Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-03-2015
Wat was me dat vandaag…?
Vosselaar 31 03 2015
Wat was me dat vandaag…?
Storm, wind, regen, hagel, vliegende vuilnisbakken, tuintafels die enkel bleven staan met een zak potgrond er boven op en veel werk voor de brandweer.
Vanochtend had het baasje haast een ongeval met een dame op de fiets die haast niet vooruit geraakte en dan maar plots met fiets en al voor de auto van ’t baasje belande. ’t Baasje geschrokken en die dame de doodschrik in haar ogen want zo’n Mitsubishi Outlander toont nog groter als je op e achterste op het wegdek zit ! Maar ja, niks gebeurt buiten de schrik, niks geraakt, eind goed, al goed .
Een wandeling zat er echt niet in vandaag, het bos was te onveilig door de dikke dode takken die uit de oude beukenbomen vielen. De radio meldde dat in Brussel verschillende parken gesloten waren voor alle verkeer en wandelaars wegens vallende taken en omwaaiende bomen. Men meldde ook dat men in Duitsland sprak van orkaankracht met windsnelheden van meer dan 150 km/u
En dan zou je toch wel gek zijn om buiten te gaan wanneer binnen het kacheltje ronkt en niemand je verbied van daar niet voor te gaan liggen !
We waren deze ochtend wel danig balorig. In die mate zelfs dat het baasje een oproep deed of iemand extra sterk behangpapier had liggen en ook extra sterke lijm. Benodigdheden om ons achter het behang te plakken voor een geruime tijd .
Van het moment dat we dat wisten zijn we dan toch maar gekalmeerd. Hij moest het zo eens menen, en zoiets hebben we nog niet meegemaakt en het lijkt ook niks om naar uit te kijken …
Morgen hopelijk beter weer en opgeruimder mensen (en brave honden)
Het moet zowat vier maanden geleden zijn dat we nog in Meer tussen Hoogstraten en Breda in het zwembad van het Horse Care Center waren .
Lang geleden maar in die vier maanden zaten wel de pups van Hera en de verzorging van hen tussen. Maar daarstraks hadden we terug een afspraak om met Lucy voor een zwembeurt .
En we kunnen zonder blozen zeggen “zij kijkt er naar uit”. Daarstraks zetten we haar aan het begin van het zwembad voor paarden en voor we het wisten en zonder aanporren was ze vertrokken voor haar eerste “lijntje” van 50 meter.
Eigenlijk had ze ons verrast met zo snel te vertrekken en ze draaide na een meter of vijf terug omdat ons baasje en Veronique van het Horse Care center niet dadelijk volgden. Want dat moet nog wel, ze wil “begeleiding” in haar zwemexploten. Als een atleet die zich verloren voelt wanneer de trainer niet in de buurt is !
Op het einde van het eerste “baantje”, zo ’n vijf meter voor het droge draait ze uit zichzelf terug om de terugweg aan te vatten. Na 100 meter te hebben gezwommen laten we haar een recuperatie periode van een vijftal minuten. Dat deden we ook na 200 meter en na 300 meter vonden we het wel geweest.
Dan krijgt ze een spoelbeurt met handwarm water waar ze duidelijk van geniet en de afdroogbeurt is dan ook weet een waar genot voor onze jongste. Omdat het vandaag zulke felle koude wind was kreeg ze ook haar windjack om.
Van het moment dat ze in haar bench in de Drentmobiel kwam ging ze toch dadelijk liggen want na vier maanden gelijk de volle afstand van 300 meter is toch wel een behoorlijk moe makende prestatie vind ons baasje, die zelf ook behoorlijk graag en goed zwemt.
Donderdag hebben we een nieuwe afspraak in Meer en het baasje kijkt er alweer naar uit om te zien hoe zijn kleine meisje met mooie krachtige slagen de afstanden zwemt !
Het is een trieste natte, verregende zondag en er is buiten weinig vreugde te rapen. Het is zelfs geen weer om een Drentsche Patrijshond door te jagen.
En dan wil ons baasje jullie deelgenoot laten worden van wat er volgend weekend, het paasweekend in de buurt van onze tweede “thuis” de Franse Charente te beleven valt.
In Rochefort op een 100 km van La Magdeleine staat de stad volledig op stelten om het feit te vieren dat twee weekends later de remake van de Hermione, het schip waarmee in het jaar 1780, de jonge Gilbert Motier, markies de La Fayette naar Boston in Amerika voer om deel te gaan nemen en de Amerikaanse vrijheidsoorlog.
L'Hermione tijdens zijn proefvaart
Toen in 1996 de plannen ontstonden voor het bouwen van de replica van de l’ Hermione, hadden we onze tweede woning nog niet in de Charente maar vanaf ’99 hebben we de bouw vanop afstand gevolgd. De krant “Charente Libre” hield ons perfect op de hoogte van de vorderingen. En nu 19 jaar na het ontvouwen van de plannen, ligt de l’ Hermione klaar om de legendarische overtocht van La Fayette opnieuw te maken.
Op 18 april 2015 is het de grote dag. Dan vertrekt het schip voor een 38 daagse overtocht richting west naar de oostkust van de Verenigde Staten van Amerika.
Op zee, de kanonnen in positie
Hieronder enige toelichtingen en links, de meeste zijn eenvoudige te vertalen uit het Frans of Engels naar het Nederlands, veel leesplezier op deze regendag…
Belle & co
L’ Hermione
Een schip voor altijd verbonden met de legende van La Fayette
"Vanaf het eerste moment hoorde ik de naam van Amerika, ik vond het geweldig; vanaf het moment dat ik wist dat het gestreden voor de vrijheid, ik werd verteerd door het verlangen om mijn bloed te vergieten voor haar zal ik tel de dagen kreeg ik de kans om het te serveren, overal en op elk moment, onder de gelukkigste dagen van mijn leven. "La Fayette
Zomer 1776, wordt de pauze bereikt tussen Engeland en de «opstandelingen», de voorstanders van de onafhankelijkheid van het Engels kolonies in Noord-Amerika.
In januari 1779 terug uit Amerika waar hij als vrijwilliger aan de Amerikaanse zaak te dienen, Gilbert Motier, markies van La Fayette, een Franse man van 21, deed zijn best om de officiële steun van Frankrijk te verkrijgen.
Hij slaagde erin om koning Lodewijk XVI en zijn staf te overtuigen om militaire en financiële hulp aan de troepen van generaal Washington bieden.
Op 21 maart 1780, de jonge majoor-generaal La Fayette aan boord van de Hermione. Hij ging naar vechten samen met de Amerikaanse opstandelingen die vochten voor hun onafhankelijkheid.
Hij landde in Boston na een 38 dag kruising en ontmoette Generaal Washington om de dreigende komst van de Franse wapening aan te kondigen.
18 maanden later, de Amerikaanse opstandelingen, waarmee La Fayette had aangesloten, won beslissende overwinningen, eerst in Chesapeake Bay, daarna in Yorktown, met de steun van de Franse troepen onder leiding van Rochambeau en de Grasse.
Het was vandaag de eerste training van het nieuwe seizoen en ons baasje was er niet over te spreken. Vooral over de inzet van Lucy met wie we dit seizoen wat meer gaan (moeten) werken. Hera gaat dat dan ook wel merken dat zij af en toe ook eens een plaatsje moet inleveren.
We waren vandaag maar met drie honden, Louis was er met Gorki, Jeanny met Lennaert en Baasje met Lucy. Was het voor Lucy de lange tussentijd ? Was de reden het slechte weer met regen en veel wind, of was het haar verjaardag van gisteren die nog nawerkte ?
Wie wel goed meewerkten waren Gorki en Lennaert, die twee apporteerden alsof het een lieve lust was. Te land over hindernissen, in het water, in diep water, geen hindernis was te zwaar voor hen.
En ons Lucy stond er bij , keek er naar, en dacht “FOERT”. Wat ze wel goed deed was het los en aangelijnd volgen. Bij het los volgen ging ze toch wel eens broer Lennaert storen bij zijn oefeningen. Dat was ook alweer geruime tijd geleden dat die twee elkaar nog gezien hadden, en daar zal de reden dan wel gelegen hebben.
Gorki had dan weer belangstelling voor alles wat er te besnuffelen viel onder ons meisje haar staart. Dat Lucy daar niet mee opgezet was liet ze ook luidruchtig weten. En dan ging Gotrki nog maar even afkoelen met een zwembeurtje …
Neen het baasje gaf als beoordeling voor Lucy vandaag een dik F-I-A-S-C-O op haar rapport. Daar gaan we de volgende dagen aan werken. Maandag hebben we terug een afspraak voor een zwembeurt in Meerle in het paardenzwembad van het Horse Care Center. Daar zal ze wel wat meer activiteit aan de dag leggen hopen de baasjes !...
Ja die datum staat er tweemaal maar dat heeft zo zijn reden, De eerste maal is niet meer dan normaal. Elke dag kondigen wij daar de datum aan en de plaats waar we ons op dat moment bevinden. De tweede keer is dan wel niet zo “normaal” maar wel als we zeggen dat 27 maart nu al de derde keer is dat de datum wel speciaal is voor ons.
Het is namelijk vandaag de derde verjaardag van ons L-nestje, 27 maart 2012 was een datum voor ons om nooit meer te vergeten. Die dag kreeg onze Hera 12 schattige pupjes, 6 teefjes en 6 reutjes kwamen tevoorschijn alsof ze er al maanden op geoefend hadden geboren te worden. Op drie en een half uur baarde Hera haar kroost met een gemak die aan het onvoorstelbare grensde .
De baasjes en Nelly onze dierenarts, konden haast niet bij houden met droog maken, wegen , merklintje omknopen, en gewichten noteren en aanleggen bij Hera om te leren drinken aan moeders’ tepels.
We hadden er acht weken serieus werk aan. Vooral Hera die we haast moesten dwingenom even buiten te gaan voor een plas en een kakje. Want ze week geen meter van de werpkist en zorgde er voor dat ze van ieder respect kreeg voor haar zware taak. Vier weken heeft Hera de pupjes met haar melk gevoed, geholpen door de baasjes die met puppymelk uit de fabriek moesten inspringen want er waren gewoon te weinig tepels voor de hongerige twaalf.
En dan kregen al de pups deze nacht rond 01u00 een jacqui Lawson e-card in de mailbox van hun baasjes, zoals ze ook de vorige jaren een kaard aankregen van Belle, Hera en Heros en hun zus Lucy.
Toen het baasje de foto’s voor dit blog bericht aan het bij elkaar zoeken zag hij dat Jeanny, het vrouwtje van de ook jarige Lennaert dat werk al had opgelost op haar eigen blog. En vermits ons baasje niet houdt van dubbel werk heeft hij om het werk makkelijk te maken hier de link naar Jeanny’s blog geplaatst… https://www.facebook.com/jeanny.bustin.2/posts/652654084862718
Wij hopen dat ze allemaal een fijne dag gehad hebben, de honden net als de baasjes. Dat ze vooral plezier aan elkaar en met elkaar hebben gehad…
Gisteren kregen we nog vier foto’s in onze mailbox uit Kapellen. Daar woont de familie Van Den Eede die sinds goed een maand onze Noxx bij zich hebben.
Veel uitleg was er niet bij de foto’s maar wat we er kunnen van maken is dat Noxx in zijn socialisatie “programma” mee is geweest naar de boerderij en daar kennis heeft gemaakt met de daar aanwezige dieren.
Ook weten we van Elke, het bazinnetje van Noxx dat zij beide op hondenschool zitten en les krijgen van Renate die zelf een Drentje, de Jarre, heeft.
Dat is dus een optimale situatie, les krijgen van de lesgeefster die al verschillende jaren zelf een Drent heeft en er dus alle knepen van het vak kent.
We kijken er naar uit om de familie en Noxx nog eens terug te zien en van zijn vorderingen in de grote Drentenwereld te kunnen opvolgen.
Vandaag was het Lucy die mee op stap mocht /moest.
Dat zat zo… toen Hera in december haar nestje had kregen wij van de baasjes van Lando het aanbod van hun hondenhuisje te mogen gebruiken omdat hun Lando er amper gebruik van maakte.
Nu was dat een welkom aanbod want het baasje wilde er zo al eentje kopen omdat de periode te koud was en omdat de pups iets nodig hadden wanneer ze op de korte periode dat ze buiten waren toch iets moesten hebben om uit de wind en beschut te zitten.
En zo kwam het huisje bij ons onder de open veranda te staan en de pups hebben er toch wel enkele keren plezier van gehad. Het was mooi dat ze dan toch buiten konden en in het huisje op een lekker dik tapijtje dicht tegen elkaar een uiltje konden vangen.
En vandaag gingen we dat huisje terug brengen en daar mocht Lucy mee naartoe. Vooral om nog eens goed te kunnen ravotten met Lando. Die is ook altijd “in” om met zijn zus eens goed te ravotten. Volgens Hilde, Lando’s vrouwtje, stond Lando al een uur op uitkijk omdat hij wist dat Lucy naar hem onderweg was !
En dat ze gespeeld hebben… dat hebben we geweten. Na een dik half uur waren ze wat gekalmeerd en lagen ze uitgeteld naast ons baasje zijn stoel uit te hijgen !
Gisteren was ik, Hera met ons baasje in het Waasland in België en het zuidelijke deel van Zeeland in Nederland.
Het baasje ging kijken of hij in Hulst industrielampen kon kopen bij een veilingmaatschappij, en daar was het gisteren kijkdag voor de te verkopen spullen. Normaal ga ik daar niet mee naartoe maar ik heb daar twee pups wonen in die buurt.
En daarom mocht ik mee… Voor Bowie jr. hadden we ook nog een bench met kussen mee en daar heb ik goed van geprofiteerd om eens te ravotten met Bowie.
Daar liep ook nog een ros geval rond uit de kattenfamilie en die stond naar mij goed te blazen, naar Bowie deed ze dan weer niets het valse beest ! Neen als ze bij de eerste ontmoeting al zo ’n tegengoesting van mij hebben dan hoef ik ze ook niet En ik was dan nog zo voorzichtig en beleefd naar haar toe !
Op de terugweg passeerden we in Stekene een huis waar ik vroeger ook al eens geweest was. In het heen rijden naar Hulst was het baasje op een bepaald moment al trager gaan rijden en hij had daar een Drent achter een poort zien zitten.
Dus dat wist hij dan al, Lesco was thuis en kon ons verwachten wanneer we op de terugweg waren.
En zo gebeurde ook, al van het moment dat het baasje op de oprit stopte stond er aan de andere kant al een mooie Drentenreu op ons te wachten. Ook Kjell, de zoon des huizes was thuis, en dus kon ik al gelijk met mijn zoon uit het L-nestje gaan ravotten voor de tweede keer in twee uren tijd.
Lesco is een heel mooie reu geworden, groot ook, maar dat wil niets zeggen want hij luisterde nog steeds heel goed naar wat ik en ons baasje tegen hem zegde. Toen hij ons baasje zag ging hij helemaal uit de bol en dat was des te opmerkelijk omdat hij ons baasje toch haast een jaar niet gezien had. Met de terugkomdag eind augustus was hij er niet bij omdat zijn beide baasjes toen een huwelijksverjaardag te vieren hadden !
Maar het is toch opmerkelijk dat de hondjes die bij ons geboren zijn nog steeds ons hoofdbestuur van ver herkennen, ook al is het langere tijd geleden dat ze elkaar ontmoetten !
Ik had een fijne namiddag en het was spijtig dat ons moe Belle niet wilde meegaan toen het baasje het vroeg en zij in haar bench bleef liggen ! Maar ja dat was haar eigen keuze ….
Onze belevenissen van vandaag komen morgen hier op het blog, en die zijn toch op zijn minst ook serieus vermeldenswaardig, om niet te zeggen bijna sensationeel en nog niet uitgegeven.
We kregen van Jeanny weer een bericht over Nova, en met wat geluk hebben we de foto’s ook terug kunnen opvissen uit het verwijder vak ! Maar ze zijn terug en ze staan uiteindelijk toch terug in het blog.
We laten hier Jeanny en Nova aan het woord.
Hee mams,
Poeh…het was me het weekje wel, en ik heb weer vele kilometers gemaakt kris kras door het Belgische land! Ik ben zelfs langs een land gekomen met de naam “Pajottenland” en de baasjes moesten direct aan ene Urbanus denken. Ik niet!, ik dacht aan Dé Nox mijn broer want daar ging ik op bezoek. Het was een leuk knuffelweerzien met hem en tante Lana, en weet je wat mams, in de zomer gaan we samen op vakantie en dan komen we vast en zeker ook bij jou op bezoek.
Vrijdag moest ik naar Hoogstraten voor mijn prikjes en toen kwam ik broer N’Bowie tegen. Pffff… wat is die groot en samen hebben we even ouderwets bij jou in de tuin geravot met ome Faes. Ik vind Bo best wel op ome Heros lijken en daar is niets mis mee want dat is een knapperd die menig teefjeshart sneller doet kloppen.
Dr. Sarah gaf me een prik en was ik opeens niet meer zo vrolijk en heb even flink gehuild!
Bowie niet, die hield zich dapper en groot. We werden weer grondig geïnspecteerd en onze “Medische dossiers” aangevuld met belangrijke informatie. Daarna mocht ik nog even met jou naar huis en liet ik zien dat ik toch wel een dapper dametje ben en voelde me weer helemaal thuis tussen De Faesroedel. Tante Lucy en ome Belle pakte mijn hele koppetje in hun bek, maar ik was niet bang want dat is nu eenmaal hun manier om mij te laten weten dat ze me lief vinden en ik nog altijd deel uitmaak van het roedel.
De vorige keer heb ik me niet zo positief uitgelaten over de poezen hier in huis, maar dat neem ik terug. Vroeg in de ochtend liet vrouwtje me even buiten voor een plasje en toen kreeg ik van één van de poezen een cadeautje…….een echte levende muis. Daar was vrouwtje niet zo blij mee want het was donker, koud en ze was enigszins schaars gekleed, en om nu in die omstandigheden een levende muis tussen mijn scherpe tandjes uit te peuteren…………
Vandaag was het terug zo ver, de dagelijkse wandelingen zijn terug gestart. Tijdens de tijd dat Hera haar nestje had waren de wandelingen fors teruggeschroefd uit schrik dat we een of andere ziekte zouden mee binnen brengen.
Het baasje vond het trouwens te gek dat we bezoek zouden weigeren terwijl wij Drenten zelf langs alle plaatsen waar besmettingsgevaar bestond zouden gaan wandelen.
Toen de pups weg waren hadden we de grote grenswandeling in een prachtig gebied met meer dan veertig baasjes en 25 Drentjes en een “épagneul bleu de Picardie” en een Duitse Herder. Ook de twee voorbereidingen van de wandeling waren serieuze trips waar we behoorlijk moe van waren.
Nu zegt het baasje dat we weer iets aan onze conditie gaan doen. In Frankrijk de vorige twee weken hadden we al een goed begin gemaakt, maar een grote wandeling was er ook daar niet bij. Daarstraks heeft het baasje dan een grote wandeling gemaakt met Hera en Heros. Wel aangelijnd aan de lange lijn maar het ging dan ook via het pad langs de snelweg en daar is het los niet veilig genoeg volgens ons baasje.
Nadien heeft het baasje dan nog een zelfde toer gemaakt samen met het vrouwtje die met Belle wandelde en het baasje Lucy aan de lijn hield.
Er is wat geplast langs het parcours, want de vlaggen dienden opnieuw uitgezet te worden na al die tijd. Heros moet geen druppel meer in zijn lijf gehad hebben, zo heeft hij geplast alsof zijn leven er van afhing !
De baasjes zeggen dat we vanaf nu terug elke dag een behoorlijke stap in de wereld gaan zetten, want het is echt nodig voor onze conditie.
Jullie kunnen dus terug verslaggeving vanuit het bos verwachten met de onverwachte ontmoetingen die het wandelen zo plezant maken .
Gisteren was het weer vaccinatie beurt, de jaarlijks terugkomende uitstap naar Hoogstraten naar onze dierenartsen Aline en Sarah. We hebben er gisteren al over bericht op deze plaats maar we willen toch nog even de ontwormingspillen toelichten die Aline ons aanraadde .
De nieuwe pillen zijn van het merk Milbemax en bestrijden buiten de longwormen ook de lintwormen, spoelwormen en de meeste van bij een hond voorkomende wormen. Morgen of maandag krijgen we ze toegediend en volgens Aline zouden we niet de moeite moeten doen om met La vache qui rit smeerkaasjes de pillen makkelijker te laten in nemen. Honden zouden ze aannemen als snoepjes !
We hadden het weer naar onze zin bij de dierenartsen, van de twee prikken hebben we niks gevoeld. Althans we hebben toch niet laten merken dat we iets voelden. In het bos krijgen we wel meer te verduren als we weer eens door de braamstruiken door gaan, of de netels en distels trotseren.
Ons hoofdbestuur was weeral fier op ons dat we alles zo goed lieten over on komen. Het ergste wat ons overkwam was die vloeistof die Sarah in onze neus spoot. Dit was een vaccin tegen kennelhoest blijkbaar. Waarom dat het dan in onze neus moest aangebracht worden is ons een raadsel, is het misschien niet beter dat ze het dan tegen “kennelnies” noemen ?
We kunnen er weeral een jaar tegenaan gaan en we gaan ook minder naar onze poten krijgen wanneer we de slakken uit de Franse tuin met huisje en al en rauw naar binnen spelen ! Ook bij een eventuele controle gaan ze ons nie veel kunnen doen, in onze paspoorten staat alles netjes genoteerd waartegen we allemaal gevaccineerd zijn. En dat is een “gerustigheid” zegt het baasje …
We hadden vandaag een Drentmobiel vol met Drentjes. De twee grote benches achteraan in de Berlingo huisvesten Belle en Lucy in de ene bench en broer en zus Hra en Heros in de andere bench.
Einddoel van de trip was Hoogstraten waar onze dierenartsen Aline en Sarah tijd hadden vrijgemaakt voor ons jaarlijks nazicht en vaccinaties, de verplichte en wenselijke.
Zo lichtte Aline ons in over de sterke opkomst van de longworm en de mogelijkheid om een preventieve vaccinatie hiertegen. De longworm ontwikkeld zich bij de hond wanneer de hond slakken eet. Nu is het zo dat in de Charente waar we toch de helft van het jaar verblijven de streek is van de wijngaardslakken of ook wel huisjesslakken.
De baasjes lusten die beestjes wel als ze lekker klaar gemaakt zijn met kruidenboter en veel look, maar onze viervoeters eten ze rauw en zelfs hoe meer hoe liever. Tot nu toe was het baasje daar niet rouwig om want die slakken kunnen lelijk huishouden op de jonge plantjes in de moestuin. Slakkengift strooien kwam ook niet in vraag want wat dodelijk is voor de slakken, is ook giftig voor de honden.
En zeker nu het hoofdbestuur weet wat voor gevolgen die rauwe slakken voor ons viertal kunnen hebben was het baasje blij met de tip van Aline. Belle & co krijgen één van de volgende dagen hun ontwormingspil die zowel tegen spoel- , draad als longworm helpt.
We wachten nog even met het toedienen van de ontwormingspil want vandaag twee vaccinaties en druppels in de neus tegen kennelhoest moet wel volstaan op één dag zegt het baasje.
Met deze vaccinaties zijn we weeral een jaar gerust en als we dan tegen de zomer ook nog eens een nieuwe antivlooien- en tekenband krijgen zijn we weeral bestand tegen de grootste plagen van parasieten en ongedierte.
Het baasje heeft ons vertelt dat hij fier is op onze moedige Drentjes die al kwispelstaartend bij de dierenarts binnen gingen en er even kwispelstaartend terug buitenkwamen…
Een prachtrit hadden we wat het verkeer betrof vandaag . La Magdeleine - Vosselaar, de TomTom gaf 8 uren en 15 minuten reistijd aan. En we deden beter dan TomTom kon voorspellen, tot we Gent waren gepasseerd.
Vlak voor de R4 de ring rond Gent kregen we op de borden boven de snelweg “file tot Beervelde”. Dat kan steeds gebeuren, en daar hebben we enkel nog maar file gehad bij wegenwerken of een ongeval.
Geen nood voor ons baasje, de R4 geeft verbindding tussen Gent en Zelzate en daar loopt ook een snelweg naar Antwerpen. Eens op de E34 richting Antwerpen geeft de wegeninfo ook een file voor de Kennedytunnel vanaf Haasdonk. Zoiets had ons baasje nu eerlijk gezegd wel verwacht, ’t is daar nooit anders tussen 17 en 19 uur. En op de ring rond Antwerpen was het oo aanschuiven in 4 rijen richting Noord !
Maar een tweede keer geen nood voor ons baasje, De snelweg waar we op rijden geeft aansluiting o de Waaslandtunnel, de oude “konijnenpijp” zoals ze de tunnel in de volksmond genoemd wordt. Maar…. Het baasje heeft niet alleen zulke schitterende ideeën, twee rijen auto’s staan enkele kilometer voor de tunnel aan te schuiven om op één rijstrook onder de Schelde door naar Antwerpen centrum te kruipen.
Maar derde keer geen nood voor het baasje, er is ook nog zoiets als de Liefkenshoektunnel om op de andere helft van de wereld, de overkant van de Schelde te geraken. Klein omtoerke maken via de haven en dan naar de ingang van de tunnel. De Liefkenshoektunnel is een betalende tunnel, een péage zullen we maar zeggen. Normaal is dat betalen geen probleem met de tankkaart van VAB en Esso. Daar komen we normaal gans Frankrijk mee door ! Maar niet door de Liefkenshoektunnel !
Met een bankkaart (pinnen zeggen de Nederlanders) lukt het ook niet en ook een tweede kaart van een andere bank lukt het niet ! De vrachtwagen chauffeur achter ons kreeg het al (terecht) op zijn heupen en zijn luchtklakson moet minstens tot de andere kant van de tunnel hebben geklonken.
Uiteindelijk gaat de slagboom open nadat de betaalautomaat aan onze Visakaart heeft gelikt ! Wat een boel, en waarschijnlijk zal dat wel ergens aangeduid zijn van de betaalkaarten maar wij hebben het niet gezien. De vorige keren dat we daar langs kwamen betaalden we met de Duitse DKV kaart die algemeen gebruikt wordt door vrachtwagen bestuurders en jaren geleden gebruikten wij die ook, maar dat is verleden tijd wegens te duur in gebruik als je niet meer professioneel bezig bent.
Eens de overkant van de Schelde bereikt ging alles weer letterlijk en figuurlijk op wieltjes en goed 40 minuten later stonden we thuis in Vosselaar. Onderweg bij het “ronden” van Antwerpen hebben we nog gedacht over het feit dat zo veel Antwerpenaren zo fier zijn op hun stad, die werkelijk prachtig is en een bezoek meer dan waard, maar als je er zo, op deze wijze moet komen, dan is het toch bij de meeste mensen “éénmaal, en nooit meer”… erg hé…!
Het baasje is druk bezig geweest met de spullen bij elkaar te zoeken die mee terug naar Vosselaar moeten, en dus is de aanhanger zo goed als klaar om achter de Mitsubishi te hangen.
Enkel de valies en nog wat persoonlijke spullen moeten ingepakt en geladen worden. Zo kunnen we de kussens uit onze benches nog niet geladen worden. We moeten immers nog slapen vannacht hé.
Dat geldt ook zo voor de baasjes, maar zij moeten toch nog wel aan wat meer denken dan benche kussens.
Van daag heeft het baasje de koer een goei anti-onkruid behandeling gegeven. Toen we hier aankwamen twee weken geleden viel het allemaal best mee dat onkruid op de koer. Ondertussen hebben we twee weken mooi weer achter de rug met een regendag en dat merk je . Dus is de Round up er aan te pas gekomen. Product dat het baasje niet graag gebruikt maar het is in ons geval de beste en makkelijkste oplossing. Alleen gebruikt het baasje het spul pas op het einde van ons verblijf zodat we er geen weken met onze blote poten op moeten lopen.
Zelfs de pétanque baan is “geprepareerd” tegen het onkruid en het onkruid dat nog denkt zijn kop op te steken. Wanneer we volgende keer terugkomen is het zwembad aan de beurt. Het baasje is bezig aan een hond-vriendelijke trap zodat Lucy ook uit het zwembad kan wanneer ze het nog eens in haar kop krijgt van in haar eentje te gaan zwemmen !
Wanneer we binnen enkele weken terugkomen is het al volop lente en werken en leven we al met het zomeruur. Ook dat is weer wat om naar uit te kijken, en dan is het wachten op de eerste bloesems die van onze tuin een Drentenparadijs maakt. Maar eerst terug naar Belgenland, vrijdag de spuiten gaan halen bij Aline en Sarah, anders mogen we nog niet mee terug komen volgende keer wegens vervallen vaccinaties .
We hebben er een bewoner bij in het gehucht en het is er eentje met Belgische roots. Barney is wat het baasje noemt “a Belgian sheperd” wij vertalen dat naar “ne Mechelaar” of om voor iedereen hier in de hameau verstaanbaar te zijn “un Malinois”.
Barney, en hij heeft niks te maken met die andere Barney die maat en buurman was van ene Fred Flintstone, is deze namiddag toegekomen uit het asiel waar hij tien dagen verbleven heeft vooraleer Suzie en David hem geadopteerd hebben.
Barney is goed drie maanden oud volgens de dierenarts en als geboortedatum heeft hij 15-12-2014 gekregen. Dat is dus juist een week voor de puppy’s van Hera geboren zijn . Maar Barney is intussen al gedumpt geweest door zijn voor ieder onbekende vorige baasjes. Onbekend want gechipt is hij pas sinds deze ochtend. Voordien was het eigenlijk een illegaaltje, want dat kennen ze hier ook, zowel bij de mensen als bij de dieren !
Maar nu is hij in huis genomen door David en Susie en de poezen, geadopteerd voor een leven lang want zo kennen we onze Engelse schuin over buren al wel veel langer, dierenvrienden pur sang.
Onze baasjes zijn daarstraks al eens gaan kennismaken met Barney en het baasje is al druk bezig geweest met hem te laten wennen aan zijn naam en ook door in zijn handen teklappen om zijn aandacht te trekken en hem te laten komen. Dan klinkt het als come, come Barney, in plaats van kom, kom, Barney…en hij verstaat toch wel de beide zeker ! Het is er dan ook eentje met Belse roots hé, die zijn nogal soepel in vreemde talen aanleren en spreken !
Morgen mogen wij één voor één eens mee gaan kennismaken zegt het baasje. Als er tenminste niet zo veel bezoek komt als vandaag. Want het was nadat onze baasjes terug waren van het puppysnuiven een komen en aan van auto’s met het stuurwiel aan de foute kant, en die stopten alle aan de overkant van de straat bij David, Susie en ….Barney.
We gaan Barney allicht de komende jaren hier op ons blog nog tegenkomen want als hij sociaal is als zijn baasjes gaan we er niet naast kunnen kijken ….
We wensen Barney en zijn baasjes veel wederzijds geluk met elkaar en welkom in Ferret, ons gehucht .
Drie jaar geleden hadden we het al de puppenkrant die de eerste keer hier op het blog verscheen op 26.05.2012. Het was een verzameling van verhaaltjes die de eigenaars van de 12 pups toen regelmatig binnen stuurde . Telkens ging het om dagdagelijkse belevenissen en opsommingen van wat de puppy’s bij hun nieuwe baasjes of roedel meemaakten.
Verhalen over de baasjes, de kinderen in de familie, de trainingen in de puppyschool, het kakje dat wat plat was en ook wanneer er overgegeven werd. Ook wanneer er pillen of vaccinaties werden toegediend, en zo hield iedereen de anderen op de hoogte van de gang van zaken bij hen in huis en de roedel. Ook wij de fokkers waren zo dadelijk op de hoogte waar er raad moest gegeven worden en eventueel kon bijgestuurd worden.
Nu kregen wij een voorstel van Jeanny Bustin om ook met deze groep een puppenkrant te starten. Uiteraard zijn we blij met dit voorstel, echter… bij vorig nest waren er twaalf potentiële schrijvers die de krant levendig hielden. Nu is dat met de helft dat het werk moet gedaan worden maar we gaan een poging doen. Eén- tot tweemaal per week gaan we een verzameling van de binnengekomen berichten hier publiceren. Jeanny zelf geeft het startschot met onderstaand bericht in de N-Krant, genoemd naar het nestje waar volgens de stamboom de namen met een N moesten beginnen.
We gaan ook vragen van ook enkele foto’s bij de berichten door te sturen, dat maakt het geheel vrolijker. Vergelijk het met de spannende verhalen in het Belgisch Staatsblad (?) of dit blog met zijn dagelijks foto’s…
Belle & co
De N-krant van 16-03-2015
Hallo mam en de andere Faesjes,
Met mij Novaatje gaat het goed tot opperbest. Ik heb al veel beleefd en geleerd maar nu heb ik een probleempje. Als ik plezier heb, of er komen mensen op bezoek, of ik heb iets in mijn bek wat ik niet wil afgeven….dan kan ik mijn plas niet ophouden. Geen grote sloten maar wat druppeltjes……Volgens mijn bazinnetje heeft het er mee te maken dat Ik een meisje ben en meisjes giechelen nu eenmaal veel en dat slaat op de blaas ……….Gênant is het wel hoor!
Op het moment heb ik groene oogjes en al een paar spikjes amberkleur, ja ik wordt een knappe meid. Maar niet alleen knap maar ook stevig. Ik ben wel niet zo’n flinke madam als die broers van mij maar dat hoeft ook niet. Wat er niet aanzit hoeft er ook niet af!
Vandaag heb ik aan de jachtlijn gelopen en dat deed ik heel parmantig. Ook had ik al snel in de gaten dat als ik iets naar het vrouwtje toebrengt dat ze eerst weggooit ik een brokje krijg. Mijn puppybrokken worden ook al gemengd met van alles en nog wat en ik eet het allemaal met smaak op! In de tuin valt er ook veel te ruiken en te proeven…..maar bijna alles wat ik in mijn bek neem wordt er weer uitgepeuterd. Pfffff…ze kunnen me toch niet constant in de gaten blijven houden en meteen als het weer mooi wordt en de deuren openzwaaien…..dan is er toch geen controle en kan ik lekker vijgen, kastanjes, noten, planten van het vorig jaar op speuren.
Hier lopen ook 2 katten rond. Hihi ze zijn lekker bang voor mij. Van veilige hoogte kijken ze me met gifgele ogen aan. Ik was buiten en gluurde naar binnen en toen zag ik toch dat mijn halfbroer met zo’n poezending stond te flikflooien en aan dat kattengat zat te snuffelen. Ooh.. wat was ik boos en ramde bijna de deur uit de sponning. Hoe kan hij nu aanleggen met zo’n arrogante omhooggevallen troela?
Zoals we gisteren hier al schreven waren er van het weekend niet zoveel activiteiten gepland in ons gehucht Ferret. David, de schuin overbuur kwam ons vertellen dat ze volgende week dinsdag of woensdag een nieuwe huisgenoot gaan krijgen.
En ’t zou nog een Belg zijn ook ! Straf hé… Die Belg zou een Belgische herder zijn en op de vraag of het dan een Mechelaar, Groenendaal, of Tervuurse herder zou zijn wist hij alleen maar te vertellen “a four month old male Belgian sheperd”.
Op de foto te zien is het een jonge Mechelaar pup van inderdaad minder dan een halfjaar met een mooie kop en zwart masker. David en Suzie hebben hem uit het asiel waar hij gedumpt was. Waarschijnlijk weer zo’n Kerstmis cadeau dat dan toch niet aan de wensen van de nieuwe eigenaars voldeed. Maar deze klepper heeft dus geluk, de hond die bij David, Suzie en de poezen terecht komt, gaat een Prinsenleven tegemoet. Zo was het tenminste toch met Sofie, hun oud-Duitse herder die ze vorig jaar hebben moeten laten inslapen met ee gezwel op de lever.
Hopelijk komt “Barney” want zo gaat de pup heten nog aan in ferret voor we terug naar Vosselaar komen want we zouden graag vooral Heros willen latenkennis maken met de pup opdat ze binnen kort maatjes kunnen worden…
Zoals we gisteren ook al schreven waren er nog verschillende foto’s binnengekomen van pups van Hera’s nestje. Het zijn er met Nova en Noxx als hoofdrolspelers.
Hier komen ze dus.
en hier de Nova & co foto's met een link naar een Nova & Lennaert filmpje
Er was weinig animo vandaag in de roedel, niks speciaals beleefd, de baasjes gewone werkjes gedaan. Vrouwtje wat rozen gesnoeid, baasje wat opgeruimd en gerommeld, zelfs zaken die al een tijdje “tijdelijk zoek waren” terug gevonden. En zo nog van die prullendingen die af en toe zomaar gebeuren.
Maar we kregen wel foto’s van de pup’s in onze mailbox, Veel foto’s zelfs zodat we ons genoodzaakt zijn van ze over twee dagen te verdelen. Vandaag de foto’s van Boris en zijn apporteertraining en van Nox en zijn belevenissen in het trimsalon.
Na regen komt maneschijn in ons geval, het regende haast de ganse dag en pas in de late namiddag kwam de zon eens voorzichtig piepen van achter de wolken om tegen de avond de wolken te hebben doorgestuurd. En toen hadden we maneschijn.
We zijn van het bijgelovige onheil van vrijdag de dertiende gespaard gebleven. Daar geloven zo al niet in en we konden dan wel niet buiten in de tuin ons amuseren zonder kletsnat te worden, in de zetel vlak bij de houtkachel was het ook niet slecht om toeven.
Het baasje heeft toch nog de doornloze bramen kunnen planten die we van België hadden meegebracht. Hopelijk groeien die in die mate dat we er dit jaar al genoeg bramen aan krijgen voor enkele potjes confituur. Bramenconfituur is bij ons hoofdbestuur erg geliefd en ook wij Drentjes zeggen niet neen wanneer we een stukje brood met bramenconfituur krijgen toegeschoven. De planten die een tweetal jaren terug geplant zijn brengen in elk geval mooie sappige bessen voort. Met deze twee nieuwe planten verdubbelen we de opbrengst !
Het bericht van deze ochtend, met de foto van een bekende Drent, was een raad je plaatje zonder prijs voor wie het kon raden. Dat de hond heel erg op Belle leek was niet meer als normaal. Het is Harko, Belle’s zoon uit haar eerste nestje en broer van Hera en Heros. Het is wel het hondje dat het meest op Belle lijkt van al haar 15 puppy’s. Harko was op Facebook gezet door baasje Ronny en het is steeds een graag geziene gast in onze eigen Faesroedel. De eerste kennismaking met broer Heros is steeds wel even gespannen maar dat is telkens maar even. Van het moment dat ze samen los kunnen lopen gedragen ze zich beide voortreffelijk als broers.
Jeanny had het dus bij het rechte eind. Zij noemde de juiste naam !
Voor morgen voorziet France météo nog een bewolkte dag met weinig kans op regen. Daar kunnen we mee leven zeggen we dan maar. Want het zijn de baasjes die ons niet graag nat zien binnenkomen. Ons stoort die natte vacht helemaal niet, nat tot op onze huid zijn toch heel zelden…
Het regent in de Charente en daar is hier in de Faesroedel niemand happy mee. Vanochtend zijn we nog droog in de tuin kunnen gaan doen wat je doet als je pas wakker bent maar een half uur later was het al goed mis. Een druilregen verpeste het voor ons en in geen tijd waren we kletsnat. We zijn dan maar begonnen met de bezetting van de zetels. Al wie opstaat is zijn plaats kwijt aan die ene die voor of naast de zetels ligt.
Omdat er voor ons baasje geen plaats in de zetels meer was heeft hij uit zijn “meelboks” op de kompjoeter een foto opgediept die we hieronder plaatsen.
De vraag is “wie is deze Drent op het strand”, verder commentaar of toelichting geven we niet. Eén persoon en zijn madam mogen niet meedoen, maar dat is de logica zelve !
Wij zijn lastig zegt het baasje en je kan dat aflezen op de laatste bladzijde van de krant Charente Libre. Daar kan je merken dat het morgen vrijdag en overmorgen zaterdag ander weer, lees regen, gaat geven…
Nu heeft ons baasje daar geen météo uit de krant voor nodig, dat ziet die genoeg aan zijn vier ”honnekens” zegt ‘m. Vroeger op school zag hij dat aan de leerlingen. Als ze druk waren en je kon er geen lap mee aanvangen was je verkeerd bezig als je de volgende dag zonder regenjas ging werken.
We kregen de afgelopen dagen ook weer enkele foto’s toegestuurd van Hera’s puppy ’s uit het N- nest maar ook uit Oostrozebeke kregen we melding dat “ozze Louis” een eigen facebook pagina heeft. Je kan hem vinden als je “Louis onze drent” ingeeft in het zoekvak bij Facebook.
Het zijn Stan en Bo, de zonen Suys die verslaggevers zijn voor Louis .
Vandaag was het nog flink werken in de tuin voor het morgen zou gaan regenen. De tomatenstaken van vorig jaar stonden nog in de moestuin, (eigenlijk in de “potager” maar da’s Frans voor hetzelfde). Die staken zijn verwijderd en gecontroleerd voor gebruik volgend seizoen. De helft zal nog een keer dienst doen om een avondje warm te zitten.
Toen het baasje met de bosmaaier de kanten van de tuin aan het maaien was waar de zitmaaier niet kan komen kwam er een stoorgeluid aan dat het baasje niet kon thuiswijzen. Hij dacht al dat er iets aan de bosmaaier mankeerde, tot hij de oorzaak van de brom boven hem opmerkte. Een grote bromvlieg in de vorm van een door een motor aangedreven “parapente” kwam bij ons overvliegen. Na de kraanvogels vorige week, vandaag ventjes aan een vliegende, brommende matras.
En in de krant stond dan vandaag ook nog dat op de vliegbasis van Chateaubernard voor enkele dagen “Rafale” jachtvliegtuigen gaan gestationeerd zijn omdat er op hun basis werken aan de gang zijn. Deze jagers zijn altijd stand-by om vliegtuigen die geen contact met de grond maken, te onderscheppen en tot andere gedachten te brengen.
Morgen waarschijnlijk nieuwtjes van binnenskamers wegens gewijzigde weersomstandigheden, maar dat zien we morgenochtend wel…
En het is balen met een kleine “b”, dus niet de woonplaats van Tom Boonen, neen het is het werkwoord balen waar het baasje vandaag last had.
Enkele weken geleden waren er in Vosselaar twee brieven aangekomen met een tekentje in de linker bovenhoek dat een gestileerde Marianne voorstelt. Daaronder staat dan in niet al te grote letters “Ministère des finances et des comptes publics.” Belastingen of boetes gewoonlijk maar altijd te betalen of “à payer avant xx”
Maar ditmaal was het geen snelheidsboete of “taxe d’ habitation” (verblijftaks) maar iets onduidelijks waar onze burgemeester ook geen hoogte van kon krijgen. OK dan maar naar het belastingkantoor in Ruffec met de naam die niet echt de lading dekt “trésor public” publieke schat in ’t Vloms. Daar moest de dame aan de ingang ook al gelijk de hulp inroepen van een gepaste collega .
De eerste brief ging over de taks die men dient te betalen wanneer je een zwembad hebt. In 1999 toen we dat lieten uitgraven vertelde de aannemer dat we dat zwembad dienden te melden aan het gemeentehuis want dat was een voorraad bluswater voor de sapeurs-pompiers. Enkele maanden later kwamen we erachter dat die brave man de commandant van de brandeer was na zijn uren…
Maar nu na 16 jaar gaan w taks moeten betalen op dat zwembad. Bij de vraag of ze dat ook gingen innen met terugwerkende kracht kwam er na enige aarzeling “non seulement l‘ annee passé”. Oef dat was dan toch nog een geluk bij een ongeluk.
De tweede brief gaf nog meer problemen want ook een andere dame wist ook geen raad waarom de Swa Hollande 60 € van die Belgen wilde. Uiteindelijk bleek dat we geen conform Europees verplichte afvalwaterinstallatie hebben. We hebben echter wel een prima werkende sterfput die nog altijd mag. Maar als je niet een 5.000 € kostende waterzuivering laat aanleggen betaal je elk jaar 60 € bijdrage aan het milieu… Waar het baasje ook zo zijn eigen mening over heeft…60 € de grote belastingspot in met de gedachte “vele kleintjes maken ook een groot “!
Ondertussen heeft hij wel een nieuwe steel aan de riek gezet, met de vrolijke gedachte in zijn hoofd “dan heb ik toch iets om mee te dreigen als die tollenaars nog eens aan kloppen om de bodemloze kas nog eens bij te spekken” !
Ook vandaag is er weer hard gewerkt in de tuin. Het weer is er uitermate geschikt voor, niet te warm, helemaal niet koud en vooral…droog !
De brandstapel is blijven liggen tot vier uur wan e overbuurvrouw moet toch wel een heel proper mens zijn op haar linnen, of het is haar hobby want van al vroeg in de ochtend hing de drooglijn al vol met was ! Dat was al zo elke dag van de week behalve de zondag en dan wou het baasje nu ook de brandstapel niet in de fik steken voor de wandelaars in de buurt.
Maar van ’t moment dat de was van de draad was heeft ons baasje met behulp van enkele bladzijdes van de krant Charente Libre “vuurke stook” gespeeld.
Nu horen we de lezers in de lage landen al luid roepen daar vlieg je de bak in en krijg je de rekening van de brandweer die het boeltje in no time komt blussen. Maar hier mag het nog tenzij tijdens een langere droge periode tijdens de zomer.
Op een vijftien minuten tijd was de twee meter hoge berg snoeisel van de bruidssluier gereduceerd tot een laagje gloeiende takjes van een centimeter of vijf dik. Netjes opgeruimd zegt het baasje en de asse doen we volgende week onder de grond als meststof met de motoculteur .
Ook de bloembak met verwilderde rozen aan het einde van de petanquebaan was dringend aan een onderhoudsbeurt toe. Daar heeft het hoofdbestuur ook eens de krachten gemeten met dikke rozenwortels en ook deze wortels en rozensnoeihout is mee in rook opgegaan.
Ondertussen kan het baasje wel een nieuwe rieksteel gaan kopen. De rozenwortels waren steviger dan de nochtans dikke en stevige rieksteel ….
In de plaats zijn er drie struiken camelia gekomen. Twee nieuwe die het hoofdbestuur vorige week in België heeft gekocht en eentje die hier al enkele jaren in een ton geplant was en nooit een grote vlucht genomen heeft. Nu maar hopen dat de plant het in volle grond beter gaat doen.
Nadat de asse van de brandstapel genoeg afgekoeld was om in de buurt te komen hebben wij Drentjes de half verkoolde resten van de wortels uit de asse gehaald. Het hoofdbestuur staat voor een raadsel wat we daar nu lekker aan vinden … en wij vertellen het hem lekker niet.
Twee dagen snoeien, knippen, snijden , hakken aan een bruidssluier waar in zeker vijf jaar niets meer aan gebeurd is buiten laten groeien heeft een berg aan snoeihout teweeg gebracht.
De heggenschaar heeft haar kwaliteit bewezen want echt zwaar werk heeft ze tot nu toe niet moeten leveren, tot dit weekend… En nu heeft ze alles moeten geven wat ze in zich had.
Maar ditmaal hebben wij het baasje niet geholpen met orde te houden, want ook die lawaaimachine die ons baasje met een harnas aan zijn zijde hangt, bosmaaier noemt hij dat brulmachien is uit de stal gekomen. Aan de binnenzijde van de zwembadafsluiting stond het gras voor de zitmaaier te hoog en heeft het baasje de moderne zeis het werk laten doen.
Uit de werkkring van dat machien blijven wij weg. Je weet niet wat die allemaal wegslingert wat in het bereik van de maaidraad komt. Steentjes, stukken hout en het plezantste van al… een hondendrol. Dat is altijd plezant wanneer het baasje die niet heeft zien liggen in het (te ) hoge gras. We horen dat ook dadelijk wanneer de nylondraad zijn smerig werk uitvoert. Ons baasje klapt dan heel kort en krachtig met de opperwezens van de verschillende hem bekende religies. In het beste geval voor hem stinken alleen zijn broekspijpen naar “afgewerkte hondenbrokken”. Als ‘m pech heeft, brute pech zelfs, dan heeft ‘m in een oogwenk sproeten in zijn gezicht. En het zijn geen taches de beauté zoals de Fransen dat zo mooi kunnen zeggen. Dit weekend hebben we tevergeefs op de vloeken liggen wachten, de baas heeft chance gehad…
Wie minder chance had vandaag was Lucy. Die drentelde wat rond het zwembad tot ze naar de andere kant wilde over het blauwe afdekzeil… Dat kan haar niet dragen want dat drijft enkel op het water. Dus ging ze kopje onder maar geen nood, het is bewezen dat zij een goede zwemmer is. Alleen had ze hulp van het baasje nodig om uit het zwembad te geraken. At was ook in een oogwenk gebeurd maar toen moest ze het medelijden van het vrouwtje nog ondergaan en dat was een grondige afdroogbeurt. Morgen gaat het baasje “vuurkestook” doen. De brandstapel is momenteel meer dan 2 meter hoog. Maar ’t zal niet lang duren voor hij in rook is opgegaan schat het baasje want alles is kurkdroog en het zijn alleen maar heel dunne takjes. Normaal was er vandaag de fik al ingegaan maar de buurvrouw had pas gewassen lakens op de raad hangen om te drogen en we denken niet dat ze met een lichte rookgeur in bed tevreden is…
Morgen gaan we met de rookkolom de kraanvogels terug lokken die vrijdag en zaterdag overkwamen vliegen. Gisteren en vandaag was het blijkbaar rustdag voor de met hun lange bek klapperende vogels. Maar toen lag het fotoapparaat niet klaar als vandaag. Als compensatie heeft het baasje dan maar twee lesvliegtuigen van de vliegbasis voor jachtvliegers van Chateaubernard bij Cognac gefotografeerd. Dat vliegt ook en maakt ook lawaai, net als de kraanvogels so what …
Daarstraks kregen we een bericht van Lennaert en Nova met enkele foto’s. Sportieve foto’s zelfs van onze twee familieleden. Bij Nova moeten we er dan wel bijnemen dat naar “de sjotters” kijken niet echt aan sport doen is. Maar ze is nog wat jong om bij de zestien- zeventienjarigen mee te spelen. En in hondentaal wil zo’n arbiterfluitje wel eens een andere betekenis hebben dan bij de jachttaining. En van die jachttraining weet Nova haar halfbroer Lennaert dan weer alles, of is bezig met alles te leren. En hierover vertelt het baasje alles in onderstaand bericht.
Hallo mazzelaars uit Vosselaars en Ferret(elaar) in La Magdeleine,
Hier is tie weer “De Lennaert” van vlak over de Maas. In februari ben ik begonnen met de jachtopleiding en Ik heb de instructeurs toch duidelijk horen zeggen dat wij, de honden eigenlijk al alles weten en kunnen. Het zijn de baasjes die nog alles moeten leren en er niets van bakken. Dat wil ik hier toch maar even kwijt en hopelijk leest mijn vrouwtje dit ook.
Zondag vroeg in de ochtend begin ik al en dan is het hard doorwerken tot na de middag. We zijn met een groep van ongeveer 25 honden en 6 instructeurs die er constant voor zorgen dat wij de honden in beweging blijven. Na afloop ben ik altijd bekaf en slaap de rest van de dag, maar sinds 3 weken is daar een stoorzender en wel in de persoon van mijn halfzusje Nova.
Ze heeft mij uitgekozen tot meest favoriete hond in haar leven en laat ze me geen seconden alleen. Ik doe wel stoer maar eigenlijk vind ik het hartstikke leuk die kleine drol. Papa Cartouche vindt het ook wel leuk maar die heeft inmiddels zoiets van……”wanneer gaat dat wijsneusje nu eindelijk naar huis?” Maar ze gaat niet naar huis want ze blijft lekker bij mij. Ik laat veel toe en dan wordt ze overmoedig en moet ik ingrijpen. Daar is niet veel voor nodig want kleine Nova weet inmiddels haar plaats! Ze kent al een paar commando’s en heeft al veel gezien. Zaterdag is ze mee geweest voetbal kijken en dat vond ze supergaaf………ze heeft ook haar eerste sigaretje gerookt…nou ja willen opvreten maar ze moest het uitspugen van vrouwtje en dat ging met veel tegenzin. Op het veld stond een meneer steeds te fluiten en dan moest ze met het koppetje schuin kijken, want wat wilde die man toch?? Iedereen rende achter een bal aan, en hadden ze dan eindelijk de bal….dan schopte ze hem weer hard weg….rare mensen!
Het was weer zo ’n schitterende lentedag, van deze ochtend tot zes uur zijn we buiten geweest met de baasjes. Wij namen de taak op ons van ons met alles en nog wat te bemoeien en daar hadden we een dagtaak aan met z’n vier .
Passanten in de straat moesten toch weten dat we “back in town” waren. Nu is Town wel wat hoog gegrepen want meer dan negen huizen telt ons gehucht niet, en dat is geen “town” hé. Maar we hebben ook het hoofdbestuur geholpen. Het vrouwtje hield zich bezig met op de koer de rozen wat bij te knippen. Als er niet te grote doornen aanstonden hebben we ook geholpen met die takken zeker niet op één hoop te laten liggen. Verspreiden was het motto en dat hebben we punctueel gedaan.
Ons baasje heeft zich dan ontfermd over de bruidsluier rond het zwembad. Die is een tiental jaren geleden aangeplant om het zwembad uit het zicht en wat uit de wind te plaatsen. Die bruidssluier was een “beetje” buiten proportie gegroeid en dan zaten er ook nog braambesranken tussen. Daar heeft het baasje dan maar eens flink de elektrische haagschaar in gezet.
Hij heeft er dan ook nog twee foto’s van gemaakt, een Voor en Na foto. Maar het is een zware dobber en de bruidssluierhaag is toch wel 25 meter lang. Dus klaar is het baasje er niet mee gekomen maar ook de volgende dagen zijn aangekondigd als héél mooi weer .
En dan de krant…
Woensdag is het baasje gebeld door een journalist van het Belang van Limburg. Die had van volksvertegenwoordiger Yoleen Van Camp (N-VA) uit Kasterlee venomen dat ons baasje haar had aangesproken over het probleem van de Rabiës vaccinatie en de in- en export van pups. Die pups mogen vanaf 29-12-2014 geen EU grenzen meer overschrijden wanneer ze niet gevaccineerd zijn tegen Rabiës. Op zich is dat niet verkeerd MAAR… de pups mogen pas op 12 weken gevaccineerd worden waar ze normaal op 8 weken naar hun baasjes gaan en dan komen er na die 12 weken ook nog eens 3 weken incubatieperiode veiligheid bij. Alles samen zijn dat dus 15 weken vooraleer een pup naar het buitenland mag, of uit het buitenland België binnen mag.
En daar wilde die journalist dan wel eens het fijne van vernemen uit de mond van ons baasje. Het “interview” was telefonisch via GSM het baasje was met de auto ergens tussen Wortel en Merksplas.
In het onderstaande bericht uit het BvL kan je getuigenissen vinden van verschillende geïnterviewden en de namen staan willekeurig verspreid bij de verklaringen. Maar het voornaamste is dat Yoleen Van Camp echt wel haar best doet om de wagen rijdend te houden. We weten echtstreeks van haar dat ze de volgende ministeries al geraadpleegd en geïnformeerd heeft: Ministerie van Dierenwelzijn Van Minister Ben Weyts (Vlaamse regering) , het federaal ministerie van volksgezondheid bij minister Maggie De Block, Het federaal ministerie van Landbouw met minister Willy Borsus. En uiteindelijk heeft ze het ook doorgegeven aan Marc de Mesmaecker Euro Parlementslid voor N-VA (en voorheen “groene vingers” op TV) Want deze stomme wet is een wet van de Europese Unie (van “Brussel” dus)
De krant heeft ons baasje zelf nog niet gezien want die is donderdag verschenen en toen waren wij “en route” naar Frankrijk. Maar er is al wat geregeld, hij krijgt “zijn” krant wel !
Het was vanochtend nog best fris, we hadden gisteren een heel mooie, grote, volle maan en dus ook nog eens een wolken loze hemel. Het was dus flink koud geweest vannacht. We kunnen er geen temperatuur op plakken want de min/max thermometer heeft na 15 jaar dienst het opgegeven.
Rond tien uur was het dan al best aangenaam in de tuin en wij Drentjes hebben er ten volle van genoten. Vooral Lucy is hier met geen stokken binnen te krijgen of binnen te houden. Als ze dan laat op de avond toch binnenkomt valt ze als een roos in slaap. Je hebt er geen hond aan zullen we maar zeggen.
Zoals we gisteren al schreven “we zullen morgenvroeg wel zien hoe het met de tuin gesteld is”. Wel dat viel heel goed mee. Het baasje besloot eerst het gras te maaien omdat het nu mooi droog was na de middag. De zon en een licht briesje hadden het gras snel droog en de zitmaaier startte van de eerste keer na meer dan drie maanden rust. Hij had dan ook nog een serieuze service gehad in november. Tegen 16u00 was de karwei (?) dus geklaard en ook de wegbermen rond de tuin waren gekortwiekt.
Het baasje heeft dan nadien nog wat “portretjes” van de nu al bloeiende bloemen genomen. Dat zijn dan voornamelijk foto’s van primula’s, de sneeuwklokjes zijn al op hun retour en staan er maar verslenst bij. E paasbloemen hebben duidelijk gewacht om open te bloeien tot wij hier aankwamen en vertonen al dikke knoppen. We hebben ook nog één hyacint open gevonden. Dat is vrij logisch, het hoofdbestuur heeft in de herfst te veel uitgegraven bollen gevonden. Daar krijgen wij Drentjes natuurlijk weer de schuld van !
De baasjes zijn deze ochtend wel dadelijk brokken gaan kopen in de Super U in Sauzé Vaussais. Geen Hill’s ditmaal want daar moet ‘m voor naar de dierenarts in Ruffec. Maar de Franse Pedigree brokken smaakten blijkbaar anders dan de Belgische Pedigree brokken, en ze schoven best makkelijk naar binnen. Verandering van spijs doet eten zeggen ze ook hé.
Morgen meer nieuws uit een zonnige Charente en de météo geeft nog steeds verder mooi weer !
We zijn dan al laat in Vosselaar vertrokken maar zijn goed toegekomen op onze Franse stek. Als je om 12u00 vertrekt en je komt aan te 20u20 dan heb je rustig gereden over de bijna 800 kilometer zegt het baasje. Wij Drentjes zijn als altijd de meest voorbeeldige reishondjes geweest en het hoofdbestuur heeft ons amper gehoord.
Het was al donker toen we aankwamen, dus de tuin zijn we niet meer gaan inspecteren. Dat is iets voor morgenvroeg op onze nuchtere maag zegt het baasje.
“Nuchtere maag” is ook actueel… Onze brokken staan klaar om mee te nemen…in Vosselaar in de keuken ! Het was beter geweest at ze in La Magdeleine in de keuken zouden staan want…. Ons baasje heeft vorige maal alle brokken mee genomen omdat het wel eens ettelijke maanden zou kunnen duren voor we terug zouden komen heette het toen, dit met zicht op het nestje pups van onze Hera en de tweemaanden dat we vast in België zaten .
Maar het baasje had wel het blikvoer gisteren al op de aanhanger gezet en dus heeft het vrouwtje snel een behoorlijke portie rijst gekookt en dat gemengd met een groot blik pedigree. En ’t was nog lekker ook, alles was op en de kommen met de tong af gewassen !
Zo, morgen meer Frans actueel nieuws uit de Charente
Vlaams minister Joke Schauvliege stuurt tientallen fokhonden naar de dokter voor een verplichte speekseltest. Die proef moet uitwijzen of de dieren zware, erfelijke ziekten doorgeven. "Om de puppy's én hun baasjes veel leed te besparen, mogen alleen gezonde dieren zich nog voortplanten", luidt het.
We lezen dit bericht in de krant met gemengde gevoelens. Laten we eerst de positieve kant bekijken. Al wat de rashonden gezondheid kan bevorderen heeft onze goedkeuring en dus duimen we dat deze wet eindelijk de “consument” , hier de eigenaar van een rashondje, eerlijke waar voor zijn meestal vele geld gaat krijgen.
We hebben op dit moment enkel het krantenartikel gelezen en kennen dus niet de volledige tekst van de wet, maar alles zal weer betrekking hebben op welke honden deze wet van toepassing gaat zijn.
Zijn het ALLE honden die verhandelt worden of gaat het ook weer zo zijn dat we met een ronduit slechte wet zitten als die van 29.12.2014 die de in- en export van puppy’s regelt in verband met de verplichte rabiës vaccinatie op 12 weken en de daarop volgende 3 weken incubatieperiode. Een wet die een storing gaat veroorzaken in wat deze nieuwe wet wil vermijden ! Namelijk het verkleinen van de genenpoel van de honden die nu binnen de landsgrenzen gaat blijven en dus als logisch gevolg gaat hebben dat de inteelt en verwantschapscoëfficiënt nog gaat verhogen. Zeker bij kleine rassen zoals de Drentsche Patrijshond er één is !
Enkele jaren geleden volgden we een uiteenzetting van professor genetica Nadine Buys van de KUL en die waarschuwde toen al voor dit gevaar. Ze haalde toen al voorbeelden aan als de Laekense Herder, de Bichon Frisé, het Schipperke en de Sint Hubertushond. Alle kleine tot zeer kleinen rassen waarvan sommige haast met uitsterven bedreigd worden. Als er onder andere in die rassen geen doortastend fokbeleid aan gehouden wordt is het ras ten dode opgeschreven door de inteelt.
Wijzelf hebben steeds voor onze nesten zorgvuldig uitgezocht welke dekreuen we zouden gebruiken voor onze teefjes Belle en Hera. Dat heeft dan een resultaat gegeven waar we erg fier op zijn. Op een voordracht ingericht door de Nederlandse Drentenvereniging in het Nederlandse Woudenberg bleek dat onze Hera, van al de Drenten die in het fokken gebruikt werden, zij op één na de laagste verwantschapscoëfficiënt heeft. En dit bij de Drentsche Patrijshonden wereldwijd ! Hera’ s zoon Lennaert, die ook al een dekking heeft verricht stond juist onder zijn moeder op de derde plaats. En ook Lando en Loek, nestbroers van Lennaert, die ook op de dekreuen lijst staan, hebben uiteraard ook dit lage cijfer maar staan nog niet in de lijst omdat zij nog niet hebben gedekt.
Wanneer dus deze reuen worden ingezet bij de gepaste teefjes gaan we zeker nog goede tijden tegemoet. We geven ook steeds de raad aan de eigenaars van de reuen van zeer selectief te zijn wat de keuze van teefjes is. Daarenboven worden het aantal dekkingen per reu ook bewust beperkt gehouden om dezelfde redenen.
Nu is het afwachten wat de wet zegt over de honden afkomstig uit de dierenwinkels, waar meestal geen of weinig controle is en waar de import uit de voormalige Oostbloklanden en niet controleerbare afkomst, groter is dan algemeen is aangenomen !
Wij van onze kant hebben niet de minste vrees dat er bij onze honden wat mis zou zijn met de inteelt en verwantschap en de daar aan gekoppelde vererfbare ziektes.
En intussen wachten we op “Europa” en een aanpassing op de wet die de hondsdolheid wil regelen. Maar we hebben het al proefondervindelijk ondervonden dat die wet tot gevolg heeft dat bij voorbeeld Nederlandse fokkers geen pups van Drentsche Patrijshonden aan Belgen (of buitenlanders binnen de EU) willen verkopen omdat ze de pups niet voor de leeftijd van 15 weken mogen afleveren aan de pupkopers . En laat daar nu juist het inteelt- en verwantschapsschoentje knellen voor een klein ras als de Drent !
Onderstaand bericht vond ik daarstraks op Facebook, Het trof me en ik zou op deze wijze graag helpen met het vinden van een tijdelijk opvangadres voor Drentenreu Perro. Zijn baasje is getroffen door een hersenbloeding en er zijn moeilijkheden met de opvang van Perro !
Wie kan Perro en zijn baasjes Waldo en Mariëlla tijdelijk uit de nood helpen ? Graag zou ik het zelf doen maar wij vertrekken donderdag voor twee weken naar Frankrijk en dat is wat moeilijk met 5 Drenten in de auto…
Jan
Aan het woord is Mariëlla Bominaar
Lieve allemaal,
Waldo is afgelopen zondag getroffen door een hersenbloeding. Op dit moment is zijn rechterzijde verlamd en knokt hij hard voor herstel. We hebben een lange weg te gaan maar zijn vol goede moed!
Los van alle emoties, zorgen en angst zit ik nog met iets anders ... Mijn grote lieve drentenvriend, ons maatje ...
Perro is altijd thuis bij Waldo geweest en kan niet alleen zijn. De eerste praktische oplossing nu is naar het pension. Hij heeft het daar goed en naar zijn zin. Dat vind ik voor een week of twee goed te doen en te bekostigen. Ik mis hem wel enorm!
Zoals het er nu naar uit ziet gaat Waldo intern revalideren in Zwolle. Ik zal dan overdag werken en s avonds regelmatig naar Zwolle rijden om bij Waldo te kunnen zijn ... Maar hoe moet dat dan met Perro ... Ik heb er (nog) geen oplossing voor. Uiteraard kunnen mijn ouders best af en toe oppassen maar dat is nu niet toereikend ...
Misschien hebben jullie ervaring met tijdelijke langdurige opvang of logeerpartijen of weten jullie hoe ik hem in no time kan leren alleen te zijn ...
Perro is Perro ... Een echte Drent met al zijn enthousiasme en heeft een drentenbaas nodig, ik wil hem niet zomaar ergens onderbrengen en zit (helaas) ook nog met het financiële plaatje ...
Hoi Jan, bedankt voor je bericht. Perro is een niet gecastreerde reu die goed samen gaat met andere reuen. Hij is altijd prima samen gegaan met Csaba en Dirk van Jantine en ook met een grote herderreu van een vriendin van ons. Buiten met uitlaten los of vast heeft het nog nooit tot problemen geleid. Alleen met Jarno van Manuela ging het niet goed. Daar waren overigens ook dames in het spel
Ook vandaag hebben we nog wat puppy nieuwtjes. Nova liet weten dat zij de wandeling van het weekend heel tof heeft gevonden, al heeft zij zelf geen puppypootje op het wandel parcours heeft gezet. Erger nog, haar baasjes hun auto heeft het finaal opgegeven onderweg naar de vertrekplaats, maar er is inmiddels al een vervanger aangekocht.
Gisteren hadden we een bericht van puppy Jack, vandaag kregen we drie foto’s van Jack. Ook hij stelt het duidelijk prima en zijn de baasjes meer dan tevreden over hem.
Dat een Drent buiten jacht-, erf- en familiehond ook nog eens een sledehond kan zijn laat ons baasje zien met een foto die hij vond bij de groep Drentsche Patrijshond liefhebbers. Daar meldt Lisa Manfredsson vanuit Zweden dat zij op sledetocht is geweest waarbij de slede getrokken werd door drie Drenten ! Dat was ook voor ons baasje nieuw !
En dan hierbij het bericht van Nova aan moeder Hera .
Hoi Mam,
Ik heb een optrekkend weekend achter de rug maar het leukste was dat ik weer mijn familie gezien heb en vele nieuwe mensen en situaties heb meegemaakt.
Ja! ik was ook in Wortel, of was het nou Castelré? Maar mijn pootjes zijn nog te kort voor zo’n lange wandeling. In een kroeg kwam ik broer Boris tegen en hebben we flink gedold. Boris is al een flinke sterke jongeman aan het worden maar ik gooide even mijn talenknobbel in de strijd en overblufte hem helemaal met mijn mondje. Babbelen dat kan ik wel! Bij alles wat ik doe maak ik geluidjes! Knorretjes van plezier, piepjes van missgenoegen, en kefjes van blijdschap.
Opeens hoorde ik de stem van tante Simonne en toen was ik door het dolle heen en ik piepte, jankte en ik sprong, want ik ben haar nog niet vergeten. Ook ome Jan herkende ik direct uit duizenden en heb ik weer eens lekker aan zijn oren gelebberd en zijn haren in de war gemaakt!
Iedereen wilde me knuffelen en aanraken en onder de tafel tijdens het eten zag ik nog meer honden liggen maar die waren allemaal moe en uitgeput. Ik heb ook Jarno ontmoet, een mooie grote reu, maar ik was helemaal niet bang. Gezellig hebben we samen mijn puppy brokjes opgegeten!
Volgende keer hoop ik dat mijn pootjes lang genoeg zijn om lekker mee te wandelen en te ravotten.
We zijn blij, blij omdat de eigenaars van onze pups zo “plichtsgetrouw ons op de hoogte houden van het wel en wee van hun nieuwe huisgenootjes. Maar ook van de jarige Kiet kregen we een “gekroonde Kiet” foto in de mailbox. Fier poseert Kiet met zijn 4-jaarskroon !
We kregen foto’s van Noxx in Kapellen, waarschijnlijk gaan ze die dienst laten nemen in het leger want Elke en co hebben al een foto sessie op een legerbasis achter de rug.
We hebben ook foto’s van Nox (met één X) die we deze namiddag zelf maakten toen we bij hen even langsreden…
En verder was ik op zoek naar twee foto’s één van Boris in Castelré en eentje van Nova op dezelfde locatie, van wie ik weet dat ze ergens in het archief zitten maar ik kan ze zo snel niet vinden. Ook zijn er mij een bericht en foto’s van Nazca toegezegd. En van Bowie kregen we een foto van zijn privé toilet. Iets dat alleen zindelijke Drentjes cadeau krijgen !
En dan hier de verslagjes van de vorige dagen ,
eerst is Jack aan het woord.
Beste Jan en Simonne,
Jack stelt het supergoed. Hij gaat nu flink mee naar de puppy-stuif-in van de hondenschool en elk dag oefenen we eventjes wat we geleerd hebben op de school (met mini stukjes zwanworst als favoriete beloning). We nemen hem mee naar de dierenwinkel, speeltuin vol kinderen, parking van de supermarkt, station, … Altijd is hij eerst een beetje op zijn hoede, maar al snel overwint zijn nieuwsgierigheid het en vindt hij het OK. Ook schapen en paarden kent hij al. Met de auto meerijden is geen enkel probleem.
Als hij een drolletje moet doen, kan hij ons dat al goed duidelijk maken maar voor plasjes blijft het moeilijker. Hij plast 9 op de 10 keer wel op de puppytrainer, maar maakt ons nog niet duidelijk dat hij naar buiten wil om te plassen. We nemen hem nochtans veel mee naar zijn hondentoilet buiten. We schuiven nu de puppytrainer op richting deur en hopelijk valt zijn euro binnenkort… Gelukkig is hij ‚s nachts wel zindelijk en hij slaapt makkelijk 9 uur aan één stuk.
Ook in zijn bench zitten en alleen blijven gaat goed, vooral als hij een lekkere kluif krijgt waar hij uren op kan kauwen.
Jack groeit als kool, hij gaat echt een stevige Drent worden.
En als hij zijn kopje schuin houdt, smelten we allemaal…
Groetjes uit Melle,
Doreen, Luk, Seppe, Kemp en Jack
En ook van Noxx hadden we tekst en foto’s
Dag Jan,
Noxx doet het ondertussen zeer goed, ook eten gaat beter en groeit dus als kool. Hij heeft reeds twee lesjes gehad in de hondenschool, waar hij het prima doet. Gisteren hebben we net zoals jullie genoten van een mooie (korte) wandeling in het militair domein te Kapellen. Hieronder zien jullie hiervan enkele foto’s. Vandaag is hij mee gaan supporteren voor een MTB wedstrijd van Borre. Hij had geen schrik meer van het vele volk.
De dag nadien is hier ten huize van de Faesroedel rustig voorbij gekabbeld, zoals die beekjes en grachten waar we gisteren langs wandelden en over gestapt/gesprongen zijn. Hera heeft het rustig aan gedaan en Belle… die waren we ook vandaag een tijdje kwijt. Maar vandaag was ze niet op zoek naar het baasje die ze als een sneltrein was voorbij geraasd. Vandaag lag ze gerekt en gestrekt te slapen en te dromen van mooie Drentenwandelingen, zonder stijve ledematen.
Want moe en stijf is onze ouderdomsdeken vandaag echt wel. In zoverre dat ze van het baasje een portie Metacam heeft gekregen waarna het kreunen en steunen ophield ! Dat krijg je als je als +negenjarige Drent nog steeds denkt de toon te moeten zetten en dan op ’t einde van de wandeling nog een haas doet rennen voor zijn leven…
Terwijl twee van de roedel uitgeteld liggen maffen weet Heros wat die twee hebben meegemaakt, hij heeft de verkenning al twee maal meegemaakt en was er toen ook “niet goed van” . Het is meer dan duidelijk dat het op dit moment wat aan fysiek mankeert in de roedel. At heeft alles te maken met het weinig wandelen (zo ‘n 2x in de week) ten tijde dat de pups hier in de huiskamer lagen groot te worden ! Ons baasje is er wel een beetje bang voor dat wij de grote Drenten één of andere ziekte zouden mee binnen smokkelen en dus stond het wandelen op “waakvlam”…
Vandaag loopt de mailbox en de Facebook pagina over van de bedankingen voor het organiseren van de wandeling van gisteren. We moeten eerlijk bekennen, we vonden het ook goed, en we hebben wel veel geluk gehad met het stralende zonnetje. Neem die zon weg en het was heel wat minder aangenaam geweest. Maaaaar… het weer was goed, de sfeer was goed, we hadden de finefleur van Drenten die ons begeleidden, de baasjes waren in opperbeste stemming, de koptrekker Frans Roelen hield alles pico bello in het oog en op het einde had uitbater Jos Snoeys van café “in Holland” en zijn ploeg, alle registers open getrokken voor de lekkerste spek met eieren van uren in de omtrek op tafel te toveren.
Alle reacties zijn unaniem, het was prima over gans de lijn en de aanmeldingen voor een volgende wandeling staan al genoteerd. Ie plannen we op dezelfde locatie ergens in de herfst. Dan maken de herfstkleuren van de loofbomen deze wandeling totaal anders en ook minstens even mooi .
Aan alle deelnemers, bedankt voor alle lovende commentaren en ook voor jullie aanwezigheid bij de “dodendraad” wandeling.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
