Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
19-05-2009
Deze week tien jaar geleden...
Deze week tien jaar geleden
Zolang is het al geleden dat wij bij de notaris Royer in Villefagnan verwacht werden om de koopakte van ons Frans huis konden komen tekenen, en betalen uiteraard !
Daar waren een kleine drie maanden aan vooraf gegaan. Tussen het moment dat wij ons droomhuis in de Charente gevonden hadden en het moment dat alles in kannen en kruiken was gekomen.
Op dinsdag voor O.H.Hemelvaart (vandaag 10 jaar geleden) hadden wij een afspraak te elf uur bij de notaris maar vooraf dienden wij de eigendom te laten verzekeren (Franse wet). Dat was vrij eenvoudig omdat de kleinzoon van de eigenaars makelaar is en wij enkel de verzekering dienden over te nemen. Daarvoor hadden wij afspraak om tien uur in het verzekeringskantoor in Mansle.
Na de verzekering terug naar Villefagnan waar wij de eerste Belgen waren die bij de notaris te biechten kwamen. Omdat wij toen, en nu nog niet , perfect Franstalig waren vroeg de notaris of wij verkozen de akte voorgelezen te krijgen in het Duits !
Nu is die notaristaal zelfs in het Nederlands nog Latijn (?) en wij hebben die mens zijn taak dan maar laten doen in zijn moedertaal. Dan konden de kinderen van de eigenaars die gevolmachtigd waren ook volgen. Wanneer we om twaalf uur klaar waren en de sleutel in ons bezit hadden gekregen maakten we met de dochter van de eigenaars afspraak om twee uur om de nutsvoorzieningen van het huis te tonen. Aan een oude boerderij in Frankrijk zijn nu eenmaal andere eigenaardigheden dan aan een nieuwbouw in Vosselaar !
Patricia, de dame van het immokantoor in Ruffec regelde ondertussen afspraken met de watermaatschappij, met EDF den ellentrik en met France Telecom om de aansluitingen te komen in orde maken.
Tegen dat het vier uur in de namiddag was geweest, waren die allen langsgeweest en met uitzondering van de telefoon stond alles op onze naam. Voor de telefoon dienden we nog naar Angoulême omdat we een telefoon/fax wilden.
Nadien konden wij terug richting Vosselaar dat wij s nachts om twaalf uur verlaten hadden om zeker op tijd te komen Klokslag twaalf uur middernacht, vierentwintig uur later stopten wij terug op onze Vosselaarse stek. Flink moe maar mét een eigendomsakte op zak en zonder flinke slodder frankskes die van eigenaar waren gewisseld. De enige die niet moe was heette Bas en die lag de ganse weg, heen en weer, op de achterbank van de auto te knorren
t Baasje ps: Het was eigenlijk al vorige week 11 mei dat de 10° verjaardag kon gevierd worden maar toen waren we nog in 't Belgikske en was het geen dinsdag voor O.H.Hemelvaart. J.F. Wordt vervolgd...
Rondom het gehucht is het hoofdzakelijk graan dat er dit jaar gezaaid is .Tarwe en Gerst voeren de hoofdtoon, er is buiten groen niet veel meer kleur te ontwaren in de buurt nu ook de colza of raapzaad is uitgebloeid.
Voor ons is het een speeltuin met vier sterren, beter dan Bobbejaan, Plopsa en de Efteling samen. In hoofdzaak kunnen we er achter elkaar aan hangen, elkaar verrassen en bespringen, verstoppertje spelen en het baasje misleiden door er aan een volledig andere zijde uit te komen dan waar we er in gegaan zijn.
Af en toe vinden we daar een dood beest in terug, want de kraaien en andere aas eters kunnen daar niet in (hyenas zitten hier nog niet) en dan kunnen we ons daar nog eens goed inrollen. Ikzelf ben meesterkadavervinder !
Maar er is meer met die velden, met de regelmaat van een klok duiken er aan de anden weer ander plantjes op. Nu zijn het de felrode klaprozen die de wegboorden beginnen kleuren. Het is wel spijtig dat de burgemeester vorige week al de wegboorden gemaaid heeft met zijn grote landbouwtractor, maar dat is maar een week uitstel.
Op die momenten kunnen ze zelfs vooruit gedachten lezen, roepen hoeft niet, zelfs geen wenk moet je geven !
Perfecte hondjes (?) zo goed luisterend (??) een voorbeeld voor alle honden (???) maar alleen als t voor hun bek is !
Ons baasje is ons lievelingssnoep aan het verdelen, gedroogde runderpens uit de Zoomart, t stinkt een uur in de wind maar omdat het zo stinkt lusten wij het zo graag Geur en smaak gaan toch steeds samen ! En het is wijd en zijd bekent hoe vettiger hoe prettiger en dat is niet alleen voor gedroogde runderpens het geval !
Wij staan hier op de foto mooi aan te schuiven want we weten dat er zo nog al eens nevenaf valt. Daarenboven is t baasje geen gierige en schuift m af en toe ons al eens iets toe. Als je er dan niet bent is er altijd wel een andere kandidaat.
Na afloop is Heros even over de tafel gaan snuffelen, voor de kruimeltjes uiteraard. Als m dan toch op tafel zit gaat hij er zoals op de foto graag bij liggen. Dat is zijn favoriet plaatsje, vandaar kan m de straat tegenover goed in t oog houden. Geen kat die aan zijn aandacht ontsnapt. Het zal voor hem weer aanpassen zijn van t moment dat we de tafel terug nodig hebben om buiten te eten. Een andere mogelijkheid is dat de baasjes zelf achter Heros en het eten kunnen aangaan, dat m zichzelf heeft toegeëigend.
Een jonge man van Afrikaanse origine opent een nieuwe brillenwinkel ergens in Antwerpen. De naam van zijn zaak wordt afgebeeld in een mooie lichtreclame boven het uitstalraam: 'IN DE KLEINE HOND'. Een buurman vraagt waar hij toch die naam vandaan haalt ??? Fier antwoordt de jongeman: Mijne grote broer heeft ook zo 'n winkel in Brussel en die heet: 'O PTI CIEN'
Als het woord feest valt, in eender welke taal, dan zijn we erbij. Zo ook gisteren op het Fête du Pain in St. Fraigne.
Een halve bladzijde hadden ze er aan besteed in de Charente Libre en we gingen eigenlijk om een behoorlijke bussel asperges. Asperges op een broodfeest zal je je afvragen natuurlijk want die feesten hebben wel een hoofdthema maar gewoonlijk is daar nog een gans randgebeuren aan.
Jean-Yves was niet te zien met zijn Cognac en asperges, maar wel zijn maat die ook niet kon zeggen waar m uithing. Geen Asperge à la Flamande dus gisterenavond
Brood echter was er in alle vormen en maten, alle zaken die in een oven kunnen gebakken worden waren er eveneens van Pizza tot allerlei koeken en taarten. Moeten wij ook nog verslag uitbrengen over de geur die er hing ?
Spijtig was het wel van het weer. Toen wij er waren was het mooi en zonnig maar dat was ook de eerste maal gisteren. Nadien is het gans opgeklaard en tegen de avond was er geen wolkje meer te zien. Dikke pech voor de organisatie die er echt wel moeite op hadden gedaan om er een mooi feest van te maken !
Ook was er nog een jong juffertje (pas afgestudeerd van de academie?) die een gratis rondleiding gaf in de kerk van St. Fraigne. Zij was duidelijk gepassioneerd door de kruisweg van de kerk die dateert vanuit de periode 40-45. De zwarte periode in de geschiedenis straalde af op de muurschilderingen en bij het baasje deed het meer denken aan het werk van een late leerling van Jeroen Bosch. Romeinse soldaten als duivels, wenende dames met apenkoppen, niet echt het baasjes zijn ding ! Wij kennen jonge juffertjes met plezieriger passies ! ! !
Ziek word je er van, je gaat er van schelden, je zou ze een lap geven, WIE ? Die lullemannen, zeikerds, betweters, pseudo intelectuelen, directeurs, advokaten, ministers en ander ongeregeld !
Als je ze zo bezig hoort nu in de dagen na het bekend geraken van de ernstige Hoegaarden feiten ga je zelf nog in de problemen geraken, want als je eerlijk bent en de situatie ietwat kan inschatten dan ga je ook uit de bol ! Achter de feiten aanhollen, kritiek geven, verwijten sturen, verontwaardigd zijn, met wetteksten schermen, dat kunnen ze, maar alleen als t kalf verzopen is.
Wanneer leerkrachten zulke zaken bij hun oversten melden is het de ver van hun bedshow en niet hun probleem. Als er dan iets gebeurt weten ze allen hoe het zou moeten gebeuren.
Hun leerkrachten moeten:
Pedagogisch geschoold zijn (zijn ze alle als ze vast benoemd zijn)
Opvoeder zijn(meer dan, en in vervanging van de ouders)
Psychologisch alle problemen kunnen herkennen en gepast handelen!
Een meer dan uitstekende vakkennis bezitten
Respect afdwingen door voorbeeldig gedrag en kennis.
Inzetbaar zijn over verschillende afdelingen om zieke collegas te vervangen.
De leerlingen kunnen bemoederen en troosten en dat al op voorhand voor het probleem zich stelt.
Kunnen relativeren en veel door de vingers kunnen zien.
En vooral blijven lachen en goed gehumeurd zijn en dat overbrengen naar leerlingen en collegas.
ALS JE DAT DAN BEKIJKT DAN ZIJN WE DEDJU JAREN ONDERBETAALD GEWEEST, WANT DAT ZIJN DE KWALITEITEN VAN EEN UTOPISCH SUPERMAN. WANT DE HEDENDAAGSE LEERKRACHT MOET OVER DAT ALLES BESCHIKKEN EN DAN NOG ALLES TESAMEN !
Een dikke proficiat aan alle leerkrachten die nu vandaag dagelijks naar school vertrekken en daar van acht tot vijf het beste van zichzelf geven.
Aan die voor mij onbekende Hoegaardense leerkracht, je bent over de schreef gegaan, maar als ik nu al die hipokriete criticasters bezig zie en hoor dan ben ik de eerste om mee actie te voeren om je te verdedigen. ZIJ zijn ook over de schreef aan het gaan!
En aan de directies en andere verantwoordelijken, kijk eens goed wat jullie taken zijn en stijg dan ook eens uit over de kwaliteiten die jullie van je ondergeschikten verlangen !
Meestal gaat het dan om een lekker fris witbier, meestal maar niet deze week ! Blijken ze in Hoegaarden buiten een brouwerij ook nog een school voor Bijzonder Onderwijs te hebben. Die school is momenteel hét onderwerp van gesprek, blijkt het volgens de kranten en TV.
Er is daar een leerkracht bouw flink uit de bocht gegaan bij het behandelen van een moeilijke leerling. De behandelingis ook nog eens gefilmd met een GSM door een medeleerling !
Nu twee dagen na het opduiken van het bericht kunnen we eens even terugblikken op wat er langs verschillende kanalen tot ons gekomen is !
Ons baasje heeft vijf en twintig jaren les gegeven in het Beroeps en Deeltijds Onderwijs aan leerlingen van 15 tot 19 jaar. Ergens kan hij die leerkracht deels begrijpen, het is in die afdelingen soms meer bezigheidstherapie dan lesgeven. ELKE leerling(e) die in die afdelingen zit heeft ergens een probleem of gehad. Er wordt zoveel mogelijk aandacht gegeven aan ieders probleem. Er zijn instanties die de leerkracht moeten bijstaan om zijn taak naar behoren te kunnen vervullen, maar hier knelt het schoentje dikwijls !
Nu moet het baasje toch ook eerlijk bekennen dat er in zijn carrière er ook wel enkele leerlingen tegen zijn hand gelopen zijn. Eéntje is zelfs letterlijk buiten geschopt omdat hij zijn moeder (maar) twee tanden had uitgeslagen en bij het baasje dreigde hetzelfde te doen !
Als je dan een directie hebt die geen maatregelen treft en alles maar op de lange baan schuift dan sta je er alleen voor en is zo een reactie niet normaal, maar begrijpelijk !
Dan moet je ook nog eens tijdelijke leerkracht zijn als je dan enkele malen per jaar met zo een leerling naar de directie toegaat krijg je al snel de stempel van hij /zij kan de leerlingen niet aan !Gevolg het volgend jaar mag je uitkijken naar een andere job ! ! !
Trouwens, waarvoor heeft een leerling een GSM nodig in de les ? Op het baasje zijn school mochten GSMs, maar moesten ze uitstaan. Er is ooit misbruik van gemaakt en t baasje heeft toen (met de nodige ambras) de GSMs verzameld en naar het secretariaat gebracht. Een boreling van enkele maanden huilt niet half zo hard om zijn verlorentutje dan die loebassen van 18 jaar om hun GSM. Op dat moment kan hun mamma hen niet bereiken ! De baas waar ze in t weekend gaan bij-jobben neemt iemand anders als hij hen niet kan bereiken ! Hun lief kan elk moment bellen !
En wat nog het ergste is van alles die brave kindertjes hebben nooit iets gedaan, zijn voorbeeldjes voor de maatschappij. Ondertussen staan ze wel genoteerd bij politie, kennen de jeugdrechter zoals wij destijds een cafébaas, zijn in behandeling bij een zieleknijper, en zijn meestal bekend bij alle scholen in de omgeving wegens onhandelbaar en buitengesmeten!
Dat hier meer aan de hand is blijkt duidelijk uit de verschillende krantenkoppen. Hier zijn meerdere schuldigen en dit topje van de ijsberg vergt misschien wel een Salomonsoordeel!
Tot slot die leerkracht is zijn boekje te buiten gegaan, zonder meer en zal het moeilijk hebben van nog ooit voor een klas te staan. Maar ons baasje veroordeelt die man niet want ons baasje heeft wel steun gehad van collegas en zijn directie. Anders was het misschien ook die richting uitgegaan !
Een succesvolle landbouwer sterft en laat gans zijn hebben en houden na aan zijn weduwe ! De weduwe was een heel mooie vrouw, die vastberaden was om het bedrijf verder te runnen ! Er was echter een probleem, ze kende weinig of niets van de landbouwers-stiel, zodat ze verplicht was om een knecht in dienst te nemen. Ze plaatste een advertentie in de krant, waar twee reacties uit voortvloeiden, de ene werkzoekende was een alcoholist, en de andere een homo. Na wijs beraad besloot ze de homo in dienst te nemen, denkende dat ze aan de dronkaard toch niet veel hulp zou hebben! Na een tijdje bleek dat hij een sterke kracht was die alle dagen vele uren werkte en heel veel kennis had aangaande het landbouwersbestaan. Vele weken werkten ze allebei op de boerderij die enorm floreerde. Op een dag zei de weduwe tegen haar knecht: 'je hebt al prachtig werk geleverd op de boerderij, ga vanavond maar eens naar de stad de bloemetjes buiten zetten!' De knecht was onmiddellijk akkoord en ging die avond een stapje in de wereld zetten. Toen de knecht om 01.00 u. nog niet thuis was begon de weduwe een beetje ongerust te worden, eens 02.00 u. sloeg ze al een beetje in paniek, tot de knecht om 02.30 u. uiteindelijk de deur van de woonkamer opendeed. Hij zag de vrouw zitten aan de open haard. Stilletjes vroeg ze de knecht om tot bij haar te komen! 'Doe mijn bloes uit' zei de bevallige vrouw ! Bevend deed de man hetgeen zijn bazin vroeg. 'Doe nu mijn laarzen uit' beval de dame hem. Dat deed hij ook, langzaam. 'Doe dan nu mijn panty's uit' vroeg ze vastberaden. Ook dat deed de knecht zonder tegenstribbelen. 'En dan nu mijn rok!!!' Nog steeds gehoorzaamde hij zonder aarzelen. 'Nu nog mijn BH!!!' Opnieuw met bevende handen deed hij wat hem gevraagd werd. Uiteindelijk keek ze hem recht in de ogen.
'Als je nog één keer met mijn kleren naar de stad durft te gaan, knal ik je neer zonder verpinken!!!'
Als reactie op het bericht dat Heros zijn kussen in de bench een andere vorm gegeven had, gerestyled zullen we maar zeggen om een modewoord te gebruikenstuurde Anita ons deze foto van hun Wiebe.
Wiebe is één van die Temmerman Drentjes die van de St. Hubertus vereniging geen stamboom kregen omdat moeder Gipsy te jong was toen ze aan de slag ging met huisgenoot Felix !
Wiebe is een goede maand ouder dan Hera en Heros en we hebben hem nog ontmoet op de lentewandeling op 2° paasdag. Nu bericht Anita ons dat Wiebe een voorliefde heeft om sokken uit de wasmand te stelen. Om het hem af te leren hebben ze hem dan maar twee paar sokken aangetrokken en hem daar zo mee late rondlopen.
Dit doet me denken aan dat hondje uit mijn jeugdjaren die eens lelijk had huisgehouden in het kippenhok. Mijn grootvader bond die dode kippen met de poten bij elkaar en maakte met een touw van 2 meter die kippen vast aan de halsband van de Simmy. Zo heeft die een halve dag de kippen achter zich aangesleept. Die ging voor de rest van zijn leven in een wijde boog om het kippenhok heen.
Nu maar hopen dat het bij Wiebe ook helpt ! Misschien heeft hij nu wel heimwee naar zijn warme pootjes en steelt m sokken om twee paar tegelijk aan te kunnen trekken ?
De ene onverdraagzame komt de andere helpen (?). Of dat een goed idee is daar hebben we zo onze twijfels over. Nu soit, ze doen maar, in de krant van deze morgen (HLN op t www) heeft het geholpen om de gazet vol te krijgen ! Dat ze elkaar nu al niet verstaan is duidelijk... De ene wil een onafhankelijke staat Vlaanderen en dat "Hollands Kwaffeurke met zijn schoon kapsel" wil aanhechting bij Nederland. Hier ten huize is er ééntje blij dat 'm dat allemaal vanuit Frankrijk kan bekijken. Nu is 'm blijer dan ooit dat hij toch al half uitgeweken is !
Partij Wilders helpt België sterven (om Vlaanderen aan te hechten)
Wij willen actief meewerken aan het opheffen van België en de hereniging van Vlaanderen bij Nederland
Geert Wilders, Nederlands politicus (PVV)
De Nederlandse Partij voor de Vrijheid (PVV) en diens bekendste lid Geert Wilders zijn vastbesloten België mee aan zijn einde te helpen. Daartoe vraagt de partij een ambassadeur in Vlaanderen, in plaats van België. "Wij willen actief meewerken aan het opheffen van België en de hereniging van Vlaanderen bij Nederland", meldt Wilders vrijdag.
Niemand geeft om België Aanleiding zijn onderzoeken waaruit blijkt dat het imago van België nog slechter is dan dat van Eritrea en Zuid-Ossetië. Volgens de PVV toont dat aan dat België een kunstmatige staat is waar niemand om geeft.
Vlaams Belang Filip Dewinter (Vlaams Belang) reageert verheugd op het idee van Geert Wilders. "Nederlandse steun voor een onafhankelijk Vlaanderen is zeker welkom. De reactie van Geert Wilders toont aan dat er ook in Nederland steeds meer rekening wordt gehouden met de splitsing van België", aldus Dewinter. (belga/edp)
Het weerbericht zegt een gans weekend regen en wind, niks om naar uit te kijken dus. Maar toch hebben we vandaag geen drup gezien, veel wind en weinig zon maar wat het weerbericht zegt klopt langs geen kanten.
Toch hebben we vandaag gans de dag in de tuin bezig geweest, de bosmaaier heeft overuren gedraaid, het onkruid aan de zijkanten van de tuin is gekortwiekt en de zitmaaier doet het terug prima met zijn nieuwe riemen.
Als er nu vannacht nog een buitje uitvalt, tot heil van de patatjes en de aardbeien, dan zijn wij wreed kontent. Morgen zullen we eens langs het tuincenter rijden en onze tomatenplantjes gaan uitzoeken. Die kunnen nu de volle grond in nu de IJsheiligen vertrokken zijn.
Er staan ons nog drukke dagen te wachten, weer of geen weer, goed of fout in de krant, wij amuseren ons best. De baasjes gaan een drietal keer per dag met ons de velden in, t baasje is er wild van als hij ons het graan ziet induiken. Veel graan en af en toe een paar flaporen boven het graan uit, meer moet die niet hebben om kontent te zijn
Een man zoekt al dagen naar z'n hoed. Uiteindelijk is die niet te vinden. Hij beslist om zondags naar de kerk te gaan en achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij er vanonder muizen en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst. Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst ging over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten i.p.v. vroeger door te gaan en na de dienst gaat hij nog even bij mijnheer pastoor. 'Vader,'ik moet wat bekennen.Ik kwam hier om een hoed te stelen,maar na jouw preek heb ik beslist dit niet meer te doen,waarvoor dank.' De priester zei hem:'God zegene u' Was het tijdens m'n uiteenzetting over:
'gij zult niet stelen', dat je het besef kreeg dat je verkeerd zat?' 'Neen,' zegt de man, 'het was tijdens je preek over overspel. Toen je daarover begon, wist ik weer waar ik hem had gelaten.'
Vanaf vandaag is het weer een jaar wachten op Mamertus, Pancratius, Servatiusen Bonifatius, de heren Ijsheiligen. Een reden om de tuin en zijn bomen eens even te gaan bekijken. Want een bevroren bloesem zoals vorig jaar met niks komma niks fruit als gevolg dat gaat ons dit jaar niet overkomen. Enkel onweren met zware hagel is nog ( en blijft) een risico.
De eerste vaststelling als je door de tuin loopt is er één van das niet mogelijk ! De kersenbomen (4) zijn zo zwaar afgeladen met nog groene vruchten dat de takken tegen de grond hangen. Van één kersenboom zijn er al vruchten die beginnen kleuren ! Als je dan weet dat drie van de vier bomen overdadig vruchten dragen en alle zon tien meter hoog zijn dan wacht ons vanaf juni een berg plukwerk.
De witte en blauwe pruimen zijn nog overdadiger aanwezig dan de kersen. Vemits dat de vruchten groter zijn is hier extra aandacht nodig om afbrekende takken te voorkomen. t Zou de eerste keer niet zijn zegt het baasje.
Het door ons zelf geplante Mirabellen boompje laat zich niet achteruit zetten door zijn oudere soortgenoten. Takken afgeladen vol met nu nog kleine mirabelletjes. Het baasje slikt al bij het vooruitzicht van taart met Mirabellen de Nancy !
Ook de notenboom is zijn staartjes aan het verliezen en dan komen de kleine nootjes te voorschijn. Om daar een gedacht van te vormen is het nog wat vroeg, nog een maand wachten en dan kunnen we vrij precies zeggen wat daarvan de oogst gaat worden.
De appelen en perenbomen staan ook te pronken met een rijke opbrengst, hier zal toch wel een beetje chemie bij te pas komen want de vorige jaren waren er vooral op de peren sporen van insecten en dan komen ook de wespen er op af. Dat wordt dus preventief sproeien binnen een paar dagen, als de meteo een ganse dag mooi weer aankondigt.
Ondertussen hebben de baasjes al van de aardbeien gesnoept. Het baasje was er zich te laat van bewust dat je eerst een foto moet nemen en dan pas beginnen plukken. De mooie rode aardbeien waren dus al vertrokken richting keuken en maag.
Een aannemer in de bouw krijgt van het interim kantoor een nieuwe werkkracht toegewezen.
De nieuwe blijkt een neger te zijn, en zoals bij elke nieuwe werknemer, geeft de baas enkele instructies.
Hij drukt hem op zijn hart van volgende zaken zeker niet te vergeten omdat ze van levensbelang zijn.
Ten eerste zegt de baas , als ik roep en één vinger opsteek dan breng je mortel naar boven.
Ten tweede, als ik roep en twee vingers opsteek dan breng je stenen naar boven.
Ten derde , als ik drie vingers opsteek dan breng je een frisse, koele Leffe naar boven.
Alles gaat goed tot de baas roept en drie vingers opsteekt. De neger merkt dat en toont de baas eerst de binnenkant van zijn hand en daarna de buitenkant.
De baas steekt terug drie vingers op en de neger antwoord op net dezelfde wijze, toont eerst de binnenkant van zijn hand en dan de buitenkant.
Al goed korzelig gaat de baas naar beneden,geeft zijn werknemer goed naar zijn voeten en vraagt waarom hij geen Leffe naar boven brengt. Wel idioot waarom breng jij geen Leffe naar boven, is het te moeilijk te onthouden wat drie vingers betekenen?
Ja maar zegt die neger ik heb je ook telkens gevraagd of het een lichte (binnekant)of een donkere (buitenkant hand) Leffe moest zijn !
Zo braaf en rustig de roedel onderweg geweest is , zo zot en uitgelaten waren ze na aankomst. Als gekken hebben ze in het donker de tuin nog verkend, t baasje voor zijn voeten gelopen bij het bagage uitladen, zaken uit zijn handen gesprongen en bijna een schop onder hun achterste gekregen omdat er geen maat op stond !
Hun etenbak was bijna verslonden met inoxbak en al, het leek alsof het een maand geleden was dat ze nog eten kregen !
Vannacht weer hetzelfde als de vorige malen toen wij hier waren en waar we in Vosselaar geen rekening moeten houden. s Nachts moeten ze buiten gaan plassen en drinken. Bij voorkeur tussen 4 en 6 uur. Gelukkig duurt dat maar enkele en kan t baasje zich even later terug in horizontale toestand begeven.
Om 8 uur vanmorgen bij het opstaan dan wel een serieuze verrassing in Heros zijn bench.
Het kussen dat hij een drietal weken terug gekregen heeft en dat al enkele kleinere reparaties heeft ondergaan ligt nu in flodders uit elkaar. Dat weten we ondertussen, als Heros iets doet , dan is het grondig ! resultaat op de foto.
De bal die ze met hun half jaar verjaardag kregen, zo een met twee koorden aan twee zijden, die bal mankeert zijn twee koorden al. Rats er af gebeten ! t Baasje heeft één eind al terug gevonden en er terug aan vast gemaakt met twee Colsonbandjes. Nu maar opletten hoe ze die gaan aanpakken
t Was laat gisterenavond toen we hier in La Magdeleine arriveerden. Iets voor elven draaiden we de koer op na nochtans een rustige rit van achthonderd kilometer.
Je kan natuurlijk niet vroeg aankomen als je laat vertrekt zoals wij gisteren deden. Het bezoek aan de tandarts van t vrouwtje eergisterenavond gooide roet in het eten gisterenmorgen. Gans de mond van t vrouwtje was verrenneweerd (Turnhouters verstaan dat) door het langdurig open blijven liggen, de scharnieren wilden niet zo goed meewerken. Het baasje toonde wel medelijden maar eigenlijk was het niet echt zijn probleem .t Was stiller dan anders in huis en enkel het hoogstnoodzakelijke kwam aan bod. Hij daarentegen kon zeggen wat m wou, er kwam toch geen tegenspraak
Tegen de namiddag was alles (?) terug in orde en de auto ingeladen en om 14u30 zijn we dan maar vertrokken. Om half drie vertrekken wil ook zeggen om zes uur in de file staan in Parijs Daar kregen we dan nog eens een onweer bovenop om "U" tegen te zeggen. Een A3 snelweg onder water en hagelbollen die het glazen schuifdak in de vernieling wilde krijgen. We hebben een uur en half nodig gehad om Parijs te ronden en rond half acht kon de cruise control terug aangezet worden op de A10 snelweg .
Volgens de uitleg van het baasje heeft zijn veestapel zich heel braaf gedragen, niet ziek geweest en op momenten vroeg het baasje zich af of we niemand van de honden vergeten waren op de snelwegparking na de plaspauze.
Ondertussen hebben we weeral van een goede nachtrust genoten met aan het einde nog een verrasingske meer daarover strakskes, eerst naar de bakker
Rond tien januari waren de vier pupjes de deur uit en bleven Hera en Heros bij ons achter.
Dat er een teefje zou blijven was voorzien, dat was altijd zo gezegd, als we een nestje fokken blijft er één teefje bij ons. Dat Heros gebleven is, heeft alles te maken met het overlijden van Bas, een week voor het nestje geboren was.
Het was al na de vijfde week duidelijk dat Heros, op dat moment heette hij nog bruintje, een heel hoog Bas gehalte had. Het leek wel de reïncarnatie van Bas in manier van handelen en karakter. Wanneer de kopers hun keuze maakte van welke pup zij graag zouden hebben, is Heros altijd voor onszelf opzij gezet, niemand heeft de kans gehad van hem te kiezen. Dit zou het baasje zijn hond worden, zoals Bas ook een baasjes hond was !
Ondertussen hebben zij al flink wat ondernomen die twee jonge hondjes want pups zijn ze enkel nog in naam. Al tweemaal zijn we na Nieuwjaar in Frankrijk geweest, ze hebben al twee Drentenwandelingen op nationaal niveau meegemaakt, kennis gemaakt met de helft van de hondenpopulatie hier in Vosselaar,en vooral zich vriê goed geamuseerd.
Vandaag zijn we terug onderweg naar Frankrijk en we hebben het vooruitzicht van ons onzichtbaar te gaan maken in de colza- en graanvelden.
Morgen verslag van de reis en hoe het daar gestaan en gelegen is
In de vijfde week na de geboorte van de pups heb ik een melkklierontsteking gekregen. De pups nog laten zogen was toen te pijnlijk en na een bezoek aan Dr. Nelly kreeg ik pillen om de melkproductie te stoppen. De pups waren enkele dagen voordien begonnen met brokjes geweekt in puppymelkte eten, dat was dus meegenomen.
Omdat de plassen en drolletjes nu wel heel groot werden kon ik ze zelf niet meer opruimen en leerde het baasje de pups om alles te produceren op kranten die rijkelijk werden gelegd. Ook dat ging vlot, die klein gasten leerden vlot en alles bleef relatief proper.
Op zes weken mochten we met zn allen Nieuwjaar gaan vieren in Frankrijk. t Baasje, en vooral t vrouwtje keken er wel wat tegen op maar waagden het erop. Met de heenreis bleef alles netjes proper in de benches en het verlof daar kon niet beter. Het was dan wel Nieuwjaar maar het weer was er beter dan in België en de pups mochten dan ook al verschillende malen in de tuin. We kregen ook heel wat bezoek van de Franse vrienden die naar ons roedeltje kwamen kijken. Van de Nieuwjaars kwaaltjes zoals vuurwerk en feestlawaai hebben we daar geen last gehad, integendeel ! Er waren een pak voordelen want zoals de baasjes steeds doen als ze op restaurant gaan brengen ze de kliekjes mee voor ons. En met Nieuwjaar zit daar zelfs al eens een héééél lekker brokje bij. We gaan hier niet vertellen wat, want dan krijgen we verschillende actie comités tegen ons
En zo naderde ook de leeftijd van acht weken, het moment dat de pupjes het nest gingen verlaten. Hercule ging naar vader Zeppos en de baasjes Peter en Hilde, Hadise ging naar Cocker Sammy en Jean-Pierre en Ute in Budingen. Harrhy verhuisde bijna naar een ander land, maar kwam juist naast Bobbejaanland terecht bij Jos en Dymphna,Harko zocht dan weer westelijk oorden op bij Karine en Ronny in Oostkamp.
Al de pups vonden een warm nestje en we zijn ze allen al gaan bezoeken om hun stamboom te gaan bezorgen en allen stellen het uitstekend bij hun baasjes en daar zijn we meer dan blij om !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
