Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-05-2009
Dat is er over...
Dat is er over
Ons baasje is geen belanger verre van, en hij heeft ook weinig sympathie voor hun politiekers.Maar wat hier gebeurt is er dik over ! Dit doe je niet zelfs niet als je een blauwe onbeschofte open-VLDer bent.
Stel dat je op zo iemand kiest volgende zondag ik zou me schamen in haar plaats. Weg met Ann Brusseel en ik hoop dat ze één stem haalt, haar eigen stem en niks meer ! Bartje Somers laat nu eens zien dat je k....n aan je lijf hebt en smijt die griet er uit !
Jan
Open VLD'er spot met zieke Morel op Facebook
"Die Vlaams Belangers hebben een mooie affiche gemaakt met een schattige golden retriever, zo blond als Marie-Rose Morel (toen ze nog haar had)", meldt Open VLD-lid Ann Brusseel op Facebook. Morel reageert dat deze uitspraak van weinig klasse getuigt.
Slechts één zaak komt hier ter sprake dit weekend kersen ! Ook de afgeleiden van kersen zoals confituur een kersen op sap (voor taarten) komen aan bod
Wij , de Drenten liggen af te wachten onder de boom en telkens het baasje de ladder afdaalt hopen we dat hij mee gaat wandelen. t Baasje van zijn kant is in de mening plaats genoeg om te lopen en gaat terug hemelwaarts de ladder op.
Nu zijn we deze morgen al mee mogen gaan wandelen maar als er nu iets mankeert aan een Drent is het wel onthouden. In dat beddeke zijn we alle drie ziek zegt het baasje, we zijn beter in het vergeten dan in het onthouden !
Ondertussen heeft het baasje de oude computer nog eens boven gehaald uit de verkommering. Bij het installeren van de nieuwe PC heeft m veel overgezet maar niet de map met de verschillende etiketten die m de vorige jaren maakte.
Nu heeft m voor t vrouwtje etiketten gemaakt voor de aardbeien- en kersenconfituur potjes.Dat staat professioneel zegt m en t vrouwtje knikt instemmend en ontpit ondertussen nog een kiloke kersen.
Een Turk komt een kledingwinkel binnen en zegt tegen de winkeljuffrouw: 'Ikke broeke wille kope.' Winkeljuffrouw: 'Strakke pijpen?' Turk: 'Ja maarre, eerste broeke kope.'
Hoogste tijd om tot de actie over te gaan dacht het baasje deze morgen. De actie ligt, staat of hangt in de eerste kersenboom waar de kersen van rijp zijn.
Nog nooit of vanzeleve heeft deze kersenboom zoveel vruchten gedragen, toch de laatste tien jaar niet. Daar zijn we wel zeker van, want een paar jaar terug wou het baasje deze en de boom ernaast nog tegen de vlakte leggen wegens geen fruit en dik in de weg staand om binnen te rijden met de vrachtwagen die ons baasje toen nog had voor de depannage.
Dat m toen niet omgelegd is heeft er alles mee te maken dat het baasje de kettingzaag toen in België vergeten was. Anders was hij al lang via de schouw verdwenen le cerisier
Ondertussen heeft het baasje al enkele emmers kersen geplukt, en wij helpen hem daarbij met de wacht te houden bij de emmers met geplukte kersen.
Dat is wel nodig ook want ze zijn te lekker om te laten stelen
Het is niet alleen in Vlaanderen kommer en kwel. Ook in Wallonië hebben ze zo hun problemen.
Den Elio heeft het aan de stok met den Didier, dat spelleke is al langer aan de gang maar nu hebben ze het effenaf klaar en duidelijk op den televiezie gezegd ! Dat is zowat de factor die steeds terugkomt den televiezie.
Begin deze week in het politiek kleuteruurtje gingen de twee tenoren(?) van de Waalse politiek eens tegen mekaar zeggen wat ze van elkaar vonden of dachten.
Den Elio, (met een hoog stemmetje) Ik ga in de volgende regering niet regeren met de MR, antwoord van den Didier daarop: gij denkt toch niet dat WIJ nog met JULLIE willen regeren! En t volk , le peuple ?Die doen hetzelfde als de Vlamingen zeker ze stonden er bij en keken er naar.
Volgens ons baasje is t de moment voor de Waalse madammen, madam Joëlle van de katholieken, en madam Isabelle, van de groen om daar eens samen met Mr. Propre eens met de grove dweil door te gaan. Madam Joëlle Non zou wel eens een goei zaak kunnen doen met de grote kuis en madam Isabelle kan misschien ministre de mobilité worden dan kan ze terug samenwerken met den Tienne van gisteren. Er staan ons nog mooie momenten te gebeuren in t Belgikske.
Een schitterend gegeven voor een comédia del arte of nen opera met veel gebleit en bloed, dat lijkt de nabije toekomst ons te brengen !
Ja zeker, wij moeten vooral niet jaloers zijn op onze Waalse compatriotten, en dein Brusseleir zit verrom tussen een vuur of vier /vijf.
t Is nog maar goed hier in de Charente, we blijven nog efkes
Op zijn minst een rare combinatie die twee en toch hebben die twee onderwerpen blijkbaar heel wat reacties bij de lezers losgemaakt.
Zelfs ons allerbeste tante Griet zaliger die inderdaad destijds samen met tante Gus op onze Sloeber kwamen dog watchen* kwam terug ter sprake.
Vanuit Budingen kwam het berichtdat onze Hadise ook een voorliefde heeft om galosjen in de vernieling te helpen. Als één van onze rakkers dat durft te lappen dan krijgen ze geen eten totdat de 33 uitgespaard is op Pedigree Pal brokken zegt ons baasje. Ze zijn verwittigd onze twee Terminators
Ons baasje heeft dan ook de ganse dag in de kersenboom gezeten om de eerste kersenoogst van het jaar binnen te halen. Hij heeft daar de hulp van Hugo voor gehad die dan ook nog eens zo vriendelijk was een deel van de oogst mee te nemen naar Le vieux Cerier.
Dat was dus de eerste kersenboom, van dat formaat resten er ons nog drie. De heel grote zal maandag aan de beurt komen, dan kan op woensdag een deel mee naar België voor de familie en vrienden want als we daar allemaal ook nog eens confituur van moeten maken dan gaat het iets van een gans jaar hetzelfde eten worden !
Als we dan terugkomen rond half de maand dan komen de kriekjes aan de beurt nog eens twee bomen maar wel van een kleiner formaat. De takken hangen nu echter al door van de nu nog onrijpe krieken, dat beloofd
Belle & co
*Het woord dog watchen is pas jaren later uitgevonden
Zoals steeds goedgemutst hé. Veel werk gehad hoor den laatste tijd. Ik ben druk bezig met m'n instincten te ontdekken en te optimaliseren.
Wat ik heb ontdekt is mijn waakinstinct. Om onze tuin en huis extra te beveiligen ben ik alvast begonnen met loopgraven te delven in de grasvelden voorraan en opzij van het huis. Ik vond ze prachtig ! sleuven van 1 meter op 0,5 diep. Denk je dat ik hiervoor geprezen werd ? Nieks van da, m'n baas gooide alles terug dicht en ik mocht natuurlijk opnief beginnen, tja zo kunde bezig blijven hé, dus na een tijdje ben ik er dan maar mee gestopt. Maar de reiger die zal het geweten hebben dat ik in de buurt ben, geen minuut rust gun ik hem en als de buurman te dicht bij den draad komt dan grommel ik ook maar eens diep vanbinnen, je weet maar nooit wat die kerel in zen vel heeft. Soms denk ik dat ik een bril zal moeten dragen want ik grommel soms ook naar m'n baas en vrouwtje als ik ze opeens opmerk in de tuin en ik wist er niet van, een beetje overijverig zeggen m'n baasjes .... De poezen die jaag ik ook de stuipen op hun lijf maar ik weet niet of dat nu wel een goed idee is nàdat ik dat filmke gezien heb, een lekkere massage is altijd meegenomen hé ? Maar wat massage betreft daar heb ik niet over te klagen, elke avond wordt er hier met mij gefloddert in de zetel en pakkespellekes gedaan.
Mijn jachtinstinct werkt ook goed. Meerdere merels hebben jammergenoeg wel hun leven moeten geven om mij te laten bekwamen in de jacht en ik zie mijn vrouwke dan wat ongelukkig kijken want ze ziet mij èn dat vogelke graag natuurlijk ..... In het bos geef ik ook van katoen .....m'n plezier kan niet op als ik achter de vogels aanloop of een konijn meen te ruiken, soms pruts ik een gaatje in de grond open en altijd moet ik toch eens in een stinkende beek ploeteren. En dan die koeien, daar zou ik graag eens mee spelen zie, maar ik weet niet goed hoe. Hun LP's die ze draaien, die lust ik wel ......
Ik ben de laatste tijd graag in de tuin bezig, en soms speel ik voor tuinarchitekt. Dan haal ik een paar afrasteringsbalken van helemaal achteraan de tuin en kom ik die in de voortuin leggen. Met mntandjes pel ik de schors eraf, mooi toch zo van die gladde balkjes? Gans de tuin ligt hier ook al vol van al m'n schatten die ik er verstop. En werk dat ik heb om dat allemaal te bewaken!
De training hangt soms m'n Kroonjuwelen uit. Zit, lig, aan het lijntje lopen pffff 'k heb daar nie altijd goesting in. Vrouwke zegt dat ik serieus in de publiciteitsjaren zit. Maar soms zijn ze toch fier hoor op mij, tja kan nie anders dan toch te luisteren , ze laten nie los tot ik het doe anders gaan ze niet verder ....
Oh ja, vrouwke zegt da'k ne knappe gast aan het worden ben. M'n haar wordt steeds langer en begint te krullen. Ik ben nen stevige boenk aan het worden.
Sisters and brother, au revoir ! Harko, den echten
Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres Hemel. In de brief vraagt ze om 2000 euro om haar huurschuld af te betalen. De sorteerders van de post weten geen raad met het adres en maken de brief open. Ze trekken zich het lot van het arme vrouwtje aan en gaan met de pet rond. Zo halen ze 1800 euro op. Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van `God` erbij en sturen het retour.
Een week later ontvangt de post weer een brief gericht aan God, adres Hemel. Ze maken hem weer open en lezen: Lieve God, bedankt voor het geld. Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de post, want die lui van de post hebben er 200 Euro uit gejat .!!!!
Je moet al mistens boven de 50 jaar zijn wil je het nog kennen, galosjen, galochen , of gewoon rubberen overschoenen.
Het baasjes tante Griet, die droeg ze nog als ze 50 jaar geledenhet voetpad schuurde met Topel en/ofJavel.
Javel kennen we nog en heeft het baasje nog altijd in huis, nu wel voor een andere toepassing, en in een straffere versie, namelijk als chloor voor het zwembad.
Toen het baasje daarstraks in de Weldom, een alles en nog wat magazijn hier in de buurt kwam hij ze terug tegen, galosjen.Van het poepsjiek merk Aigle nog wel, je kent het wel van de fameuze botten en jacht en zeilkleding.
Dat zag ons baasje wel zitten, galosjen om ons s morgens te volgen naar de tuin waar dan het gras nog nat is van de dauw. Telkens heeft hij dan natte sloeffen of schoenen. Dat gaat nu eens gedaan zijn vanaf morgenvroeg zie.
In grote, wij zeggen poepsjieke stijl is er dan nog een plastieken hangertje bijgeleverd, dat noemt voorzienigheid zegt ons baasje. De mensen bij Aigle die denken nog na, die weten dat alleen eigenaars met Drentsche Patrijshonden zoiets nog kopen. Als zij dan die galosjen uit doen (om hun dure botten laarzen voor de NL lezers) aan te trekken dan moeten die galosjen uit het bereik van hun honden gehouden te worden ! ! !
Je kan dan een kram in de muur slaan waar je het hangertje met de galosjen aan kan weghangen, veilig buiten het bereik van Drentjes
Het is dat in België de regionale verkiezingen samenvallen met de Europese dat er waarschijnlijk zoveel tamtam gemaakt wordt om de verkiezingen.
Hier in de Charente hebben wij tot nu toe geen enkele verkiezingsaffiche gezien, er zijn hier dan ook geen regionale of departementsverkiezingen !
Wij kunnen dus wel alle Belgische TV zenders ontvangen via TV Vlaanderen digitaal, maar of dit op dit moment goed is voor een mens zijn hart is nog zwaar te betwijfelen. Alleen al die politici die plots wakker geschoten zijn en nu met de meest belachelijke acties afkomen.
De gele trui is bij ons deze week naar De Schoup gegaan. Destijds door Isabelle Durand van Ecolo met zijn klikken en klakken buiten geschoupt bij den ijzeren weg. Is hij nu bevoegd voor mobiliteit (?) Als meest opmerkelijk feit gaat m nu de Noordzee vissers betalen om de bodem van de zee op te kuisen. Niemand zou er naar luisteren maar T ZIJN VERKIEZINGEN Hé. En dan moet uw tronie op den televiezie komen. Als je zoiets vertelt in Geel mag je een paar weken niet buiten uit het gesticht. Den Tienne vertelt dat met de uitgestreken tronie die we van hem gewend zijn.
Kiezen op zon gast zullen we maar zeggen, dan ben je zeker dat de vissers even veel krijgen voor een korf kabeljauw als voor een vuilzak lege bierblikjes .
Uit de reacties op de berichtjes hier op t blog houden de lezers er van dat wij door het graan crossen. Ook de aardbeien en wat t vrouwtje er mee gebrouwen heeft oogst succes.
Daarom laat het baasje zijn goed hart en slecht karakter eens zien zie De fotos van vandaag in het graan zijn trouwens beter gelukt dan die van gisteren. Wij zijn trouwens moeten terug keren omdat een landbouwer met zo een heel groot machien in t veld bezig was. De baasjes vertrouwden het niet nu ze ons niet meer kunnen volgen door het hoge graan. Wij zijn iets te kurieus zegt het baasje en zouden recht naar zon machine toe lopen.
Het baasje heeft ook nog maar eens een foto gemaakt van de aardbeienoogst van vandaag. Die aardbeien worden met de dag mooier en lekkerder. s Avonds zet het baasje de bevloei¨ng een half uurtje open en tijdens de dag de volle zon erop. Dat kan niet mis gaan als je zo te werk gaat.
Vanavond als dessert: Vanille ijs met veldverse aardbeien, spijtig dat de slagroom op is
In de graanvelden hier rondom Ferret zijn sporen getrokken door de tractorbanden van de boeren die hun gewassen komen besproeien. Nu hebben Hera en Heros die ook ontdekt !
Zij vinden het wel tof dat ze nu een viteske hoger kunnen crossen door het graan en ook nog kunnen zien waar ze lopen. Ze zijn trouwens al een paar keer tegen elkaar aangebotst op full speed !
Ze kunnen nu ook veel verder in het graanveld doordringen, zelfs aan de ene kant er in lopen en aan de andere kant van het veld er terug uit. En dit alles zonder gans de tijd te hoeven springen om boven het graan uit te komen om je te oriënteren.
Als we terugkomen begin juli staan de zonnebloemen ook al hoog genoeg om je in te kunnen verbergen, maar dat weten die twee kleintjes (?) nog niet. Die hebben nog geen tournesols meegemaakt.
Ook het baasje maakt gebruik van de zonnebloemen. Als Bas en ik de vorige jaren te ver wegliepen naar zijn goesting, dan verborg hij zich tussen de zonnebloemen. Als we dan omkeken en we zagen geen baasjes meer, dan was het haast in paniek zoeken waar de rest van de roedel gebleven was.
Het baasje zegt dat het de enige manier is om mij te laten beseffen dat ik soms te ver weg ga van de rest van de groep. Ik denk dat m gelijk heeft. Ik heb al wat moeten zoeken in mijn drie en een half jarig leven, maar dat zal wel aan mezelf liggen denk ik zo
Ons baasje heeft voor ons een nieuw hok gemaakt, hier in Frankrijk is dat een abri of schuilhokje.
Het is eigenlijk de bedoeling dat het hok mee terug gaat naar België en dan moet het dienen voor de momenten dat onze baasjes ergens naartoe moeten en wij in de tuin moeten blijven. Het hok komt dan onder de veranda te staan en dan kunnen we zowel droog als windvrij in de tuin blijven.
Gisteren is m daar aan begonnen, al het materiaal en gereedschap ligt hier in de schuur en gisterenmorgen was het zo maar miezerweer. Geen weer om je te laten nat regenen in de motregen in de tuin, dus maar onder de hangar gaan schrijnwerken.
En fier dat m is op zijn werk Hij heeft niets moeten kopen zegt m. Alleen twee scharnieren om het dak te kunnen openen, die is hij moeten gaan kopen.
Het andere hok komt nu onder de hangar te staan. Dat moet gaan dienen voor onze Heros van het moment dat wij, ik en Hera, loops komen en om veiligheidsreden Heros in afzondering moet gaan. Heros mag overal waar hij wil zijn sexuele kunsten gaan vertonen, alleen niet hier thuis bij zijn moeder en zuster !
Als wij loops komen in België dan mag Heros gaan logeren bij zijn pa Zeppos en broer Hercule in Melden. Indien het in Frankrijk gebeurt is het wat ver om Heros weg te brengen en dan twee weken later terug te gaan ophalen. Een afstand van tweemaal 1600 kilometer is ons baasje iets te duur aan diesel en péage zegt ons baasje.
We zullen eens dadelijk het nieuwe hok gaan inslapen zie
Hier is het oogst seizoen reeds begonnen in de tuin. De aardbeien hebben al verschillende malen water bij gekregen en daar het zonnetje op geeft grote, dikke, rodeaardbeien. Voornamelijk die rode durven wij ook al eens van de struikenstelen als de baasjes het niet zien, lekker joh
Laat die chefs als Goossens, Blumenthal, Herman, nu komen verkondigen hoe gezond en verstandig het wel is van seizoen- en streekgebonden te eten, dat weten wij al jàààààren !
Als je dan ziet wat ons vrouwtje er van die rijke oogsten brouwt, dan ga je als Drentje ook nog echte fruiteter worden. t Baasje kijkt eventjes niet naar de lijn, z is toch naar de knoppen (wou eerst iets anders schrijven met de zelfde begin- en eindletters), de spuitbussen slagroom kan je telkens wel terugvinden in de boodschappentas als ze terugkomen van het shoppen.
Gisteren heeft het vrouwtje in de voormiddag nog eens eventjes tussendoor 5 potjes confituur gemaakt en in de namiddag een aarbeienvlaai gebakken. Die confituur as al het tweede maaksel de eerste vijf potten zijn al foetsie. Op de boterham, met croissants, bij vanilleijs (voorkeur van t baasje) en aan de buren geschonken.
En eind deze en volgende week gaan de eerste kersen in zéééér grote hoeveelheden kunen geplukt worden, commentaar van de baas verandering van spijs doet eten !
We stoppen aan een langgevelhoeve in de gietende regen. Vanuit de auto, (we kunnen niet uitstappen vanwege de bui) ziet het huis er uit zoals we ons huis ingedachten hebben.Als we dan toch kunnen uitstappen en het huis binnengaan springt gelijk de centrale verwarming op ! Nu hadden we veel verwacht maar dat helemaal niet. We bezichtigen het huis, de grote schuur, de stal en er is ook nog een grote hangar aan. De tuin, 35 x 75 meter groot bekijken we maar van op afstand wegens gras van ¾ meter hoog en kletsnat geregend. We merken wel op dat het meer boomgaard dan tuin is.
Dat is hier nu precies wat we zoeken zie Het huis ligt dan ook nog in een hameau (gehucht) met 9 huizen zodat het niet te eenzaam en verlaten ligt. Er is maar één probleem Het huis kost 20.000 Franse Frank boven de limiet die we hadden gesteld !
In de loop van de week bezoeken we het huis en terrein nog enkele malen zonder het kantoor of eigenaars daarvan op de hoogte te stellen. Dit is echt wel wat we ons konden dromen, echter limiet is limiet en dat heeft Patricia de eigenaars ook kenbaar gemaakt. We hadden er ook bij gezegd dat de huur van onze vakantiewoning afliep op zaterdag voormiddagte tien uur en dat ze tot dan bedenktijd hadden. Dat was puur gokken van onze kant uit want we hadden hier wel zin in.
Op zaterdag morgen maken wij onze vakantiewoning leeg en vertrekken terug huiswaarts zonder boodschap van Patricia of de eigenaars. Pech gehad zeggen we tegen elkaar
Bij een tankbeurt in Angoulême rond half twaalf krijgen we telefoon op de GSM van Patricia, of we nog geïnteresseerd zijn in de woning in La Magdeleine en nog wel aan onze limietprijs. Natuurlijk zijn we nog geïnteresseerd en als zij wil, komen we nog langs Ruffec om een en ander te bespreken, alleen kunnen wij er niet zijn voor twaalf uur, moment dat het kantoor sluit voor het weekend.
Patricia beloofd op ons te wachten en om kwart na twaalf gaan we aan tafel zitten om samen een contract door te nemen. Dat blijkt voor ons in orde te zijn en we betalen een voorschot van 20.000 F fr. Nu zijn we officieel kandidaat koper van ons huis in het gehucht Ferret in de gemeente 16240 La Magdeleine. Voor de definitieve aankoop en overname heeft de notaris ongeveer 10 weken nodig zodat we ergens tussen het paasverlof en O.H.Hemelvaart definitief eigenaar kunnen worden.
Er is nog nooit een Mitsubishi L 200 Pick Up geweest die zon vleugeltjes gehad heeft zoals die van ons op de terugweg naar België. Ook Bas op de achterbank kon geen hoogte krijgen van die twee uitgelaten kiekens op de voorzetels. WIJ HADDEN EEN HUIS GEKOCHT IN FRANKRIJK ! ! ! GOED Hé .
Onderstaand bericht heb ik gisteren gevonden op het Nederlandse Drentenforum, het is Drentlover ofte Sonja die het geplaatst heeft en omdat Sonja ook steeds bereidwillig is om bij de Belgische herplaatsingen te helpen, plaats ik nu voor haar dit bericht op ons blog.
Nog op vraag van 10 jaar geleden dit slot van het verhaal. Zoals we vertelden hadden we besloten hier in het zuid-westen van Frankrijk het verzamelwerk van panne- en ongevalautos te gaan verzorgen voor VAB-Europech.
Voor het carnavalverlof hadden we oorspronkelijk een gastronomischemidweek gepland in de Vogezen. Die konden we nog verplaatsen naar het Paasverlof en zo huurden we in de plaats een vakantiewoning in de buurt van Libourne. Van daaruit togen we op bezoek bij de immo kantoren die we uit de verschillende vakbladen hadden geselecteerd. Wij kenden er geen van allen maar we trokken vanaf maandagmorgen op avontuur !
Het eerste immo kantoor in Ruffec bleek gesloten op maandag, dus togen we naar Civray naar de volgende aangestreepte op ons lijstje. Nooit hebben we zo een rommelkantoor gezien Dossiers op kasten, op en onder bureaus, op vensterbanken en tegen de grond.
Als we kenbaar maakten wat we zochten hadden ze verschillende mogelijkheden, alleen waar lagen die dossiers ! Tijd om iets te bezoeken met ons hadden ze niet maar als we terug reden moesten we maar eens passeren op twee adressen. Eentje moest maar 60.000 Ffr. kosten (omgerekend 360.000 Bfr) Je moest dan wel achteraan in de tuin in een hokje met een hartje in de deur naar het toilet gaan, dat zagen we echt niet zitten zo s nachts in de regen op je blote voeten op toiletbezoek !
Op dinsdag gingen we dus terug naar het kantoor in Ruffec dat op maandag gesloten was en we werden er heel vriendelijk ontvangen door twee dames. Er werkten daar geen heren bleek later. Ook in dit kantoor maakten we duidelijk wat onze wensen en noden waren. Daar zouden ze eens snel iets aan doen zie Als we een kwartiertje tijd hadden zouden ze iemand telefoneren en dan konden we enkele mogelijkheden gaan bezichtigen !
Dat was al iets gans anders dan de dag tevoren. We dronken een koffietje in de Bar Central en inderdaad na twintig minuten kwam er een net jong dametje die zich voorstelde als Patricia naar ons toe en stelde voor om een ritje langs drie mogelijke kandidaat huizen te rijden. Omdat we Bas mee hadden volgden we haar met onze eigen auto naar het eerste huis. Dit was een schuur die een Engelsman aan het verbouwen was naar een woning. In een schuur zijn normaal weinig ramen en het was ons toch wat (aarde)donker.Op naar de tweede mogelijkheid dus
Nieuwe sport voor Drentsche Patrijshonden in Ferret. Graanjumpen vanaf de weg
Nu het graan hoger staat als zij groot zijn maken zij een sprong die iedereen verbaasd als zij hem maken. Vanaf de straat maken zij een sprong die alleen kan nagebootst worden door een ree. Of bootsen zij een ree na, daar zijn we nog niet achter !
Het is werkelijk amusant hoe ze dan verder in het graanveld telkens moeten opspringen om te zien welke richting zij uitgaan. Twee flaporen en een hondenkop komen dan boven het graan uit.
Vooral Hera is hier onze kampioen zij springt en wipt achter alles wat vliegt en springt, vliegen , muggen, vlinders , maar ook de eerste wespen gaat ze na en daar zijn we niet vrolijk over. Dat kan nog problemen geven als ze in augustus ook achter de frolons aangaat. (Frolons zijn een soort wespen die driemaal zo groot zijn als een normale wesp)
Dat deze manier van verplaatsen vermoeiender is dan normaal wandelen merken we wel als we terug thuis komen na de wandeling. Eerst drinken en dan zich neerploffen op de eerste de beste plaats die hen schikt .
Waar heeft m het nu weer over horen we jullie weeral zeggen Wel het zit zo. Vorig jaar deed onze blogvriendin Yessie een oproep tot het sparen van plastic doppen van flesjes. Doppen van Cola, Spa, fruitsap, enz., die spullen. Enkel maar de doppen, en enkel maar de plastic doppen !!!
Yessie zag die oproep ergens en omdat die doppen worden opgekocht en met het geld dat daar mee verkregen wordt kan men blinden geleidehonden opleiden.
Aanvankelijk waren we wel wat argwanend, er zijn al zoveel onmogelijke zaken verzameld voor nobele doelen die dan achteraf een kwakkel bleken zodat we zo onze bedenkingen hadden. Toen t vrouwtje van de kapper kwam met de mededeling dat daar ook zon oproep hing plaatsen wij die melding op hier t blog.
Een reuze succes bleek het van overal kregen we reacties !Zo onder andere van Franca uit Sigogne die beloofde ook hier in de Charente hun dopjes op te sparen. Meer nog, haar echtgenoot Darren die door de week in GB verblijft voor de dagelijkse boterham zou ook daar de dopjes niet meer wegwerpen en ze voor de opleiding van blindengeleidehonden sparen. http://portersonthemove.blogspot.com/
Zo kwamen we gisteren terug uit Sigogne met een zak dopjes die eerst door Fleur waren gepoetst. Dopjes uit Frankrijk en Engeland die nog gaan aangevuld worden door de onzehier in La Magdeleine en de dopjes uit Vosselaar.
Begin juni hebben we ze bij als we terug naar België komen. Kijk al maar uit naar een hondje om op te leiden (en neen, die van ons zijn niet beschikbaar. Dat kunnen we die blinden niet aandoen. Stel je voor dat ze onderweg een poes zien )
Dedju , dedju, waar kan je het nog buiten in de goeien hoek. We hebben het nu over het terras van de B&B au Bellefleur in Sigogne.
Wat kan je daar dan wel ?Wel dat zullen we eens haarfijn uitleggen zie.
Franc, Darren en Fleur nodigen je uit op een borrel (?) Je zegt tweemaal dat je komt omdat de eerste maal de mail ergens in het www heelal is verloren gegaan, en misschien zit er nu wel iemand anders ergens ter wereld op ons te wachten !
De borrels komen op tafel samen met een hele hoop lekkere hapjes en dan achteraf mag je nog aanschuiven voor asperges met gerookte zalm en eitjes en lekkere botersaus.
Dat alles nuttigen op een terras in Sigogne in uitstekend gezelschap met een weertje om U tegen te zeggen en dat tot elf uur s avonds in de maand mei.
En daarbovenop wij zijn mogen meegaan want Franca was niet vergeten van ons Drentjes ook uit te nodigen . Knap jongens, zo nog eens met zn drietjes ravotten in een nieuwe tuin, in alle hoekjes en kantjes gaan snuffelen en dan onder tafel mogen uitrusten !
Zie je nu waarom wij dat au bon coin noemen! ! !
Ze hebben het begrepen, Hera en Heros ! Ze hebben het begrepen dat de baas het maar matig kan appreciëren dat m s nachts uit zijn bed wordt gezet omdat één van de twee zo nodig moet gaan drinken of gaan plassen.
Om zover te komen is het baasje zelf in de aanval gegaan. Wanneer het hémpaste heeft hij die twee op een onmogelijk uur naar buiten gestuurd om hun plas te gaan doen. Daar is m mee begonnen eind vorige week en sindsdien is m nog maar éénmaal moeten opstaan wegens gemor vanuit de benches . Goed hé .
Niemand begreep het waarom ze s nachts het baasje wekte als we in Frakrijk waren en waarom ze dat niet deden in België ?Zelfs ik kon er kop noch staart aan krijgen, op het laatst kwam ikzelf al niet meer uit mijn bench, ik heb het nooit moeten doen waarom dan nu wel. Ik was ook van mening dat ze het wat bont maakten die klein mannen van mij.
Het baasje heeft gisteren een foto gemaakt van het werk van Heros de kantklosser. Een betere omschrijving kunnen we er niet aan geven als je het resultaat ziet van wat m met zijn deken gedaan heeft die hij een week geleden gekregen heeft in vervanging van dat hondenkussen! Zouden we zoiets niet kunnen verpatsen aan een argeloze Amerikaanse of Japanse toerist in Brugge ?
Myriam, onze Waalse vriendin/Drenteneigenaar vraagt zich in een reactie op de 10° verjaardag van onze Charentaise aankoop waar onze voorliefde voor de Charentevandaan is gekomen. Omdat in de loop der jaren menig Frankrijk liefhebber daar achter gevraagd heeft hierbij ons relaas.
Al van in het begin der jaren tachtig begon bij ons het idee te rijpen van in de toekomst iets te kopen in Frankrijk. Door mijn vakantiejob bij VAB-Europech kwam ik doorheen gans het land en kon ik mij een uitstekend idee vormen wat wij wilden en konden betalen.
Wat wij wilden was reeds snel bepaald, een boerderij ergens in een gehucht, niet alleenstaand, met wat grond aan, een schuur en een hangar. Zo een boerderijtje zoals er duizenden in Frankrijk staan.
De streek mocht niet te warm zijn, géén Ardeche of Cevennes ! Niet te toeristisch om niet constant te moeten vrezen dat de zaak eens te meer leeg gestolen was. En vooral het moest er rustig, kalmzijn.
Nog een belangrijke factor de financiële kant van de zaak. Wij hadden geen sponsors met namen alsRothschild, Hearst, Rockefeller, zelfs Lippens kwam niet voor in het lijstje, van Bill Gates was toen nog geen sprake
De Provence viel dus buiten ons budget, was trouwens te ver ook, want we moesten er voor een lang weekend naartoe kunnen rijden. Waar we ook veel interesse voor hadden was de Armagnacstreek, hetDepartement Gers, maar ook 1200 km en dus te ver.
Le Sud-Ouest, lAquitaine, le centre, met het noorden van de Auvergne, het zuiden van Bretagne, kant Vannes, Quiberon zulke gelegenheden sprak ons wel aan.
En toen kwam het plots ! Op kerstdag 98 overleed het diensthoofd van de VAB centrale in Antwerpen. Na de begrafenis op oudjaar, kwam met de directie van Europech het organiseren van verzamelpunten voor pechgevallen in Frankrijk ter sprake.
Vermits ik op de hoogte was van de noden, stelde ik voor dat ikzelf een steunpunt in zuid-west Frankrijk zou organiseren. Dat zagen ze daar in Zwijndrecht wel zitten en dus moesten de handen uit de mouwen gestoken worden en iets concreets gerealiseerd worden
Tijdens het karnavalverlof togen wij dus niet op wintersport maar op huizenjacht naar de regio Poitou-Charente ! Hoe we aan dit huis geraakten is iets voor de volgende maal, à la prochaine zeggen we dan maar
Vrijdagmorgen na O.H.H., het was al goed voormiddag voor het hier naar koffie begon te geuren. De afgelopen dagen was er door ons op weinig beknibbeld, alleen op slaap, daar was een behoorlijk tekort aan geweest.
Tegen de middag vertrok Luc en Davy terug naar België met de vrachtwagen. Nu konden zij zonder haast terug op de manier zoals ze zelf wilden. Fred & Viv bleven gans het weekend, zij zouden samen met ons de aankoop eens goed evalueren kuriuezeneuzenmosterdpotten zou je het ook kunnen noemen. We ontdekten twee lekkende kranen in de badkamer, gingen den boven eens verkennen tot aan het eind, en maakten een schatting van de hoeveelheid hooi dat er in de schuur nog achtergebleven was.
Voor de tuin hadden we de twee overgebleven zeisen aangezet en deden een poging om dat gras wat te kortwieken zonder onze voeten af te snijden. Twee autotechniekers met zeisen dat kan nooit goed gaan en we besloten tegen volgende maal dat we kwamen ons toch maar een bosmaaier aan te schaffen !
In het hoge gras hebben we Bas tijdens dit weekend amper gezien, zo hoog stond het. Wel stonden we versteld van de hoeveelheid fruit er in wording was aan de fruitbomen. Toen we het huis vonden in februari / maart zag de boomgaard er uit alsof alle bomen op sterven na dood waren. Nu waren we eigenaar van 36 vruchten dragende fruitbomen !
Na het inspectiewerk en het herstellen van de lekkende kranen hebben we de omgeving verkend op het culinaire vlak. Dit eerste weekend ontdekten we de kookkunsten van Nicole en de grappenmakerij van haar echtgenoot René, de uitbaters van le poivrier het restaurantje hier vlakbij. René dacht dat wij verdwaald waren toen wij daar een pint gingen drinken, als daar Belgen langs kwamen waren ze verdwaald en al dagen aan het ronddolen, was zijn verklaring.
Ook le moulin de Condac kon ons vanaf toen tot zijn vast cliënteel rekenen. Het is een mooi gerestaureerde watermolen gebouwd over de Charente aan de andere zijde van Ruffec, in de richting Confolens. Ondertussen zijn er in die tien jaren al drie eigenaars geweest. Vorig jaar is de zaak nog eens overgegaan naar andere eigenaars, Polen deze maal en er is ons door vrienden ten stelligste aangeraden van onze centen in een andere gelegenheid te spenderen
Op maandagmorgen stonden wij terug voor de klas in respectievelijk Herentalsen Turnhout en konden we al uitkijken naar de volgende gelegenheid om naar ginder te trekken. De week daarop kwam het Sinksen weekend er al aan
Een getrouwd stel is aan het golf spelen op de meest luxueuze golfcourt van het land, midden in een super exclusieve villawijk. Bij het derde hole gekomen zegt de man tegen zijn vrouw: 'hier moet je goed oppassen waar je slaat, want we staan dicht bij de huizen en een kapotte ruit zal hier wel fortuinen kosten...'. > Alsof het zo was gepland slaat de vrouw inderdaad haar golfbal dwars door de ruit van de mooiste villa in de wijk... > Beduusd belt het koppel aan de deur. Een geheimzinnige stem roept hen binnen. > In de hal aangekomen zien ze de scherven van het raam en zien ze ook nog een grote Chinese vaas aan diggelen, met daarin hun golfbal. > Daarnaast staat een klein, oud ventje dat zegt: 'ik veronderstel dat U verantwoordelijk bent?' Het koppel begint zich direct te verontschuldigen, maar het ventje onderbreekt hen: 'Wat U gedaan heeft was een goede zaak, want ik ben een geest die al duizend jaar opgesloten zat in die Chinese vaas. Door de vaas te breken ben ik bevrijd en vanaf nu ben ik weer een gewoon mens. Ik kan wel nog drie wensen vervullen. Omdat jullie mij hebben bevrijd en met jullie tweeën zijn mogen jullie elk 1 wens doen. > De laatste wens wil ik na 1000 jaar wel voor mijzelf houden, akkoord?' > Het koppel knikt hevig, en de man doet direct zijn wens: > 'Ik zou graag elke maand 1 miljoen euro verdienen!' > De geest knikt en zegt: > 'Het is in orde, kijk morgenavond uw bankrekening maar na. En wat zal het voor U zijn, mevrouw? ' > Waarop de vrouw zegt: > 'ik zou graag een luxevilla hebben in elk land van de wereld!' > Weer knikt de geest en zegt: > 'dat is een makkie, ga morgen maar bij uw notaris langs, daar liggen de eigendomsakten'. > De man en de vrouw vallen in elkanders armen van geluk. Na de eerste emoties vraagt de man aan de geest: > 'En geest , wat gaat u voor uzelf wensen?' > 'Wel', zegt de geest 'gedurende duizend jaar heb ik in die vaas gezeten. Terwijl ik maar naar 1 ding verlangde: een passionele nacht met een vrouw, en nu zijn jullie tot mij gekomen, en ben ik bevrijd door een mooie vrouw en daarom is mijn wens, IK WIL HET NU DOEN met mevrouw hier!'. > Het koppel kijkt naar elkaar, waarop de vrouw zegt: > 'voor een miljoen per maand en een huis in elk land wil ik dat wel doen!'. > Waarna ze zich met de geest in de slaapkamer terugtrekt. > De geest blijkt inderdaad veel zin in sex te hebben en blijkt ook nog veel leuke standjes en fantasietjes te kennen waarmee hij de vrouw de godganse nacht afjakkert. > Als de ochtend aanbreekt stopt de geest ermee, en vraagt aan de uitgeputte vrouw: > 'Hoe oud bent u eigenlijk?' > '37 jaar, maar waarom wilt u dit weten?', vraagt de mevrouw........ > Zegt de geest: > 'Ik ben altijd verbaasd dat er op die leeftijd nog mensen zijn die in geesten en sprookjes geloven...'
Gisterenavond bij het surfen hoorden we ons baasje plots zeggen keknahiersé ! We kennen hem zo al eventjes en als goede verstaanders weten we dat hij kijk nu hier zie wilde zeggen.
Nu ligt deze foto en deze periode hem nog alnauw aan zijn hart want van die periode heeft m weinig of geen fotos niet meer. Het was de periode van de Polaroid cameras en van die fotos bleef na enkele jaren niet veel meer over
De foto van de Wacht op de Weg Renault R4tjebrengt de herinnering weer levendig van toen hij op 2 mei 1970 als wagen 28 de toen nog piepjonge organisatie van wegenwachters van VAB kwam vervoegen.
Als jongste van de groep en in Turnhout wonende werd het baasje ingedeeld bij de sector Limburg. Alles wat ten oosten van Wommelgem lag behoorde trouwens tot Limburg in de ogen van de toenmalige directie, met aan het hoofd Jozef Van Overstraeten en Johan Palings.
Met zn zessen waren ze toen om alles wat lid was van VAB en met de auto reed, mobiel te houden tussen Wommelgem en Maaseik ! Ook Baarle Hertog,Aarschot en Luik waren geen onbekende oorden voor de zebrakes.
De ploeg van toen, Manil, Freddy, Toine, Theo, Louis en ons baasje patrouilleerden hoofdzakelijk over de Boudewijnsnelweg om van daaruit met de semafoon (?) en later met een slecht werkende radio naar de pechgevallen aan huis te worden gestuurd. De eerste vijf wegenwachters, Manil, Freddy , Toine, Theo, en Louis waren allen gewezen TW (Touring Wegenhulp/Secours) mannen. Ons baasje zijn ervaring kwam uit de autobussensector van Bijnens & co te Turnhout, uit de 12 maanden leger rijschool en het gerij van bij het baasje thuis (vracht- en personenautos)
Het was een plezante tijd vertelt het baasje ons, met collegas die voor elkaar door een vuur gingen, met snelwegen waar je met je autootje nog kon keren door de middenberm om in de andere richting iemand te gaan helpen. Ook om met de gendarmen in het benzine station in Kwaadmechelen tot een gat inde zondagmorgen koffie te zitten drinken omdat Vlaanderen nog sliep ! Om kot in de nacht in de bossen van Postel twee homos hun auto uit het slijk te gaan sleuren! Om wenende madammekes een andere band op hun auto te leggen en nooit tegen hun man mochten zeggen waar we die depannage gedaan hadden (?)
t Waren mooie jaren zegt het baasje maar t zal voor eeuwig nostalgie blijven, als jehet materiaal bekijkt waar de Wegenwacht nu mee werkt
Donderdag morgen O.H.Hemelvaartdag4 uur in de morgen Kameraad Fred uit Grobbendonk heeft al gebeld dat hij en Viv om 6 uur vertrekken. Zij komen helpen in La Magdeleine met het installeren van de huisraad. Schoonbroer Luc en zijn schoonzoon Davy zitten al klaar om te vertrekken.Ik ,Simonne en Bas volgen de eerste vier uur , ongeveer tot in Compiégne, met de Mitsubishi.
Het is nog rustig op de snelweg, geen verkeer op dit onmogelijk uur op een feestdag. De gemiddelde snelheid ligt dan ook op90 km/h, de maximum toegelaten snelheid voor de vrachtwagen. Tussen Compiégne en Parijs houden we halt om in de vrachtwagen van chauffeur te wisselen, Lucs rijuren zitten er dan op. Wij hadden afgesproken dat ik dan de Mercedes door Parijs zou rijden en de volgende 4 uren zou volmaken. Luc volgt dan met de Mitsubishi, daar tellen geen rijuren voor !
Rond twee uur komen we aan in La Magdeleine, Fred is ons tussen Chatellerault en Poitiers voorbijgestoken, een Ford Mondeo gaat ook een pak sneller dan een vrachtwagen, en staat ons al op te wachten.
Met vereende krachten beginnen we de vrachtwagen te lossen en kasten en bedden in elkaar te schroeven. Er dient ook geslapen te worden deze nacht, dus schroeven jongens !
De dames poetsen ondertussen en geven richtlijnen waar wat moet komen (?) Bij het boren blijkt er een elektriciteitsdraad geoxydeerd te zijn en die gaat zich zo opwarmen dat de geleiding in de fik gaat. De eerste verrassing is een feit ! Maar het blijft bij deze ene verrassing en om zes uur staan er zes gevulde champagne fluiten op tafel waarvan ik in de verste verte niet kan herinneren dat die mee verhuisd is !
De vrachtwagen en het huis worden afgesloten en we trekken naar een restaurant in de buurt dat we hebben leren kennen bij een vorig bezoek aan de streek. We eten voor het eerst in ons leven geit !Nadien hebben we nog zaken voor de eerste keer gegeten maar geen geit niet meer, niet dat het niet lekker was,maar het staat gewoon nergens op de kaart in de restaurants. Waarschijnlijk heeft de kok in de dagen daarvoor een geit geschept onderweg met de auto en zo hebben wij die dag geit geserveerd gekregen !
Rond middernacht en na weeral 20 uur in het getouw te zijn gewest kruipen we onder de wol voor onze eerste nacht in ons Frans optrekje
'Ik heb een probleem, dokter. Iedere keer als ik naar bed ga,
denk ik dat er iemand onder zit.
Ik ben bang en ik denk dat ik gek word.'.
.
'Kom een jaar lang in behandeling bij mij, zegt de psychiater.
. Kom drie keer per week op therapie,
en dan zullen we er wel in slagen om die angsten te bedwingen.'
'Hoeveel rekent u?'
'50 Euro per bezoek.', antwoordt de psychiater. 'Ik zal erover denken', zegt Hendrik
Zes maanden later treft de psychiater Hendrik toevallig op straat.
'Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je angsten?'
vraagt de psychiater.
'Nou, 50 Euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang
is een hele hoop geld voor een arme sloeber als ik.
Een barkeeper genas me voor 10 Euro. En ik was zo blij dat ik me zoveel geld bespaard had dat ik een mooi nieuw autootje gekocht heb.' 'Is het echt? En hoe, als ik vragen mag,
heeft die barkeeper je genezen?'
'Hij zei me dat ik de poten onder mijn bed uit moest zagen !
De dag nadien, woensdag hebben we toch maar een uurtje langer geslapen, tot Bas beneden van zijn oren begon te maken dat m buiten wou, ja wat wil je die had de dag voordien 16 uur geslapen !
Tegen de middag aan zijn we dan de vrachtwagen gaan ophalen om de verhuis te doen, want nu konden we vooruit ! Al een hele tijd voor we het huis vonden hadden we al voorzien dat we er ooit eens zouden uittrekken We hadden dan ook al een ganse huisraad bijeen staan voor het geval het er dan toch van zou komen ! Nu was het zover.
Schoonbroer en zijn schoonzoon kwamen helpen met het laden en stouwen van meubels, grasmaaier, tuingerei, extra slaapkamer (voor de gasten), kortom, alles wat je nodig hebt om de eerste tijd behoorlijk door te komen.
Op een bepaald moment dachten we dat de deuren van de vrachtwagen niet meer dicht zouden kunnen, het was dan ook geen dertig tonner, geen Poids Lourd, zoals de Fransen het zeggen. Geen probleem, ook in de Mitsubishi pick up kon in de laadbak nog behoorlijk wat materiaal.
Zo stonden we op woensdagavond met twee autos, een vrachtwagen Mercedes van de MIT* en een 4x4 Mitsubishi klaar om te emigreren
De eerste maal sinds de pups hier zijn hebben ze zich een ganse nacht koest gehouden !
Gewoonlijk begint er wel één van de twee op een voor het baasje onfatsoenlijk uur zich te roeren en te blaffen, maar niet vannacht.
Als t baasje uit t bed gekomen is dan was het voor zichzelf . Nu zijn die pups gisterenavond wel tot na elven buiten aan het spelen geweest omdat het zo n mooi weer was en dat zal de reden wel geweest zijn.
Ikzelf ben recht van buiten naar mijn bench gegaan en heb enkel mijn ogen nog eens open gedaan om die koek in ontvangst te nemen die we normaal krijgen als we naar onze bench gaan om te gaan slapen.
We hebben een extra knuffel gekregen van onze baas omdat we ons zo hebben gedragen. Heros heeft zelfs niet aan zijn deken getrokken die m heeft gekregen sinds hij zijn nieuw kussen heeft gesloopt. Dat deken kan ondertussen ook al worden verkocht aan een lompe toerist in Brugge als Dentelle de Bruges originale . Tussen de gaten hangt nog deken m.a.w.
Het baasje heeft goei vooruitzichten dat die wallen onder zijn ogen van te weinig slaap toch nog eens wegtrekken als we het zo blijven doen, volhouden zo mannen zei m vanmorgen !
Een vrouwelijke journalist wil een melkboer interviewen over de hoofdoorzaak van de gekke koeienziekte.
'Goedemiddag meneer, we zijn hier om informatie te vergaren over de oorzaak van gekke koeien ziekte. Heeft u enig idee wat de oorzaak kan zijn?'
De melkboer staart haar aan en zegt: 'Weet u dat de koe één keer per jaar door de stier wordt gedekt ?' De vrouw krijgt het schaamrood op de kaken en antwoordt: 'Zo,dat is een interessant stukje informatie maar ik begrijp de connectie niet met de gekke koeienziekte.' 'En,' zegt de Boer 'weet u dat we de koe vier keer per dag melken?'
Waarop de vrouw reageert 'Dat is zeer waardevol om te weten, kunt u misschien nu ter zake komen?' 'Mevrouw', zegt de Boer 'Stelt u zich even voor, als ik vier keer per dag met uw tetten speel en ik neuk u maar één keer in het jaar, zou u daar ook niet gek van worden?'
Zolang is het al geleden dat wij bij de notaris Royer in Villefagnan verwacht werden om de koopakte van ons Frans huis konden komen tekenen, en betalen uiteraard !
Daar waren een kleine drie maanden aan vooraf gegaan. Tussen het moment dat wij ons droomhuis in de Charente gevonden hadden en het moment dat alles in kannen en kruiken was gekomen.
Op dinsdag voor O.H.Hemelvaart (vandaag 10 jaar geleden) hadden wij een afspraak te elf uur bij de notaris maar vooraf dienden wij de eigendom te laten verzekeren (Franse wet). Dat was vrij eenvoudig omdat de kleinzoon van de eigenaars makelaar is en wij enkel de verzekering dienden over te nemen. Daarvoor hadden wij afspraak om tien uur in het verzekeringskantoor in Mansle.
Na de verzekering terug naar Villefagnan waar wij de eerste Belgen waren die bij de notaris te biechten kwamen. Omdat wij toen, en nu nog niet , perfect Franstalig waren vroeg de notaris of wij verkozen de akte voorgelezen te krijgen in het Duits !
Nu is die notaristaal zelfs in het Nederlands nog Latijn (?) en wij hebben die mens zijn taak dan maar laten doen in zijn moedertaal. Dan konden de kinderen van de eigenaars die gevolmachtigd waren ook volgen. Wanneer we om twaalf uur klaar waren en de sleutel in ons bezit hadden gekregen maakten we met de dochter van de eigenaars afspraak om twee uur om de nutsvoorzieningen van het huis te tonen. Aan een oude boerderij in Frankrijk zijn nu eenmaal andere eigenaardigheden dan aan een nieuwbouw in Vosselaar !
Patricia, de dame van het immokantoor in Ruffec regelde ondertussen afspraken met de watermaatschappij, met EDF den ellentrik en met France Telecom om de aansluitingen te komen in orde maken.
Tegen dat het vier uur in de namiddag was geweest, waren die allen langsgeweest en met uitzondering van de telefoon stond alles op onze naam. Voor de telefoon dienden we nog naar Angoulême omdat we een telefoon/fax wilden.
Nadien konden wij terug richting Vosselaar dat wij s nachts om twaalf uur verlaten hadden om zeker op tijd te komen Klokslag twaalf uur middernacht, vierentwintig uur later stopten wij terug op onze Vosselaarse stek. Flink moe maar mét een eigendomsakte op zak en zonder flinke slodder frankskes die van eigenaar waren gewisseld. De enige die niet moe was heette Bas en die lag de ganse weg, heen en weer, op de achterbank van de auto te knorren
t Baasje ps: Het was eigenlijk al vorige week 11 mei dat de 10° verjaardag kon gevierd worden maar toen waren we nog in 't Belgikske en was het geen dinsdag voor O.H.Hemelvaart. J.F. Wordt vervolgd...
Rondom het gehucht is het hoofdzakelijk graan dat er dit jaar gezaaid is .Tarwe en Gerst voeren de hoofdtoon, er is buiten groen niet veel meer kleur te ontwaren in de buurt nu ook de colza of raapzaad is uitgebloeid.
Voor ons is het een speeltuin met vier sterren, beter dan Bobbejaan, Plopsa en de Efteling samen. In hoofdzaak kunnen we er achter elkaar aan hangen, elkaar verrassen en bespringen, verstoppertje spelen en het baasje misleiden door er aan een volledig andere zijde uit te komen dan waar we er in gegaan zijn.
Af en toe vinden we daar een dood beest in terug, want de kraaien en andere aas eters kunnen daar niet in (hyenas zitten hier nog niet) en dan kunnen we ons daar nog eens goed inrollen. Ikzelf ben meesterkadavervinder !
Maar er is meer met die velden, met de regelmaat van een klok duiken er aan de anden weer ander plantjes op. Nu zijn het de felrode klaprozen die de wegboorden beginnen kleuren. Het is wel spijtig dat de burgemeester vorige week al de wegboorden gemaaid heeft met zijn grote landbouwtractor, maar dat is maar een week uitstel.
Op die momenten kunnen ze zelfs vooruit gedachten lezen, roepen hoeft niet, zelfs geen wenk moet je geven !
Perfecte hondjes (?) zo goed luisterend (??) een voorbeeld voor alle honden (???) maar alleen als t voor hun bek is !
Ons baasje is ons lievelingssnoep aan het verdelen, gedroogde runderpens uit de Zoomart, t stinkt een uur in de wind maar omdat het zo stinkt lusten wij het zo graag Geur en smaak gaan toch steeds samen ! En het is wijd en zijd bekent hoe vettiger hoe prettiger en dat is niet alleen voor gedroogde runderpens het geval !
Wij staan hier op de foto mooi aan te schuiven want we weten dat er zo nog al eens nevenaf valt. Daarenboven is t baasje geen gierige en schuift m af en toe ons al eens iets toe. Als je er dan niet bent is er altijd wel een andere kandidaat.
Na afloop is Heros even over de tafel gaan snuffelen, voor de kruimeltjes uiteraard. Als m dan toch op tafel zit gaat hij er zoals op de foto graag bij liggen. Dat is zijn favoriet plaatsje, vandaar kan m de straat tegenover goed in t oog houden. Geen kat die aan zijn aandacht ontsnapt. Het zal voor hem weer aanpassen zijn van t moment dat we de tafel terug nodig hebben om buiten te eten. Een andere mogelijkheid is dat de baasjes zelf achter Heros en het eten kunnen aangaan, dat m zichzelf heeft toegeëigend.
Een jonge man van Afrikaanse origine opent een nieuwe brillenwinkel ergens in Antwerpen. De naam van zijn zaak wordt afgebeeld in een mooie lichtreclame boven het uitstalraam: 'IN DE KLEINE HOND'. Een buurman vraagt waar hij toch die naam vandaan haalt ??? Fier antwoordt de jongeman: Mijne grote broer heeft ook zo 'n winkel in Brussel en die heet: 'O PTI CIEN'
Als het woord feest valt, in eender welke taal, dan zijn we erbij. Zo ook gisteren op het Fête du Pain in St. Fraigne.
Een halve bladzijde hadden ze er aan besteed in de Charente Libre en we gingen eigenlijk om een behoorlijke bussel asperges. Asperges op een broodfeest zal je je afvragen natuurlijk want die feesten hebben wel een hoofdthema maar gewoonlijk is daar nog een gans randgebeuren aan.
Jean-Yves was niet te zien met zijn Cognac en asperges, maar wel zijn maat die ook niet kon zeggen waar m uithing. Geen Asperge à la Flamande dus gisterenavond
Brood echter was er in alle vormen en maten, alle zaken die in een oven kunnen gebakken worden waren er eveneens van Pizza tot allerlei koeken en taarten. Moeten wij ook nog verslag uitbrengen over de geur die er hing ?
Spijtig was het wel van het weer. Toen wij er waren was het mooi en zonnig maar dat was ook de eerste maal gisteren. Nadien is het gans opgeklaard en tegen de avond was er geen wolkje meer te zien. Dikke pech voor de organisatie die er echt wel moeite op hadden gedaan om er een mooi feest van te maken !
Ook was er nog een jong juffertje (pas afgestudeerd van de academie?) die een gratis rondleiding gaf in de kerk van St. Fraigne. Zij was duidelijk gepassioneerd door de kruisweg van de kerk die dateert vanuit de periode 40-45. De zwarte periode in de geschiedenis straalde af op de muurschilderingen en bij het baasje deed het meer denken aan het werk van een late leerling van Jeroen Bosch. Romeinse soldaten als duivels, wenende dames met apenkoppen, niet echt het baasjes zijn ding ! Wij kennen jonge juffertjes met plezieriger passies ! ! !
Ziek word je er van, je gaat er van schelden, je zou ze een lap geven, WIE ? Die lullemannen, zeikerds, betweters, pseudo intelectuelen, directeurs, advokaten, ministers en ander ongeregeld !
Als je ze zo bezig hoort nu in de dagen na het bekend geraken van de ernstige Hoegaarden feiten ga je zelf nog in de problemen geraken, want als je eerlijk bent en de situatie ietwat kan inschatten dan ga je ook uit de bol ! Achter de feiten aanhollen, kritiek geven, verwijten sturen, verontwaardigd zijn, met wetteksten schermen, dat kunnen ze, maar alleen als t kalf verzopen is.
Wanneer leerkrachten zulke zaken bij hun oversten melden is het de ver van hun bedshow en niet hun probleem. Als er dan iets gebeurt weten ze allen hoe het zou moeten gebeuren.
Hun leerkrachten moeten:
Pedagogisch geschoold zijn (zijn ze alle als ze vast benoemd zijn)
Opvoeder zijn(meer dan, en in vervanging van de ouders)
Psychologisch alle problemen kunnen herkennen en gepast handelen!
Een meer dan uitstekende vakkennis bezitten
Respect afdwingen door voorbeeldig gedrag en kennis.
Inzetbaar zijn over verschillende afdelingen om zieke collegas te vervangen.
De leerlingen kunnen bemoederen en troosten en dat al op voorhand voor het probleem zich stelt.
Kunnen relativeren en veel door de vingers kunnen zien.
En vooral blijven lachen en goed gehumeurd zijn en dat overbrengen naar leerlingen en collegas.
ALS JE DAT DAN BEKIJKT DAN ZIJN WE DEDJU JAREN ONDERBETAALD GEWEEST, WANT DAT ZIJN DE KWALITEITEN VAN EEN UTOPISCH SUPERMAN. WANT DE HEDENDAAGSE LEERKRACHT MOET OVER DAT ALLES BESCHIKKEN EN DAN NOG ALLES TESAMEN !
Een dikke proficiat aan alle leerkrachten die nu vandaag dagelijks naar school vertrekken en daar van acht tot vijf het beste van zichzelf geven.
Aan die voor mij onbekende Hoegaardense leerkracht, je bent over de schreef gegaan, maar als ik nu al die hipokriete criticasters bezig zie en hoor dan ben ik de eerste om mee actie te voeren om je te verdedigen. ZIJ zijn ook over de schreef aan het gaan!
En aan de directies en andere verantwoordelijken, kijk eens goed wat jullie taken zijn en stijg dan ook eens uit over de kwaliteiten die jullie van je ondergeschikten verlangen !
Meestal gaat het dan om een lekker fris witbier, meestal maar niet deze week ! Blijken ze in Hoegaarden buiten een brouwerij ook nog een school voor Bijzonder Onderwijs te hebben. Die school is momenteel hét onderwerp van gesprek, blijkt het volgens de kranten en TV.
Er is daar een leerkracht bouw flink uit de bocht gegaan bij het behandelen van een moeilijke leerling. De behandelingis ook nog eens gefilmd met een GSM door een medeleerling !
Nu twee dagen na het opduiken van het bericht kunnen we eens even terugblikken op wat er langs verschillende kanalen tot ons gekomen is !
Ons baasje heeft vijf en twintig jaren les gegeven in het Beroeps en Deeltijds Onderwijs aan leerlingen van 15 tot 19 jaar. Ergens kan hij die leerkracht deels begrijpen, het is in die afdelingen soms meer bezigheidstherapie dan lesgeven. ELKE leerling(e) die in die afdelingen zit heeft ergens een probleem of gehad. Er wordt zoveel mogelijk aandacht gegeven aan ieders probleem. Er zijn instanties die de leerkracht moeten bijstaan om zijn taak naar behoren te kunnen vervullen, maar hier knelt het schoentje dikwijls !
Nu moet het baasje toch ook eerlijk bekennen dat er in zijn carrière er ook wel enkele leerlingen tegen zijn hand gelopen zijn. Eéntje is zelfs letterlijk buiten geschopt omdat hij zijn moeder (maar) twee tanden had uitgeslagen en bij het baasje dreigde hetzelfde te doen !
Als je dan een directie hebt die geen maatregelen treft en alles maar op de lange baan schuift dan sta je er alleen voor en is zo een reactie niet normaal, maar begrijpelijk !
Dan moet je ook nog eens tijdelijke leerkracht zijn als je dan enkele malen per jaar met zo een leerling naar de directie toegaat krijg je al snel de stempel van hij /zij kan de leerlingen niet aan !Gevolg het volgend jaar mag je uitkijken naar een andere job ! ! !
Trouwens, waarvoor heeft een leerling een GSM nodig in de les ? Op het baasje zijn school mochten GSMs, maar moesten ze uitstaan. Er is ooit misbruik van gemaakt en t baasje heeft toen (met de nodige ambras) de GSMs verzameld en naar het secretariaat gebracht. Een boreling van enkele maanden huilt niet half zo hard om zijn verlorentutje dan die loebassen van 18 jaar om hun GSM. Op dat moment kan hun mamma hen niet bereiken ! De baas waar ze in t weekend gaan bij-jobben neemt iemand anders als hij hen niet kan bereiken ! Hun lief kan elk moment bellen !
En wat nog het ergste is van alles die brave kindertjes hebben nooit iets gedaan, zijn voorbeeldjes voor de maatschappij. Ondertussen staan ze wel genoteerd bij politie, kennen de jeugdrechter zoals wij destijds een cafébaas, zijn in behandeling bij een zieleknijper, en zijn meestal bekend bij alle scholen in de omgeving wegens onhandelbaar en buitengesmeten!
Dat hier meer aan de hand is blijkt duidelijk uit de verschillende krantenkoppen. Hier zijn meerdere schuldigen en dit topje van de ijsberg vergt misschien wel een Salomonsoordeel!
Tot slot die leerkracht is zijn boekje te buiten gegaan, zonder meer en zal het moeilijk hebben van nog ooit voor een klas te staan. Maar ons baasje veroordeelt die man niet want ons baasje heeft wel steun gehad van collegas en zijn directie. Anders was het misschien ook die richting uitgegaan !
Een succesvolle landbouwer sterft en laat gans zijn hebben en houden na aan zijn weduwe ! De weduwe was een heel mooie vrouw, die vastberaden was om het bedrijf verder te runnen ! Er was echter een probleem, ze kende weinig of niets van de landbouwers-stiel, zodat ze verplicht was om een knecht in dienst te nemen. Ze plaatste een advertentie in de krant, waar twee reacties uit voortvloeiden, de ene werkzoekende was een alcoholist, en de andere een homo. Na wijs beraad besloot ze de homo in dienst te nemen, denkende dat ze aan de dronkaard toch niet veel hulp zou hebben! Na een tijdje bleek dat hij een sterke kracht was die alle dagen vele uren werkte en heel veel kennis had aangaande het landbouwersbestaan. Vele weken werkten ze allebei op de boerderij die enorm floreerde. Op een dag zei de weduwe tegen haar knecht: 'je hebt al prachtig werk geleverd op de boerderij, ga vanavond maar eens naar de stad de bloemetjes buiten zetten!' De knecht was onmiddellijk akkoord en ging die avond een stapje in de wereld zetten. Toen de knecht om 01.00 u. nog niet thuis was begon de weduwe een beetje ongerust te worden, eens 02.00 u. sloeg ze al een beetje in paniek, tot de knecht om 02.30 u. uiteindelijk de deur van de woonkamer opendeed. Hij zag de vrouw zitten aan de open haard. Stilletjes vroeg ze de knecht om tot bij haar te komen! 'Doe mijn bloes uit' zei de bevallige vrouw ! Bevend deed de man hetgeen zijn bazin vroeg. 'Doe nu mijn laarzen uit' beval de dame hem. Dat deed hij ook, langzaam. 'Doe dan nu mijn panty's uit' vroeg ze vastberaden. Ook dat deed de knecht zonder tegenstribbelen. 'En dan nu mijn rok!!!' Nog steeds gehoorzaamde hij zonder aarzelen. 'Nu nog mijn BH!!!' Opnieuw met bevende handen deed hij wat hem gevraagd werd. Uiteindelijk keek ze hem recht in de ogen.
'Als je nog één keer met mijn kleren naar de stad durft te gaan, knal ik je neer zonder verpinken!!!'
Als reactie op het bericht dat Heros zijn kussen in de bench een andere vorm gegeven had, gerestyled zullen we maar zeggen om een modewoord te gebruikenstuurde Anita ons deze foto van hun Wiebe.
Wiebe is één van die Temmerman Drentjes die van de St. Hubertus vereniging geen stamboom kregen omdat moeder Gipsy te jong was toen ze aan de slag ging met huisgenoot Felix !
Wiebe is een goede maand ouder dan Hera en Heros en we hebben hem nog ontmoet op de lentewandeling op 2° paasdag. Nu bericht Anita ons dat Wiebe een voorliefde heeft om sokken uit de wasmand te stelen. Om het hem af te leren hebben ze hem dan maar twee paar sokken aangetrokken en hem daar zo mee late rondlopen.
Dit doet me denken aan dat hondje uit mijn jeugdjaren die eens lelijk had huisgehouden in het kippenhok. Mijn grootvader bond die dode kippen met de poten bij elkaar en maakte met een touw van 2 meter die kippen vast aan de halsband van de Simmy. Zo heeft die een halve dag de kippen achter zich aangesleept. Die ging voor de rest van zijn leven in een wijde boog om het kippenhok heen.
Nu maar hopen dat het bij Wiebe ook helpt ! Misschien heeft hij nu wel heimwee naar zijn warme pootjes en steelt m sokken om twee paar tegelijk aan te kunnen trekken ?
De ene onverdraagzame komt de andere helpen (?). Of dat een goed idee is daar hebben we zo onze twijfels over. Nu soit, ze doen maar, in de krant van deze morgen (HLN op t www) heeft het geholpen om de gazet vol te krijgen ! Dat ze elkaar nu al niet verstaan is duidelijk... De ene wil een onafhankelijke staat Vlaanderen en dat "Hollands Kwaffeurke met zijn schoon kapsel" wil aanhechting bij Nederland. Hier ten huize is er ééntje blij dat 'm dat allemaal vanuit Frankrijk kan bekijken. Nu is 'm blijer dan ooit dat hij toch al half uitgeweken is !
Partij Wilders helpt België sterven (om Vlaanderen aan te hechten)
Wij willen actief meewerken aan het opheffen van België en de hereniging van Vlaanderen bij Nederland
Geert Wilders, Nederlands politicus (PVV)
De Nederlandse Partij voor de Vrijheid (PVV) en diens bekendste lid Geert Wilders zijn vastbesloten België mee aan zijn einde te helpen. Daartoe vraagt de partij een ambassadeur in Vlaanderen, in plaats van België. "Wij willen actief meewerken aan het opheffen van België en de hereniging van Vlaanderen bij Nederland", meldt Wilders vrijdag.
Niemand geeft om België Aanleiding zijn onderzoeken waaruit blijkt dat het imago van België nog slechter is dan dat van Eritrea en Zuid-Ossetië. Volgens de PVV toont dat aan dat België een kunstmatige staat is waar niemand om geeft.
Vlaams Belang Filip Dewinter (Vlaams Belang) reageert verheugd op het idee van Geert Wilders. "Nederlandse steun voor een onafhankelijk Vlaanderen is zeker welkom. De reactie van Geert Wilders toont aan dat er ook in Nederland steeds meer rekening wordt gehouden met de splitsing van België", aldus Dewinter. (belga/edp)
Het weerbericht zegt een gans weekend regen en wind, niks om naar uit te kijken dus. Maar toch hebben we vandaag geen drup gezien, veel wind en weinig zon maar wat het weerbericht zegt klopt langs geen kanten.
Toch hebben we vandaag gans de dag in de tuin bezig geweest, de bosmaaier heeft overuren gedraaid, het onkruid aan de zijkanten van de tuin is gekortwiekt en de zitmaaier doet het terug prima met zijn nieuwe riemen.
Als er nu vannacht nog een buitje uitvalt, tot heil van de patatjes en de aardbeien, dan zijn wij wreed kontent. Morgen zullen we eens langs het tuincenter rijden en onze tomatenplantjes gaan uitzoeken. Die kunnen nu de volle grond in nu de IJsheiligen vertrokken zijn.
Er staan ons nog drukke dagen te wachten, weer of geen weer, goed of fout in de krant, wij amuseren ons best. De baasjes gaan een drietal keer per dag met ons de velden in, t baasje is er wild van als hij ons het graan ziet induiken. Veel graan en af en toe een paar flaporen boven het graan uit, meer moet die niet hebben om kontent te zijn
Een man zoekt al dagen naar z'n hoed. Uiteindelijk is die niet te vinden. Hij beslist om zondags naar de kerk te gaan en achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij er vanonder muizen en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst. Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst ging over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten i.p.v. vroeger door te gaan en na de dienst gaat hij nog even bij mijnheer pastoor. 'Vader,'ik moet wat bekennen.Ik kwam hier om een hoed te stelen,maar na jouw preek heb ik beslist dit niet meer te doen,waarvoor dank.' De priester zei hem:'God zegene u' Was het tijdens m'n uiteenzetting over:
'gij zult niet stelen', dat je het besef kreeg dat je verkeerd zat?' 'Neen,' zegt de man, 'het was tijdens je preek over overspel. Toen je daarover begon, wist ik weer waar ik hem had gelaten.'
Vanaf vandaag is het weer een jaar wachten op Mamertus, Pancratius, Servatiusen Bonifatius, de heren Ijsheiligen. Een reden om de tuin en zijn bomen eens even te gaan bekijken. Want een bevroren bloesem zoals vorig jaar met niks komma niks fruit als gevolg dat gaat ons dit jaar niet overkomen. Enkel onweren met zware hagel is nog ( en blijft) een risico.
De eerste vaststelling als je door de tuin loopt is er één van das niet mogelijk ! De kersenbomen (4) zijn zo zwaar afgeladen met nog groene vruchten dat de takken tegen de grond hangen. Van één kersenboom zijn er al vruchten die beginnen kleuren ! Als je dan weet dat drie van de vier bomen overdadig vruchten dragen en alle zon tien meter hoog zijn dan wacht ons vanaf juni een berg plukwerk.
De witte en blauwe pruimen zijn nog overdadiger aanwezig dan de kersen. Vemits dat de vruchten groter zijn is hier extra aandacht nodig om afbrekende takken te voorkomen. t Zou de eerste keer niet zijn zegt het baasje.
Het door ons zelf geplante Mirabellen boompje laat zich niet achteruit zetten door zijn oudere soortgenoten. Takken afgeladen vol met nu nog kleine mirabelletjes. Het baasje slikt al bij het vooruitzicht van taart met Mirabellen de Nancy !
Ook de notenboom is zijn staartjes aan het verliezen en dan komen de kleine nootjes te voorschijn. Om daar een gedacht van te vormen is het nog wat vroeg, nog een maand wachten en dan kunnen we vrij precies zeggen wat daarvan de oogst gaat worden.
De appelen en perenbomen staan ook te pronken met een rijke opbrengst, hier zal toch wel een beetje chemie bij te pas komen want de vorige jaren waren er vooral op de peren sporen van insecten en dan komen ook de wespen er op af. Dat wordt dus preventief sproeien binnen een paar dagen, als de meteo een ganse dag mooi weer aankondigt.
Ondertussen hebben de baasjes al van de aardbeien gesnoept. Het baasje was er zich te laat van bewust dat je eerst een foto moet nemen en dan pas beginnen plukken. De mooie rode aardbeien waren dus al vertrokken richting keuken en maag.
Een aannemer in de bouw krijgt van het interim kantoor een nieuwe werkkracht toegewezen.
De nieuwe blijkt een neger te zijn, en zoals bij elke nieuwe werknemer, geeft de baas enkele instructies.
Hij drukt hem op zijn hart van volgende zaken zeker niet te vergeten omdat ze van levensbelang zijn.
Ten eerste zegt de baas , als ik roep en één vinger opsteek dan breng je mortel naar boven.
Ten tweede, als ik roep en twee vingers opsteek dan breng je stenen naar boven.
Ten derde , als ik drie vingers opsteek dan breng je een frisse, koele Leffe naar boven.
Alles gaat goed tot de baas roept en drie vingers opsteekt. De neger merkt dat en toont de baas eerst de binnenkant van zijn hand en daarna de buitenkant.
De baas steekt terug drie vingers op en de neger antwoord op net dezelfde wijze, toont eerst de binnenkant van zijn hand en dan de buitenkant.
Al goed korzelig gaat de baas naar beneden,geeft zijn werknemer goed naar zijn voeten en vraagt waarom hij geen Leffe naar boven brengt. Wel idioot waarom breng jij geen Leffe naar boven, is het te moeilijk te onthouden wat drie vingers betekenen?
Ja maar zegt die neger ik heb je ook telkens gevraagd of het een lichte (binnekant)of een donkere (buitenkant hand) Leffe moest zijn !
Zo braaf en rustig de roedel onderweg geweest is , zo zot en uitgelaten waren ze na aankomst. Als gekken hebben ze in het donker de tuin nog verkend, t baasje voor zijn voeten gelopen bij het bagage uitladen, zaken uit zijn handen gesprongen en bijna een schop onder hun achterste gekregen omdat er geen maat op stond !
Hun etenbak was bijna verslonden met inoxbak en al, het leek alsof het een maand geleden was dat ze nog eten kregen !
Vannacht weer hetzelfde als de vorige malen toen wij hier waren en waar we in Vosselaar geen rekening moeten houden. s Nachts moeten ze buiten gaan plassen en drinken. Bij voorkeur tussen 4 en 6 uur. Gelukkig duurt dat maar enkele en kan t baasje zich even later terug in horizontale toestand begeven.
Om 8 uur vanmorgen bij het opstaan dan wel een serieuze verrassing in Heros zijn bench.
Het kussen dat hij een drietal weken terug gekregen heeft en dat al enkele kleinere reparaties heeft ondergaan ligt nu in flodders uit elkaar. Dat weten we ondertussen, als Heros iets doet , dan is het grondig ! resultaat op de foto.
De bal die ze met hun half jaar verjaardag kregen, zo een met twee koorden aan twee zijden, die bal mankeert zijn twee koorden al. Rats er af gebeten ! t Baasje heeft één eind al terug gevonden en er terug aan vast gemaakt met twee Colsonbandjes. Nu maar opletten hoe ze die gaan aanpakken
t Was laat gisterenavond toen we hier in La Magdeleine arriveerden. Iets voor elven draaiden we de koer op na nochtans een rustige rit van achthonderd kilometer.
Je kan natuurlijk niet vroeg aankomen als je laat vertrekt zoals wij gisteren deden. Het bezoek aan de tandarts van t vrouwtje eergisterenavond gooide roet in het eten gisterenmorgen. Gans de mond van t vrouwtje was verrenneweerd (Turnhouters verstaan dat) door het langdurig open blijven liggen, de scharnieren wilden niet zo goed meewerken. Het baasje toonde wel medelijden maar eigenlijk was het niet echt zijn probleem .t Was stiller dan anders in huis en enkel het hoogstnoodzakelijke kwam aan bod. Hij daarentegen kon zeggen wat m wou, er kwam toch geen tegenspraak
Tegen de namiddag was alles (?) terug in orde en de auto ingeladen en om 14u30 zijn we dan maar vertrokken. Om half drie vertrekken wil ook zeggen om zes uur in de file staan in Parijs Daar kregen we dan nog eens een onweer bovenop om "U" tegen te zeggen. Een A3 snelweg onder water en hagelbollen die het glazen schuifdak in de vernieling wilde krijgen. We hebben een uur en half nodig gehad om Parijs te ronden en rond half acht kon de cruise control terug aangezet worden op de A10 snelweg .
Volgens de uitleg van het baasje heeft zijn veestapel zich heel braaf gedragen, niet ziek geweest en op momenten vroeg het baasje zich af of we niemand van de honden vergeten waren op de snelwegparking na de plaspauze.
Ondertussen hebben we weeral van een goede nachtrust genoten met aan het einde nog een verrasingske meer daarover strakskes, eerst naar de bakker
Rond tien januari waren de vier pupjes de deur uit en bleven Hera en Heros bij ons achter.
Dat er een teefje zou blijven was voorzien, dat was altijd zo gezegd, als we een nestje fokken blijft er één teefje bij ons. Dat Heros gebleven is, heeft alles te maken met het overlijden van Bas, een week voor het nestje geboren was.
Het was al na de vijfde week duidelijk dat Heros, op dat moment heette hij nog bruintje, een heel hoog Bas gehalte had. Het leek wel de reïncarnatie van Bas in manier van handelen en karakter. Wanneer de kopers hun keuze maakte van welke pup zij graag zouden hebben, is Heros altijd voor onszelf opzij gezet, niemand heeft de kans gehad van hem te kiezen. Dit zou het baasje zijn hond worden, zoals Bas ook een baasjes hond was !
Ondertussen hebben zij al flink wat ondernomen die twee jonge hondjes want pups zijn ze enkel nog in naam. Al tweemaal zijn we na Nieuwjaar in Frankrijk geweest, ze hebben al twee Drentenwandelingen op nationaal niveau meegemaakt, kennis gemaakt met de helft van de hondenpopulatie hier in Vosselaar,en vooral zich vriê goed geamuseerd.
Vandaag zijn we terug onderweg naar Frankrijk en we hebben het vooruitzicht van ons onzichtbaar te gaan maken in de colza- en graanvelden.
Morgen verslag van de reis en hoe het daar gestaan en gelegen is
In de vijfde week na de geboorte van de pups heb ik een melkklierontsteking gekregen. De pups nog laten zogen was toen te pijnlijk en na een bezoek aan Dr. Nelly kreeg ik pillen om de melkproductie te stoppen. De pups waren enkele dagen voordien begonnen met brokjes geweekt in puppymelkte eten, dat was dus meegenomen.
Omdat de plassen en drolletjes nu wel heel groot werden kon ik ze zelf niet meer opruimen en leerde het baasje de pups om alles te produceren op kranten die rijkelijk werden gelegd. Ook dat ging vlot, die klein gasten leerden vlot en alles bleef relatief proper.
Op zes weken mochten we met zn allen Nieuwjaar gaan vieren in Frankrijk. t Baasje, en vooral t vrouwtje keken er wel wat tegen op maar waagden het erop. Met de heenreis bleef alles netjes proper in de benches en het verlof daar kon niet beter. Het was dan wel Nieuwjaar maar het weer was er beter dan in België en de pups mochten dan ook al verschillende malen in de tuin. We kregen ook heel wat bezoek van de Franse vrienden die naar ons roedeltje kwamen kijken. Van de Nieuwjaars kwaaltjes zoals vuurwerk en feestlawaai hebben we daar geen last gehad, integendeel ! Er waren een pak voordelen want zoals de baasjes steeds doen als ze op restaurant gaan brengen ze de kliekjes mee voor ons. En met Nieuwjaar zit daar zelfs al eens een héééél lekker brokje bij. We gaan hier niet vertellen wat, want dan krijgen we verschillende actie comités tegen ons
En zo naderde ook de leeftijd van acht weken, het moment dat de pupjes het nest gingen verlaten. Hercule ging naar vader Zeppos en de baasjes Peter en Hilde, Hadise ging naar Cocker Sammy en Jean-Pierre en Ute in Budingen. Harrhy verhuisde bijna naar een ander land, maar kwam juist naast Bobbejaanland terecht bij Jos en Dymphna,Harko zocht dan weer westelijk oorden op bij Karine en Ronny in Oostkamp.
Al de pups vonden een warm nestje en we zijn ze allen al gaan bezoeken om hun stamboom te gaan bezorgen en allen stellen het uitstekend bij hun baasjes en daar zijn we meer dan blij om !
Dat is een periode van een half jaar. Zo oud zijn Heros en Hera weeral geworden vandaag !
Ook Hercule, Hadise, Harrhy, en Harko vieren uiteraard hun eerste halfjaar vandaag.
Zes maanden terug zaten hier twee hulpeloze amateurfokkers te wachten tot ik zou werpen, want zo noemt dat bij honden. Al verschillende dagen tevoren was ik al bezig met kuilen graven om mijn pups in ter wereld te brengen. De baasjes moesten mij zo eens vergeten als de pups er aan kwamen
Rond zes uur kwam mijn eerste pup eens piepen, een ding van 350gram, verpakt in een vlies en doof en blind, dat zou onze Hercule worden. Een half uur later zorgde Heros voor een verdubbeling van de pups. Om zeven uur kwam het eerste teefje Hera en vijf minuten later teefje nummer twee en die gaat van de week voor Turkije het songfestival winnen, ons Hadise. Harrhy kwam weer een half uur later en die heeft Harko onderweg ppotje gelapt denken wij want op Harko hebben we een uur en half moeten wachten.
De kuilen in de tuin zijn niet nodig geweest en t baasje heeft ze vakkundig terug dicht gedaan, Kortelings zullen die toch niet meer nodig zijn oordeelde het baasje.
Ondertussen heb ik flink mijn poten vol gehad met het groot brengen van die puppys. De baasjes hebben er niet veel werk aan gehad, toch zeker de eerste maand niet. Alles is netjes proper gehouden door mij, in zo verre dat ons baasje dacht dat er een Poolse poetsvrouw in mij school
Ik denk dat wij met zijn drieën vandaag wel iets extra gaan krijgen of mogen doen van t baasje. Die andere vier zullen het ook wel vieren denken wij zo, die hebben dan ook uitstekende baasjes getroffen
t Baasje was een klus gaan opknappen deze namiddag bij zijn broer in de hangar, er moest een dubbele bediening uitgebouwd worden uit een rijschool auto die verkocht was.
Ons baasje kan dat wel , hij heeft dat al meermaals voor zijn schoonbroer gedaan.Deze maal was m er toch niet goed van vertelde hij tegen ons.
Op zijn rug onder het dashbord is nu al geen comfortabele positie en als je dan nog gestoord wordt door telefoon en belangstellenden dan is het helemaal k .n werk.
t Baasje was weer eens vergeten dat m geen dertig meer is maar het dubbele en dat eist zijn tol in het knokenwerk van de baas. Bij zijn thuiskomst zag m er niet al te fris uit en hij liep ook maar raar. Als wij zo raar lopen gaat ons baasje direct met ons naar Dr. Nelly.
En bij Dr. Nelly waren we deze morgen. Wij zijn nog eens gaan wegen ! Ik gaf 27 kilo aan op de weegschaal, Hera 19,5 kg. ,en Heros 24,5 kg. Nu zie je wie hier in huis (buiten het baasje) den dikke is !
Dr. Nelly heeft ook naar de tanden van de pups gekeken, dat was het oorspronkelijke doel van het bezoek. Het gebit van beide vertoont geen abnormaalhedenen staat netjes. Geen ontbrekende of scheefstaande tanden, alles kits zegt Dr. Nelly.
Nu krijgen we morgen nog elk een pil tegen de wormen en dan zijn de puppybezoeken aan de dierenarts achter de rug. Dat we die pil vandaag nog niet kregen ligt er aan dat er geen La Vache Qui Rit smeerkaas in huis was. In zon smeerkaasje worden hier ten huize de pillen in verstopt als we pillen moeten slikken. Wij zitten er niet mee en de baasje vinden het de meest geschikte methode
> In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw > op en loopt van het economy-class gedeelte naar het business-class > gedeelte en laat zich in zo'n comfortabele zetel vlijen. > > Een steward ziet dat en gaat er achteraan. Hij tikt de blondine op haar > schouder en vraagt haar ticket. Na deze bestudeerd te hebben, zegt hij > tegen de dame: "Sorry mevrouw, maar dit is de business-class en u heeft > een ticket voor economy-class." > De blondine roept: "Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik > blijf hier zitten!" > > De steward meldt dit voorval in de cockpit en de co-piloot gaat even > polshoogte nemen. "Mevrouw," zegt hij, "waarschijnlijk heeft u de > steward niet begrepen, maar uw ticket is niet geldig voor dit gedeelte > van het toestel. U dient zich naar het economygedeelte te begeven." De > vrouw roept: "Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf > hier zitten!" > > De co-piloot meldt dit aan de piloot en die zegt: "Wacht maar even. Ik > ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek "blonds"." > De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor. > Zonder slag of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar > het economygedeelte. > > De steward en de co-piloot vragen de piloot hoe hij dat in godsnaam > geflikt heeft. > "Simpel," zegt de piloot, "ik heb tegen haar gezegd dat de > business-class niet naar Montreal gaat..."
Gisterenmorgen was ik al mee op bezoek mogen gaan met t baasje naar t kleine boxertje Yndhy. In de namiddag maakte het baasje ook alles in gereedheid na de wandeling om nog op stap te gaan.
Deze keer ging mijn bench in de auto, dus ik was al zeker dat ik mee mocht. Toen ook Heros een pilletje kreeg tegen het ziek worden in de auto wisten we gedrieën dat het ook nog ver zou zijn dat we mee mochten.
We kwamen Antwerpen voorbij, ook Mechelen zagen we passeren en zelfs in Brussel stopten we niet, even dachten we dat we onderweg waren naar Frankrijk. Toen we bij Leuven van de snelweg gingen wist ik het weer. Hier woont de Cobe, de Drent van Josiane en Luc en Veerle en Linde. Die kennen we nog van op de Brussel Dog Show en van de wandelingen.
Wij hebben daar flink geravot en Hera en Heros die Cobe nog niet goed kenden hebben net zo goed mee gespeeld. Even later kwam ook Patrick en Ilse van de Drentenvereniging er bij samen met twee van hun honden.
Het is toch telkens plezierig zo eens op een ander gaan spelen, we mochten hier zelfs uit de vijver drinken die Luc heeft aangelegd. Zwemmen mochten we niet dat zou te veel nattigheid hebben gegeven zegden de baasjes, zes natte Drenten is iets te veel van het goede !
Van Veerle kregen we ook nog snoepjes waar we wel eerst mooi voor moesten gaan zitten. Dat is geen probleem voor ons, dat moet hier thuis ook maar hier was er geen volgorde wie eerst kreeg zoals hier. Hier krijgt eerst Belle, als oudste, haar snoepje en dan pas de pups
Tegen dat het donker werd mochten wij terug in de bench in de auto. Dat was een goed gedacht van t baasje want zowel ik als Hera en Heros waren eigenlijk kei-moe gespeeld en een slaapke was een goed gedacht
Zoals t baasje beloofde, mocht ik vandaag samen met hem naar Yndhy, ons nieuwste aanwinst in de familie.
Als ik er bij ben noemt iedereen hem neefje Yndhy, ik ben dan tante Belle ! Das de eerste maal dat ze mij zo aanspreken en eigenlijk klinkt dat nog zo slecht niet, mijn gedacht.
We waren nog geen minuut bij baasjes broer of ik moest dat kleine gespuis al corrigeren. Een diepe grol en Yndhy wist al dat m bij mij geen melk moset komen halen alhoewel de tepels daar waren.Zo een klein hondje hoeft enkel maar naar boven te kijken om te zien waar het goei materiaal te halen valt !
Even later was het ijs gebroken en hebben we goed door de tuin gehold. Plots stonden we oog in oog met een groot grijs beest dat dan ook nog eens oorverdovend balkte. Yndhy was zo geschrokken dat m haast in het zwembad achter hem gevallen was. Die grote grijze was Stan, ozzen Dré zijn ezel. Die is genoemd naar een voormalige dispatcher van een vervoerbedrijf, en de naamgeving is louter toevallig !
Volgens mij was Stan even zo geschrokken van mijn verschijning als ik van hem. Zijngebalk klonk volgens het baasje wel een dorp verder dan mijn geblaf Zon groot lawaai !
We hebben nog wat samen gespeeld met Yndhy en t baasje heeft beloofd dat we, als van Frankrijk terug zijn en Yndhy een vuist hoger geworden is nog eens terug komen spelen en dat dan Hera en Heros ook mee mogen komen als ze een beetje kalmer spelen als heden
Gisteren is ons baasje op bezoek geweest bij onze Harrhy. Neen het is geen tikfout van ons baasje. De mensen van de Sint Hubertus vereniging hebben deze schrijfwijze gegeven omdat er al een gewone Harry was.
Nu is onze Harrhy zelf ook geen gewone. Vooreerst is hij de oogappel van Jos en Dymphna uit Lichtaart. Toen hij nog bij ons woonde in het nestje puppys heeft m lang vlekje geheten wegens de witte vlek juist voor zijn staart.
Maar het strafste wat hij uithaalt is dat samenleven in huis met de 12 jarige Bol. En Bol is een witte eend die al twaalf jaar geleden in huis is genomen door Dymphna, omdat Bol een gehandicapte poot heeft en in de natuur niet zou kunnen overleven. En laat nu een eend, uitgerekend een prooidier van een jachthond, Harrhy zijn huisgenoot zijn.
Het was gisterenmiddag mooi weer en dus goed fotokes weer. De fotomodellen waren wel niet in the mood voor poseerwerk maar toch heeft het baasje wat fotos meegebracht.
Harrhy was veel te zot omdat hij ons baasje nog eens terug zag, toch wel raar want het was weeral van 2° paasdag, met de Drentenwandeling, geleden dat wij elkaar nog zagen.
Als t baasje terug thuiskwam hebben wij hem ook op onze beurt nog eens goed moeten besnuffelen om er zeker van te zijn dat het Harrhys geur was waar t baasje mee thuis kwam.
Sjors: een teefje van 1,5 jaar oud, gesteriliseerd en met Belgische Stamboom
Heeft U interesse ? Geef ons een mailtje of neem contact met het puppycontact/herplaatsingen van de Drentenvereniging:www.drentschepatrijshond.be/
Mijn Drentse Patrijshond heet Sjors en is op 26.11.07 geboren met 3 maanden heb ik haar bij de Manuhof gekocht. Sjors is in maart vorig jaar gesteriliseerd zij heeft een puppy-cursus gedaan ze luistert goed naar haar baas ze is opgegroeid in een gezin met 4 kinderen
Ik ben schipper op een Zeilend passagiersschip en woon ook aan boord. Dagelijks heeft Sjors ongeveer 20 mensen om haar heen. Sjors kan hier toenemend slechter mee om gaan. Naar mensen die haar passeren gromt en blaft zij steeds vaker Sinds een paar weken begint Sjors zelfs te happen. Ze bijt niet door, het is een oppervlakkige hap.
Door dit gedrag is het niet meer mogelijk Sjors aan boord te houden. Het is voor Sjors niet goed en voor haar omgeving niet prettig.
In een omgeving waar Sjors minder mensen om zich heen heeft zal Sjors weer haar vertrouwde karakter laten zien.
Ik baal er vreselijk van om afstand van haar te nemen. Het is toch het beste voor haar.
Of hun veilig onderkomen. Zo zien zij het en wij zijn er niet kwaad om. Als zij terug binnen komen na gespeeld te hebben in de tuin gaan onze honden hoe langer hoe meer uitrusten in hun bench.
Ook s avonds is er al meer plaats in de zetel voor de baasjes.Het is een tendens die een drietal weken begonnen is. Samen met de aankoop van de nieuwe kussen voor de benches.
In het begin deed het wel raar bij de baasjes, als we Belle, Hera en Heros niet zagen rondlopen dan lagen ze gerekt en gestrekt in de zetel. Plots moesten we gaan rondkijken waar ze gebleven waren. Voornamelijk was het Heros die we kwijt waren, het dekentje dat over het kussen lag was ook nogal donker en we zagen het niet zo dadelijk dat hij in de bench lag.
Op dit moment is het probleem WIE ligt er in de bench, is het Belle of Heros. Uiterlijk trekken ze zo sterk op elkaar en hebben ze dezelfde grootte dat het echt moeilijk herkennen is. En je kan toch niet telkenmale gaan kijken dat het er een mét of zonder piemel is
Als ze rechtstaan of lopen is het nog makkelijk, Belles rug is nog steeds een formaat breder dus dan stelt het probleem zich niet, het is enkel wanneer ze liggen dat er een probleempje is voor t moment.
We doen een klein beetje mee met de algemeen geldende bangmakerij Ook wij berichten over de varkens/Mexicaanse Griep. Wel vanuit een ander oogpunt als de serieuze gazetten en boekskes.
Op eenvoudig verzoek kan een lijst van dokters overgemaakt worden waar je voor een aspirieneke kan gaan om te genezen van deze dodelijke griep.
Niet bij ons (de Heer spare ons) maar bij ozzen Dré is Indi de familie komen vergroten.
Twee maanden na het overlijden van Gust, de vorige boxer in de familie, is de boxer traditie terug in ere hersteld bij ons baasjes broer. Al meer dan 11 jaar was daar een boxer in de familie en er zou terug een nieuw jong Boxerke komen.
Indi is het dus geworden en gisteren is schoonzus Marleen het pupje gaan ophalen in Nederland. (weer nen Ollander in de familie zegt het baasje) Indi heeft volgens de papieren van de raad van beheer dan ook nog eens Italiaanse ouders.
We zijn gisteren avond het pupje nog eens een bezoek gaan brengen (allee de baasjes toch) en van t weekend mag ik ook eens mee zegt t baasje . Ons wilde pups moeten nog even wachten vooraleer ze mee mogen.
Het is een mooi hondje, zijn snuitje is mooi getekend, een egaal rosse en een flink uit de kluiten gewassen reutje van nu goed 6 kilo.
Dat gans de familie gisteren op bezoek is geweest spreekt voor zich. Indi was dan ook pompaf en we hebben hem dan maar rustig naar zijn bench laten trekken. Iets wat hij overigens telkens uit zichzelf doet !
Vermits ik helemaal niet akkoord ben met de sterilistie en castratie van jonge gezonde honden heb ik het volgende aan hen toegestuurd.
Geachte,
uw nieuwsbrief die U me daarjuist stuurde is niet in goede aarde gevallen hier ten huize.
Ik heb op het Nederlandse Drentenforum een ganse discussie gevoerd omtrent sterilisatie en castratie !
Uit de discussie op het Drentenforum werd mij gemeld dat er in Nederland dierenartsen zijn die verwittigingskaartjes sturen om te melden dat het hondje 6 maanden geworden is en dus tijd voor sterilisatie en castratie.
Waarom in godsnaam worden sterilisatie en castratie zo gepromoot ?
Ons Hera en Heros zijn een teef en een reu uit hetzelfde nestje, geboren op 12.11.08 en worden dus volgende week een half jaar oud.
Zij zijn beiden in blakende gezondheid ,misschien ook dankzij de voeding van Hill's, die ze de eerste drie maanden gekregen hebben.
Maar als een hondenvoedingsproducent verminking promoot vanaf zes maanden voor 100% gezonde hondjes dan hoeft het voor mij niet meer.
Wij hebben in de dertig jaar dat we nu honden hebben éénmaal een reu laten castreren op 12 jarige leeftijd, met als gevolg dat zijn gewicht niet meer onder controle te houden was en zijn vacht doffe plekken vertoonde daar waar we voordien altijd gelukwensen kregen met Bas zijn blinkende vacht.!
Wel geachte dames en heren van Hill's...als jullie zich nu ook al met zulke zaken gaan bemoeien dan hoop ik dat jullie boven de grens met België blijven en hier, de nog steeds degelijke dierenartsen, niet op zulke manieren gaan beïnvloeden.
Bij mij komt er in elk geval NOOIT nog één product van jullie over de vloer, alhoewel ik er van overtuigd ben dat jullie goede producten hebben.
Sterker nog, ik ga dit bericht aan al mijn vrienden hondeneigenaars doorsturen en hoop uit de grond van mijn hart voor jullie, dat er nooit nog een groep aan de macht komt die jullie voorstellen en ideeën gaan promoten en uitvoeren, deze maal voor hondenvoedingsproducenten.
Met weinig hoogachting
Jan Faes
ps: ik hoop dat jullie uit dit betoog hebben begrepen dat ik jullie nieuwsbrief ook niet meer wens te ontvangen !
Het was het moment om cadeautjes te krijgen. Omdat het baasje zijn tweejonge geweldenaars + mijzelf niet meer kon houden als we ons eens in de touwen gooiden kregen we van de baasjes een gareel dat ons iets in toom moet houden.
Blijkbaar is het een cadeau omdat we volgende week dinsdag een half jaar oud worden.
Heb je het gemerkt er staat al jaar in, en niet meer x maanden. Onze eerste halve verjaardag, zo snel gaat het met Drentenpupjes. Bij het baasje doen de knieën nog pijn van bij de werpkist te zitten en nu zijn we al een half jaar !
Als we straks naar het bos gaan mogen we dus ons nief frakske aantrekken. Van het moment dat we in het bos zijn en we vrij mogen doet het baasje het uit om te vermijden dat we ergens zouden blijven achter haken en ons kwetsen. Op de terugweg gaat het dan weer aan. Zo doet m dat toch bij mij, want ik heb al geruime tijd zon gareel.
Het was toch wel even onwennig zijn daar in de Zoomart. Het was de eerste maal dat ze beiden mee naar binnen mochten en dan gelijk nog zon toestanden als da gareel aanpassen en op maat stellen. Het was meer een nare ervaring. De schabben met lekkernij was dan weer the place to be overal aan snuffelen, al eens ergens aan likken, wat niet mocht van t baasje, en toch nog een koekje gepikt.
De volgende keer hopen ze terug mee te mogen want er is nog veel meer te belven in die grote winkel
Werkelijk feest als je zo elk een rundknook krijgt van het baasje. Uren zijn we daar zoet mee. Af en toe komt er eens een diepe grol als één van de andere twee wat te dicht in de buurt komt. Verukelukeluk zijn die botten,het baasje vraagt die bij de slager Galantine, waar wij ook regelmatig iets toegestopt krijgen als we mee boodschappen gaan doen. Sigrid en Steven van de slagerij hebben het voor ons denken wij, want de knoken waren zo groot dat ons baasje ze heeft moeten doorzagen. Dat wil zeggen dat we nog krijgen, want dit was nog maar de helft.
We hebben daarjuist wel van t vrouwtje naar ons poten gekregen omdat we met die knoken binnen zijn gekomen en op de tapijten wilden gaan liggen. Dat bleek niet echt in goede aarde te vallen. En dat ze niet heeft gezegd waarom dat het niet mocht verbaast ons nog het meest, anders mogen wij wel op de tapijten liggen. We hebben eens heel verongelijkt gekeken maar t heeft niet geholpen
In een poging om eens een rustige, geposeerde foto te maken van onze veestapel hebben wij het opgegeven van daarop te wachten. Er zijn maar twee soorten fotos te nemen, 1° als ze wild rondcrossen of 2° in de armen van Morpheus ook geluid makend maar dan van het snurken.
Dan toch nog maar eens actie fotos van gisteren, het stond op regenen en ze waren superactief, alle drie. Belle was zo actief dat ze nog niet op de foto staat, weg was ze .
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen. Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit de vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek.
Plots komt er een man, de terreinbeheerder langs met zijn boot. Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?'
'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk ?')
'U bent in een Verboden Te Vissen zone' informeert hij haar.
'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen'
' Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'.
'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw.
'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man.
'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ', zegt de vrouw.
'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok.
MORAAL: Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
Niet van vulkanische oorsprong zoals in de Franse Auvergne of de Duitse Eifel streek, zij zijn van dierlijke oorsprong onze kraters.
Niet dat je aardbevingen moet verwachten bij nakende uitbarstingen want de uitbarstingen komen enkel van de baasjes en zijn van zo weinig tel dat ze niet merkbaar zijn op de schaal van Richter.
Als ze de kans krijgen gaan ze , of proberen althans, ondergronds te gaan. Dat hebben ze uiteraard van mij, hun moeder. Ik gaf ook niet op als ik merkte dat de konijnenpijp nog bewoond was. Daar bovenop komt dat Hera en Heros al gemerkt hebben dat ze het graven in Vosselaar moeten doen, want in La Magdeleine is de grond te hard met te veel stenen, daar heb je een degelijke pikeur nodig om in de grond te geraken !
Ondertussen heeft het baasje zich een nieuwe zak graszaad aangeschaft. Die gaat m gebruiken de dag dat we terug naar Frankrijk vertrekken en dan hoopt het baasje hier voor warme vochtige weken (sorry lezers) zodat het gazon zich een iesepietsie kan herstellen de weken dat we weg zijn.
Een andere mogelijkheid is dat we onze tuin (? meer puinhoop) laten klasseren als Vosselaars kraterlandschap en dat zou dan samen met de geklasseerde Konijnenberg een toeristische attractie kunnen worden
Het baasje ziet al mogelijkheden om zijn pensioen wat op te krikken met o.a. inkomgeld, terrasje met een Duvel en/of een blonde Leffe of ne Stella en voor de madammen een pannenkoek met Limburgse poepgelei. Een schommel voor de peuters en veel fietshouders voor de deur. Bij het gedacht alleen al krijgt m -tekens in zijn ogen, tot het vrouwtje zegt dat m dan het huis in Frankrijk ook maar te koop moet zetten . weg dagdroom ! ! !
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment op de trein.
Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam: Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd? De imam klapt ook zijn koran dicht en antwoordt: Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb. Maar mag ik U nu ook eens iets vragen zegt de imam, Uw godsdienst verplicht u tot een celibatair leven, De priester onderbreekt hem en zegt: Ik weet wat u nu gaat vragen, of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd. Wel ik zal ook eerlijk zijn, zegt de priester, ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd. De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de priester en zegt: Veel lekkerder dan varkensvlees hé!
We hebben ons een nieuw doosje reispilletjes aangeschaft, voornamelijk voor Heros bij wie het nogal eens te veel wordt.
Kregen we vorige maal van Dr. Nelly speciale reispillen voor honden, dan zijn we toch maar terug over gegaan op de vorige. Die van Dr. Nelly maakten de honden niet slaperig en lieten de honden toe de reis bewuster mee te maken zodat ze zich onbewust konden wapenen tegen de reis ongemakken. Eén nadeel van de pillen .8,5 /stuk, als we dan Hera uit voorzorg ook nog een pil gaven, dan kon je haast al beter met Ryan-air naar Limoges of Bergerac vliegen om naar de Charente te gaan.
Bij de apotheker kenden ze ons pillen niet en die moesten besteld worden, geen probleem voor ons, we vertrekken nog niet dadelijk terug en er zaten er nog 2 in het doosje. Maar .tegenwoordig moeten haast alle diergeneeskundige producten en hun gebruikersgeregistreerd worden. Heros zit dus vanaf nu ergens in een centrale computer als gebruiker van reispillen !
De apotheker vroeg ons haast de pieren uit de neus, naam hond, ouderdom hond, gewicht hond, naam baas, adres baas, en dat allemaal in tijden dat men zo op privacy gesteld is.
Naar het schijnt (?) zou dit gevraagd worden om misbruik van typisch diergeneeskundige middelen tegen te gaan. Wielrenners opgepast, t gaat een beetje moeilijker worden om aan jullie spuiten te geraken.
Er gaat zo een verhaaltje over die paarden en koeien die meelopen met de renners als die passeren aan hun weide.
Weten jullie waarom die paarden en koeien dat doen , dat meelopen ?Neen ?
Die kennen elkaar nog van bij de veterinair .
Nog zo eentje over een destijds zeer getalenteerde renner die nu probeert terug te komen in het peloton.
F. (de renner) wierp tijdens zijn laatste ronde van Vlaanderen die hij reed, zijn drinkbus in een weide. De koe die in die weide stond heeft het laatste restje dat in de bidon was opgedronken. Het daarop volgende weekend heeft die koe de grote koers gewonnen op het hypodroom van Sterrebeek ! ! !
Dat was een hele tijd geleden dat Hera of Heros nog een kussen in hun bench vernield hadden. Daarom hadden ze ook enkele weken geleden een nieuw kussen gekregen.
Tot deze morgen het baasje moest opmerken dat onze Bigfoot zich vannacht weer verveeld had.Kwade wil, honger of vernielzuchtig karakter zal het wel niet zijn. Ons baasje denkt eerder dat hij gisterenavond te vroeg in slaap gevallen is en dus deze morgen te vroeg uitgeslapen was, met verveling tot gevolg en dan krijg je zoiets !
Ons baasje voelt zich koud gepakt , gisteren heeft m nog de loftrompet over Heros geblazen, vandaag lapt m t baasje dan zoiets.
t Vrouwtje zal weer naald en garen kunnen bovenhalen en het gat behoorlijk moeten dichtnaaien want uit ervaring weten we dat er aan de minste onregelmatigheid in de stof getrokken wordt .
En m naar zijn voeten geven helpt nu ook niet meer, dat beseft Heros dan weer niet waarom het baasje slecht gezind is. Daarvoor moet je hem op heterdaad betrappen heeft het totaal geen nut, integendeel
Geen verschrikkelijke sneeuwman, geen monstertruck maar onze Heros is hier Bigfoot ! Als je die zijn voeten ziet dan weet je wat ons nog te wachten staat.
Een aardje naar zijn Vaartje noemt dat in schoon Vloms Ook zijn poten zijn van die aard dat je inderdaad een reus kan verwachten, eentje die zijn vader Zeppos achterna gaat of er losjes overheen gaat.
Heeft hij daar dan nog eens een vinnige kop bij en een zacht karakter en je krijgt een super hondje. Eentje waar je fier op kan zijn. Niet dat Hera achterblijft maar zij was al van bij de geboorte de lichtste van de groep. Inhalen zit er niet in bij haar want daar is zij veel te beweeglijk en te zenuwachtig voor. Die zien ze de eerste jaren nog niet bij de weight watchers, daar komt geen gram vet aan.
En ik moet dat allemaal zomaar aanzien, mijn jeugd groeit me boven de kop. Heros is op dit moment op zijn heupen hoger dan mij en die moet nog een half jaar worden. Ook Hera komt in hoogte in de buurt maar die heeft in de breedte nog flink wat bij te winnen.
t Baasje zegt dat m trots is over zijn mooie roedel Drentjes, ik trouwens ook. Ze mogen best gezien worden mijn twee puppy / huisgenoten !
Zo zag de tuin er uit gisterenavond toen de baasjes rond elf uur terug thuis kwamen.Drie Drentjes die zich in de tuin verveeld hebben zijn aan de slag gegaan met de kussens uit hunhok en mand.
Vorige donderdag zijn ze ook in de tuin moeten blijven toen de baasjes naar Gent waren om te feesten, maar toen is er niets gebeurd en hebben ze zich voorbeeldig gedragen. Gisteren dus niet !
Het zullen de volgende maal terug oude handdoeken en /of dekens zijn waar ze op kunnen liggen. Voor de eerst komende tijd worden er in elk geval geen dure nieuwe kussens gekocht voor die ploeg destructieve Drenten.
t Baasje zal weten wat moet doen deze voormiddag, zijn rug zal er niet beter op worden en t vrouwtje met haar problemen rug moet er helemaal niet aan beginnen, en de daders zal je zeggen ? Die staan er bij en kijken er naar
Dat ze niet dom zijn Drentsche Patrijshonden is al lang geweten. Dat Heros aan t baasje wil laten weten dat de emmer met drinkwater leeg is kan je hier bij de fotos volgen.
Waarschijnlijk hebben ze met hun wild spel de emmer omgelopen en hadden de baasjes dat nog niet opgemerkt. Het bad dat gereed stond voor hen wanneer ze terug kwamen van de wandeling en waar ze konden gaan inzitten, was al omgekieperd door het baasje wegens te modderig geworden. Zij hadden dus op dat moment geen fris drinkwater meer.
De baasjes waren in de tuin bezig en konden dat dus ook niet weten. En dan komt Heros, op zijn eigen manier met de emmer aandragen om te zeggen hela baas, drinken hebben wij nodig.
Duidelijk was het wel, en ze hebben zelfs een nieuwe emmer gekregen omdat bij deze het draagoor toch wel wat geleden had door het dragen door Heros.
Op 24 april melden wij hier op deze plaats dat er in Nederland drie relatief jonge Drenten te herplaatsen waren. Lola was in het begin van de vorige week al naar haar nieuwe baasje verhuisd.
Nu ook Jiska een nieuwe mand gevonden heeft blijft er enkel voor Joris nog een adres te vinden.
De beschrijvingen van de drie honden kan je nog vinden hier op t blog op 24.04.09 moest je zelf nog belangstelling hebben voor Joris.
Het baasje krijgt er kop nog staart aan. Als wij ieder afzonderlijk met hem gaan wandelen dan zijn wij haast voorbeelden.
Als wij met zijn drieën samen gaan wandelen zijn we ook een voorbeeld maar één van hoe het NIET moet. Wij bundelen dan onze krachten om het baasje naar het bos te slepen. Niet eenvoudig als je weet dat het negentig kilo te verplaatsen is, maar sterk als we zijn krijgen we hem telkens mee.
Toch blijkt het voor het baasje niet plezierig te zijn en hij heeft er al mee gedreigd van een wandeling minder te maken. Dat betekent dat we ook een keer minder in het bos mogen loslopen !
Daar gaan we dan toch de voor- en nadelen eens van tegen elkaar afwegen, eens goed over slapen zullen we maar zeggen
Belle, Hera & Heros (of de verenigde Drenten trekdieren)
Jos heeft een paar dure nieuwe schoenen gekocht . Voor hij naar bed gaat, past hij zijn aankoop nog eens. Hij staat voor de spiegel in zijnen bloten, en met de nieuwe schoenen aan.
'Kijk eens wat een prachtige schoenen', zegt hij tegen zijn vrouw. 'Zelfs mijn piemel kijkt er vol bewondering naar!'. 'Awel,' zegt zijn vrouw, 'dan hadde beter een nief klak gekocht!
Het is voor Hera en Heros nog maar de tweede maal dat het zich voordoet maar gisteren was het nog eens zover.
Het plaatselijk hoofdbestuur, zeg maar de regering hier ten huize, moest nog eens naar een feestje. Het zal ver weg geweest zijn want we moesten buiten blijven spelen. Gewoonlijk komt het baasje dan nog wel eens langs tegen donker worden maar gisteren niet dus. Het zal hééél ver weg geweest zijn denken wij dan
t Was nu wel heel mooi weer gisteren en kwaad zijn we er niet om maar het was toch wel heel laat (vroeg) dat de directie terug de oprit opdraaide. Wij hadden toen al enkele uren slaap in de ogen.
De baasjes zijn naar Gent gaan feesten hoorden we ze onder elkaar vertellen en ze hebben daar weer een hele boel mensen tegen gekomen die ze zo maar enkele malen per jaar ontmoeten, het was heel fijn en voor herhaling vatbaar.
Het baasje vertelde ons ook dat hij ginds in Gent de buurman van onze broer Harry was tegengekomen. Harry was al goed bekend in de buurt van Bobbejaanland in Lichtaart zo bleek.
Deze morgen hebben we dan een uur langer mogen/moeten slapen en t baasje heeft nog steeds kleine oogjes vinden wij zo .
Door gebruik te maken van alle nieuwe technologieën met betrekking tot de vruchtbaarheid lukte het een 75 -jarige vrouw zwanger te maken en een gezonde baby te laten baren.
Toen ze thuiskwam uit het ziekenhuis kwamen natuurlijk haar vriendinnen supernieuwsgierig op bezoek.
'Mag ik de baby zien'? vroeg één van hen.
Nog niet', antwoordde de 75-jarige moeder, 'straks'.
Na een half uur vroeg de andere vriendin : 'mogen we nu de baby zien? Nog niet', zei de moeder.
Nadat opnieuw een paar minuten waren verstreken vroegen ze weer 'mogen we nu de baby zien ? '
'Nee', antwoordde de moeder.
De vriendinnen werden erg ongeduldig en ze zeiden: "Zeg, wij zijn moe van het wachten, wanneer kunnen we nu eindelijk de baby eens zien? '
"ZODRA HIJ HUILT" was het antwoord.
"ZODRA HIJ HUILT ????? ' vroegen de vriendinnen, 'waarom moeten we wachten tot da manneke begint te huilen? Zegt de moeder: "Omdat ik vergeten ben waar ik hem gelegd heb"
Vorige week, nog in Frankrijk, heeft Belle nog maar eens een egel gevonden in de tuin. In tegenstelling tot vorige die ze in de velden, dood en zwaar gehavend, heeft gevonden is deze springlevend. Hoe ze er in slaagt deze egels uit de tuin naar de koer te verplaatsen is ongezien. Met enkele stekels neemt ze die vast met haar voorste tanden en zo draagt ze die egel de ganse tuin rond.
Bas destijds trok zich dat niet aan en liet haar maar begaan, de pups echter maken een hels kabaal als moeder met haar prooi aankomt. Uiteraard is dat steeds zeer laat op de avond of putteke nacht. Al een geluk dat er geen kleine kinderen meer zijn in de onmiddellijke omgeving, of bij de naaste buren.
Voor Hera en Heros zijn die prik en steekgevallen niets plezierig, ze tikken er wel eens tegen met een poot maar trekken dan onder luid geblaf snel terug. De egel zal wel gehoorschade hebben tegen de tijd dat het baasje zijn lederen las handschoenen genomen heeft om de egel buitende omheining te zetten.
Een vraag die zich telkens weer stelt, is dat nu die egel van gisteren of is dat weer een andere ? Het baasje zou ze eens een teken moeten geven zodat we er een boekhouding van kunnen houden.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
