niet aan het verkleuren.
Op paddenstoelen moeten we al helemaal niet denken, veel te droog daarvoor.
En dan laten de baasjes je uit en je merkt dat het nat is buiten, Heros komt met een natte rug terug binnen want die heft zijn poot tegen struikgewas dat nat is, wij, de teven hebben minder last van natte ruggen, wij hoeven niet dadelijk die bomen of struiken voor wat moet.
Erg welkom zijn we nu niet bij het hoofdbestuur als we om een aai komen bedelen, GEEN SLIJKPOTEN TEGEN MIJN BROEK ! Hoor je het al gebeuren ? Zulke kreten zijn ook alweer een tijdje geleden dat we ze nog gehoord hebben. Dat moet de laatste keren in België geweest zijn
t Baasje staat vandaag op de ladder voor het vervolg van de werkzaamheden, t vrouwtje in de keuken of de tuin, en wij waarschijnlijk in de zetel. Wij testen uit hoe het moet zijn bij de beren die een winterslaap houden
Belle & co
Ps: eigenlijk zouden we nu een ander verhaaltje moeten vertellen want ondertussen is de zon er door gekomen en hebben we terug een open lucht en is alleen het stof weg. Nu zijn we nat van het spelen in het natte gras in de tuin
Het baasje zit aan zijn plafond als dat in zakelijke kringen gebruikt wordt dan betekent dat hij niet beter meer kan
Hier is het echter letterlijk op te nemen. Het baasje is na de voorbereidende werken door t vrouwtje begonnen aan de noodzakelijke schilderwerken. Het is het toilet en het halletje die een beurt krijgen.
t Vrouwtje heeft begin deze zich geamuseerd met behangpapier aftrekken, dat doet ze volgens ons graag en vooral met veel overtuiging. Het baasje heeft ondertussen de deur van het toilet uitgenomen en in de schuur al geschilderd.
Vandaag heeft het baasje de beide plafonds geschilderd, vandaar dat hij aan zijn plafond zat.
Vanaf morgen gaat hij aan de slag met lijm, papier, schaar en breekmes. Behangpapier en lijm staan al klaar. Omdat het Franse muren zijn hebben de baasjes voor vliespapier gekozen, dat verwerkt zo nog een beetje en camoufleert nog een beetje die zwaaiende en niet vlakke muren. Achteraf dient alles nog wel geschilderd te worden maar nu moeten ze in elk geval geen figuren laten uitkomen op die kromme ondergrond.
Eind van de week moet alles terug netjes in orde zijn. Met veel goede moed trekken beide morgen weer aan de verfraaiïngsslag
Ik heb voor het eerst in mijn leven een show meegemaakt van Jomanda.
Zit ik daar, komt ze naar me toe, legt haar handen op mijn hoofd en zegt met luide stem: "U ZULT lopen!"
"Maar ik mankeer helemaal niks!", zei ik.
Dat negeerde ze en zei weer met nog luidere stem: "U ZULT lopen!"
Ik deed nog een poging uit te leggen dat ik gewoon kan lopen en niks mankeer, maar er was geen speld tussen te krijgen en ze riep weer: "U ZULT lopen!"
Toen de show voorbij was, kwam ik buiten en wat denk je?
Het was alsof het afgesproken was gisterenavond binnen een tijdsspanne van drie kwartuur vielen er drie mails in onze mailbox. De baasjes van Hadise, Hercule en Harko in die volgorde, hadden elk een nieuwtje voor ons. Harry liet eergisteren al iets weten vanuit Lichtaart.
Kleine berichtjes over hoe het gaat met mijn pups (inmiddels bijna twee jaar) Vallen regelmatig binnen of we krijgen een telefoontje over de fratsen of gezondheidstoestand van het uitgezwermde viertal.
Ute meld ons de fratsen van Jago, hun jongste aanwinst, in de hondenschool en het samenleven met Hadise wat overigens schitterend samengaat. Die twee hebben het reuze leven zo samen, een jong teefje van 22 maanden en een reutje van 7 maanden. Dat moet vonken geven.
Peter had een boodschap voor t baasje, iets met motsikletten (motos voor NLers) maar daar begrepen we wel niets van. t Baasje wel want dat deed hem er aan herinneren dat hij beloofd had van een artikeltje te schrijven voor het Drentenblaadje met een uitnodiging voor de strandwandeling van 7 november Vergeten Peter, t komt er straks aan !
Karine stuurde nog eens fijn nieuws uit Oostkamp. Het doet goed van uit die hoek van t land nog eens nieuws te krijgen dat niet over pastoors en bisschoppen in de fout gaat.
Karine schrijft dat Harko een echte Drentenvent geworden is, iets wat wij hier ook met Heros ondervinden, het puberen is blijkbaar voorbij, en je weet op dit moment wat je hebt aan je Drent (hoewel soms ) Een zin heeft het baasje tweemaal moeten lezen, Ronny, t baasje, heeft promotie gemaakt en heeft het razend druk. Hij zit nu in de pre sales. Nu dacht het baasje niet dadelijk in het Engels en dacht dat daar en accent in te kort was, dat het pre salés moest zijn, wat in het Frans voor gezouten wil zeggen.
Zulke verwarringen krijg je als je weeral meer dan twee weken in het Nederlands/Frans aan het leven bent.
Drie berichten tussen 22u07 en 22u51 vanuit de familie, zouden die elkaar dan toch niet kunnen missen .
Of het goed of slecht is voor ons is nog altijd niet gebleken. Feit is wel dat ons baasje heel wat minder noten onder de boom vindt dan andere jaren. Lege schalennzijn er dan weer meer dan ooit te vinden in de tuin. Daarstraks lagen we in de tuin netjes op een rij de notenkraker suite te kraken.
Het baasje heeft zijn strategie ondertussen ook al aangepast. De noten die hij zelf wil kraken, om in de winter notenbrood van eigen bodem te bakken, die plukt hij nu al uit de bast terwijl ze nog aan de boom hangen.
We hebben onze baas ook al als een aap aan een tak zien hangen, dit in de hoop van door heen en weer te wiegen/springen, noten uit de boom te schudden. Hij raapt dan snel de gevallen noten in zijn emmertje om ze veilig et stellen voor ons.
Ondertussen heeft hij al haast een emmertje walnoten en een emmertje hazelnoten gekraakt. Die gaat hij, na ze te hebben laten drogen, malen om bij in het deeg van het brood te mengen. Eén ding moeten we onze baas meegeven, van lekkere dingen heeft m verstand, en hij wil er dan ook spierpijn voor lijden in zijn hand door honderden noten te kraken.
Wij zullen er wel van meesmullen van al zijn lekkere dingen.
Opgepast, er zitten vrouwelijke hormonen in Duvel !!!
Opgepast, er zitten vrouwelijke hormonen in Duvel !!! Gisteren zat ik met een paar maten na een vergadering wat te filosoferen. Op een gegeven ogenblik zei er iemand dat hij ergens gelezen had dat bier veel vrouwelijke hormonen bevat. Nadat we er eerst eens flink om hadden gelachen, besloten we toch dat we deze stelling maar eens proefondervindelijk aan de werkelijkheid moesten toetsen. Vervolgens hebben we, uitsluitend en puur in het belang van de wetenschap natuurlijk, allen een stuk of 10 Duvels gedronken. Aan het eind van het experiment hadden we effectief bewezen dat bier vol vrouwelijke hormonen zit:
1. We waren allemaal dikker geworden.
2. We hebben veel gepraat, zonder inhoudelijk eigenlijk iets te zeggen.
3. We konden niet meer fatsoenlijk autorijden, laat staan parkeren.
4. We konden in de verste verte niet meer logisch denken .
5. We konden onmogelijk toegeven dat we ongelijk hadden , zelfs niet wanneer dat overduidelijk het geval was.
6. Ieder van ons dacht dat 'zij' het middelpunt was van het universum.
7. We hadden hoofdpijn en totaal geen zin meer in seks .
8. Onze emoties waren niet of nauwelijks beheersbaar.
9. We liepen voortdurend hand in hand of arm in arm, ter ondersteuning van elkaar.
10. We moesten om het kwartier naar het toilet , en vaak allen tegelijk.
In het belang van de wetenschap testen we volgende week of Leffe hetzelfde effect heeft !
Gisterenmorgen viel er een mail in de mailbox met de vraag of we verslapen waren. Dat was niet het geval maar er waren dringender zaken te fiksen dan het ochtend bericht.
Ute, je weet wel van Hadise, de Sammi en Jago, allemaal hondenfamilie van ons zond ons die mail. Die was al ongerust in dat verslapen, en/of het alcoholverbruik de avond daarvoor (door de baasjes) en zo verder.
Vandaag zijn we weer laat op het www, nog later zelfs dan gisteren en dus moeten ze daar in Budingen toch echt wel nagelbijtend zitten wachten op nieuws uit La Magdeleine.
Vandaag waren we echt wel tijdig in verticale/recht op toestand maar een probleem buiten onze wil en kunde stond niet toe dat we contact konden maken. Monsieur (of madame) Wanadoo vertikten het weer om ons toegang tot het internet te verschaffen.
Gisterenavond hadden we alles normaal afgesloten en deze morgen was het niks, niente, nougabollen met het www. Leg dat maar eens uit aan de mensen die niet in de www brousse zitten zoals wij hier in la douce. Op internetgebied zouden we het beter limpossible heten ipv la douce.
Kortom het baasje heeft met het nodige gemompel, gesakker, gemiljaar, het weer kunnen fiksen en we hopen dat het nu ook zo blijft marcheren, want onze computerdeskundige uit het gehucht is begin deze maand terug naar Londen vertrokken om verder te gaan studeren in jawel, alles wat met computers te maken heeft .
Rouillac op de 27° van de maand, dat is telkens iets aparts. Het is allicht de grootste markt van het departement, wij kennen in elk geval geen grotere.
Van waaruit wij beginnen aan de markt komen we eerst aan de dieren, kippen, eenden, kalkoenen,, konijnen, maar nu sinds kort ook honden.
Voornamelijk jachthonden, Duitse Staande Lang en Korthaar, Ierse en Engelse setters, cockers Het baasje kan aannemen dat er nog steeds impulsaankopen gebeuren, hij heeft tegen het vrouwtje nog gezegd, wegwezen hier, of we rijden volgende week met vier of vijf honden naar huis en ik kan niet denken dat er hier in huis een teefje drachtig is dus.
De rest van de markt is gesneden koek voor ons, t baasje neemt zo links en echts wat fotos. Er wel op lettend dat hij weer niet dezelfde hespenman in beeld neemt, of die paarden/ezel koopman. Neen,vandaag neemt hij een jonge verkoper in beeld die met zijn tong tussen zijn tanden een prachtige schijf Jambon de Bayonne afsnijd. Of die sossissenbakker die met de rook om zijn hoofd nog net herkenbaar is. Ook die Duitse Draadhaar die de kraam van de zaden en plantgoed bewaakt ontsnapt niet aan t Kodakske van de baas. Het baasje is nu wel zeker, Jack Russell's komen net als sommige baby's uit de bloemkolen. Hij heeft er zelfs een foto van ! Met de herfst in gedachte was ons baasje wel geïnteresseerd in een pet met een jachthond op geborduurd, spijtig genoeg hadden ze enkel nog kleine maten, of lag het aan t baasje zijn dikkop
Als je zo vlak op de middag naar de markt gaat is het er wel kalmer dan pakweg tussen 9 en 11 uur. Dan kan je over de koppen lopen in de straten van Rouillac
Er was in Tusson toch wel echt wat te zien gisteren, zo konden we de tafel met lekkende koffiekannenen het moemoe korset niet tonen. Dat maken we dan nu vandaag goed.
Ook de oudere man in tropen of Sahara uitrusting mogen wijU niet onthouden, hij deed ons dadelijk denken aan de Engelse Veldmaarschalk Montgomery. Even nakijken op het www en Wikipedia leert ons echter dat deze al in 1988 is overleden. Het zal dus wel een look a like zijn.
We hadden het gisteren ook al over Bernard, de uitbater van het theehuislechauguette. Bernard Ferraro, zoals hij voluit heet is vroeger, in de vroege 60er jaren, nog gitarist geweest bij les Fantômes een bandje van vier, die in de stijl van de Shadows Frankrijk plat speelden. Hij speelde destijds nog in dé Parijse muziektempel lOlympia en begeleidde zowel Francoise Hardy als Brenda Lee en Chuck Berry, zij waren ook close met Jacques Dutronc, de latere echtgenoot van Francoise Hardy.
In het theehuisje hangen nog fotos van de artiesten waar hij destijds mee optrad. Van beroep is (was) hij ornitoloog...
Voor 20 november nodigde hij ons uit voor een avond met alles en nog wat, we eten dan wat, er is een live optreden en de Beaujolais nouveau is à volonté. De avonden die we al bij hem en zijn vrouw hebben meegemaakt waren in elk geval super, dus...
Nog iets over zijn familie, zijn dochter die ingenieur de son is, geluidsingenieur dus, was dit jaar genomineerd voor een Grammy award. Dat hadden we gelezen in de Charente Libre enkele weken geleden. Hoe het allemaal verlopen is vertellen we nog wel eens want gisteren, met de bric à brac voor de deur was het wat te druk om veel vragen te stellen
Tusson , een klein dorpje op 16 kilometer van La Magdeleine is wat wij noemen een specialleke. Het heeft het predicaat village protégé wat wil zeggen dat het bijzondere privileges heeft wat betreft restauratie e.d. Voor ons zou het mogen behoren tot les plus belles villages de France.
Vandaag was er bric à brac in het centrum,waar we jaarlijks rendez-vous geven omdat het er telkens een gezellige bedoening is. Gans het centrale plein staat dan vol met de meest de meest begerenswaardige rommel want veel ander is er niet te vinden.
Zo zagen we daarstraks een roze corset model grand mère, een kinder voiture met opties, die opties waren wel handvolle spinnenwebben en stond stijf van de roest. Een tafel vol met koffiekannen waarvan het grootste deel lek als een zeef was
De plaatselijke bakker stond er met een indrukwekkende kraam met lekkernijen, gaande van speciaal brood tot krentenkoeken en gebakjes tot heuse taarten. Wij hebben aan onze lijn gedacht en hebben deze maal de kraam links laten liggen (waar we 5 minuten later weeral spijt van hadden)
We zijn dan achteraf nog wel iets gaan drinken in het theehuisje bij Bernard, maar Bernard is nog zon specialleke,op zijn persoontje komen we nog wel eens terug
26 augustus was de dag van de terugkeer vanuit Frankrijk voor ons, s avonds lazen wij op het Nederlandse Drentenforum een bericht dat er een hondenmoeder met 7 pups van twee dagen oud overleden was. En dus startte een actie om die pups onder dak te brengen bij een teefje die nog mogelijkheid had om nog een paar pupjes bij te zogen.
Hier enkele berichten in volgorde zoals ze op het Drentenforum verschenen
ben net benaderd door stichting moederlozepups of er bij mij nog een teef lag die pups had er was een moeder die eendag na de bevalling is overleden en ze zitten nu met 7 pups die opvang moet hebben . hier de vraag wie weet iets??????
27 augustus
Het is een mix Boomer/Terrier en worden middenslag hondjes. Eergisteren geboren en hebben anderhalve dag bij mams gedronken die ineens dood ging. Eigenaar woont in Gelderland maar wil de hondjes graag brengen, waar ook in NL. Dat ze niet alle 7 naar één teef kunnen boeit haar niet, Ze wegen nu ong.200 gram.
Jammer genoeg is het in Friesland niks geworden dus wordt er voor 3 pups nog opvang gezocht. SPOED!!!!
28 augustus
Nou,er is iemand in Goes bereid gevonden om de pups bij haar teef te leggen,en daar gaan ze morgen heen.
29 augustus
De resterende pups zijn ondergebracht bij http://www.duindonder.nl/ en de andere honden hebben ze geaccepteerd!
26 september
Even een update: ze zijn vandaag opgehaald en dus naar huis.
Een verhaal met een happy end dus, 7 pupjes gered die het anders niet zouden gered hebben ! ! !
Al een geluk dat er nog zo een initiatief bestaat als de stichting moederloze pups, en tevens nog hondenbezitters die begaan zijn met mensen die op dat moment met dringende problemen zitten.
Elke morgen hetzelfde liedje, die twee joeng van mij, die zoals twee zotten bezig zijn in de tuin als ze net uitgelaten zijn.
Je kan er beter niet bij in de buurt komen want van zottigheid lopen ze je gewoon uit je sokken.Ze kijken naar niets en hebben enkel oog voor elkaar. En dat eindigt pas als er één van de twee zich heeft pijn gedaan of ze hebben plots iets gezien dat ze best samen aanpakken.
Een muis bvb die onderweg is van de nachtshift naar huis, en die vlak voor Hera en Heros haar te pakken konden krijgen, haar holletje induikt. Dat ze dan samen dat holletje willen uitbouwen en vergroten naar het formaat van een konijnenpijp zint het baasje dan weer niet .
Deze morgen was het baasje meegegaan in de tuin met het fotoapparaat om dat dagelijkse ritueel eens vast te leggen om jullie een gedacht te geven hoe het er aan toe gaat met twee jonge Drenten als ze plaats genoeg hebben om zich s morgens uit te leven.
Het baasje is alvast een proper T-shirt kunnen gaan aantrekken nadat Hera in haar zottigheid tegen hem was opgesprongen.
Neen het is geen titel van een muziekstuk van Tsjaikovski, dat was de Notenkrakersuite, maar het is ons Drententriodat de vruchten van de notenboom achter in de tuin ontdekt heeft.
Als je ze niet op de koer ziet dan moet je nergens anders gaan zoeken, voor de composthoop, onder de notenboom liggen ze met zn drietjes noten te kraken en wat nog meer verwonderlijk is ze kraken de noten en eten enkel de vruchtjes. De schalen laten ze liggen !
Je moet het als ontwikkelde mens eens proberen enkel met je tanden een noot open kraken. Dat open kraken zal nog wel lukken, maar dan de noot verder kraken op zon wijze dat je enkel de vrucht overhoud dat is mij een raadsel hou ik dat voor mekaar zou krijgen.
Ik heb zelfs gehoord dat het net als chocolade niet goed zou zijn voor honden, het zou iets te maken hebben met hun ademhaling ? Nu kan ik dat wel aannemen want ook astma lijders hebben last van ademhalingsstoornissen bij het eten van noten.
Intussen zijn we al enkele malen gaan wandelen en hebben ze vrij mogen lopen en enig teken van kortademigheid hebben we toch nog niet kunnen opmerken.
Zijn er onder de lezers mensen die daar iets meer over weten ?
Na en week van hard labeur, vroeg opstaan, vechten onder elkaar en de baasjes ambeteren * kunnen we nu eens rustig aan uitslapen !
Dat uitslapen hebben we niet uit vrije wil gedaan maar de baasjes hadden zich verslapen. Het was wel na half negen toen we terug de tuin in konden voor de eerste behoeften van de dag, en dan kregen we nog naar ons voeten omdat we de baasjes niet hadden gewekt met een blaf of grom
Ondertussen hebben we al gemerkt dat het grijze weer van de twee voorbije dagen terug plaats heeft gemaakt voor een stralend blauwe hemel. Dat belooft weer een fijn weekend te worden waar we weer alle kanten mee uit kunnen. t Vrouwtje heeft al een programma in t bolleke. Heeft ze opgezocht in de Sortir het gratis maandblad dat alle manifestaties aankondigt door gans het departement.
Vandaag werkt ze nog aan haar bramen en perziken likeur, een eerste maal probeersel met goede raadgevingen van de Fons en morgen staat weer de jaarlijkse bric à brac in Tusson op het programma.
Het zal dan ook nog eens een verlengd weekend worden want maandag is het de 27° van de maand en dat wil in de Charente zeggen marktdag in Rouillac. We hebben het hier al zo dikwijls over Rouillac en zijn markt gehad dat trouwe lezers nu een oh ja herrinnering hebben.
Maar dat zijn verhalen voor na het weekend
Belle & co
*Van gans deze voorgaande zin is niks, maar dan ook niks waar, dat heeft het baasje op eigen initiatief getypt, alleen maar om ons te plagen,niks van geloven !
Zo heeft ons baasje toch altijd de planken in de voorraad kelder weten noemen. Daar stonden toen ook de Weckpotten mooi soort bij soort, met handgeschreven, in onderwijzeressengeschrift geschreven etiketten. (wat een moeilijke woorden in deze zin).
Wij hebben geen kelder, de diepvries is met vervroegd pensioen gezet wegens een paar keer elektriciteitspannes en de gevolgen daarvan. Maar wij hebben een dossierkast met schabben die volstaan met de Weckpotten van weleer.
Hier staat het resultaat van een ganse zomer huisvlijt en tuinplezier. Vanaf juni, toen de eerste kersen rijp waren, tot gisteren met de (bijna) laatste tomaten, is er haast wekelijks wat bij aangevuld. Of uit gehaald om mee naar Vosselaar te nemen.
t Vrouwtje heeft weer veel confituur gemaakt van al wat er aan de bomen en struiken in de tuin hangt, soms twee soorten gemengd of een uitheems kruid zoals steranijs toegevoegd Lekker zijn ze allemaal die bijeengestapeld potjes van allerlei herkomst.
Jil, ons blogmaatje en t vrouwtje van Arcil, ook een Drent,gaf gisteren aan in haar reactie op overuren dat zij dacht dat de kast al aardig vol zou zijn geraakt. Om haar te plezieren hierbij een foto van onze schapraai
Twee homo's parkeren hun auto voor een taverne en gaan daar een cappuccinoke drinken
Een paar minuten later passeert daar ne jonge gast en die vlamt -PATAT op de auto van die homo's. De homo's komen naar buiten getrippeld en die éne zegt tegen die andere: 'Ooooh! Jean-Claude, belt maar rap de polies.' 'Wacht, wacht ', roept die jonge gast, 'niet doen! Ik wil da hier regelen: 500 euro en we spreken er niet meer over!' 'Nee', zegt die éne homo, 'Jean-Claude, belt de polies maar!' 'Wacht', roept die jonge gast weer '1000 euro en we klappen er niet meer over!' 'Sorry', zegt die homo 'wij bellen de polies!'
'Godverdomme', roept die jonge gast kwaad ' kust m`n kloten !' Zegt die homo: 'Jean-Claude, niet bellen, die mijnheer hier stelt ons een minnelijke schikking voor!'
Vannacht om half vier is het baasje uit bed gemoeten om de slaapkamer venster te sluiten, de regen stond erop zei het vrouwtje. Nu heeft ons baasje dat met veel plezier gedaan want het was weer eens hard nodig zon flinke bui.
Vijf millimeter konden we deze morgen aflezen op de pluviometer, niet wat je zegt grand chose maar toch wel voldoende om het stof onder te krijgen.
Als je de afgelopen week de boeren op de akkers bezig zag met hun tractoren en je zag de geweldige stofwolken achter de machines dan wist je wel waar al dat stof vandaan kwam.
Ook wij hebben al naar onze voeten (poten) gekregen omdat we een kuiltje onder tafel wilden graven in de dolomiet. t Baasje en t vrouwtje verkiezen apperitief hapjes zonder stof. Wij niet want als er te veel stof op ligt dan verhuizen al die lekkernijen een verdieping lager, richting hondenkommen .
Dadelijk gaat het baasje ook verder met zijn zadenrecuperatie.Het winnen van tomatenzaad van de tomate Russe die er voor moeten zorgen dat we volgend jaar weer van die lekkere tomaten kunnen eten. Vorig jaar heeft het baasje dat voor de eerste maal gedaan en dat is goed bevallen. Verschillende kameraden en familieleden hebben zaden of jonge plantjes bij ons meegenomen en blijkbaar zijn de tomaten overal goed gelukt.
Het baasje was toen verbaasd dat er uit één tomaat, van een variëteit dat nog bekend staat dat ze niet veel zaden bevat, zoveel plantjes konden opgroeien.
We zien wel wat de volgende oogst gaat opbrengen
De baasjes zijn overuren aan het kloppen, het zijn de tomaten die daar de oorzaak van zijn, kilos en kilos zongerijpte tomaten recht uit de tuin de Weckpotten in.
Het vrouwtje is al vroeg begonnen deze morgen, zij deed de romas je leest goed, met een kleine letter. Anders kregen ze van de Sarko 300 euro en werden ze op het vliegtuig gezet richting Roemenië, dan waren het zigeuners, nu is het hier een tomaten variëteit.
Nadien heeft het baasje zich over de russen ontfermd. Tomate Russe zoals de variëteit hier noemt zijn geweldig grote tomaten waar helemaal geen zure smaak aan zit, het zijn eerder zoete tomaten en ze hebben weinig zaden.
En om die zaden is het ons baasje te doen, die wil hij opzij houden als zaaigoed voor volgend jaar. Die legt hij op keukenrol in rijtjes van tien zaden in vijf kolommetjes. Dus vijftig zaden per papiertje.
Uiteraard is dat een monnikenwerk maar daar gebruikt t baasje de avonden in Frankrijk voor, voor prullewerkskes ! Heeft m allemaal zelf uitgevlooid zegt m want in de agrarische sector was onze baas tot voor enkele jaren een volslagen amateur die al wel wist hoe je een spade moest vastnemen maar dat was het dan ook helemaal.
Zojuist heeft het baasje zijn steriliseerwerk voor vandaag afgerond en staan er negentien potten van ¾ liter tomaten op het schap.
Dat is elke week van de winter één maal tomatensoep op het menu
Twee buren staan met elkaar te praten over het leegpompen (stelen) van de ene buur zijn mazouttank. Buur 1: Dat is nu de 2é maal in 4 jaar. In allebei de gevallen had ik deze net laten voltanken, dat zijn kostelijke keren geweest. Buur 2: Ik voel met u mee, 6jaar geleden ben ik drie maal bestolen geweest. Maar ik heb er iets op gevonden en sindsdien is er geen mazout meer gestolen. Buur1: Awel, gaat ge het mij nog vertellen, alle tips zijn welkom, die situatie hangt mij de keel uit??!! Buur 2: Rustig buurman, al hetgeen ik heb gedaan is een groot plakkaat gezet met in grote letters ' MAZOUT TANK '
Buur 1: Zijt gij helemaal zot geworden, dan moeten ze zelf niet meer zoeken... Buur 2: wacht, ik ben nog niet klaar. Ik heb dat plakkaat niet boven mijn mazouttank gezet maar boven mijn septische put. Dit jaar hebben ze op die manier reeds 2 maal mijn beerput gratis leeggezogen.
Gisterennamiddag zijn Maurice en Rita met hun Joris verder getrokken richting België. Zij gingen ook nog de zus van Maurice bezoeken in de buurt van Chateauroux alvorens zich te gaan voorbereiden op Ritas werk in het ziekenhuis in Lier.
Sinds hun vertrek loopt hier een Hera rond die duidelijk haar vrijer mist, hij mocht nog wel niet veel bij moeder en dochter Belle en Hera, maar toch heeft Hera rond hem gedraaid als vliegen rond een pot honing.
Heros zag met lede ogen dat er concurrentie in zijn roedel op komst was en heeft Joris dat enkele keren goed duidelijk gemaakt dat er eerst langs hem moet gepasseerd worden vooraleer hij onder staarten kon snuffelen.
Dat is de eerste maal dat Heros zich plaatst tussen een andere reu en zijn teefjes, hij kan dan wel niets meer maar het steriliseren (doorknippen van de zaadleider) verhindert dan wel niet zijn hormonenwerking. Hij blijft een echte reu in gedrag en houding.
Voorlopig is er geen bezoek meer aangekondigd, tenzij Leo en Gerarda , collega van bij den Europech op de terugweg van Spanje naar België nog enkele dagen zouden binnen wippen
Ik was daarstraks met de baasjes en met Joris en zijn baasjes in Barro, nu zal je zeggen WAAAAR ? en dan heb je dezelfde reactie als de meeste mensen.
Barro is een piepklein dorpje ten oosten van Ruffec in de Charente en het is enkel bekend door zijn jaarlijkse openlucht fototentoonstelling Barrobjectif.
De straten van Barro, er zijn er maar drie, hangen vol met fotos die tegen muren, onder afdaken, midden in een weide, en zelfs IN de rivier de Charente tentoongesteld zijn. Je kan dus, zoals daarstraks onder een warm zonnetje, wandelend door de straten prachtige fotos bewonderen.
Toen we aan de rivier kwamen mochten ik en Joris los van de baasjes en heb ik ereens snel van geprofiteerd om een lekker verfrissend bad te nemen. Maurice en Rita, de baasjes van Joris, konden er niet van over dat ik daar in het midden van de rivier op mijn achterste in het water ging zitten. Voor mij was dat een heel normale reactie, wat doe je anders buiten zwemmen of, wanneer de plaats niet diep genoeg is, op je gat gaan zitten !
Ondertussen namen de baasjes en ook Rita fotos van het mooie dorpje, van elkaar en van de tentoongestelde fotos.
Dit is voor al de bacterieënvrezers die terugdeinzen voor het gebruik van koud water bij de afwas.
Frans was op bezoek bij zijn 90-jaar oude grootvader in een achtergebleven dorp in Brabant.
Na de eerste overnachting bereidde grootvader een ontbijt met eieren, spek en zelfgebakken brood .
Op een bepaald ogenblik bemerkte Frans een waas op zijn bord. Ongerust vroeg hij aan bompa: "Is dit bord wel zuiver?"
Grootva antwoordde: "Zo zuiver als koud water ze kan maken. Eet jij maar gerust je maal op, jongen!" 's Middags stonden er hamburgers op het menu.
Opnieuw was Frans bezorgd over de borden. Hij meende kleine vlekjes te bemerken op de rand die er uitzagen als gedroogde ei. Hij vroeg: "Ben je zeker dat deze borden zuiver zijn?"
Zonder op te kijken sprak opa: "Ik heb het je al gezegd, jongen, deze borden zijn zo zuiver als koud water ze kan krijgen. Dus, zit niet te klieren, ik wil er geen woord meer over horen."
Later die middag wilde Frans een wandeling maken maar bij het buitengaan begon de hond van grootva te grommen en wilde Frans niet doorlaten.
Frans riep: "Grootva, jouw hond wil me niet doorlaten".
Zonder op te kijken van zijn krant riep grootvader: "Koud Water, ga verdorie terug in je hoek liggen en laat Frans gerust!"
Het is Joris de Drent uit Massenhoven, bij ons in de buurt en bekend van de afrit op de Boudewijnsnelweg iets voor Antwerpen, die gisteren namiddag bij ons zijn gearriveerd.
De baasjes Maurice en Rita kennen onze baasjes vanuit de Drentenvereniging en van toen ze het baasje contacteerden toen ze van plan waren een Drentje te kopen. Sindsdien hebben ze regelmatig contact via mail en ontmoeten ze elkaar op wandelingen, clubmatch of in La Magdeleine.
Maurice en Rita hebben een behoorlijke rondrit met de camper gemaakt door Noord Spanje en zijn nu, via een omweg langs ons, op terugweg naar België en de job.
Zij gaan ook nog de zus van Maurice opzoeken in de buurt van Chateauroux. Die zus is sinds haar pensionering ook, zoals wij, naar Frankrijk vertrokken, maar in tegenstelling tot ons wonen zij hier permanent.
Maurice vertelde ons baasje tijdens de clubmatch eind vorige maand dat hij graag eens een bric à brac of een andere rommelmarkt in Frankrijk wou bezoeken. Kwestie van de sfeer eens op te snuiven en in de stapels oude platen te gaan snuffelen, op zoek naar Sylvie Vartan, Sheila en andere Francoise Hardys.
Daar zal Maurice dan nog eens een keertje moeten voor terugkomen of blijven tot met het weekend. Tijdens de week als iedereen moet werken, zeker zoals nu buiten het seizoen zal het werkelijk zoeken zijn om zoiets te vinden.
Hij zal dus nog een keertje moeten terugkomen, Joris en zijn roedeltje
Straks een nieuw bericht, het avondbericht is er niet meer van gekomen wegens bezoek hier in de Charente.
Het zijn bekenden met een Drent, uit België, op ronde in Frankrijk met een camper. Zij zijn deze namiddag rond half zes bij ons aangekomen en zijn nu juist 0u30 naar bed gegaan.
Daarom, straks rond negenen meer nieuws en oplossing van het raadsel
Een vrouwelijke professor aan de universiteit herinnert de studenten aan het feit dat ze de volgende dag tijdens het grote eindexamen geen enkel excuus van afwezigheid zal dulden. Enige uitzondering daarop is een zware verwonding, zeer ernstige ziekte of het plotse overlijden van een naast familielid. Op de eerste rij van het auditorium reageert Tom, de playboy onder de studenten: "En in geval van oververmoeidheid, mevrouw? Van bijvoorbeeld een uitputtende sexnacht?" Hilariteit alom. Wanneer de stilte eindelijk is weergekeerd, glimlacht de vrouwelijke professor eventjes naar de student, schudt lichtjes het hoofd en zegt hem: "Dan mag je met je andere hand schrijven!!"
We beginnen het nu s avonds toch te voelen dat de zomer naar zijn einde loopt Tijdens de dag is het nog machtig mooi weer met temperaturen rond de 24 à 25 graden maar na zeven uur dien je toch dat wolletje of fleece vestje aan te trekken.
Vooral s morgens valt het op dat de herfst op komst is, het baasje heeft al gezegd dat we op onze poten moeten blijven staan bij het spelen en niet door het bedauwde gras moeten rollen. Maar da s makkelijker gezegd dan gedaan, voor mensen ja akkoord, maar voor twee jonge Drenten ?
Je merkt ook de komst van de herfst aan alle planten die nu zaad aanmaken. Vooral die met die kleefgranen en bladeren. Zelfs ganse aren van kleefgras hebben we in onze oren, borst en staart hangen. De baasjes moeten haast in ploegen gaan werken om ons miserievrij te krijgen. Er is al een extra kam aangekocht bovenop de drie die er al waren. Een speciale bollekenskam, zo noemen ze die hier ten huize toch, komt bij die gewone, die vlooien/luizenkam en bij de grove kam nu het kammenarsenaal vervoegen.
Er is niets speciaal aan die kam op t eerste zicht maar de tanden staan iets anders als bij de gewone kam. Volgens het hoofdbestuur kan je met deze kam beter die dikke zaadbollen uit onze vacht kammen.
Kouder en zaadbollen, en één van de dagen het kacheltje even terug in gang s morgens en s avonds en we weten in welk seizoen we zitten !
Lijntjes trekken en nog zo recht mogelijk, dat is de bedoeling bij de wedstrijd ploegen bij de feesten van de aarde.
En het ging er echt , maar heel echt aan toe, niet alleen recht maar ook de vereiste diepte was een punt waarop het werk beoordeeld werd. Niet alleen het alziend oog van de controleur/scheidsrechter maar ook de rolmeter kwam er aan te pas.
Bij ploegen komt het er blijkbaar ook op aan dat de grond diep genoeg is omgezet !
Wij stonden erbij keken ernaar en luisterden naar de commentaren van vriend en tegenstander van de kandidaten, en we mogen zeggen, we hebben ons kostelijk geamuseerd.
Er waren wel woorden, dialect of niet, waar we nog nooit van gehoord hadden.Niet alleen omdat we ze nooit geleerd hebben maar ook omdat het woorden zijn die wij nooit gebruiken omdat ze niet van toepassing zijn in onze metier.
Ook van die tentoongestelde machines viel onze mond open, wij herinneren uit onze jeugd nog boer Jan die zijn graan afdeed met de zeis, terwijl zijn vrouw Marie van boer Jan volgde en schoven maakte van de gemaaide halmen.
We hebben gisteren maar wijselijk onze mond gehouden over onze kennis van de boerenstiel, we zouden efkes uit de toon gevallen zijn
Zit een man aan het kanaal lekker op zijn gemakje te vissen. Ziet hij een hele rouwstoet aan hem voorbij komen. Op het moment dat de lijkwagen voorbij komt rijden gaat hij netjes staan, doet zijn vissershoed af, vouwt zijn handen en knikt beleefd naar de kist. De begrafenisondernemer bemerkt de man en denkt: "zo zijn er niet meer zoveel". Na de begrafenis besluit hij om de visser op te zoeken. Daar aangekomen zit de man nog op zijn stoel en staart naar het water. "Pardon mijnheer', zegt de begrafenisondernemer, 'mag ik u complimenteren met uw zeer sympathieke houding, weinig mensen zouden dit nog doen. Ik vind het gewoon fantastisch". Nou zegt de visser: "Ach..... het blijft toch je vrouw hé......... "
De ganse week geen enkele melding over de vermiste Toller reu Frick
Op ons blog kan je op 28.08, 01.09, 03.09, 10.09, en 12.09 de zoektochten en oproepen volgen die wij plaatsten om Frick terug te vinden.
Vandaag stond op het Max en Bente blog een hernieuwing en nieuwe informatie om Frick terug te vinden, hier het bericht
We zijn al weer een dikke week verder....en er is niks meer van Frick vernomen. Hij is nergens meer gezien Er is inmiddels een hyves aangemaakt voor Frick...en ik zou dan ook iedereen met een account willen vragen om daar lid van te worden. Als jullie dan weer al jullie "vrienden"uitnodigen en zo verder....... http://frickisvermist.hyves.nl/ Vanmiddag gaat er een mail naar Hart van Nederland. Voor degenen zonder Hyves...zoals ik...jullie kunnen de link ook versturen via email, of plaatsen op andere fora. Alvast bedankt
Wij blijven alvast de ontwikkelingen volgen en melden het dadelijk als er nieuws is, hetzij goed of minder goed
We hebben het gisteren al vermeld in het avond bericht, gisterenmorgen is het jachtseizoen begonnen met veel lawaai en geweerschoten. Dat gaat elk jaar samen met het oldtimer weekend in Angoulême en het fête de patrimoine, open monumentendag zeg maar.
Of er veel te jagen valt daar hebben wij zo ons gedacht over. Af en toe zie je wel eens een ree of een haas, maar die massas everzwijnen waar zo over gepocht wordt, die zijn destijds al door Obelix en co de kastrollen ingedraaid. In de elf jaar dat we hier zijn hebben we nog geen enkel everzwijn of sporen ervan gevonden. Volgens ons zitten er in de sommige steden in België meer evers, dan hier in de velden.
Wat wij wel gedaan hebben gisteren tijdens de wandeling was sporen snuffelen, niet van wild maar van de andere jachthonden die hier op ons territorium zijn komen paraderen.
Meestal zijn het épgneul Bretons of Duitse staande honden waarmee de Fransen hier jagen. Wat wij Drentsche Patrijshonden zijn heeft ons baasje al dikwijls moeten uitleggen, Zelfs als m onze Franse benaming épagneul à Perdrix de Drenthe vernoemd vallen hun monden open van verbazing. Moest m vertellen dat we van een andere planeet komen zouden ze het ook nog geloven. Voor die Franse jagers is Drente trouwens ook onbekend en meestal volgt er dan ook nog een lesje aardrijkskunde bij de uitleg over Drenten
Belle & co
Ps: op de fotos, Gorky van Louis Michielsen in aktie op de jacht
Gisteren en vandaag was het feest van de aarde te Villefagnan. Als je weet dat Villefagnan zon 4 km hier vandaan ligt en het feest doorging ergens halfweg, dan mag je zeggen dat het hier vlakbij, midden in de velden, feest was.
Het evenement dat naar ons weten de eerste maal in Villefagnan georganiseerd is , bestond hoofdzakelijk uit een wedstrijd ploegen, ditmaal met tractoren, en niet met ossen, paarden of ezels ditmaal.
Er was ook een tentoonstelling van landbouwmateriaal. Plant- en oogstmachines, om ter grootst, tractoren ook al om ter grootst en sterkst, maar ook zaaimachines waar we het bestaan nog niet van af wisten zo immens groot.
Om een gedacht te vormen van de grootte van de pikdorser is het vrouwtje naast een band gaan poseren (rechts op de foto naast de band, ze kijkt als een indiaan over de prairie kijkt) . Wijzelf wisten niet dat het zo groot was zon machine. Het is dus niet voor niks dat we aan het lijntje moeten als er zo n machine in de buurt aan t werk is.
Deze morgen zijn we wakker geworden van een reeks geweerschoten. Ikzelf wist dadelijk wat er aan de gang was omdat het al de vierde maal is dat ik het meemaak.
Deze morgen om acht uur is hier het jachtseizoen begonnen. Traditioneel gaat dit gepaard met klokslag acht uur een oorverdovend lawaai van wel 15 of 20 jachtgeweren die teglijk worden afgeschoten. Dat is waarschijnlijk om de hazen en de reeën te laten weten dat de jagers terug wakker zijn geworden.
Afgaande op het lawaai dat ze maakten moeten nu de diepvriezers bij dejagers thuis, en de togen bij de pouliers stampens vol liggen van het geschoten wild. Maar t zal wel heel wat minder zijn zegt ons baasje, want ofwel zijn het slechte schutters, of ze hebben op de kraaien en spreeuwen aan het schieten geweest. Wat ook nog mogelijk is dat ze van die oude loodcartouchen nog van af moesten, en dat ze weer geschoten hebben op alles wat bewoog, want zo zitten er ook tussen
Hoe stilletjes was het gisteren op het www Amper de helft van het aantal normale bezoekers, amper mail in de mailbox en ook bij de collegas bloggers was het al gene vette.
Het kan gebeuren op een zaterdag met mooi weer zegt onze baas, een Indian summer zal wel aan de basis van het verschijnsel liggen. Iedereen op een terras of een laatste maal dit seizoen met de frigobox naar de Knokke en le Zoute. Of een krèmmeke gaan eten op den dijk of de plage in Blankenberge.
We kunnen de mensen geen ongelijk geven, wij hebben het hier alle dagen tot nu toe mooi weer, maar zijn ons wel bewust dat er minder prettige plaatsen zijn, waar onder andere het merendeel van de Drentenfans wonen.
Daarom gaven we gisteren al fotos van picknickende stinkend rijke mensen met schandalig dure, maar prachtige oldtimers. Al eens eigenaars van een AC Cobra (een echte) op een dekentje zien zitten, stokbrood zien breken en thee drinken uit een thermoskan ?
Die mensen zaten dan ook nog eens te verbroederen met eigenaars van een Ferrari 308 GTB en een Testarossa. Maar iets verder zaten dan de eigenaars van de Franse gangster auto bij uitstek, 4 Citroën traction avants op een rijtje, alle zwart, dik in de wax en met chroom zoals ze hem tegenwoordig niet meer (kunnen ?) maken.
Het is elk jaar weer een festijn die gloriën van de weg over de Charentaise wegen te zien bollen. Daarvoor zorgen we er steeds voor dat we het derde weekend van september in de buurt zijn. Vandaag gaan ze dan ook nog eens koers rijden met al dat mooisop de remparts van Angoulême, maar daar gaan we volgend jaar nog eens naartoe .
t Baasje is vandaag fotos gaan nemen van de oldtimersdie de rally van het circuit des remparts reden.
Hij had daar een mooie omgeving voor uitgezocht, aan de oever van de Charente aan de voet van het kasteel van Grand Marnier.
Aan de oever van de rivier zie je wat je nergens ziet, eigenaars van oldtimers die op een veiling makkelijk 200 à 300.000 euro kunnen opbrengen zitten op een dekentje te picknicken. Ons baasje had het in elk geval nog nooit gezien.
Wat m ook nog nooit gezien had was op de grote parking, tussen het talud en de achterkant van hun autos een volledig gedekte tafel met oesters voor iedereen t Baasje stond erbij en wreef eens in zijn ogen om zeker te zijn dat hij niet droomde. t Moet kunnen was zijn besluit, oesters met parkingstof
Op de terug weg waren er verschillende omleidingen voor een wielerkoers. Dat maakt dat t baasje moest passeren aan de B & B van Franca en Darren, voor sommige van de lezers bekend als de au Bellefleur B & B te Sigogne. Eventjes binnenspringen kan nooit kwaad dacht het baasje. t Baasje was amper uitgestapt of Franca kwam al aanlopen met een behoorlijke zak dopjes van frisdrank en melk flessen. Waarschijnlijk zitten er ook nog doppen van nEngelse oorsprong bij die Darren meebrengt uit Londen !
De Belgische vereniging voor de geleidehond kan er maar goed mee zijn. In hun naam bedankt Darren en Franca voor het mooie gebaar.
Een Nederlandse zakenman moet regelmatig naar Engeland.
Maar op een gegeven moment vertrouwt hij zijn vrouw niet meer. Hij gaat naar de Chinees aan de overkant en vraagt aan Li Fong of hij op zijn vrouw wil letten. Vier dagen later komt de zakenman terug uit Engeland en gaat eerst bij de Chinees langs. Li Fong zit helemaal in het gips, verband, krammen en pleisters. 'Wat is er gebeurd?' vraagt de zakenman. Li Fong vertelt: I op jouw vlouw Letten. I zie jouw vlouw met man. Man gaat mee naal binnen. I klim langs legen-pijp om in slaapkamel te kijken. Vlouw is naakt, man is naakt. Vlouw gaat op bed liggen, man gaat bovenop. Li Fong ziet wippie. Man komt klaal en laat vlouw Los. Vlouw komt klaal en laat man Los. En Li Fong komt klaal en laat legenpijp Los.
Voor dit weekend, en voor ons in de Charente toch. Voor vandaag mogen de Belgen ook nog niet klagen, maar morgen is het weer kantje boordje zoals de kaart laat zien.
Twee dagen mooi weer voor de gendarmen, dat is plezant voor die mannen zei den bompa vroeger altijd ! Meestal was het antwoord dan en waarom voor de gendarmen? en steeds was het antwoord dan dan is t voor ons ook goei weer Een waarheid als een koe, en daar gaan we eens netjes van profiteren zie.
Tegen de middag wat portretjesvan oldtimers trekken in Bourg Charente, nadien hebben we nog bezoek en vanavond verwerken we het laatste sap van de perziken. Dat gaat geen siroop worden maar een probeersel van perzik likeur. Alles is voorradig, sap is gemaakt, siroop maken is tegenwoordig een makkie en ook de alcohol is in huis. Als je de baas een paar dagen gaat missen hier op t blog dan ligt m groggy op de zetel met een ferme kater van het proeven
Want dat proeven, daar is m super in. Soms mogen we mee proeven, dan weten we hij had beter verwacht of t is niet lekker genoeg Als dat dan een beetje aangepast is dan krijgen we gewoonlijk niet veel meer.
Je ziet, t ziet er best goed uit hier in t weekend in de Franse Charente
Het is hier niet anders dan in België, een zwaar geladen weekend waarbij je niet weet waar eerst naartoe.
Het weekend heeft hier twee hoogtepunten en beide zijn jaarlijks terugkerend.
Wat onze baas het meeste aantrekt is het circuit des remparts in Angoulême, dat is het oldtimer weekend bij uitstek. Dat weekend is vanavond al begonnen met het concours d elegance een wedstrijd voor de mooiste , meest originele oldtimer. Dat gaat door op de koer van het stadhuis en rond het stadhuis. De eigenaars worden verwacht in de kledij van de jaren waaruit hun oldtimer stamt.
Morgenom 9 uur start dan de toeristische rally over 160 kilometer over landelijke wegen van het departement. Ons baasje gaat fotos nemen in Bourg Charente aan de voet van het Grand Marnier kasteel.
Zondag is dan de topdag, dan gaat men koersen op de remparts van Angoulême. Een afgesloten circuit met oa kasseien, haarspeldbochten, rechte lijnen, en dalende en stijgende gedeeltes. Waarschijnlijk gaat het baasje hier niet naartoe want het vrouwtje heeft ook een programma uitgestippeld (en daar komen geen oldtimers in voor)
In Barro is er de jaarlijkse openlucht fototentoonstelling Barrobjectiv. Doorheen gans het dorp, in openlucht, in schuren, in de kerk en het gemeentehuis, overal hangen de prachtige fotos uitgestald. Wij zijn daar jaarlijkse bezoeker dus waarom dit jaar niet ?
Tussen hier en Villefagnan, middenin de velden gaat men het Fête de la terre vieren. Er zal weer een ploegwedstrijd zijn, zowel met paarden als met tractoren (denkt onze baas) en de daarbij horende randanimatie. Ook daar moeten we onze snuit eens laten zien al was het maar om een babbeltje te doen met de kennissen uit de omliggende gehuchten en dorpen, das ook altijd plezant en we kunnen er mits een behoorlijke wandeling te poot naartoe. Ook plezant als t baasje vijf bekenden heeft tegengekomen en telkens un pression heeft mee gedronken .
En dan zal t drukke weekend wel tegen ijn einde lopen denken wij
Nu de zonnebloemen geoogst zijn, en verdwenen zijn in de machtig grote silos van de coöperatieven hebben wij het rijk weer enkele dagen voor ons alleen. Niets dat ons nog in de weg staat om eens goed door te rennen.
t Baasje heeft wel wat schrik dat we ons zullen kwetsen aan de nog op het veld staande zonnebloemstengels maar (voorlopig) gaat alles nog prima.
Een voordeel is wel dat we nu ook alles kunnen zien in plaats van enkel op onze snuffelaar te moeten rekenen. Toen de zonnebloemen er nog stonden hadden we een zicht van maximum 2 meter, nu is dat 2 kilometer !
Krengen van gesneuvelde dieren hebben we nog niet gevonden. We hebben ook nog niet veel tijd gehad om te zoeken. Muizenholen zijn al verbouwd, uitgebreid, afgebroken, wat er ook nodig aan te doen was, dat is al uitgevoerd door ons.
Het kan ook zijn dat de zonnebloemoogst meer diervriendelijk is dan het graanoogsten of hooien. Dan sneuvelen er nogal eens egels en slangetjes. Hooien e.d. gebeurt ook lager tegen de grond en de egels en slangetjes zijn te traag om weg te komen voor die moorddadige machines.
Van die traagheid hebben wij geen last maar als ze ergens zonnebloemen afrijden moeten we toch ook aan de leiband blijven
Nadat het baasje gisteren tot vrij laat aan zijn brouwsel bezig was kon hij toch een volledige ton perzikensap tonen, volledig natuur en recht uit de tuin. De perzikenboom staat maar op 5 meter van het heiligdom van onze baas. Daar staat de pers, de steriliseerketel en al wat het baasje interesseert, kortom zijn hok.
Zover is het bij ons gekomen, wij liggen in de zetel of onze eigen bench en ons baasje heeft zijn (hobby) hok. Zo gaat dat bij Drentenliefhebbers !
Vandaag was dus zijn eerste probeersel aan de beurt, het baasje kende nog een dame die ooit aan het vrouwtje crème de cassis van eigen makelij had cadeau gegeven. En dan denkt of redeneert het baasje das allemaal dezelfde pot nat, maar die madam had nog nooit van acide citrique gehoord en haar bewaarmiddel was alcohol. Zij maakte dus een soort likeur wat niet de bedoeling was van t baasje .
Het hoofdbestuur is dan op eigen informatie, die van Fons en nog wat van t WWW aan de slag gegaan. t Vrouwtje heeft sap gewonnen van perziken door middel van een stoom ontsapper. Dat sap was wel helderder dan dat sap dat het baasje had geperst, maar dat sap was dan weer smaakvoller. Met de siroop, 1 kg suiker voor 1 liter sap + evenveel koffielepeltjes citroenzuur als liters sap kon het vrouwtje twee drieliterflessen vullen.
In de koelkast staat nog eens evenveel sap en daar gaan ze morgen een test doen om er perzikenlikeur van te maken .
Ons Belle doet terug normaal, en de reden van de kuren is gevonden.
Daarjuist heeft t baasje bij het strelen van Belle een knoert van een teek gevonden bij de aanzet van keel en kaak.
Daar moet Belle last van gehad hebben want eens de teek weggenomen was heeft ze geen kuren meer gehad. Als ze dat nu gisterenavond eens had kunnen zeggen hé, is de commentaar van het baasje.
Ons Belle doet weer raar zegt onze baas. Inderdaad, zij houd zich afzijdig, gaat vroeg naar haar bench en gaat niet mee met ons en t baasje de tuin in.
Eten wil ze niet samen met ons en ze gedraagt zich asociaal.
Nu gebeurt dat wel meer en gewoonlijk is het net zoals vandaag wanneer wij eens goed naar onze poten hebben gekregen. Dan is ze blijkbaar kwaad omdat het baasje haar voor is geweest. Of is het omdat wij vandaag zo wild gespeeld hebben ?
Het baasje kon het vandaag niet meer hebben dat we hem achteraan in zijn benen liepen, dat hij met die zware emmer perziken haast tegen de grond werd gekegeld. Hij was er ook niet blij mee toen wij tegen hem opsprongen en een serieuze krap over zijn rug zetten met onze sterke poten en nagels.
Toen heeft het baasje ons met veel lawaai en gebaren buiten de schuur gezet waar hij bezig was. Sinds toen heeft ons moe weer kuren zegt het baasje.
Eens zien of ze het morgen vergeten is maar gewoonlijk duurt dat een paar dagen
Siroop van fruit, zoals de siropen die gebruikt worden voor het maken Kir en Kir Royal, zoiets is het nieuw probeersel van onze baas.
Hij is daar wel raad gaan vragen want het internet geeft op dit gebied niet veel geheimen prijs. Bron van informatie voor onze baas is zoals steeds als m iets niet weet ene zeker Fons, Fons Nicolay om precies te zijn.
Zegt de naam U niets ? Dan zal schaamte uw lot zijn ! ! ! Fons is de auteur van verschillende blogs op het seniorennet. Met keukenweetjes staat hij constant bij de eerste vijf van de top duizend.http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
Je ziet zelf, een man die je best vooraf contacteert als je raad , goede raad, wil krijgen. Voor de anderen die graag op TV komen, die moeten maar naar Piet bellen of mailen.
Het baasje gaat morgen vroeg terug aan de slag. Met de goede raad in zijn kopke, perziken gekneusd in de ton, een zakje citroenzuur op het schap (acide de citrique gaan kopen in de apotheek) dit om de bewaartijd te verzekeren. Ook de suiker die nodig is om de siroop te maken staat al klaar, en de fruitpers is al proper gemaakt en flessen gespoeld.
Er is dit jaar zoveel fruit en wegwerpen staat niet in ons baasje zijn woordenboek. Het is daarom dat hij steeds op zoek is naar technieken om de oogst te bewaren voor de winter of later in het jaar.
We zijn benieuwd wat het baasje er van gaat brouwen, gewoonlijk valt het nogal mee. We houden jullie op de hoogte, tenzij hij ons vergiftigd heeft. In dat geval hou de gazetten in t oog !
De toekomst door de nieuwe elektronische identiteitskaart !
De toekomst door de nieuwe elektronische identiteitskaart
Telefoniste : "Pizza Hut, goede morgen."
Klant: "Goede morgen, ik wil bij u bestellen."
Telefoniste : "Mag ik uw Rijksregisternummer, meneer?"
Klant: "Mijn Rijksregisternummer is 222 0033653 52"
Telefoniste : "Dank u meneer Jan Vandenbroecke. Uw adres is Haachtsestraat 256 en uw telefoonnummer 02-258 54 22. Uw telefoon op uw werk bij Dexiais 02-258 89 65 en uw GSM 0475-65 25 32. Vanuit welke locatie belt u ons?
Klant : "Euh... ik ben thuis. Vanwaar haalt u al deze info over mij?"
Telefoniste :"Wij zijn op Het Systeem aangesloten, meneer."
Klant : (zucht diep)"Goed dan! Mag ik dan twee pizzas met vlees..."
Telefoniste : "Ik denk niet dat dit een goed idee is, meneer."
Klant : "Hoezo?"
Telefoniste : "U lijdt volgens uw medisch dossier aan hoge bloeddruk en u hebt een te hoog cholesterolgehalte in uw bloed; uw ziekteverzekering weigert in gevalvan problemen degevolgen van een zo schadelijk eetgedrag te vergoeden."
Klant : "Oei! Wat suggereert u anders?"
Telefoniste :"Waarom zou u onze pizza met yoghurt en soja niet uitproberen. U zult dat ongetwijfeld heel lekker vinden."
Klant : " Waarom denkt u dat ik die pizza zal lusten?"
Telefoniste :"U hebt onlangs het boek "Lekkere recepten met soja" in de lokale bibliotheek uitgeleend".
Klant : "Okee. Graag twee grote. Hoeveel moet ik u?"
Telefoniste :Dit lijkt me voldoende voor u, uw vrouw en uw vier kinderen. Het kost 39.99 euro.
Klant : "Ik geef u het nummer van mijn kredietkaart."
Telefoniste :"Sorry meneer, maar u hebt al uw maandelijks toegelaten bedrag overschreden. U zal ons met baar geld moeten betalen."
Klant : " Ik haal vlug baar geld uit de muur voor dat uw bezorger langs komt."
Telefoniste : "Dat zal ook niet gaan omdat er niets meer op uw bankrekening staat."
Klant : " Dat is uw zaak niet. Stuur die pizzas maar hierheen, ik zal wel baar geld hebben. Hoelang duurt het tot ik ze krijg?
Telefoniste : "We hebben voor het ogenblik wat vertraging, meneer. U krijgt de pizza's over 3/4 uur bij u thuis geleverd. Indien u gehaast bent kunt u ze hier komen afhalen nadat u baar geld bent gaan halen, maar pizza's per motorfiets vervoeren is op zn minst acrobatisch."
Klant : "Hoe weet u in godsnaam dat ik een motor heb?"
Telefoniste : "Ik lees hier dat u uw afbetalingen van uw auto niet meer hebt kunnen betalen en dat uw wagen aangeslagen werd. Maar uw Harley is betaald en ik veronderstel dat u die zou gebruiken."
Klant : "@#%/$@&?#!"
Telefoniste :"Mag ik u verzoeken om beleefd te blijven, meneer, want u bentreeds op 18 juli 2003 veroordeeld geweest wegens belediging van een wetsdiender."
Klant : " "(Sprakeloos)
Telefoniste : "Iets anders meneer?"
Klant : "Neen, dank u. Toch wel, vergeet niet om mij ook de twee liter Cola gratis te leveren zoals het op uw advertentie staat.
Telefoniste : Sorry, maar een uitsluitingsclausule in onze publiciteit verbiedt ons om gratis dranken die suiker bevatten aan diabetici voor te stellen, laat staan te geven.
Twee fotos, genomen met twee maanden tussentijd, een wereld van verschil en toch op de zelfde plaats !
Gisteren avond hebben we het al aangehaald, de zonnebloemen oogst is zo goed als voorbij hier in de onmiddellijke omgeving. Het uitzicht is dan ook grondig gewijzigd, van mooie, zo ver je zien kon bloeiende gele velden met miljoenen zonnebloemen blijft niets over. Of toch wel, zo ver je zien kan zijn het nu verdroogde stoppelvelden. Mooi is anders.
Sommige velden zijn al bewerkt en zijn de stoppels al plat gefreesd, ploegen gebeurt waarschijnlijk pas na de winter, maar dat hangt af van wat er volgend jaar op dat veld zal geteeld worden. Op sommige velden verschijnt ook al het eerste groen, over wat het gaat worden durven we als niet van stiel zijnde nog geen besluit over nemen !
Een voordeel is wel dat het hoofdbestuur ons nu veel beter in t oog kan houden wanneer we gaan wandelen, ons in alle intimiteit terugtrekken in t zonnebloemenveld voor een kakje, een plasje of andere deugnieterij is er niet meer bij, de baas ziet terug alles vanaf nu.
Straks als we terug gaan wandelen gaan we ook lijken rapen van dieren die gesneuveld zijn in de tanden van dat grote mechanische beest waar het baasje pikdorser tegen zegt.
Veel zal er wel niet gesneuveld zijn want de zonnebloemen snijden ze af op zon 40 à 60 centimeter hoogte. Daar kunnen de meeste dieren wel onderdoor, enkel zij die onder de grote banden terecht komen maken niet veel overlevingskans.
Straks dus fotos met dode slangetjes en dergelijke
Eiffeltoren en Parijs station ontruimd na bommelding
Eiffeltoren en Parijs station ontruimd na bommelding
In de Franse hoofdstad Parijs zijn gisterenavond de Eiffeltoren en het nabijgelegen Champ-de-Mars door de politie ontruimd vanwege een bomalarm.
Zo stond het gisterenavond in de internetversie van de krant Het Laatste Nieuws En echt waar, we waren in de buurt, maar zitten er echt voor niks tussen !
Gisteren namiddag rond half vier zagen we le tour Eiffel nog in onze achteruitkijkspiegel bij het verlaten van Parijs op de A6a autosnelweg toen we de richting Lyon/Bordeaux hadden ingeslagen aan de Porte dOrléans. Wij nemen al een tijdje de Porte dOrléans omdat de Porte d Italie is afgesloten wegens werken. Er is een andere omleiding voorzien maar ons baasje vind deze oplossing makkelijker
Het is maar drie kilometer verder dan de gewone afslag en gewoonlijk is het er minder druk dan aan d Italie.
Toch sta je er van te kijken dat ze 2.000 toeristen hebben moeten evacueren van de Eiffeltoren en dat toch al vrij laat op de avond. Je kan het volledige artikel hier lezen:
Iets na half acht zijn we aangekomen in La Magdeleine, de rit is vlot verlopen en op een halte meer dan normaal, waar ik, Belle, de oorzaak van was, is er niets opmerkelijks gebeurd.
Het is in jaren niet meer gebeurd maar ik heb mijn maaginhoud nog eens op de achterbank gedeponeerd. Nu is t baasje daar wel op voorzien en hij heeft steeds een voorraad dekentjes over de achterbank en in de koffer uitgespreid liggen.
Dat doet hij omdat Heros nog steeds af en toe moet kwijlen tijdens de rit. En dan kan t baasje in een oogwenk een proper bed te voorschijn toveren.
Ook heeft het baasje vandaag wat onderschriften op de fotos gezet, kwestie van gans het bericht nog een beetje educatief te laten overkomen. Zo kan je merken dat we inderdaad de gisteren aangekondigde weg hebben gevolgd en dat je rakelings langs historische plaatsen bent gekomen
Vanaf morgenvroeg geven we terug verslag over onze Franse belevenissen. We kunnen nu al wel melden dat de zonnebloemen al onderweg zijn om getransfereerd te worden in potjes margarine en mayonaise. Er zijn nog steeds pikdorsers op de velden bezig. Morgen volgen daar fotokes van .
Een dag later dan aanvankelijk voorzien gaan we vandaag terug de baan op. We kennen de weg al een beetje na al die keren. Het baasje gaat echter vandaag nog eens over Brussel en zo naar Valenciennes.
De reden is de hinder aan de wegenwerken tussen Gent en Kortrijk. Onze baas zit niet in met een file die toevallig ontstaat, maar als je al op voorhand weet dat je ergens gewoon in het rijtje moet gaan aanschuiven voor x tijd, dat zint hem niet.
Dan maar langs de hoofdstad, door het bos en langs de Welriekende dreef en de leeuw van Waterloo waar Sarkosorry , Napoleon op zijne frak heeft gekregen van de geallieerden .Destijds waren dat de Engelsen, Duitsers en Hollanders, je ziet, het kan verkeren met de vriendjes in de politiek en oorlogsvoering.
Dat was in 1815, toen kwam Vlaanderen en Wallonië bij de Hollanders terecht voor 15 jaar. In 1830 mochten die dan weer ophoepelen omdat er een paar herriemakers naar de opera geweest waren en dat liet de vlam in de pan slaan.Binnenkort staan ze misschien terug op de stoep om zowat terug de baas komen spelen als den Elio en Bartje niet akkoord geraken. Als twee honden vechten voor één been, loopt Geertje W. er misschien mee heen. Dat kan dan wel eens terug actueel worden
Al een geluk dat we met zulke gedachten naar Frankrijk kunnen bollen. En tot zover wat gewijde vaderlandsche geschiedenis
Vanavond laten we bericht over de belevenissen van de 800 kilometer die er staan aan te komen.
En nog geen klein beetje. Daarstraks tijdens de wandeling had Heros van die streken en kuren die we van hem niet gewoon waren maar die de laatste weken (sinds we terug in België zijn)meer en meer gebeuren.
Heros heeft zon beetje last met zijn reu zijn. Hij wil de baas spelen zelfs wanneer het baasje er bij is gedraagt hij zich baasachtig.
Het baasje wilde daarstraks een paar paddenstoelen fotograferen die nog mooi vers en onbeschadigd leken. Maar voor het baasje die paddenstoelen had gefotografeerd was m al eens goed kwaad moeten zijn op Heros. Die wou niet wachten, niet gaan zitten, Hera vervelen, aan de lijn trekken, kortom dik vervelend zijn.
Toen het baasje de overkomende luchtballon ook wou fotograferen, had het baasje Hera en Heros vastgemaakt aan de steunen van een pas aangeplant boompje. t Baasje wou herhaling als bij de paddenstoelen vermijden. Maar toen kwam daar een aangelijnde labrador langs en Heros heeft met gans zijn colère zich losgetrokken uit zijn halsband.
Toen was t baasje zijn geduld helemaal op en Heros heeft het geweten dat m dik fout bezig was. t Baasje heeft Heros aan beide zijden van zijn nek met zijn vel vastgenomen en hem op zijn rug tegen de grond gedrukt. Zo wist m gelijk wie de baas is en naar wie hij te luisteren heeft.
Nu ligt hij hier heel onderdanig te zijn aant baasje zijn voeten en maakt geen aanstalten om bij het baasje weg te gaan. Ik ben blij dat het baasje zo heeft ingegrepen want ook naar mij was hij de laatste dagen niet te genieten
Op 27 augustus verscheen er plots een bericht in de mailbox, afkomstig van de stichting moederloze pups, dat zeven pupjes, kruising boomer/terrier heel dringend opvang zochten bij een zogend teefje.http://www.moederlozepups.nl/ De pupjes waren toen anderhalve dag oud en hadden dus zo lang bij de moeder gedronken. Nu was dat teefje wegens inwendige bloedingen op zeer korte tijd overleden en dus moest er iets gedaan worden voor de zevenling.
Nog diezelfde dag waren er twee zogende teefjes gevonden door de plaatsing op verschillende fora en waren de pupjes gered. Nu vonden we gisteren op het blog van Max en Bentehttp://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ een update van het bericht en daar vertelt Marian dat het met de drie pupjes, die onderdak gevonden hebben in de provincie Zeeland, super gaat. Marian doet dat met enkele fotos die wij dus met plezier voor jullie overnemen. Merciekes Marian.
Het is jammer maar ook zoektocht nummer 2 heeft geen resultaat opgeleverd. Je weet bij voorbaat dat je weinig kans hebt op succes maar er is steeds hoop al is het weinig.
Wij gaan er vanuit niet geschoten is nooit raak en dus togen we deze morgen om 11 uur met veertien speurders op pad, op zoek naar Frisk. Onze baas haddrie verschillende plannetjes van de omgeving afgeprint van de gemeente Oud Turnhout.
Twee ploegen bleven in de omgeving van de grens met Arendonk, waar kinderen zegden Frick te hebben gezien in het begin van de week, en waar we ook vorige week op zoek waren gegaan. Twee andere ploegen, waaronder wij trokken naar de Stwg. op Ravels waar Frick op vrijdagavond was gesignaleerd door een dame die hem nadien niet meer terugzag.
Daar splitsten wij weer in twee ploegen en spraken af om na twee uur terug bij de autos te verzamelen. Telefoonnummers werden genoteerd om bij succes elkaar dadelijk het nieuws te kunnen melden en de zoektocht te kunnen afblazen.
Twee flinke regenbuien later hadden we niemand moeten verwittigen en waren we ook niet gebeld. We wisten dus dat er geen spoor van Frick gevonden was. Nu hebben we nog wel een positief gevoel omdat er in Oosthoven, het gehucht van Oud Turnhout, een garageverkoop aan de gang was en ondanks het slechte weer toch behoorlijk wat volk op de been was. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt om veel bezoekers te vragen van mee uit te kijken naar Frick.
We mogen zeggen dat ons initiatief goed ontvangen is en dat er tientallen mensen meer mee gaan uitkijken naar Frick ! ! !
Drie jonge vrouwen zitten aan tafel op een cocktail party. Ze zitten een beetje op te scheppen , en het is duidelijk dat ze elkaar te slim af willen zijn.
De eerste zegt : "Mijn man neemt me altijd mee naar de franse Riviera voor twee weken," en kijkt de anderen geringschattend aan.
de tweede zegt : "Nou, mijn man heeft zojuist een nieuwe Mercedes voor me gekocht," en kijkt behoorlijk trots.
De derde zegt: "Nou, om eerlijk te zijn, wij hebben niet zoveel geld en weinig waardevolle bezittingen. Maar er kunnen wel dertien kanaries, schouder aan schouder staan, op de penis erectie van mijn man."
De eerste kijkt een beetje beschaamd en zegt : "Meisjes, Ik moet eerlijk bekennen dat ik probeerde indruk op jullie te maken. Eigenlijk gaan we niet naar de Riviera. We gaan twee weken naar het huis van mijn ouders."
De tweede zegt, "ik schaam me ook een beetje . 7Om eerlijk te zijn, mijn man heeft me geen Mercedes gekocht. Hij heeft me een Ford gekocht."
"Nou," zegt de derde, "Ik zal ook eerlijk zijn. kanarie nummer dertien moet op één poot staan."
Dadelijk om 11 uur start voor ons de tweede Frick zoektocht. En we treffen het deze maal niet. Het regent op dit moment pijpestelen, erger zelfs , onze baas zou durven gewagen van het regent ouw wijven.
En da was niet voorzien voor zover onze baas weet, volgens hem, en wat hij gehoord heeft op radio en TV zou het mooi weer worden. Nu heeft m waarschijnlijk weer niet gehoord dat het in Griekenland of zuid-west Armenië of zoiets zal geweest zijn waar men mooi en zonnig voorspelde pech dus.
Maar afspraak is afspraak en iets voor elf uur gaan we aan het tuincentrum op Donk te Oud-Turnhout aanwezig zijn. Al wie dit nu leest en zich geroepen voelt om mee te gaan speuren is nog altijd welkom.
Zon kunnen we niet bieden maar iemand die goed getafeld of gedronken heeft gisteren in de namiddag en avond en daar nu nog enige last van heeft daar is dit een goede remedie tegen. Lekker uitwaaien, een frisse kop halen en geen douche vooraf van doen !
Als je het zo bekijkt is de zoektocht al terug flink wat interessanter ondanks de regen is t niet ?
Belle & co ps: foto's zijn van de laatste regenbui in La Magedeleine.
Het hoofdbestuur was uithuizig vandaag,feestje natuurlijk We hadden zoal een vermoeden omdat onze baas vandaag eigenlijk tijdens de wandeling raar deed.
We gingen om te beginnen al afzonderlijk wandelen, één voor éénmochten we mee naar het bos en toen Hera aan de beurt was nam hij ook nog een snoeischaar mee ! Hij kwam terug met een flinke bos onkruid.
Toen Heros aan de beurt was gebeurde hetzelfde maar gingen de andere kant op met als resultaat een tweede bos onkruid, maar nu wel met veldbloemen in
In elk geval raar Zeker toen het vrouwtje van die bos onkruid ook nog een boeket ging maken, compleet met felicitatiekaart en ingepakt in cellofaanpapier.
Een professioneel ingepakt boeket onkruid was het resultaat. Even later kwam de ware reden boven. Het was kameraad Fred die zijn zestigste verjaardag vierde en zijn madam had uitnodigingen gestuurd met als opschrift op de kaart onkruid vergaat niet. Ja, zoies moet je ons baasje maar even voorzetten en hij maakt er iets van.
En laat dat nu het enige boeket zijn dat kameraad Fred gekregen heeft
Het hoofdbestuur is weer danig in de weer met allerlei spullen dat gebeurt wel meer, maar als het in combinatie is met de aanhanger staat er weer een ritje La Magdeleine aan te komen.
Onze franse benches, de zijn meegekomen voor de clubmatch twee weken geleden, liggen al terug op de aanhanger. De Belze bus gas die ze in Frankrijk niet inwisselen als ze leeg is, die ligt er (vol) al naast. Ook een zak Pedigree, geef ons heden ons dagelijks Pal mag ook mee, honger gaan we niet hebben !
Het baasje is er al maar aan begonnen zegt m want morgen komt het er niet van, dan is het weer zoektocht naar Frick.
Op dit moment zijn er nog niet veel speurders aangemeld. Hondenliefhebbers met speurdersbloed in hun aderen zijn nog altijd welkom. Het gaat deze maal geen natuurwandeling zijn maar een luxe wandeling door de villawijken van Oud Turnhout.
In die villawijken van de Lint is Frick woensdag het laatst gesignaleerd. We hopen deze maal op succes, maar deden we dat de vorige maal ook niet ?...
Zondag richten we nog eens een zoektocht naar Frick het Toller hondje dat op zondag 22 augustus op de loop is gegaan in Arendonk.
Woensdag is hij terug gezien in de buurt van de oude Arendonkse baan te Oud-Turnhout. Dat is voor ons reden genoeg om de "hooiberg" nog eens te doorzoeken naar die ene speld, genaamd Frick.
We hebben afspraak aan de afrit van de E34 op Donk, dat is de baan Turnhout Mol te Oud-turnhout te 11 uur s morgensen komen samen op de parking van het tuincentrum beneden aan het talud, waar de baan versmalt aan de op/afrit 25 richting Oud-Turnhout.
Wij hebben honden bij maar ook personen die geen hond mee hebben en ook willen mee zoeken zijn welkom. Ons motto is, hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Gelieve wel even aan te melden zodat we het aantal plannetjes kunnen voorzien per groep deelnemers. Men voorziet voor zondag mooi weer en dat maakt de zoektocht niet alleen praktisch maar ook aangenaam.
Wij hopen er op dat we Frick eindelijk kunnen vinden en een melding morgen of zondag morgen dathij is gezien zou mooi meegenomen zijn zodat we ook echt gericht kunnen zoeken.
Buiten de normale Drenteninformatie die hier dagelijks binnenkomt via het Drentenforum of mail is er dan gisteren het kilos zware Drentenbijbel van Janny Offereins-Snoek bijgekomen.
Daarbij viel ook nog het tijdschrift onze Drent van de Nederlandse Drentenverenging in de bus.
We hebben dus de volgende dagen leesvoer genoeg en we zullen ons niet vervelen, niet dat we dat anders doen, maar nu zeker niet.
Nieuwsgierig als we zijn hebben we het tijdschrift eens snel doorbladert en stelden vast dat er verschillende bladzijden gewijd zijn aan inteelt en epilepsie. Laat dat nu twee onderwerpen zijn waar het baasje al geruime tijd zoveel mogelijk informatie over poogt te verzamelen.
Je ziet, hij zal nog wel even zoet zijn onze baas, en je zal er de volgende dagen wel geen spectaculaire stunts van moeten verwachten. Hier ten huize gaat het vanlaat m maar gerust, hij is bezig. Hoewel het niet zo lijkt.
Er is ook nog nieuws over de vermiste Toller waar we vorige week naar zijn gaan zoeken in de Liereman in Oud Turhout. Kinderen zouden hem hebben zien lopen in de buurt van de Oude Arendonksebaan. Hij loopt dus nog steeds rond en het nieuws is door verschillende kinderen bevestigd.
Opnieuw op zoek gaan is een beetje nutteloos omdat het gebied waar hij is opgemerkt zich uitspreid over zon 4 x 5 kilometer en 20 km² is niet om te doen om uit te kammen. We zullen dus moeten afwachten tot iemand hem in huis neemt en de eigenaars verwittigd. Wij wachten af en hopen dat hij snel zich ergens laat binnenhalen
Deze namiddag ben ik met t baasje even naar t buitenland geweest, nu was het niet ver naar de vreemde maar Goirle is ook buitenland, dus
Dinsdag was het baasje daar ook al geweest maar toen was m vergeten mee te brengen waar hij eigenlijk voor gegaan was. Het doel vergeten zeg maar !
Hij moest naar Luc een andere Drentenliefhebber/fokker die voor hem de Drentenbijbel meegebracht had .
Kennen jullie de Drentenbijbel van Janny Offereins niet ? Het is Hét standaardwerk over de Drentsche Patrijshond. Het baasje wilde hem al langere tijd aanschaffen maar nooit kwam het ervan. Nu Luc voorstelde het boek voor t baasje te bestellen greep die dadelijk, nu ja dadelijk, de kans.
Alleen dinsdag was hij het boek door al dat gebabbel gewoon vergeten , en Luc ook ! Dat krijg je als twee gelijkgestemde zielen aan de praat geraken, dan vergeten ze alles wat er rond hen gebeurt
Och, voor mij is er een ritje buitenland aan overgebleven, en das ook altijd meegenomen.
Moeder was druk in de keuke toeng ze inies kèihard riep:
"Vader, godis baute noar thuuske en mokt die zitplank is."
Vader roept trug: "Dor is toch niks mis me 't scheithuis."
dan moeder wer: "t is wel waor jong, mokket nei mor in orde."
Dus vader wer noar baute noar t weecee, bekeket is en roept wer trug: "Mengs, der is echt Hielemaol niks misme."
Moeder roept wer trug: "Nou, stekt auwe kop mor is in t schietgat."
Kekt goe rond en roept: "Mengs, in da gat is oek niks mis."
Moeder roept wer: "Nou den kommer mor trug out me aowe kop."
Vader wil zeine kop out t gat omhoog trekke en roept den beangstigend: "Moeder, helpt mei is, want het hor van miene board zit vast in een spleet van de plank!"
Het is de eerste maal dat we het baasje hoorden sakkeren op zijn schoon machien of met andere woorden de Mitsubishi waar we telkens mee naar Frankrijk rijden.
Gisterenavond moest hij nog wat gaan afgeven bij tante Rita, je weet wel, de koekjestante. Op zich geen probleem ware het niet dat de ganse tijd dat stom muziekske van de veiligheidsgordel bleef spelen !
En het baasje had keurig zijn gordel om. Dat doet m steeds, sinds dat het niet aandoen hem 50 euro heeft gekost. (toen heeft m ook gesakkerd en lelijke woordjes gezegd).
Dus het baasje is niet zo weg van die top hit en dat muziekske moest dus uit, maar hoe?
Hij was al aan de sporthal gestopt, de motor al eens afgezet, maar telkens helemaal geen verandering En dan gaat de ambetante mechanieker in ons baasje komen meedoen en dan gaat het van kwaad naar erger. Dat kan volgens hem niet dat het stom muziekske niet kan afgezet worden.
En toen ging m al die veiligheidsgordels inklikken. En toen, toen hé zag m dat er een zak met twee dikke courgettes en twee potten honing voor tante Rita op de passagierszetel stonden ! ! ! Toen m die zak tegen de grond zetten zweeg ook het muziekske !
En toen, toen hé zei m verdomme, verdomme, stom kieken tegen zichzelf
Regen en slijkpoten, wandeling tussen de buien door, justekes niet nat geworden maar dan even later een bui waar je beter van aan de kant van de weg kon gaan staan toen t baasje met de auto weg was.
Heros heeft pijn aan zijn staart, kwispelen is met moeite gedaan en als je er aan komt dan jankt m zachtjes. Hij lag vandaag nogal veel in zijn bench te slapen. Ziek is hij niet hoewel t baasje daarstraks een warme neus voelde. Dan maar koorts proberen nemen, maar dat doe je bij ons onder de staart en daar doet het pijn bij Heros. Dus lekker niet, vergeet het baas.
Als dat morgen nog hetzelfde is toch maar even langs het binnenhof onze dierenkliniek. Ons baasje wil namelijk na het weekend terug naar Frankrijk en dat met een hond die niet in orde is voor de volle 100 % trekt m niet aan.
Gisteren hebben we ook de formulieren voor het DNA onderzoek van de Sint Hubertus maatschappij (de KMSH) voor mij, Belle, en Hera op de bus gedaan. Als we nog eens een nestje willen fokken dienen die administratieve zaken in orde te zijn voor de dekking. Je kan dus ook maar beter voorbereid zijn. Als je met alles rekening houd, aanvraag, betaling, afspraak, en dat in combinatie met verblijf in Frankrijk kan je best goed op voorhand beginnen !
Je ziet het , het was vandaag van alles en nog wat, en morgen belooft van t zelfde laken een broek te worden
Om de kerk een beetje aantrekkelijker te maken, heeft meneer pastoor de hulp van enkele bouwvakkers ingeroepen. Alles verloopt vlot , tot zuster Ursula verneemt dat deze bouwvakkers tijdens het middagmaal hun boterhammen verorberen zonder een gebedje op voorhand.
Dat kan zo niet langer dacht zuster Ursula,en ze besloot de volgende dag, samen met de bouwvakkers haar boterhammen op te eten op de werf en hun terloops eens te zeggen hoe het moet.
De volgende dag om 12 uur stipt trekt zuster Ursula met haar knapzak naar de bouwvakkers, Maar helaas, de werkmannen waren vandaag al eerder in hun lunchpakket gevlogen. Stom van verbazing krijgt zuster Ursula bijna een beroerte als ze ziet hoe gretig de bouwvakkers aan het eten zijn zonder eerst hun schietgebedje gedaan te hebben
Maar allez mannen, dat kan toch zo niet,.... denken jullie dan nooit aan JezusChristus ? De werkmannen kijken elkaar aan en vragen aan elkaar : « Kende gij Jezus Christus jong? », « Kende gij dieje ? » iedereen zit met zijn mond vol tanden, tot op een gegeven moment de ploegbaas eraan komt « Hey, baas kende gij Jezus Christus ? » «Nee », zegt de baas, « Waarom ? »
« AWEL ., DIEJE ZIJN WIJF STAAT HIER MET ZIJN BOTERHAMMEN ! »
Zelf gemaakte remsporen, niet met de auto maar met twaalf Drenten poten. Beginnend aan de terrasdeur tot aan de keukentafel, of, als we goed mikken tot aan de ijskast. Voor dat laatste moeten we wel naast het tapijt onder de tafel glijden.
Wijzelf hebben van die twaalf zwarte lijnen op de keukenvloer weinig last maar t vrouwtje ziet er spijtig genoeg de humor niet van in. Spijtig hé
Aan de andere kant hebben we ook nog een baasje die ook niet echt vrolijk is van die slijksporen, maar die maakt dan weer van zijn oren omdat die zwarte sporen duiden op graafwerken in de tuin.
Dit hoofdbestuurslid heeft dit jaar al verschillende malen gepoogd van terug een ordentelijk gazonneke te voorschijn te toveren, maar erg succesvol is hij niet. Ofwel was de eerste maal het graszaad overjaars en waarschijnlijk al eens bevroren geweest. De tweede maal was nhet te droog na het zaaien en wij niet thuis om te sproeien. De derde maal groeide het gras wel, maar het onkruid groeide sneller alle gras verstikt.
En nu, nu het gras ietwat geworteld had leggen wij het tondersteboven, her en der verspreid maar altijd met de wortels naar boven en das volgens het hoofdbestuur ook weinig succesvol. En naar t schijnt krijg je van al die activiteiten weer vuil poten die dan weer voor remsporen zorgen t Is niet makkelijk hoor actieve Drent te zijn !
Zijn twee van de tien pupjes van de Drent Asya van Luc Van Den Heyning uit Goirle in Nederland. Via via kennen we Luc en t baasje had beloofd van eens naar het nestje te komen kijken. Dat heeft m dan ook deze voormiddag gedaan.
Uiteraard had t baasje zijn haast legendarisch nieuw Kodakske bij om een paar portretjes te maken.
Nu moeten we er bij vertellen dat Jucco eigenlijk al naar zijn nieuwe baasje is geweest en teruggekomen is. Niet omdat de baasjes Jucco niet meer moeten hebben , helemaal niet, maar omdat ze een reis hadden geboekt voor ze wisten dat Jucco in hun leven ging komen.
Rudy en Chris hadden gevraagd of Jucco terug een week bij Luc mocht komen tijdens hun reis. Want anders waren ze niet op reis gegaan en de reis geannuleerd. Dat zijn nog eens hondenvrienden zie
En zo is Jucco voor een week terug in Goirle bij zijn moeder en zus en we hebben het met eigen ogen gezien, het bevalt hem best. Rudy en Chris, als jullie in Jordanië het blog kunnen lezen, jullie kleinste stelt het wel, zééér wel.
Ja, wij doppen nog mee, of anders gezegd , wij sparen nog steeds recycleerbare schroefdopjes van drankflessen.
Wij sparen deze dopjes omdat een groep vrijwilligers deze dopjes inzamelen om te verkopen aan een bedrijf dat er duurzame paletten van maakt. Maar enkel de schroefdopjes komen daar voor in aanmerking.
De opbrengst van de verkoop van deze dopjes gaat naar het Belgisch centrum voor geleidehonden te Tongeren. Deze organisatie verzorgt de opleiding van geleidehonden, wat op zich een dure zaak is.
Vermits honden onze passie en hobby is werken wij graag mee aan deze actie en we pogen ook anderen aan te zetten dee actie te steunen.
Op de foto de opbrengst van een warme, dorstige, zomer in de Franse Charente, aangevuld met dopjes die in de familie ingezameld zijn. Vorige maal toen we de dopjes naar het verzamelpunt brachten was het echt een internationaal gebeuren. Toen brachten we Belgische, Nederlandse, Franse en Londense dopjes weg, allemaal bijgehouden door mensen die het project ook genegen zijn en soms zeventig kilometer rijden om hun dopjes bij ons af te leveren.
Wat en hoe het allemaal gebeurt met de inzameling en het doel van de inzameling kan je hier op deze site lezen:http://www.dopjesactie.be/
Jullie sparen toch ook mee voor het goede doel ?...
Nog een keertje fier en nog wel over hetzelfde onderwerp. Waren we gisteren fier over de medewerkers van Dr. Paul Janssen, dan zijn we vandaag een beetje fier op onszelf
Fier omdat we de serieuze gazetten voor zijn geweest in het melden van nieuws. Wat wij hier gisterenmorgen konden melden staat vandaag in de krant Het Laatste Nieuws.
Wij hebben natuurlijk wel het voordeel van het weekend gehad, maar dat mag geen verontschuldiging zijn van de professionelen.
Hier ten huize is die krant omgedoopt naar het bijna laatste nieuws. Ook vorige week toen de krant het overlijden meldde van de dieetgoeroe Michel Montignac. De krant meldde dat op zaterdag terwijl het al op woensdag in de kleine regionale krant Charente libre stond. In de Charente Libre stond dan ook nog dat Montignac de zondag daarvooral overleden was en dat het nieuws laattijdig uitgelekt was !
Drie mannen: een Belg, een Nederlander en een neger, zitten gespannen te wachten in de kraamkliniek.
Plots komt de dokter binnen: Proficiat, alle drie een jongen!
Er is echter een probleem, door de drukte hebben we de babys verward, maar ik denk dat jullie zelf het best kunnen zeggen wie je kleine is.
Bij de drie baby's neemt de Nederlander onmiddellijk het kleine negertje. Zegt de dokter: Maar meneer, dat kan toch niet die van u zijn?.
Zegt de Nederlander: Ik weet het, maar het is de enige manier om zeker te zijn dat ik niet met een Belg naar huis ga.
L.M.
Nvdr: de mop is eigenlijk wel dat die Belg dat negerke mee naar huis nam maar we moeten ook aan onze Nederlandse lezers denken, we moeten ze ook niet altijd op hun dak zitten
De mensen die drie van de moederloze pups hebben opgenomen hebben een webcam geïnstalleerd bij de pupjes. Kijk maar eens hoe ze het stellen, de gelukzakjes !
De pleegpups van Wicked (Border Collie) hebben een eigen webcam
En u kunt die op onderstaand adres bekijken: Prachtig om te zien hoe goed ze het doen toch?
t baasje bedankt van harte al wie hem vandaag hun beste wensen voor een gelukkige verjaardag stuurden.
Van overal kwamen de gelukwensen, van de buurman schuin over die deze morgen nog vernoemd is in het Dr. Janssen bericht. Veel van de facebook (het smoelenboek letterlijk vertaald, waar 't baasje wel is aangesloten, maar waar 'm z'n draai niet echt kan vinden) kennissen en uiteraard van de bloglezers die gewaarschuwd waren door zijn oud collega Pierre en zijn madam Ria.(van Michka, de Bordercollie zonder schapen)
Uit Nederland kwamen verschillende wensen maar ook uit de Charente , de Corrèze en de Lot en Garonne in Frankrijk.Maar ook in La Magdeleine waren Ria en Mohammed ons niet vergeten !
Er waren mailtjes van mensen die we dagelijks ontmoeten, maar ook van kennissen die we maanden niet zien of horen. Zelfs een oud leerling wenste hem een gelukkige verjaardag, Ook waren er telefoontjes van petekind Joris, van Mieke en Hugo uit Le Vieux Cérier.
Zelfs de tandarts Hans en zijn vrouw Annemie, bij Hans lag het baasje donderdagmorgen nog kaakspierpijn te hebben, stuurde ons verjaardagswensen. Hans weet natuurlijk dat het baasje, als het aan hem ligt, alvast een goed jaar tegemoet gaat. Aan zijn gerestaureerd gebit zal het niet liggen dat de baas ongelukkig gaat worden
We hebben met familie en vrienden in beperkte kring de verjaardag goed gevierd, en we danken nog eens al wie ons baasje vandaag nog vele jaren hebben gewenst
De directeur van Heineken komt bij de Paus op bezoek en zegt: "Ik geef u 1 miljoen euro als u in uw gebed in plaats van:
"geef ons heden ons dagelijks brood" eens zegt: "geef ons heden ons dagelijks bier". Onmogelijk, zegt de Paus, en wimpelt zijn voorstel af. Een paar maanden later komt de directeur opnieuw bij de Paus en biedt hem nu 5 miljoen euro. Weer weigert de Paus. Als de bierdirecteur voor de derde keer de Paus komt smeken of hij nu "geef ons heden ons dagelijks bier"
wil zeggen, nu voor 20 miljoen euro, aarzelt de Paus en belt zijn secretaresse en vraagt:
Gisteren in het TV Journaal meldde men dat er bij Janssen Pharmaceutica een nieuwe Aids-remmer klaar is om kortelings op de markt te komen. Fier omdat het dit medicijn er nog eentje is dat Dr Paul himself nog mee heeft ontwikkeld.
Fier ook aan al die buren, vrienden en kennissen die radertjes waren in het ganse Janssen raderwerk.
Overbuur Jan bvb die alle pakjes feilloos langs de douanes wereldwijd stuurde, buurman Gust die het magazijn mee in goede banen leidde, en ook Herman die Dr. Paul bij nacht en ontij overal naartoe bracht als privé chauffeur. Mensen hier uit de straat die haast een leven lang meegewerkt hebben aan het ideaal van Dr. Paul Janssen.
Ook een beetje fier op Carine, Rik, Ronny, Staf, Anja, Bert, Gilbert, en al die andere uit onze kennissenkring die ooit, of nog bij Janssen gewerkt hebben .
En ook onze dierenarts Dr. Nelly die nog freelance heeft meegewerkt aan Yarvitan , het vermageringsmiddel waar Bas destijds nog goed mee is geweest.
Zij allen hebben Dr. Paul zaliger de kans gegeven om fantastische geneesmiddelen te ontwikkelen die zelfs nu, zeven jaar na zijn overlijden, soelaas en hogere levensverwachtingen kunnen brengen aan miljoenen mensen.
En ik Belle, ik zal nog wel eens tot wanhoop van het baasje onder de afsluitdraad aan de achterkant van de fabriek glippen om de konijnen op de parking te gaan terroriseren.
Vandaag heeft het baasje het gazon verder gefatsoeneerd in het begin was het wat men noemt met de grove borstel ofte, met de bosmaaier vandaag was het met de grasmaaier.
Wel driemaal is hij er overheen moeten gaan voordat m zijn goesting had. Dat onkruid met zijn dikke stengels bleef hem parten spelen.
t Baasje zegt ook dat we in de winter terug op dat deel van het gazon mogen waar hij vandaag aan bezig was. Kuilen en mijngangen graven is daar echter voorgoed uit den boze.
Met kans van zware lijfstraffen zullen we daar dan maar van afzien en de ruimte aan de andere zijde van het tuinpad gebruiken voor onze ondergrondse experimenten. De blik van t baasje voorspelt niet veel goeds als we daar achter het tuindraadje komen zonder dat hij de toelating heeft gegeven. Het is in hondentaal gezegd een killersblik dat m dan in zijn ogen heeft ! Oppassen dus
Gisteren hebben we de strandwandelingen van de Drentenverenigingen op de site van de vereniging gezet. Een aandachtig lezer zal nu opmerken dat er staat wandelingEN. Inderdaad zowel de Belgische vereniging als de Nederlandse kondigen op dezelfde dag hun strandwandeling aan.
Het is dus officieel , de Belgen gaan met de honden wandelen op het strand tussen Blankenberge en Wenduine op zondag 7 november .
In Nederland wandelen ze op het strand van Rockanje op zondag 14 november.
Of het in onderling overleg geweest is weten we niet zeker maar het komt toch maar mooi uit die twee verschillende data. Nu kunnen de liefhebbers van Drenten en strand zich tweemaal in twee opeenvolgende weekends uitleven.
Vorig jaar hebben we met drie echtparen ook de wandeling in Nederland mee gemaakt. We mogen zeggen dat we daar toen met open armen en hartelijk ontvangen zijn. Waarom zou het dan niet voor herhaling vatbaar zijn.
Alle inlichtingen over deze twee wandelingen kan je vinden onder actueel op de site van de Belgische Drentenvereniging: http://www.drentschepatrijshond.be/
Deze morgen bracht de postbode nog eens een fijn pakje in de bus. Deze maal geen vensterkes enveloppe die gewoonlijk van de belastingen komen of van les flics , maar een blaasjesenveloppe. Zo eentje met knetsblaasjes waar t vrouwtje gek van is en het baasje gek van wordt.
Zij was aangekondigd want Anita had ons begin de week gemaild dat ze nog een CD had met fotos van verschillende Drentenmanifestaties zoals de lentewandeling en strandwandeling 2009 en ook de kauwpollekes wandeling van dit jaar.
Allemaal fotos in groot formaat en door Anitas dochter genomen met een kanjer van een kodakse. Dat "kodakse" is niet terecht en voor éénmaal maken we daar fotoapparaatvan!
Er zitten ook enkele filmpjes tussen maar het is zoveel aan fotomateriaal dat we daar eens een regenachtige avond voor gaan gebruiken om die een voor een te bekijken.
Ook had Anita nog het gedacht dat wij hongerlijders zijn en had ze er nog flink wat kortingbonnen van Pedigree bijgevoegd. Het gaat ons nog beter smaken Anita, nu we weten dat ons baasje koopjes heeft gedaan bij de Maxizoo
Een priester, die een wandeling maakt in de vrije natuur, sukkelt in het drijfzand.
Wanneer hij ongeveer is weggezakt tot over zijn enkels, passeert er een brandweerwagen.
- "Heeft u hulp nodig ?", vragen de pompiers. - "Nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !", antwoordt de priester.
Wanneer hij tot zijn middel is weggezakt, passeert de brandweerwagen opnieuw en de pompiers vragen : - "Heeft u hulp nodig ?", - "Nee, nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !", antwoordt de priester weer.
Wanneer enkel nog het hoofd van de priester boven het zand uitsteekt, passeren de pompiers een derde maal. - "Heeft U nog steeds geen hulp nodig ?", vragen ze. - "Nee, nee, nee, niet nodig, de Heer zal me redden !", antwoordt de priester.
Uiteindelijk verdwijnt de priester helemaal onder het zand...
Aangekomen in het paradijs zegt hij tot God : - "Ik ben echt wel naïef. Ik dacht werkelijk dat U me ter hulp zou zijn gekomen !"
En de Heer antwoordt :
- "Ik heb je 3x de pompiers gestuurd. Ik zie niet in wat Ik nog meer kon doen...!
Voelen we ons wel, omdat we gisteren avond pas zo laat het bericht over Frick geplaatst hebben.
Na afloop van de afloop van de wandeling zijn Jean Pierre en Ute bij ons nog blijven eten en dat was, zoals het onder vrienden nogal eens gaat wat uitgelopen
Dat jullie zaten wachten, daar waren we ons wel van bewust, maar dat er zoveel belangstelling en ongerustheid heerste, dat hadden wij niet verwacht. Meer vdan 250 bezoeken konden wij noteren op ons blog en ook de berichten op het Drentenforum werden sterk opgevolgd.
Jullie hebben ons in één namiddag meer dan tien plaatsen hoger gekregen in de top 1000 ranking van het seniorennet . Vorige week stonden we nog op plaats 85, deze morgen konden we plaats 56 noteren. Niet dat we het daar voor doen maar het geeft een indicatie van de populariteit en de nieuwsgierigheid naar ons trio.
Verbaasd waren we gisteren ook over de kleine Jago, vier maanden oud en al vlot mee doorgaand met de groten. Ook in het vennetje, bijna aan het eind van de zoektocht gisteren, heeft m laten zien dat hij geen waterangst heeft. We waren het er allen unaniem over, dat is geen gewone die Jago. Daar gaan we nog prestaties van zien !
Een Toller genaamd Frick, laatst gezien in domein De Liereman te Oud Turnhout. Daar gingen wij deze namiddag dus op af om Frick te zoeken in het grote domein.
We schreven het deze morgen al het zal zoeken zijn naar de speld in de hooiberg. En de hooiberg hebben we gezien, alleen die speld niet.
Wat we wel bereikt hebben is een groot medeleven van de mensen die we ontmoet hebben en aan wie we de zaak hebben uitgelegd. Iedereen zou zijn best doenom Frick terug te vinden.
Van de verantwoordelijke en personeel van het ontmoetingscentrum De Liereman tot de mensen van natuurpunt . Ook de mesen van de vakantiehuizen rondom het domein en wandelaars die we hebben ontmoet, zeker een zestigtal mensen hebben we kunnen bereiken met onze boodschap.
Als Frick nog in leven is (waar we niet aan twijfelen) en hij dwaalt nog rond in De Liereman dan moet hij één van de volgende dagen terecht komen, daar zijn we zeker van.
We zijn op speurtocht vertrokken met vijf hondenliefhebbers en onderweg hebben we nog een hondenliefhebster gevonden die zich bij ons heeft aangesloten, Geertrui en haar Spaans adoptie épagneultje voelde zich best thuis in ons speurdersgezelschap. Zij vroeg zelfs of ze met ons de Drentenstrandwandeling mocht meemaken in november.
Wij hebben de wandeling afgesloten met een drankje in het ontmoetingscentrum en in de hoop dat we één van de volgende dagen een telefoontje krijgen dat Frick terecht is.
Groetjes van,
Heros en t baasje en Louis en Gorky, JP en Ute en Hadise en Jago, Helma met haar twee Tollers en Geertrui met haar Spanjaardje, de speurders van dienst.
Dat zal het waarschijnlijk wel worden deze namiddag in de Liereman in Oud Turnhout. Wij gaan dus op zoek naar Frick de Nova Scotia Duck Tolling Retriever die op 22 augustus in Arendonk ontsnapt/verdwenen is.
Hij, want Frick is een toller reu, is laatst opgemerkt in het natuurgebied De Liereman door een schaapsherder. Dit is voor ons de aanleiding om met enkele vrienden en onze honden de heide en het bos in te trekken om Frick op het spoor te komen.
Omdat het terrein meer dan 435 hectaren groot is zal het een toeval zijn dat we Frick kunnen vinden. He is ook niet zeker dat hij nog in de omgeving is hoewel er aanwijzingen zijn omdat hij de omgeving kent.
Nu maar hopen en duimen op een goede afloop. We weten dat het een dubbeltje op zijn kant is. Maar we hopen, we hopen op resultaat
En hebben we geen resultaat dan hebben we toch de moeite gedaan en hebben we een aangename wandeling/zoektocht met onze honden gehad.
Wie duimt er mee voor ons, of wie heeft deze namiddag tijd om mee op zoektocht in een uniek terrein te gaan.
Afspraak op de parking voor de kerk van Oud Turnhout Centrum te 13u30
Laatste nieuws van de verloren Toller in Arendonk !
Laatste nieuws van de verloren Toller in Arendonk !
Op het Drentenforum lezen we dit nieuws van Tibbe
eindelijk een beetje nieuws. Frick is vrijdag avond gezien door een schaapsherder, in het natuurgebied de Liereman, te Oud Turnhout. Het is een groot en prachtig natuurgebied, waar Frick veel is gaan wandelen met de mensen waar hij woont. Ze zijn daar nu zijn deken leggen en navraag doen bij de vakantiehuisjes die daar nog in de buurt staan.
En dan doen wijzelf deze oproep
Na het lezen van dit hoopvol bericht ga ik morgen wandelen in de Liereman. Eerst de afspraak morgen voormiddag met de tandarts nakomen en dan in de namiddag laarzen aan en de heide op. 'k Ga nog proberen enkele andere hondenliefhebbers te mobiliseren ! Als er nog Kempenaars en Noord Brabanders zijn die mee willen geef maar een PB bericht of gewoon reageren op ons B & B blog
En ook nog dit:
Voor hen die graag mee gaan zoeken naar Frick: afspraak om 13u30 op de parking voor de kerk van Oud Turnhout. Wij zijn al met 2 mannen en twee honden, Jan & Louis kunnen nog hulp gebruiken.
Het is nog altijd geen tuin om in de boekskes te staan maar het meter hoog onkruid is toch al verdwenen. t Baasje heeft maandag de bosmaaier in gang getrokken en de brousse om gelegd. Toen hij dan weer een bui in zijn nek heeft gekregen was hij maar gestopt en alles laten liggen.
Het gras was uiteraard heel nat en diende eerst op te drogen toen het onkruid was weg gedaan. Het gras wat de baas in de lente nog gezaaid had, was verstikt door het onkruid, en moet nu even op adem komen.
Morgen gaat het laatste slordige ook verdwijnen en kunnen we beginnen uitkijken naar een proper gazonneke.
Ons baasje heeft ons daarstraks toch weer eens bij ons nekvel gegrepen omdat we weer onderweg waren naar Australië of China en de pijp die we hadden gegraven toch alweer behoorlijke afmetingen had aangenomen. Al een geluk dat het aan de linkse zijde van de tuin gebeurde, daar worden graafwerken nog iets gedoogd.
Alleen mag het zand dan niet tot tegen het venster vliegen !...
Op onze dagelijkse wandeling hadden we daarstraks een ontmoeting met een wel heel jong veulen.
Eergisteren waren we nog op die ronde en toen stonden er nog maar drie paarden in de weide. De dieren die zeer mooi verzorgd worden zijn van een hobbyboer en staan vlakbij een autovrij pad.
Ook de kippen en de geitjes die in een weide iets verder staan hebben een altijd groene weide voor zich. Dit jaar is dat wel normaal met al die regen van de afgelopen weken maar ook andere zomers hebben de dieren altijd vers groen te eten.
En daar blijven wij graag naar kijken met ons trio. Zo leren ze ook andere dieren kennen welke stadshonden zelden te zien krijgen. Maar ook Charentehonden hebben weinig kans op contact met hoevedieren wegens enkel landbouw in onze contreien aldaar.
Maar wij kennen dan weer egels en slangetjes. De eerste zie je enkel s nachts, en van de tweede soort hebben we het benauwd, tenzij het een dood slangetje is dat enkele weken in de zon ligt en dat overal bovenuit stinkt.
Maar nu de volgende weken maken we kennis met dit prachtveulentje.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
