Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-08-2008
Ontmoeting met een "blogmaatje"
Ontmoeting met een blogmaatje
Nog een fijn moment op de clubmatch, zeker voor de baasjes. Voor de eerste maal hebben ze kennis gemaakt met een blogvriend.
Jan Noordijk en zijn echtgenote Jacqueline hebben ook de clubmatch bezocht en hebben dus in levende lijve kennis kunnen maken met onze baasjes.
Het was alsof ze elkaar al jaren kenden en uiteraard ging het gesprek over Drenten en bloggen. Ook verschillende bestuursleden van de drentenvereniging hebben kunnen kennismaken met het sympathieke koppel. Jan maakt dan ook regelmatig reclame voor de Drenten manifestaties en heeft een link geplaatst naar de Drentensite op zijn blog http://www.happy2gether.be/ .
t Baasje vond het wel spijtig dat Berreke, de Golden Retriever van Jan & Jacqueline er niet bij was. Die kennismaking met Berreke komt er nog wel in een niet te verre toekomst zegt het baasje. Wij kijken er al naar uit
Dat was het zeker gisteren, we hebben wel niet de ganse tijd mogen rondlopen van de baasjes maar we hadden een fijn plaatsje in de schaduw gekregen van t baasje. Vanaf onze plaats hadden we zicht over gans het strijdperk .
t Baasje was druk bezig met het fotograferen van de wedstrijden, hij was dit jaar portrettentrekker van dienst tijdens de clubmatch. Gisterenavond toen hij nog een foto wilde nemen van twee slapende Drenten bleek de pille van t nief kodakske totaal uitgeput. Das chance gehad hebben hé baas, maar t baasje was er op voorzien en had ook t oud kodakske in de auto, voor t geval als .
En we hebben weer kennis gemaakt met een heel stel honden die voor ons nieuw waren, veel Ollanders volgens t baasje en ook de vertrouwde vrienden waren er weer. Familie van Belle, die schone vrijer van ons Belle, de Zeppos, de beide Gorkis waarvan de jongste nu anderhalf jaar oud is en zo een reus is geworden dat we hem eerst niet terug kenden. Ook Xena was er weer, Xena is het teefje van Daniël Van Hulle uit Blankenberge, Daniël organiseert de jaarlijkse strandwandeling in Blankenberge.
Belle heeft op haar vertrouwde manier, heel rustig het gebeuren bekeken en meegemaakt en Bas heeft luidkeels laten horen dat m er ook nog bij was. t Baasje heeft aan de mensen die in de buurt zaten wel laten weten dat op t seniorennet mogelijk is van hun gehoor te testen. Dit voor het geval er gehoorschade is opgetreden, hij heeft ook gezegd dat hij goed verassureerd is indien het nodig is
Hierbij nog enkele fotos om de sfeer van de geslaagde clubmatch te kunnen opsnuiven zegt het baasje.
De jaarlijkse clubmatch van de Belgische Drentenvereniging. Een stralende dag voor mens en Drent.28° C onder een wolkenloze hemel, en dat na een sombere week, ze waren hierboven de Drenten en hun baasjes wel héél welgevallig dit jaar.
Heurne bij Oudenaarde was the place to be gisteren voor de Drentsche Patrijshonden uit België en omringende landen. Met 40 ingeschreven honden was de clubmatch zeker een succes. Ook tal van Nederlandse honden hadden zich gemeld waaronder toch befaamde fokkers met meerdere van hun honden.
Wij waren natuurlijk ook van de partij. Belle heeft meegedaan in de open klasse teef. Dat was met 9 honden de grootste groep. Belle is niet in de prijzen gevallen wegens onderste rij voortandjes niet netjes op een rij. t Baasje zegt, niks van aantrekken meid, die van t baasje staan wel netjes op een rij maar die hebben dan ook een klein fortuin gekost bij de tandarts !
Bas heeft niet deelgenomen omdat enkel honden met een stamboom waren toegelaten, Bas heeft tal van boomstammen maar geen stamboom. Tegen Bas heeft t baasje gezegd, Bas als t hoog water is heb je meer aan een boomstam dan aan een stamboom, daar ben ik voor honderd procent mee akkoord en heb gelijk mijn achterpoot omhoog gezet
Met de Olympische gedachte van deelnemen is belangrijker dan winnen zijn we moe en tevreden op de achterbank van de auto in slaap gevallen op de terugweg, dat is tenminste wat het baasje ons vertelt, wij sliepen al voor m de Mitsubishi gestart had
Wegens niet thuis en geen internet verbinding. Wij beiden gaan vandaag de show stelen op de clubmatch van de Belgische Drentenvereniging.
Als er vanavond op het één-nieuws een oproep staat om een verdwenen show, geen nood, wij zijn de schuldigen. Wij hebben dan de show gestolen.
Maar morgen, dan moet je eens terug komen lezen, dan zal er pas een hoop nieuwe zaken te melden zijn. Wij beloven een volledig verslag en tal van fotos van de clubmatch. Ook de noorderburen moeten het maar rondroepen, er zullen tal van Nederlandse Drentenvrienden zijn mét hun lievelingen.
Wij gaan morgen werken aan onze internationale betrekkingen. Karel De Gucht, kom maar eens kijken hoe Drenten die zaken oplossen.
Zo brengt Belle Bas mee terug binnen als we terug zijn van de dierenarts, de baasjes hoeven Bas niet binnen te brengen. Dat doet Belle wel !
In samenspraak met Dr. Bart heben we besloten geen fotos te nemen van de heupen van Bas. t Vrouwtje was er niet gerust in van Bas op die ouderdom in slaap te doen voor het nemen van fotos. Er is voor mens en dier op die leeftijd altijd een risico bij anesthesie.
De algemene toestand van Bas is uitstekend voor zijn leeftijd en daarom hebben we besloten van eerst een kuur met metacam te doen gedurende een maand en dan te bekijken wat de resultaten zijn. We kunnen daarna nog altijd fotos laten nemen indien er geen beterschap is bij het rechtstaan. We schakelen ook over op andere voeding die een weldoend effect zou moeten hebben.
Om de minder brokken te compenseren en geen hongereffect te krijgen krijgen zowel Bas als Belle een flinke portie groene boontjes bij in hun etenbak. Gedurende een maand zal wekelijks zijn gewicht gecontroleerd worden. De weegschaal zal dus nog eens gebruikt worden, bij de baasjes is het toch niet het favoriete toestel.
En nu maar hopen op een slanke Bas en een Belle die terug een wespentaille gaat krijgen
Gisterenavond hebben we zoals beloofd de uitslag gekregen van het bloed onderzoek van Bas. Het baasje is dolgelukkig met de uitslag. Voor zijn leeftijd is Bas in topconditie, enkel de leverwaarde was iets verhoogd maar dat zou uitzonderlijk zijn indien het niet zo was. Dit alles volgens Dr. Bart.
We hebben wel een nieuwe afspraak gemaakt met de dierenkliniek en Dr. Bart voor deze middag om te onderzoeken waarom Bas moeilijkheden heeft met rechtstaan op vlakke, gladde vloeren .
Is het artrose, of een ontsteking op het bekken, dat zullen we deze middag weten want we moeten om half twaalf daar zijn.
Voor het baasje een hele dagtaak zegt m zelf, voor Bas een marteling, zelfs het binnenkomen in de dierenartsenpraktijk is voor hem een martelgang. Geen van beiden gaat er graag heen maar het is uiteindelijk enkel voor Bas dat we het doen, we hopen nog lang samen te zijn en de perspectieven zijn goed. Nu nog enkele weken bonendieet en alles is terug het oude
Voor twee Drenten die Bas en Belle heten toch, deze morgen mee inkopen gaan doen naar bakker en krantenboer en deze namiddag is Belle mee geweest naar het honden & katten paradijs De zoomart.
Als dat geen paradijs is, zoveel verschillende snoepen, velen op eethoogte. Belle wist niet waar eerst kijken en snuffelen. Van t baasje mocht ze niet in de bakken grabbelen en dat deed wel even raar voor Belle. Het was de eerste keer dat ze mee mocht naar de zoomart en zij kent natuurlijk het verschil niet tussen een verkoopstand met snoepjes en haar etenbak.
Spijtig dat het baasje zijn fotoapparaat niet meegenomen had. Het was alleszins een belevenis van de bovenste plank, zeker voor Belle, minder voor t baasje die niets anders heeft moeten doen dan haar in t oog houden. Net een kind in een snoepwinkel die Belle.
Aan de kassa, waar het aanschuiven was heeft ze echter goede punten gehaald. Telkens als het baasje een plaats kon opschuiven ging ze uit zichzelf zitten. t Baasje kon zijn ogen niet geloven, zelfs de klanten voor en achter ons zegden dat het een rustig jachthondje was. Moet je ze zo dadelijk eens bezig zien in t bos
Overmorgen is het weer zover, de jaarlijkse Clubmatch van de Belgische Drentenvereniging. t Baasje is al ijverig bezig met de voorbereiding. Het is te zeggen, hij is al klaar met de taken die hij op zich genomen heeft. Van de overige bestuursleden heeft m vernomen dat er weer flink wat inschrijvingen gekomen zijn.
Dus zaterdag zien we onze hondenvrienden nog eens, de Zeppos, Cobe, Sepia, Freya, Ella, te veel om op te noemen. Het gaat weer een Drentenhoogdag worden, daar zijn we nu al zeker van en kijken er naar uit.
Vrijdagavond vroeg naar bed zegt het baasje, want zaterdag moeten we er al om 6 uur uit om tijdig in Heurne te zijn. t Is dan ook aan de andere kant van t land hé.
Wie belangstelling heeft is uiteraard welkom in de Kabienstraat in Heurne bij Oudenaarde Alle inlichtingen kan je vinden op de site van de Drentenvereniging: http://www.drentschepatrijshond.be/
Niet van Dostojevski maar van Belle, ze is er daarstraks in het bos als een pijl uit een boog vandoor gegaan. De kraaien vlogen langs alle kanten weg maar Belle rende er achteraan, recht naar de grote baan toe. Wat het baasje ook riep, niets kon haar deren en dat valt niet in goede aarde bij de baas!
Nu kan die baas veel hebben van zijn Belle maar dit was er over. Toen ze eindelijk terug kwam is ze dadelijk aan de lijn gemoeten nadat de baas ze eens goed bij haar nekvel genomen had. Wie niet horen wil moet voelen is de baas zijn mening.
Drie dagen is ze redelijk dicht bij de baasjes gebleven, de tijd nodig om terug aan het bos te wennen. Nu ze er terug thuis is denkt de jonge dame dat ze vrij spel heeft en gevaar kent ze niet als ze wild in haar neus heeft.
Bas heeft de ronde door het bos los mogen lopen, dat is de ware straf voor Belle, zij aangelijnd en Bas vrij. We zullen morgen zien of de straf zijn uitwerking kent
Nu is Peter Mayle een Engelse schrijver die in de provence woont en werkt en die het baasje op het idee heeft gebracht van dit blog door ons zelf te laten schrijven. Peter Mayle liet in een hondenleven zijn geadopteerde Provencaalse straathond zijn leven met Engelsen in de Provence beschrijven. Het is een van baasjes favoriete boeken.
We zien t baasje straks al naar de standaard boekhandel hollen om zijn reeks Mayle boeken aan te vullen. Want, al is m geen groot liefhebber van Engelse kookkunst, Engelse schrijvers van het Mayle genre kan hij wel appreciëren.
Lees hieronder wat Peter van het hurktoilet over het nieuwe boek schrijft
Bas & Belle
De nieuwe Mayle is uit, eindelijk
De Britse schrijver Peter Mayle werd bijna 20 jaar geleden al beroemd met zijn boek Een Jaar in de Provence. Twee jaar geleden verscheen een nieuw boek van hem over de Provence, dat nu ook in Nederlands is uitgebracht. De recensie van Mijn Provence vind je in de rubriek Boeken over Frankrijk. Geplaatst door Peter om 23:24 uur [Wat denk jij er van?]
Het baasje vond deze aankondiging van een TV programma deze morgen in de Humo. Eten kan m altijd wel interesseren maar waarom nu juist dit programma is ons een raadsel.
We weten dat m al niet gek is van al die Engelse kookkunst (?) en dan nog disgusting food. Straks na het bezoek aan de dierenkliniek met Bas toch ook maar eens langs de mensendokter passeren denken we zo.
Het programma loopt op BBC1 en het zou gepresenteerd zijn door een komiek die op zoek gaat naar de meest wansmakelijke gerechten ! Zou dat een nieuwe vorm van Engelse humor zijn. Ons lijkt het meer als goedkope horror.
We zullen het baasje toch maar adviseren van op 1 september om vijf over halftwaalf NIET op BBC 1 af te stemmen
Deze morgen zijn we dus op afspraak geweest in de dierenkliniek t Binnenhof te Beerse met Bas, t baasje was er niet erg gerust in, t vrouwtje trouwens ook niet
De bult in Bas zijn lies bleek gelukkig genoeg maar vet te zijn, oef t baasje dacht al aan ouderdomskanker. Dierenarts Bart heeft er eens in geprikt enhet bleek enkel vet te zijn, daar kunnen we mee leven vertelde het baasje, dat kunnen ze bij hem ook vinden !
Het wat moeilijker rechtstaan s morgens en s avonds kan artrose zijn, Bart heeft Bas onder zijn kin geschoren en wat bloed getrokken om te kunnen laten onderzoeken of er wat mis is met de nieren. Als dat niet zo is, dan zal het een vrij eenvoudige behandeling zijn. Morgenavond hebben we de uitslag van het bloedonderzoek, ondertussen duimen we.
We hebben het baasje daarstraks een voorraad bonen zien aanzeulen, dat is dan weer voor het bonendieet. Een vorige maal is Bas daar toch enkele kilos van afgevallen.
Als er terug wat kilos af zijn zal het rechtstaan ook vanzelf beter gaan. Maar Bas eet toch zo graag, als m de kans heeft is m met Belles portie ook weg.
Al bij al viel de uitslag van het onderzoek nog prima mee, Bas hart en longen zijn nog flink in orde, het enige grote, steeds terugkomende probleem is steeds het gewicht, daarstraks gaf de weegschaal 36,5 kg aan, wij werken aan 5 kg minder...
Origineel en zeker op tijd, het verjaardagskaartje dat het baasje van de Engelse overburen in Frankrijk kreeg voor zijn verjaardag.
Het is een eigen gemaakt handwerkje en stelt Bas voor. Min is een ware kampioen in het maken van zulke handwerkjes. Uren kan ze zo bezig zijn, stillekes in een hoek van hun living. Het levert dan ook prachtig resultaat op.
Het is het eerste kaartje dat het baasje ontvangt en zal waarschijnlijk ook het meest originele blijven. Wie krijgt er nu ook een handwerkje toegestuurd met en afbeelding van zijn favoriet ?
Thank you very much Min and Mick, Fred & Harley and see you soon in Ferret.
Ik heb het baasje de eerste afspraak horen maken deze namiddag, het ging van ja Flor, woensdag om 12 uur eerst dacht ik dat t baasje wou gaan lunchen, maar met Flor ???
Flor is één van de dierenartsen in t Binnenhof, de dierenartsenpraktijk waar wij altijd op controle en voor verzorging gaan en het is de enige Flor die ik ken. Ik hoorde Flor ook vragen dat er speciale problemen waren waarop het baasje ontkennend antwoordde.
Ik ben de laatste dagen wel wat stram in mijn achterpoten en heb moeilijkheden met het opstaan op gladde vloeren. Vandaag was het weer moeilijk maar ik heb dan ook moeilijk gelegen in de auto gisteren.
Dat klein grut van ons, Belle, heeft het er weer fijn van genomen en meer dan de helft van de achterbank aangeslagen. Ik met mijn groot zwaar lijf had nog maar een klein plaatsje vrij. Als waardige heer heb ik dan die dame maar laten doen en heb me in allerlei moeilijke bochten moeten wringen om toch maar te kunnen liggen. En nu moet ik mijn galanterie vandaag bekopen met pijn in de knoken.
Ik zie de bui al hangen woensdagmiddag, te dik, te dik en nog eens te dik zal het oordeel van Flor wel zijn. De Yarvitan kuur van vorig jaar doet het baasje niet meer zegt hij, onze Bas is te oud voor jonge dames kuren, is zijn besluit. Het zal dus wel weer het bonen dieet worden, en dat op mijne ouden dag
Vorige week kregen we in Frankrijk een telefoontje van ex-collega Cis, Jan wil jij nog wat steriliseerbokalen want mijn schoonmoeder stopt met inmaken en wil alles in de glascontainer kieperen. Nu is alles beter dan de glascontainer en het baasje hapte grif toe.
Nu deze namiddag stopt Cis hier aan de deur met de Weckpotten. Een koffer vol plus de achterbank. Ja , als Cis iets geeft dan ben je nooit bedrogen, zo kennen we hem, maar dat de helft van de hall vol zou staan, dat had het baasje niet voorzien. Hij zal er wel een plaatsje voor vinden. En als die potten nu nog eens volgeraken dan heeft m weer nood aan extra opslag ruimte. Zo blijft m bezig
Alvast bedankt schoonmoeder van Cis, nen dikke kus van de Jan , en ne lik en ne poot van ons, het is in dank aanvaard
"De Cis" is de man van de Lasagna in het begin van het verlof in Frankrijk .
Het is er nog, ons bos, we zijn deze namiddag gaan rondsnuffelen in het bos. We hebben er werk aan gehad, geloof maar.
Geen enkele geur niet meer van voor twee maanden, alles weggespoeld door de felle regens. De struiken zijn weeral fel gegroeid en we kenden het haast niet terug. Het baasje was al een eind voorop, deze maal konden wij hem niet volgen. Wij hadden het veel te druk met snuffelen, Bas heeft wel honderd keren zijn vlag uitgezet.
Onze vrienden zijn we niet tegengekomen, het was nogal vroeg op de namiddag en de meeste hondjes komen pas nadat de baasjes terug zijn van het werk. Wij hadden dus het rijk voor ons alleen deze namiddag
Een andere zetel om in te slapen, een andere bench, de tuin die gans anders is, etenbakken op een andere plaats, het is weer even wennen na twee maanden Frankrijk.
Dan straks ons bos terug zien met al die hondenmaatjes die we gaan terugzien, de Gipsy die waarschijnlijk verbaasd gaat zijn dat we terug zijn en hij terug zijn dagelijks snoepje van t baasje krijgt als m aan de poort zit te wachten
Gisterenavond hebben we nog een korte wandeling gemaakt met t baasje. t Is te zeggen, we hebben het baasje door t bos gesleurd, hij kon niet volgen ! Er waren dan ook allemaal nieuwe geuren en geuren die we twee maanden niet meer geroken hadden.
Als klap op de vuurpijl stond May dan nog buiten te kletsen met een buurvrouw. May kan ons niet laten passeren zonder ons een koekje te geven. Op zon momenten interesseert het ons niet dat het overal anders ruikt, een Vitabis koekje gaat er altijd in.
Tegen vanavond zullen we het wel weer gewend zijn in t Belgikske, de buren hebben t baasje al bedankt voor het mooie weer dat 'm heeft meegebracht
We mogen even niet in de weg lopen deze morgen,de baasjes zijn bezig met het aanzeulen van bagage die mee terug moet naar België. Het zijn net geen luchthaven toestanden van vorige week.
De Mitsubishi steekt al aardig vol en dat is zowat het cruciale moment om uit de weg te blijven. Rond dit moment heeft het baasje het altijd moeilijk want dan komen er gewoonlijk nog onvoorziene zaken op de proppen waar m nog een plaatsje voor moet vinden, opletten dan jongens
Nog even en dan kan t baasje de aanhanger met de Golf er op aankoppelen, dan is het moment van vertrek heel dichtbij. Water afsluiten, TV stekker uittrekken, luiken dicht en mogen/moeten we de auto in, voor een uur of acht met een tank- en plaspauze ergens rond Parijs.
Van thuis naar thuis dat is bij ons 820 kilometer, het baasje heeft er vandaag juist geteld 918 gedaan. Hij had daar een goede reden voor. Iedereen die al in Frankrijk getoerd heeft ken de radiofrequentie 107.7 FM, dé radiozender voor snelweggebruikers. Die meldde een rode zondag op de snelwegen rond Parijs !
Nu had het baasje dat al wel gezien toen hij in Poitiers de A 10 opreed. De nummerplaten verraden alles. Een pak NL, B en D nummerplaten, aangevuld met alle departementen rond Parijs 75, 78, 91 tot 95 kortom let tout Paris. Dat is om miserie vragen om dan richting Parijs te rijden.
Nu zijn die Fransen ook ijverige péage bouwers en de nieuwe snelweg A 28 gaat over Le Mans, Alencon, naar Rouen, ook richting noord maar zo'n 100 kilometer "rond". Een snelweg van 2 jaar oud, nog niet zo goed gekend, enkel Engelsen gebruiken hem om richting kanaalhavens te rijden. Er was nog wat lokaal verkeer maar bij t baasje ging de zweep over t gaspedaal.
Het is voor t baasje de vijfde maal dat m de omweg neemt over Rouen, steeds als er moeilijkheden te voorzien zijn rond Parijs. Het is een uur langer maar t baasje zegt dan moet m zijn kas niet opfretten in de files en je ziet nog eens iets anders onderweg.
Op t laatst heeft m in Amiens de snelweg verlaten om via de nationalrichting Arras te rijden, rustig door de mooie dorpjes geeft terug een beetje het gevoel van reizen in plaats van haasten
Na verschillende weken op vinkenslag te hebben gelegen is het ons baasje gelukt de actie foto te nemen van ons vertrek om de postbode te pakken te krijgen.
Tientallen fotos heeft m gedeleted wegens niet goed, niet scherp, zonder onderwerp, alleen staarten Gisteren wou hij het nog opgeven en nu, op de laatst mogelijke dag van dit verlof lukt het hem toch nog, het lijken de Olympics voor de Belgen wel, ook alles op t einde .
Deze foto toont zelfs rappe Belle nog, dat was ook nog niet gebeurt dat zij er op stond, Ik zet de sprint in, al een beetje trager als Belle, en de facteur die komt om de bocht met zijn geel Cliotje. Alles erop baas, proficiat.
Als een volleerde vamp heeft ze zich neergevleid in de zetel, Bas is al een paar keer komen snuffelen, maar het deert haar niet. Het is net of ze heeft die oude playboys gelezen en nu die poses probeert na te apen.
Even nadien stoeit ze weer in de velden achter alles wat beweegt. Ons Belle is soms niet te schatten en zeker en vast is ze nooit te voorzien in haar kuren.
In tegenstelling met de aangenomen pose is het een braaf hondje, een beetje schuchter naar lawaaimakende soortgenoten, aan de baas zijn hielen plakkend, en steeds het bezoek enthousiast begroetend.
Enkel in het veld, als ze iets in haar neus heeft dat voor interessant lijkt, heeft ze stoppen in haar flaporen. Ook als er water in de buurt is, is ze stoïcijns doof. Belle en water de ideale combinatie, zolang er maar geen zeep bij te pas komt
Het zal weer even aanpassen zijn vanaf morgen. Morgen is het de terugkeerdag naar België, dan is het weer even over, de grote tuin, de stilte van het platteland
De baasjes zijn al ijverig bezig met wat ze noemen klaarzetten en inpakken. Langs alle kanten worden er zaken bovengehaald die mee terug moeten naar Vosselaar. De achterklep van de Mitsubishi staat meer open als gesloten en tal van spullen verdwijnen in het gapende gat.
Na twee maanden Charente moeten de baasjes terug naar België om een hoop zaken te gaan regelen vertellen ze ons. In de praktijk betekent dat voor ons een bezoek aan de dierenarts, deelname aan de Drentenclubmatch op 30 augustus, veel bezoek over de vloer en veel uithuizige baasjes die vrienden, familie en bekenden gaan bezoeken. Het baasje heeft dan zo zijn werk met de tuin terug te fatsoeneren, papieren brol in orde te maken (wat dat ook wil zeggen), met de grote aanhangwagen naar de autoinspectie, afspraken met kapper, doktersbezoek, bloeddrukpillen halen, enzovoort te veel om op te noemen.
In twee weken moet dat allemaalgefikst zijn zegt het baasje, dan komen we terug naar het landelijke rustige leven en laten we het hectische leven aan de Belgskes, ieder zijn meug denken wij dan
Overbuur Mick heeft een camper gekocht vorig jaar, dit jaar heeft m daar eenmotorbike bijgekocht om te gaan toeristen in de buurt van de camper. Bij die motorbike hoort een aanhangwagentje om de motor op te vervoeren. Problemen met den ellentrik van de aanhanger bezorgden Mick slapeloze nachten.(haaruitval schreef het baasje bijna al, maar dat kan haast niet meer)
Waar Mick van wakker ligt daar wordt onze baas pas wakker van, een kolfje naar zijn hand. Jarenlang heeft m elektrische pannes oplossen, moeten aanleren op school. Het baasje duikt dan meteen in zijn gereedschapskist en snelt Mick ter hulp.
Opzoeken wat er mankeert is een kwestie van minuten. Hier waren meerdere mankementen oorzaak dat het zaakje niet naar behoren functioneerde. Een binnenin totaal verroeste stekker, schroefjes die niet meer los te krijgen waren, slechte kontakten, enkel de draden waren nog niet doorgebroken
Een nieuwe stekker uit het baasjes voorraad, eventjes de zaak uitmeten en Mick heeft terug licht, remlicht, knipperlichten links en rechts en zelfs de mistachterlamp werkt terug aan het aanhangertje.
Mick was natuurlijk de koning te rijk en als we vannacht niet kunnen slapen van Mick zijn gesnurk, dan weten we dat m er echt gerust in is, in t werk van t baasje
Fred en Viv hebben Ferret deze morgen verlaten, ze trekken terug naar het noorden. Volgens het baasje terug naar het rotzooi weer.
Fred moet vanaf maandag terug orde op zaken gaan stellen bij de VAB,zien dat de zaak terug draait zegt het baasje. Gaan werken zegt Fred, je leest het al, ze blijven discussiëren over zéér belangrijke zaken die twee, zaken van werelbelang
Viv mag nog een week uitrusten, haar hebben ze nog niet zo dadelijk nodig op t werk, de bazen zijn ook nog niet terug, dus
Onderweg gaan ze nog wat kastelen aan de Loire bezoeken of doorrijden naar de monding van de Somme, das Fred zijn vaste stek voor korte uitstappen of lange weekends.
Volgende week zien de baasjes hen terug, maar dan in t Belgikske, de afspraak om samen een pot mosselen of spear ribs te gaan eten in de Zeven Heerlijkheden in Lommel is al gemaakt, das ook zon vaste stek voor de vier vrienden
De krant Charente Libre kondigt in de editie van vandaag het begin van het vogeltrek seizoen aan. Op de luchthaven Brie-Champniers, tussen Angoulème en Cognac is er al een grote kolonie ooievaars neergestreken.
De krant vermeldt ook dat ze afkomstig zijn uit de Elzas, Duitsland en de noordelijke landen.
Ze zullen waarschijnlijk de regen en het koude weer beu zijn en het voorbeeld van de toeristen volgen. Zij boeken dan een last minute richting zuiden. Het grote verschil met de toeristen is wel dat zij het op eigen kracht doen en geen Airbussen of Boeings nodig hebben.
Wel een gelijkenis..., net als die vliegtuigen strijken ze neer op de luchthaven
Eventjes gaan tanken vertelde het baasje deze morgen, ja dat gebeurt wel meer als je met de auto rijdt en je wil blijven rijden.
t Heeft wel wat langer geduurd dan normaal, en we konden geen gazole geur ontwaren toen hij terug kwam. Even later bleek waarom het was in de koffer te doen dat m getankt heeft. Daar moesten die grote bidons voor dienen die m begin deze week heeft uitgewassen en klaar gezet.
t Baasje is naar Bordeaux geweest om bij te tanken. Om juist te zij naar Pugnac in de Côte de Bourg wijnstreek op de rechteroever van de Gironde. Haast elk jaar doet m dat om zijn voorraad Côte de Bourg en Côte de Blaye wijn aan te vullen. Hij tankt dan enkele grote bidons vol die dan later hier ten huize op flessen getrokken worden.
Het is jonge wijn die daar kan getankt worden, maar t baasje probeert (we zeggen probeert) zo telkens wat flessen te laten verouderen tot 5 à 8 jaar. Dat lukt het éne jaar al beter dan het andere jaar maar meestal is er wel een reden om toch maar weer een fles te proberen zo noemt m dat dan
t Baasje komt al jàren in de Cave cooperative de Pugnac. Het is er dan ook telkens prettig van de mensen daar weer te ontmoeten. De baas wordt er dan ook hartelijk ontvangen, ze weten daar dan ook dat het baasje de verplaatsing niet maakt voor twee bidonnekes van 5 liter
Gisterenavond zijn onze bazen nog eens uit eten geweest. Samen met Fred & Viv zijn ze een deel van de bedevaartsweg naar Santiago de Compostella gaan doen. Stel je daar nu niet te veel van voor. Het bedevaarten heeft plaats gehad in restaurant Le Compostelle in Tusson wat inderdaad aan de bedevaartsweg naar Santiago ligt.
Zware inspanningen worden er niet gevraagd tijdens deze bedevaart, het eten is er verrukkulukkuluk, en elk bord dat er geserveerd wordt lijkt een schilderij. Tevens hanteren ze er Franse prijzen, wat dan ook nog eens vriendelijk is voor de portemonee.
Wat we wel hebben moeten missen, er waren geen kliekjes voor ons deze keer, spijtig voor ons maar de baasjes zagen er goed voldaan uit.
Ons baasje, die met zijn peperkoeken hart, heeft ons dan bij thuiskomst een extra staafje schapenpens gegeven. Dat stinkt wel verschrikkelijk maar we lusten niets liever...
Al enkele dagen probeert het baasje de actie van ons bij het passeren van de postbode op foto te krijgen. Telkens staat hij met zijn nief kodakske klaar en telkens is het achteraf en reactie van dedju, dedju
Gisteren heeft m gezegd dat hij het opgeeft. Hierbij het beste resultaat tot nu toe.
Belle is al vertrokken en uit beeld, van Bas zie je links nog juist het achterste terwijl rechts het gele Cliotje van de Postbode dat juist in beeld verschijnt.
Meer is er niet van te maken zegt hij. Misschien binnen een paar maanden als Bas nog wat trager geworden zal zijn. Dan zijn er ook wat meer bladeren verdwenen aan de linde en de rozenstruiken en vergroot het zicht, nog even afwachten dus
Deze mail kreeg het baasje deze namiddag in zijn mailbox. Zeer actueel op t seniorennet na het introduceren van de gehoortest op maandag ll..
We verdenken Annemie, die de mail stuurde, ervan dat ze met opzet deze mail stuurde omdat alles wat mannelijk is in de familie met deze problemen kampt. Niet alleen actueel maar ook nog eens zeer toepasselijk
t Baasje heeft nog wel wat tandartsen moppen in zijn klassement zitten, ze kan zich aan iets verwachten in de loop van de week, Annemie is in elk geval verwittigd
Bas & Belle
Twee zestigers praten met elkaar over ouder worden. Zegt Jan : "Het probleem bij vrouwen is dat ze weigeren te aanvaarden dat ze ouder worden Ze gebruiken allerlei trucjes om het te verbergen." "Je hebt het bij het rechte eind," zegt Piet.
"Ik ken een middel om hen te ontmaskeren. Als je wilt weten of je vrouw hardhorig wordt, ga dan op tien meter van haar vandaan zitten en stel een vraag. Als ze niet antwoordt ga je op vijf meter afstand zitten en stel de vraag opnieuw, dan op twee meter en tenslotte op één meter."
Jan vindt het een schitterend idee en thuis gekomen neemt hij meteen de proef op de som. Terwijl vrouwlief in de tuin de was ophangt, gaat hij op een tiental meter van haar vandaan zitten en vraagt: "Schat , wat eten we deze middag?" Er komt geen antwoord. Hij verkleint de afstand met ongeveer de helft en stelt de vraag opnieuw: "Schat , wat eten we deze middag?" Er komt geen antwoord. Hij komt nog dichterbij zitten en vraagt: "Schat, wat eten we deze middag?" Opnieuw geen antwoord. Hij begrijpt er helemaal niets van, gaat naast haar staan en vraagt luid en klaar: " Schat, wat eten we deze middag?" De vrouw draait zich om, kijkt hem geërgerd aan en antwoordt: "Voor de vierde keer, kip met friet!"
Iedereen wil koken in Simonnes specialiteiten keuken. Hier zijn Fred & Viv aan de slag met baasjes tomaten.
Fred en Viv zijn hier gisterenavond gearriveerd met hun Laika. Neen het is geen Russisch hondje maar het merk van hun camper. Voor ons geen speelkameraadje deze maal, enkel de naam van de eerste ruimtevaarder en nu dus ook het merk van een mobilhome.
Wat Fred aan het brouwen is ruikt nogal sterk naar Bauernomelet. Daar zijn we ook weeral niet vies van. Laat ze maar doen die kokende gasten, we zijn er nog nooit niet slechter van geworden, integendeel.
We hebben het baasje deze week nog horen zeggen tegen t vrouwtje dat er weeral vernieuwing moet komen in de kleerkast, wegens alles te spannend
Hoe het tot stand kwam: Jaren geleden op school bij het vrouwtje waren er nogal wat kinderen van vluchtelingen, illegalen en andere anderstaligen. Om de integratie wat aan te zwengelen organiseerde het oudercomité van de school een schitterend initiatief. Een feest met alle ouders en kinderen van de school en alle buitenlanders zouden een gerecht van hun land meebrengen. t Baasje heeft zich toen te pletter geamuseerd met Georgiërs, Serviërs, Oekraïners en Nigerianen. Frans , Duits , Engels en een mix van dat alles heeft m toen uit zijn botten geslagen. Maar t was reuze knap en gezellig.
Toen wij hier in de Charente verzeild geraakten hadden wij weinig problemen met de integratie met de lokale bevolking, we spraken de taal, keken toe hoe zij bepaalde zaken regelden en excuseerden zich als er soms een misverstand was.
t Baasje merkte wel dat er soms problemen rezen met de Engelse buren en de Fransen wegens taalproblemen die achteraf niet werden uitgepraat. Om de verstandhouding en de zaken wat toegankelijker te maken en met dat idee van ieder met ieder in kontakt te brengen wou het baasje, in t klein, ook zon feest organiseren in ons gehucht Ferret.
Dat kwam ter ore bij het comité des fêtes en die vonden dat ook een puik idee, enkel, zij wilden gans de gemeente er in betrekken. t Baasje werd gevraagd in het comité voor de mede organisatie en hoe het in België was verlopen. Tegelijk werd hij tot lid van het comité des fêtes gebombardeerd.
Tot ieders tevredenheid heeft het feest nu plaats voor de derde maal op 7 september, ieder brengt zijn eigen eetgerei en gerecht mee en proeven van de uitheemse gerechten van de buren.
t Zal echter dit jaar zonder ons zijn, spijtig maar na twee maanden moeten de baasjes op dat moment toch nog teen en tander in t Belgikske gaan regelen
Volgend jaar beter zullen we maar denken, ze kunnen het ondertussen al wel zonder ons
Daarstraks, onderweg naar de supermarkt kwamen de baasjes dit rare zonnebloemen veld tegen. Terwijl overal op de velden de zonnebloemen hun koppen al buigen en uitgebloeid zijn staan deze bloemen nog verwonderlijk fris.
Het aantal bloemen is ook maar heel miniem, het zijn waarschijnlijk overgebleven zaden van vorig jaar die nu terug gekiemd zijn. Nu staat het baasje voor een raadsel, hoe komt het dan dat die zaden dan niet voor al die andere in bloei stonden ?
t Baasje zal nog eens met buurman Serge moeten praten wil m achter dit raadsel komen. Serge is de raadsman van t baasje op dat gebied.
In de achtergrond staat nog een veld zonnebloemen in volle bloei, dat zal dan wel later gezaaid zijn dan al die andere concludeert het baasje.
Wat zegt m, k hoor t nie goe. Dat krijg je dan als ze in t nieuws op één, reklame maken voor een gehoortest op het seniorennet.
t Baasje hoort al niet goed meer, wablief is zowat zijn stopwoord geworden. (t lawaai in de carrosserie afdeling op school zal er wel voor iets tussen zitten) Dus dat is bij het baasje al verschillende malen getest en voor het baasje hoeft die test niet zo dadelijk.
Wel wou het baasje inloggen op t blog en een berichtje plaatsen, wou want er was langs geen kanten mogelijkheid om binnen te komen op t seniorennet. Zijn er nu zo velen in t zelfde geval als t baasje of zijn er zoveel kurieuzeneuzen in België ?
Een andere mogelijkheid is dat er in verschillende families een test geweest is dat de andere partner inderdaad slecht hoorde of selectief doof is. En die periode is hier ten huize al lang voorbij. Zowel voor t baasje als voor Bas, die laatste heeft t nog erger dan t baasje en niemand verdenkt Bas dat hij doofheid veinst
Ondertussen weten ze in België al wat er scheelt met hun oren, we kunnen tenminste terug inloggen
Voor de derde maal reeds, organiseert het plaatselijk comité des fêtes van La Magdeleine haar derde fête multiculturel. Omdat er ook hier in de gemeente nogal wat Engelse inwijkelingen wonen hebben ze de uitnodigingen ook in het Engels opgesteld. Zonder problemen met taalfaciliteiten en ander gezwets, t is hier België niet hé
Aan het baasje was gevraagd, als lid van het comité des fêtes, de uitnodigingen bij de Engelsen te gaan bezorgen. Klein problemke, t baasje kent die gasten allemaal wel, maar waar wonen die juist ? Dus hij naar Mme Amiaud, presidente du comité, voor juiste adressen. Ja dat was een probleem, OK niet getreuzeld dan maar naar de Mairie, die is open op dinsdagnamiddag. Oh monsieur Faës, non, monsieur le maire est en vacance de secretaresse neemt dan maar het telefoonboek om enkele adressen op te zoeken. Ja zeg, dat kon het baasje thuis ook wel, en die Engelsen die enkel een mobile hebben ? Ah Mr. Faës, ca cest un petit problème.
Uiteindelijk heeft het baasje zijn toer van de gehuchten van het dorp maar op den wilde boef gedaan en hier en daar zijn licht eens opgestoken. Bij twee huizen was m zonder vragen haast zeker dat m goed zat. Engelse autos op t erf, dat kan niet missen hé baas.
Voor de Fransen die per ongeluk een Engelse uitnodiging hebben ontvangen, de excuses van den baas. Die Fransen zullen er alvast niet de problemen van maken zoals men dat doet in de rand rond Brussel Yveske, ge moet hier uw licht eens komen opsteken dan kan je dat in BHV misschien ook toepassen, den baas zal wel helpen. Frans papierke in de bus bij een Vlaming, cest simple, classement verticale en opgelost, simpel toch
Popeye lustte het, en hier ten huize lusten we het ook, spinazie. Vorige week heeft het baasje nog twee rijtjes spinazie gezaaid. Kiemtijd volgens de gegevens op het pakje is twee weken. Nu na goed acht dagen later komen de eerste plantjes al piepen. Het baasje is dus danig in zijn nopjes.
Goei spul zegt het baasje over het zaaigoed van de firma Vilmorin, als het zo snel kiemt kan het niet meer mis gaan. De vorige jaren heeft het baasje ook telkens spinazie gezaaid maar niemand is er hier veel sterker van geworden.
Dit jaar is het Epinard Géant d Hiver, t baasje overweegt nu zon ankertje op zijn onderarm te laten tatoeëren zoals de grote spinaziepromotor Popeye.
Wij adviseren het baasje toch nog maar geen afspraak te maken bij Johnny Tatoo, eerst maar eens kijken wat de Géants presteren deze winter. Wij zijn er vrij gerust in, zon tatoo liefhebber is het baasje niet en vooraf moet m ook de minister van binnenlandse zaken hier ten huize nog passeren
Zojuist is de postbode hier langs gekomen, niks speciaals, dat doet hij alle dagen. Hij bracht ons alvast geen vensterkes enveloppes.
Wat wel angstwekkend is, komt van onszelf. Al jaren loopt Bas mee met de postbode, hij heeft dat ook geleerd aan Belle. De race met de post Clio gaat dus vanuit de voortuin, waar we telkens de postbode opwachten als hij terugkomt van het laatste huis in ons gehucht, naar de grote tuin.
t Baasje vreest het laatste jaar telkens voor Bas zijn tikker als de Clio terug komt aanrijden.
Bas is dan al goed opgeladen in het vooruitzicht van de terugkomst. Van t moment dat het gele autootje in t zicht komt spurten wij richting tuin. Het is even dringen aan het poortje maar daarna hebben wij de vrije loop. Met veel lawaai begeleiden we dan de postbode tot het einde van de tuin. Daar moeten we dan weer zwaar in de remmen gaan om niet tegen de omheining te kwakken.
De terugweg gaat alvast heel wat trager, zeker voor Bas die met zijn bijna 15 jaar dan toch wel hijgend komt aansleffen. We zien het baasje het nog niet dadelijk nadoen als m ook zo oud is. Of t moest in een zwaar gemotoriseerde rolstoel zijn
Het staat er weer aan te komen, de jaarlijkse clubmatch van de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond.
Zaterdag 30 augustus
Te Heurne bij Oudenaarde
Voor alle liefhebbers van het ras de place to be. Ook niet-eigenaars van Drenten zijn welkom, ze kunnen zo in optimale omstandigheden kennis maken met de fiere eigenaars en hun favorieten.
Onze Noorderburen hebben ook al talrijk ingeschreven om hun honden te laten keuren in de verschillende klassen.
Mis de kans niet om alle top Drenten van de lage landen en mogelijk ook daarbuiten te ontmoeten. Ook Drenteneigenaars in Scandinavië hebben ondertussen hun uitnodiging reeds ontvangen.
Allen naar de Kabinestraat te Heurne op 30 augustus vanaf 9u30
Elke stad, dorp of gehucht dat zichzelf een beetje respecteert heeft het. De jaarlijkse Bric à Brac. Vandaag was het de beurt aan Villefagnan, jullie kennen de naam van t stadje al wel, waar t baasje elke dag zijn krant en brood haalt.
Tot vorig jaar hielden ze de jaarlijkse rommelmarkt in het centrum maar dit jaar was de ruimte rond de molen the place to be. Na de manifestatie van vorige zondag het fête du vent lag het terrein er toch nog netjes bij, dus waarom niet ?
t Baasje is al sinds de rommelmarkt van Tusson op zoek naar een kristallen/glazen teckeltje. Dat stond toen op een foto en Gertje alias Carine, dochter van ex-collega Jef merkte dat op de foto. Ayse, haar teckel in glas, het baasje moet en zal het vinden, al moet m nog een jaar tussen de grootste rommel lopen ! Vandaag weer niks, glas, steen, metaal, pluche, hout, koper, plastiek, wol, van alles heeft m vastgepakt maar geen teckeltje in glas. Erg hé
Wie we ook ontmoet hebben is het baasje zijn copain Francais preférée, zijnde René en Nicole van het restaurant le Poivrier zij hielden ook opruiming van hun schatten.
Toch konden ook zij het baasje niet overhalen van iets mee naar huis te slepen.
Als zelfs René de kooplust van t baasje niet kan aanwakkeren, dan kan niemand het. De baasjes zijn inderdaad met lege handen thuisgekomen, er waren dan ook geen glazen teckeltjes
Het fruitseizoen is totaal niets geworden dit jaar, met één uitzondering, deze appelboom. t Baasje zegt dat het de boom is die in de slechtste toestand is van gans de boomgaard. In een ver verleden is hij al eens omgewaaid maar heeft zich terug herpakt en is terug omhoog gegroeid. Er zit een groot gat in het onderste deel van de stam en t baasje heef verschillende zwammen van de stam verwijderd deze week.
Toch heeft het baasje niet het lef om de kettingzaag te nemen en hem om te leggen. De appelboom bloeit heel laat in de lente en is daarmee de enige die dit jaar geen vorstschade heeft opgelopen, en dat zie je nu aan de vracht appelen die hij draagt.
Oogsten van de stoofappeltjes kan pas vanaf oktober, vroeger zijn de appeltjes niet te genieten. Maar daarna zijn het de beste appeltjes om de befaamde tarte tatin te sieren. (t Baasje zit hier nu al verwoed te slikken, bij de gedachte alleen al)
Er vallen wel elk jaar een deel van de appeltjes vroegtijdig af, aangestoken door wormen of gewoon afgewaaid, ook die zijn niet verloren. Vermits de appeltjes een heel lange bewaartijd hebben gaan ze mee naar België. Daar staat in de wei Stan de ezel van t baasje zijn broer. Stan, vernoemd naar een dispatcher voor een bedrijf waar t baasjes broer Dré ooit voor gewerkt heeft, is verzot op die kleine appeltjes. Die kent het geluid van de Mitsubishi al zo goed dat het baasje al verwelkomd wordt met luid gebalk als m de straat pas ingedraaid is
In het veld, daar krijgen we de muizen wel gevangen, ongevraagd graven we de muizenholen open. Vraag ons dat nu niet om in huis van een muis te vangen want daar halen we hun onze neus voor op.
Vorige week heeft hier een muis rondgelopen in huis, een ganse week zijn de baasjes in de weer geweest om ze te vangen. Bij ons mocht ze haast tussen onze poten doorlopen, wat zouden wij zon klein beestje een haar krenken. t Baasje heeft die muis na acht dagen toch kunnen vangen met een muizenklem. Tweemaal per dag moesten de bazen het aas vernieuwen, telkens was de kaas en salami uit de klem verdwenen ! Dat moet een muis geweest zijn met ervaring of een hoog muizen IQ. Tot het baasje gezien had welke vluchtweg ze steeds nam en daar de klem plaatste, toen was t snel gedaan met het muizen IQ
In t veld echter zijn wij de profi-muizenvangers, een flauwe geur is voldoende om recente sporen te vinden die ons naar een bewoond muizenhol leiden. Met een beetje samenwerking is de klus dan zo geklaard. Geen muizenwoning is bestand tegen twee gravende Drenten. Deze maal was er niemand thuis van Mickeys familie, we hebben een leeg maar wel recent hol open gegraven. Volgende keer beter zullen we maar denken, muizenholen genoeg in de velden
Pure nostalgie voor t baasje vandaag in de krant Charente Libre. Op de frontpagina merkte t baasje al dat er iets bijzonders te lezen was, er stond rechts onderaan een klein fotootje van een vrachtwagen Berliet, bouwjaar 1949.
Nu is dit model van Berliet, een GDC voor de ingewijden in de branche, de eerste vrachtwagen die t baasje zich duidelijk herinnert uit de wagenpark van zijn vader, den bompa. Als snottermocht het baasje meerijden met dit monster met een motorkap van tegen de 2 meter.
t Baasje herinnert zich nog levendig de ritten naar de steenfabriek van Vuren, langs de Waal in Nederland. Dan gaan lossen in het Brusselse en te laat te arriveren op een verlaten bouwwerf. Twaalf ton gevelstenen met de hand lossen omdat een kraan nog geen gemeengoed was en de stenen nog niet verpakt werden in grote pakken of op paletten. Honderden tonnen heeft het baasje in zijn jeugd samen met den Bompa zo gelost op verlaten werven
De familie Barnay in de Charente Limousine heeft nu hun vrachtwagen Berliet gerestaureerd. De familie heeft deze gekocht in 1949 en is nog altijd de eerste eigenaar. De Berliet heeft destijds de pannen van de familiale pannenfabriek verdeeld over de ganse regio en heeft nooit een ongeval meegemaakt. Eén uitzondering, een schaap heeft ooit het leven gelaten onder de wielen van de Berliet.
De Berliet is buiten dienst gesteld in het jaar 1980 en heeft al die jaren stil gestaan op de carrière van het bedrijf. Vier jaar geleden is de zoon van de eigenaar, die tevens een groot deel van zijn leven met de wagen gereden heeft, aan de restauratie begonnen.
De krant vermeldt ook nog dat de eigenaars niet te stoppen zijn als zij beginnen met anekdotes op te halen over wat ze in die vele jaren met de Berliet hebben meegemaakt.
Gisteren zijn wij nog eens met de baasjes op uitstap geweest. Wij en de baasjes waren uitgenodigd bij Franca, Darren en Fleur Porter in Sigogne, een dorp onder de rook van de stad Cognac.
t Baasje kent Franca al een jaar via haar blog http://portersonthemove.blogspot.com/ en het was dus tijd om eens in levende lijve kennis te maken met de Porter family
Franca en Darren zijn respectievelijk Nederlandse en Engels en runnen in Sigogne een uiterst verzorgde Bed & Breakfast au Bellefleur waar de gasten hartelijk worden verwelkomd. Dat hebben wij gisteren zelf kunnen beleven. Op een bepaald moment zat haast de ganse beginperiode van de Europese Unie rond de tafel, t baasje probeert hier een kleine opsomming te geven, Nederland, Engeland, Frankrijk, Italië en België. Gezellig is zoiets en je maakt dat gewoonlijk enkel mee in van die groothotels, niet in en B&B met drie kamers, das ongezien.
Franca heeft de baasjes eens goed verwend en ook wij beiden hebben mogen meesnoepen van de lekkere hapjes die Franca ons presenteerde.
Dochtertje Fleur, vijf en een half jaar, was aanvankelijk wat schuw van ons, voornamelijk van de té enthousiaste Belle. Dat ijs was snel gebroken toen ze met mij, Bas, een aangelijnde wandeling in de tuin ging maken. Toen t baasje een opvoering van Samson gaf met haar pluche hond steeg ook de belangstelling voor ons beiden en waren we plots top off the bill. t Kan verkeren zei Bredero en gelijk had ie
In september als wij terug zijn uit t belgikske is er een tegenbezoek in Ferret gepland, we kijken er met zijn allen naar uit.
Gisterenavond is het hoofdbestuur nog eens uithuizig geweest terwijl wij huiswacht hadden gekregen. Een avondje zonder Olympiërs die om ter rapste zwemmen of mekaar om ter snelst met een fraaie worp tegen de mat smakken (t baasje zegt dat die mat een Tatami is). t Was rustig dus gisterenavond.
De baasjes zijn van Hugo zijn kookkunsten gaan proeven. Hugo is de broer van Fred, t baasjes beste maat en wat blijkt nu ? De beide broers hebben nog iets, tot nu toe onbekend, gemeenschappelijk. Ze zijn beiden meester Paëlla koks. Die van Fred was onze baasjes al bekend, niet alleen bij hen, maar in een grote schare bekenden want Fred heeft een héééle grote Paëlla pan, voor vier personen Paëlla maken zit er voor Fred dus niet in, t is voor minstens acht personen of Fred begint er niet aan
Ook de Spaanse kookkunst van Hugo werd hoog gewaardeerd door onze beide Bourgondiërs. Ze zagen er bij thuiskomst in elk geval meer als voldaan uit. Zouden die beide broers ergens Spaanse voorouders hebben ?
Ken je het alhet gratis magazine Hond en Tips ? Deze morgen viel het weer in de mailbox hier ten huize. Jullie weten het al onze baas is nogal ne curieuze, als het magazine binnenkomt zijn er nogal wat zaken die even moeten wachten. Rudi en Nanny van den Dijck hebben weer een zalig nummer in elkaar gestoken.
Het baasje heeft met plezier het artikel over hun vakantie in Kroatië gelezen. Natuurlijk ging het ook over honden, Kroatische honden uiteraard. Neen geen horrorverhalen zoals over Griekse en Roemeense honden, wij zeggen het toch ons baasje heeft met plezier gelezen over leuke momenten met lokale honden tijdens hun vakantie. Verhaaltjes zoals je er zelf waarschijnlijk al hebt meegemaakt, eenvoudig en leuk.
Nieuwsgierig geworden nu ? Kijk zelf maar eens, je bent maar één klik verwijderd van Hond en Tips. Klik hier en je bent er: http://www.hondentips.com/
Schrijf je in als je het gratis nummer veertiendaags wil ontvangen. Het is volledig gratis en telkens weer prettig lezen. Veel plezier
t Baasje zegt dat het er nog goed uitzietde volgende dagen voor hen die in t Zuid-Westen van Frankrijk verblijven . Daar zijn wij dus ook bij.
De Zwitsers daarentegen krijgen de volle lading regen te verduren de volgende uren, misschien hebben die ook regen nodig voor de moestuin zegt het baasje.
Gewoonlijk is deze informatie zeer juist, en kan je goed je buitenactiviteiten plannen, wat toch zo zijn voordelen heeft wanneer je een groot deel van de dag buiten doorbrengt.
Probeer het zelf maar eens uit, of je nu een uitstap voorziet naar t kabouterbos in Kasterlee of een citytrip naar Barcelona, je weet dadelijk wat je moet aantrekken zegt t baasje.
Er zal moeten uitgekeken worden naar andere opslagruimte voor de wintervoorraden, de inhoud van de kast barst uit haar voegen en de schabben krijgen het hard te verduren op dit moment.
Volgende week kunnen we weer wat op transport plaatsen naar t Belgikske en daar dan ook genieten gedurende de winter van de opbrengsten van de Franse hof. Al een geluk dat de Mitsubishi een grote laadbak heeft, van een normale koffer kan je bij dat ding al niet meer praten.
En ondertussen is het nog niet gedaan met oogsten, het baasje spreekt van de beste oogst sinds hij hier aan het tuinieren is. Zit Garrys koeienmest er misschien voor iets tussen ?
De fruitoogst is dit jaar noppes geweest vertelt het baasje, daar zit de late vorst in april voor iets tussen. Alle hoop van t baasje is nu nog gevestigd op die ene appelboom, een laatbloeier die heerlijke appelen geeft die kunnen bewaard worden tot in de lente
Frisjes deze morgen, je merkt dat de zomer over zijn hoogtepunt is. De baasjes merken het als ze ons beiden s morgens terug binnen laten na onze ochtendplas. Het gazon is nu elke morgen bedauwd en zorgt er voor dat we met natte poten binnenkomen.
De dagen zijn mooi en warm, T-shirt weer zeg het baasje daar tegen en de regenbuien van de afgelopen dagen brengen de moestuin terug tot leven. t Baasje moet straks het gazon nog maar eens kortwieken, dan worden onze poten ook niet zo nat, en het staat een pak fraaier dan nu met dat doorgeschoten onkruid, het enige dat groeit tijdens de droge periodes.
De onrust van t baasje over zijn slinkende watervoorraad in de regenput is ondertussen ook verleden tijd. De nachtelijke buien hebben zijn onrust letterlijk weggespoeld
Hoogseizoen voor de tuin, er moet volop geoogst worden nu. Tomaten, pompoenen, courgettes, snijbonen. De natuur geeft de bazen geen rusttijd.
Na een diepvriesfarce enkele jaren geleden en na de tempête van negen jaren terug hebben de baasjes besloten een stap terug in de tijd te zetten. De grote diepvries is al enkele jaren op pensioen gesteld en het kleintje dient enkel voor ijsroom en af en toe een diepvriesproduct.
Het baasje heeft zo voor zijn verjaardag enkele jaren terug aan t vrouwke een steriliseerketel gevraagd. t Vrouwtje dacht dat m weer eens zwansde en vertelde dat links en rechts aan kennissen. Resultaat: op een week tijd had het baasje 4 steriliseer ketels en over de 200 potten in alle formaten.
Dat het nog zon stomme verjaardagscadeau niet was bewijzen volgende fotos. de ketel werkt zon tweemaal per week en de kast waar alles in bewaard wordt geraakt zo stilaan vol. De moestuin echter weet van geen ophouden met leveren. De baasjes blijven nog wel een tijdje aan de gang vermoeden wij
Sinds een half jaar hebben we hierin La Magdeleine een nieuwe gemeenteraad. Dat is geen nieuws zal je zeggen, elke gemeente in Frankrijk heeft dat sinds de gemeenteraads verkiezingen. Wij echter hebben een Belgisch gemeenteraadslid, meer zelfs een Vlaamse, afkomstig uit Ninove.
Ria woont al een twaalftal jaar hier in het dorp, langer dan wij alleszins en is zowat Franse geworden. Bij alles wat het verenigingsleven aanbelangt is ze wel ergens bij betrokken. De patchworkclub, de toneelvereniging, het comitée des fêtes, noem maar op en Ria is niet ver uit de buurt.
Logisch dus dat de burgemeester Ria vroeg om zijn ploeg te komen versterken. Dat zij dan nog meer stemmen achter haar naam kreeg dan de burgervader zal wel aan de populariteit liggen denken wij zo
Uit de toneelkringen hebben wij ook zo één en ander opgevangen. Kwatongen beweren dat Ria voornamelijk komische jonge meisjes rollen ambieert. Vinden wij nogal logisch, wij zien Ria nog geen gendarmenrol of oude vrijster spelen.
Nu krijgt het baasje binnen het half uur telefoon, of erger, ze komt het baasje hier zelf naar zijn voeten geven om wat hij nu weer geschreven heeft over de eerbare conseiller. Want Ria is ook een trouwe Bas & Belle blog lezeres
t Baasje zegt, louter ter informatie, dat hij eerst nog langs de bakkerij, de post en de krantenwinkel moet
Mooi was ze wel Lin Maoke, zo mooi dat het baasje het de moeite vond om haar foto op t blog te zetten. Chinees bedrog blijkt nu, met de medewerking van 't baasjes tandarts Hans was het anders wel goed gekomen voor Yang Peiyi, mooi stemmetje in elk geval.
Zij was te lelijk om live te zingen op openingsceremonie
Yang Peiyi zong wel echt, maar mocht niet in beeld komen.
De negenjarige Lin Maoke, een rijzende ster in China, mocht het lied 'lippen' op de openingsceremonie omdat ze er beter uitziet dan Peiyi.
Het Chinese meisje dat tijdens de openingsceremonie van de olympische spelen de 'ode aan het vaderland' bracht, zong niet echt. Haar optreden was een mooi staaltje playback. Het echte zangeresje mocht van de organisatiecomité niet op het podium omdat ze te lelijk was. Dat heeft de directeur van het muzikaal spektakel in Peking bevestigd. Daarmee laait de controverse over de openingsceremonie verder op, want eerder was al gebleken dat de voetstappen op voorhand opgenomen waren.
Perfect beeld "We wilden een perfect beeld brengen, we wilden het beste voor onze natie", zei Cheng Qigang in een interview. De negenjarige Lin Maoke is een rijzende ster in China, maar ze lipte enkel de tekst mee. De zevenjarige Yang Peiyi zong de sterren van de hemel, maar mocht door haar scheve tandjes niet opdraven.
Belediging In de Chinese media wordt er weinig aandacht gegeven aan de kwestie, op het internet zijn er intussen hevige discussies bezig over het incident dat volgens heel wat surfers bestempeld wordt als een belediging voor de zangeres en de toeschouwers die in de maling zijn genomen.
Eén regennacht en daar zijn ze terug, de slakken In alle soorten, zij die hun huis met zich meesleuren (zouden die een NL achteraan hebben plakken ?) Die slakken die bij de nudisten gerekend worden, die kleine witte met hun mini-caravan. Allen zijn ze van de partij sinds deze morgen vroeg.
Op het fête du vent kreeg het baasje een zéér actuele sticker (auto-collant en Français). Op de sticker is een gevleugelde huisjesslak te zien. Dàt moet het zijn volgens het baasje, slakken die gans de droge periode niet te zien zijn, die presteren het van in een oogwenk terug daar te zijn waar ze helemaal niet gewenst zijn, op baasjes groenten en t vrouwtjes hostas.
Het moet zijn dat ze inderdaad komen aanvliegen, als je ze bezig ziet geraken ze amper vooruit maar op één nacht komen ze van heinde en verre. Inderdaad, incroyable mais vrai
Gisteren zijn de baasjes op ronde geweest langs verschillende open deuren. Ze waren nogal laat op de namiddag terug en hebben geen aperitief genomen voor het avondeten.
Waarschijnlijk hadden ze al een deel aperitiefjes buitenshuis genuttigd.
t Baasje heeft ons verteld dat zij beter zondag op open deur bezoek waren geweest, van animatie was niet veel sprake meer. Op de meeste adressen waren ze ook al zaterdag aan de slag. Er scheelde toch wat aan de informatie naar de klanten toe.
De baasjes waren wel opgetogen, er was nu alle tijd om een degelijke uitleg te krijgen, inbegrepen zo van die familie geheimpjes die je niet te weten komt wanneer er een ware volkstoeloop is.
Ook benieuwd naar de buit van de baasjes deze keer ? Blijkt er een nieuwe fles in de drankenkast te staan die gans achteraan geplaatst is, een fles Vieux Pineau des Charentes Blanc van 10 jaar oud. t Baasje behandelde die fles alsof t zijn eerste lief was
Om het fête du vent af te maken nog enkele fotos die toch de algemene sfeermee bepaalden zonder echt het thema te zijn.
We zien op de eerste foto een werk van huisvlijt, het is de old-timer tractor met caravan van de schoonzoon van onze burgemeester. De caravan/woonwagen weegt zeven ton (!) is volledig zelf gebouwd en is bedoeld om vakantie te nemen op een héél originele manier in een straal van zon tweehonderd kilometer over landwegen.
Er konden ook ritjes gemaakt worden in een mooie oude koets, getrokken door een prachtig tweespan. Het tweespan heeft geweldig veel succes gehad en heeft geen moment rust gehad.
Het paard op de onderste foto is een Percheron (zo heeft men het baasje verteld) een Frans trekpaard dat in kracht het Belgisch trekpaard zou evenaren. Ook dit paard was mooi opgetuigd en prachtig verzorgd.
Ook het deel produits regionaux op het feest van de wind wasdeze maal goed vertegenwoordigd. Lekkere producten van de goede Charentaise origine. Voor dit onderdeel waren we een beetje bevreesd omdat op de twee vorige markten die we bezochten meer dan driekwart niet origineel Frans meer was.
De honingboer uit Montjean kan steeds op onze belangstelling rekenen. Zijn honing is gewoon top maar ook zijn honingkoek met sinaasappel belandde in onze boodschappentas. Letterlijk en figuurlijk om duimen en vingers af te likken. Je mag van hen ook steeds proeven zoveel je maar wilt.
Ook de ambachtelijke Pineau en Cognac producenten stonden zij aan zij met de verkopers van eigengemaakte fruitsappen en ciders. Te veel alcohol denk je dan ? Naast hen kon je dan ook veldverse meloenen kopen. Die worden dan wel gepromoot als heerlijk voorgerecht Melon Charentaise au Pineau des Charentes weer alcohol dus
Het recept ? Eenvoudiger kan niet, snij de meloen middendoor, verwijder de pitten en de uitholling die ontstaat vul je op met Pineau. Hoe ver moet je uithollen ? Dat hangt gewoonlijk af van hoeveel er nog in de fles is
Het geheel werd dan traditioneel muzikaal omkadert door de man met het draaiorgeltje, Die is ook elk jaar van de partij en kan steeds op de belangstelling van veel bezoekers rekenen. Het orgeltje brengtin elk geval meer sfeer dan die lawaaierige versterkersdie moderne (?) Franse (?) muziek (?) uitbraken. Ditmaal diende de versterker enkel om de deelnemers aan de ploegwedstrijden naar hun plaats op het veld te verwijzen.
Aan de organisatoren een dikke proficiat, knap gedaan messieurs et madames
De oude dorsmachine waarvan de carrosserie volledig van hout vervaardigd is kan niet zelfstandig werken. De oude tractor, een Deutz die den duits waarschijnlijk nog heeft achtergelaten zorgt via een brede platte riem voor de aandrijving van de dorsmachine.
Als de tractor gekoppeld moet worden aan de dorsmachine heeft dat nogal wat voeten in de aarde. Als de tractor en machine niet perfect in lijn staan loopt de riem telkens van de aandrijfas af. De riem moet dan ook nog eens gekruist worden om de goede draairichting aan de dorsmachine te geven.
Twee mannen bedienen de dorsmachine, korenschoven worden bovenaan ingevoerd, achteraan verlaat het stro de machine. Aan de zijkant hangen zakken die de graankorrels opvangen. Vooraan geeft een grote stofwolk aan dat het kaf van het koren gescheiden wordt. Niks voor mensen met een stofallergie maar was dat al uitgevonden toen het werken met zulke machines een dagelijkse bezigheid was ? Een grote blauw/witte- of rood/witte bollenzakdoek was toen al afdoend
Veiligheidsinspecteurs zouden hier per machine die ze controleerden en lijvig verslag kunnen schrijven. Geen enkele riem, geen enkel tandwiel of ketting heeft enige afscherming. Waarschijnlijk zijn er bij de bedienaars van de dorsmachines gasten zoals die van de zagerij . Die steken in t café hun hand op met gestrekte pink en wijsvinger en roepen dan vier pintjes voor de mannen van de dorsmachine dat is tenminste wat onze baas erbij denkt, maar dat weet je ondertussen al wel, hij overdrijft nogal eens hé
Haast elke reactie hier op onze blog heeft het maar over zon, zon en nog eens zon . TEKORT in t Belgikske.
Hier in de Franse Charente heeft iedereen het maar over één ding , wanneer komt er regen genoeg om de tuin terug te laten opleven zonder te moeten bijgieten.
Conclusie, het is allemaal niet eerlijk verdeeld in deze wereld. Onze bazen kunnen de slechte tijden volgen via het nieuws op één en de andere TV kanalen en worden elke dag weer geconfronteerd met autos die tot hun assen door de ondergelopen straten ploegen. Ondergelopen kelders door weggewaaide daken van elektrische cabines die dan uitvallen en de pompen niet meer laten werken. Omgewaaide bomen en gaten in daken maken de rampspoed volledig.
Nu hebben de baasjes al verschillende malen een pak zon op transport naar België gezet maar het brengt ook maar een paar dagen soelaas zoals blijkt.
Eind van de maand keren we terug naar België, waarschijnlijk om de verdwaalde vissen in de tuin te komen oprapen en zo van die onwaarschijnlijke zaken te regelen. Eén ding beloven we jullie, als we komen brengen we een remorque zon mee naar ginder. En t is ne grote remorque die van ons baasje en we laden hem zo vol als mogelijk
De twee Drentenreuen Tobias en Dariel, (zie bericht op 04.08.2008) de twee broers die te herplaatsen waren wegens overlijden van hun baasjes zijn herplaatst. Er zijn op de Nederlandse Drentensite op dit moment geen Drenten meer te herplaatsen.
Wij wensen voor de nieuwe eigenaars met Tobias en Dariël een fijne toekomst samen .
Elk jaar een groter wordend evenement in Villefagnan, het dichtstbijzijnde stadje op 4 kilometer van bij ons. Toen wij enkele jaren geleden het Feest van de wind bezochten was de windmolen in witte steen pas gerestaureerd. Een honderdtal bezoekers was toen het publiek, heden moet je de auto al op enkele honderden meter parkeren, zo vol stond de parking.
In grote lijnen is de opzet hetzelfde gebleven. Er is de marché des produits regionaux en de ploegwedstrijd opgrootmoeders wijze met paarden, ossen en muilezels.
De trekdieren zijn veelal mooi opgetuigd en mooi verzorgd, ze zijn werkelijk de Luxe.Ook de lijntjes die ze ploegen zijn kaarsrecht, de jury die de prijzen moet toekennen en de bekers uitreiken, gaat het niet makkelijk hebben dit jaar.
Ondertussen draait de witte molen lustig met zijn opgespannen wieken, het is voor de molen een ideaal weertje, een zacht briesje brengt leven in de brouwerij van de graanmolen. Iets verder staat een oud dorsmachine in volle werking. Het gaat er aan toe zoals vroeger, geen bloem als er eerst geen graan aan de molen geleverd wordt
Deze reactie kreeg het baasje van een anonieme schrijver (tenzij die man kritische gast heet, met Nederlanders is dat altijd mogelijk). Hij antwoordt totaal naast de zaak
Bas en Belle, jullie zijn volgens mij een stuk slimmer dan je baasje die moet eerst maar eens op franse les zodat hij de krant goed kan lezen en als hij dan het nodige heeft opgestoken laat hij dan de site http://environnementdurable.net maar eens gaan bekijken kan hij meteen zien dat frankrijk binnenkort helemaal niet meer het aantrekkelijke vakantieland zal blijken te zijn! Hij kan natuurlijk ook eerst even gaan snuffelen op de site van H Halkema (http://www.wind-energie-halkema.org) die uitlegt waarom wind turbines nutteloos/niet rendabel zijn of eens even gaan lezen wat Fvd Berg over geluidsoverlast te melden heeft. (The Sound of High Winds: the Effect of Atmospheric Stability on Wind Turbine and Microphone Noise (HTTP://dissertations.ub.rug.nl/faculties/science/2006/g.p.van.den.berg/) Iedereen die hier woont, betaald dezelfde belastingen als de burgemester! Ik voel mij prima thuis én ben geintegreerd en heb dezelfde plichten én rechten als iedere fransman, in een demokratie kan iedereen, mits op een nette manier zijn zegje doen .aan ja-knikkers heeft niemand wat!
In het bericht van 29.07.2008 Hoe kan je zo dom zijn geeft het baasje zijn visie op het gedrag van een Nederlandse dame uit de Vienne die hier in Frankrijk een actiegroep voorzit tegen de in de Charente geplaatste windmolens of Eoliennes, zoals de Fransen het noemen.
Het baasje stelt in dit bericht dat het niet gepast is als gast in een vreemd land kritiek te uiten op de gebruiken en de maatregelen die de Fransen nemen. Je mag, volgens t baasje, wel je eigen mening hebben en dat vinden Fransen zeker met hun liberté, égalité et fraternité, meer dan enig andere bewoner van deze aardbol. Maar ga dan niet met het belerende vingertje omhoog zeggen hoe zij hun land moeten beheren.
Dat was het uitgangspunt van baasjes betoog. Integreren en samenleven in harmonie en vrede doe je zo niet.
De handelswijze doet het baasje denken aan het koloniseren in de vorige eeuwen. Toen konden beschaafde (?) volkeren hun visie opleggen aan wilden (?) volgens de toen geldende moraal. De geschiedenis heeft ons geleerd wat er van gekomen is
Het baasje kan kritiek best verdragen, maar onbeleefde kritiek zoals een dier is slimmer dan de baas, en de baas dan nog een cursus Franse taal aanraden, sorry mijnheer de gekrenkte Nederlander, dat is er over volgens de geldende Belgische beleefdheidsnormen.
t Baasje mag er niet aan denken wat er zou gebeuren moest Vlaanderen aansluiten bij Nederland indien België zou splitsen. Lang leve de Stomme van Portici versie 2008.
Op de foto een deel van de verkoopstand van zaden in het plaatselijk tuincentrum "La Garenne" in Ruffec. t Baasje schrijft hier een deel omdat zelfs t nief kodakske geen fotos kan nemen over 270°. De keuze is dan wel moeilijk als je een zakje spinaziezaad nodig hebt. Welke spinazie? Van welk merk? (er zijn 3 merken) Welke hoeveelheid ? (vorig al gezaaid zakje, was te weinig). Allemaal vragen die een na een hoop informatie te lezen op de pakjes toch een oplossing krijgen ! Epinard Géant d hiver is het geworden.
Deze keuze is van staatsbelang voor t baasje, als roedelleider dien je er voor te zorgen dat in de toekomst je roedel niets te kort komt. Zo is zijn redenering
Als t baasje nu zaait dan kan er volgens de informatie al in oktober van geoogst worden. Volgens de informatie op het pakske geven deze zaden dan ook nog eens een heel grote opbrengst. Dat is wel het minste dat je mag verwachten van een ras dat zich Géant noemt zegt t baasje
Lees het dus hier vanaf oktober, de belevenissen van twee Popeye Drenten en hun onwaarschijnlijk sterke verhalen
Samen met de baasjes hebben we een rustige namiddag doorgebracht, en nog een mooie ook. Samen met de baasjes hebben we de opening gevolgd van de Olympische spelen in Peking, sorry Bejing noemen ze dat tegenwoordig.
Deze morgen waren we al niet erg actief en de baasjes hebben er een voorbeeld aangenomen. Luilekker met zn vieren in de zetel, meer moet dat niet zijn.
En dan nog zon mooie opening van de O.S. spektakel voor ons, vuurwerk zonder geblaf van onzentwege , dat is ongezien voor ons zegt het baasje.
Er waren toch wel enkele kippenvel momenten tijdens de show zegt het baasje, zoals dat kleine meisje dat gans alleen stond te zingen terwijl gans de wereld toekeek, je moet het maar doen zegt het baasje. In elk geval wij waren ook stil deze namiddag
Waarschijnlijk wel als je ze zo met zijn tweetjes in de zetels ziet liggen, het is op dat moment elf uur dertig en van veel activiteit hebben ze vandaag nog geen blijk gegeven.
Als dat nu gisteren was geweest na dat nachtelijk onweer zouden de baasjes het nog kunnen begrijpen. Na hun ochtendplas zijn ze zo snel als mogelijk terug in de zetel gesprongen. Bij Bas is het al meer stappen, springen is er niet meer bij op zijn leeftijd.
Zij zijn vannacht nog wel op muizenjacht geweest in de tuin. In huis aanzien ze de muis die hier al een week de keuken onveilig maakt als een huisdier, die wordt ongemoeid gelaten.
Deze morgen lag er in elk geval een dode muis aan de voordeur, cadeautje van Belle voor de bazen waarschijnlijk. t Baasje zal het wel niet gezien hebben vannacht dat ze weer iets gevonden had.
Toch maar een poes adopteren ? Een vraag die de baasjes zich de laatste dagen al meerdere malen hebben gesteld. Het is enkel een probleem als poes mee heen en weer moet reizen en telkens weer moet aanpassen aan de andere omgeving. Nog een bijkomend probleem, wij Drenten jagen liever achter poezen dan achter muizen.
Sinds een maand of twee is dit traditie na het eten van Bas en Belle, Wanneer ze beiden hun eten binnen hebben komen ze eerst vragen om hun al even traditioneel dessert.
Dan zegt het baasje zullen we eens oortjes kammen waarbij ze gelijk naar de kast hollen waar de hondenkammen liggen. Het kammen gebeurt in de tuin en Bas is gewoonlijk eerst aan de beurt, Belle wacht geduldig haar beurt af of speelt nog wat met haar bal, in afwachting van
Bij Bas is het kammen het moment van puur genot, hij staat te trillen over gans het Drentenlijf en knort van voldoening. Als beide oren gekamd zijn schudt hij eens heftig met zijn kop en t baasje kan opnieuw beginnen. Als t baasje genoeg Bas zegt, komt Belle onmiddellijk langs en zet zich op Bas plaats. Belle is echter sneller afgeleid dan Bas en durft het kammen al eens uit zichzelf onderbreken als ze weer eens iets langs de tuin hoort komen. Dan moet ze zich daar weer mee gaan bemoeien, dat laat Bas niet koud en die schuift nog eens aan voor een extra beurt
Wie brengt zoiets samen, slangen en douchen ? De doucheslang misschien ? Niks daarvan, daarstraks tijdens de wandeling heeft Belle in het veld een Boa-constrictor in de maak ontdekt. De slang is ook zo één van die slachtoffers van de landbouwmachines die momenteel de velden bewerken.
Het veld waar ze le serpent gevonden heeft is al enkele dagen geleden geëffend en die slang ligt daar al enkele dagen gaar te worden in de brandende zon. Natuurlijk moet Belle zich dan eerst eens goed rollen in die rottigheid, zodat ze goed de geur heeft opgenomen, dan krijgt het baasje het cadeau
De baasjes zijn wel niet echt opgezet met zulke geschenken, dan liever egels, maar die stank die ze meebrengt is niet te harden. Het vervolg van het verhaal laat zich raden, de baasjes nemen enkele hondenhanddoeken, speciale hondenshampoo (ook tegen vlooien) en het water van de douche wordt op heel lauw gezet. Dan komt Belle aan de beurt voor een goede schrobbeurt. In tegenstelling met Bas laat zij zich dit goed welgevallen, kop omhoog, staart naar achter, zodat het baasje overal goed kan wassen.
Belle is ondertussen al zo dikwijls stinkend thuisgekomen dat ze weet dat er na elke wasbeurt zo een lekker pensstaafje ligt te wachten. En dat stinkt dan ook weer een uur in de wind volgens de baasjes
Pech omdat de ruit gebroken is, dom omdat het niet de eerste keer is.
De oorzaak is een afsluitkraan van de radiator die zo geplaatst is dat je het raampje kan stuk stoten als je het raam te ver opent. Iedereen weet dat hier ten huize, zelfs wij, Bas en Belle. Wij lopen nooit tegen dat raam als het openstaat. t Zijn de bazen die zo lomp zijn !
Vorig jaar was t het vrouwtje die het raam te ver opende, gisterenavond de grote chef (denkt m toch). Gesakker en gevloek om zijn eigen lompigheid was het gevolg. Vandaag volgde dan de rit naar de 3Mmmen, een magazijn waar je alle spulletjes voor t huis kan kopen, ook ruitjes voor het raam op maat gesneden.
Een geluk bij een ongeluk is al dat t baasje nog genoeg stopverf heeft van vorige keer, én dat hij de pot goed gesloten heeft na vorig gebruik. Je maakt wat mee met die autotechniekers die Mr. Bricolage willen nadoen Als er nu straks bloed aan t scherm kleeft, heeft m ook nog in zijn handen gesneden bij het plaatsen van dat venstertje, we kennen hem ondertussen al
Dat was het gisterenavond over het noorden van de Charente, een echt zomers onweer. Het eerste van dit allooi deze zomer, mét echte regen.
Het kwam al aandrijven in de vroege avond vanuit het westen, de baasjes konden hun voorzorgen dus tijdig nemen, parasols binnen, tuingerei op zijn plaats, ramen sluiten, noodverlichting en kaarsen in orde maken, stekkers van de elektrische toestellen uittrekken. En t was nodig, Bas zocht al vroeg zijn onweerplaatsje in de slaapkamer aan baasjes kant op. Daar is m gerust en blaft hij niet bij elke bliksemschicht.
En toen, toen is het beginnen regenen Al een geluk dat het dak vernieuwd is, het baasje kent die regenverhalen nog enkel uit de verhalen van Belgen die ons telefoneren en van het één nieuws, met ondergelopen kelders en zo Het waterreservoir en de tuin kan er maar goed mee zijn. Het baasje schat dat er zon twee centimeter regen gevallen is, daar is m uiterst tevreden mee. Zo is er weer wat extra voorraad regenwater voor de volgende week, het begon erg hol te klinken in het grote ondergrondse waterreservoir.
De eerste dagen zullen de baasjes wel niet moeten sproeien in de groentetuin, die heeft zijn beurt wel gehad deze keer.
En de Drentjes ? Die hebben vredig door alles heen geslapen, Bas op de grond in de slaapkamer en Belle dicht tegen het baasje aan in de zetel
Het is weer zover, elk jaar wanneer de oogst afgedaan is en de boeren leggen hun velden gereed voor het volgende seizoen, dan hebben we weer ongenode gasten.
De muizen worden verjaagd uit de grote vlaktes, hun holen zijn vernield door de immens grote eggen die de boeren over de velden slepen. En wat doe je dan als muis ? Just, je zoek een instap klaar alternatief, en dat heeft die muis bij ons in de keuken ontdekt
Deze keer is het een slimme, één met een hoog muizen IQ. De baasjes jagen er al enkele dagen op en wij we keken ernaar terwijl ze voorbij liep. Wat ons wel meer interesseert zijn die lekkere spullen die t baasje gereed legt voor Micky, hesp, kaas, chocolade. t Baasje schuift die lekkere spullen op een plankje met zo wat ijzerwerk aan vastgemaakt, onder de kasten. t Vrouwtje noemt dat een muizenval, t baasje moet dat dan gereed maken voor die muis.
Dat klaar maken is blijkbaar een moeilijke bezigheid want t baasje heeft als eens vloekend zijn handen van onder de kast gehaald. Juist daarvoor hadden we klets gehoord en toen hing er zon muizenval aan zijn vingers. Dedju, te kort afgesteld vloekte het baasje. Nu staan er zo drie muizenvallen opgesteld onder de kasten, op zon manier dat wij er niet aankunnen. Belle heeft eens willen helpen met de val op te stellen, al een geluk dat het baasje op zijn knieën voor de kast zat, anders zou ze wel eens een schop onder haar staart gekregen hebben zei de baas boos. t Zou de eerste keer geweest zijn zegt het baasje en pas maar op als je t nog eens riskeert. Zou m nu weer overdrijven of niet ?
Foutje in de coördinatie bij de aankondiging van de portes ouvertes bij de pineauboeren. Het baasje schreef vanmorgen dat er weinig praktisch nieuws te vinden was betreffende deelnemers aan de open deur dagen.
De informatie is er wel, maar je moet er achter zoeken ! Bij navraag op het VVV kantoor in Ruffec kon de vriendelijke dame de baasjes zelfs een gans pak brochures meegeven zo ze die wilden. Mét de deelnemende producenten tot in La Rochelle toe
Dat VVV kantoor van Ruffec (syndicat d initative hier ten lande) blijkt dan ook nog eens vernieuwd te zijn dit jaar, met uitbreiding van het personeel er bovenop. Het is ook wat overzichtelijker geworden en het personeel is een pak vriendelijker geworden in vergelijking met de voorgaande jaren.
Als je nu hier op t blog, zondag of maandag wartaal vindt, of helemaal geen nieuwe berichten, dan is de portes ouvertes waarschijnlijk héél succesrijk geweest. We hebben onze baas nog altijd nodig (en liefst nuchter) om onze schrijfsels eventjes uit te tikken. Dat kunnen we nog niet zelf, daar zijn onze poten te dik voor
Volgende week, op zondag en maandag houden de producenten van Pineau des Charentes opendeurdag. In de krant is dat een aankondiging dat 80 producenten animaties aanbieden op 10 en 11 augustus plus een site adres: www.pineau .fr.
Als de krant niet meer kan informeren, dan maar eens op de site gekeken:
Tout l'été, en Charente et Charente Maritime, 150 producteurs de Pineau des Charentes vous accueillent dans leurs propriétés : découvrez en leur compagnie distilleries et chais, et les secrets de lélaboration du Pineau des Charentes.
Appréciez la diversité des arômes et des saveurs des Pineau des Charentes blancs et rosés à travers les dégustations proposées.
Les 10 et 11 août : Journées Portes Ouvertes
80 producteurs proposent aux visiteurs des animations ludiques et gastronomiques : recettes au Pineau des Charentes, circuits à pieds ou en VTT au cur du vignoble,promenades en calèche, expositions, jeux,repas et goûters charentais à la ferme raviront petits et grands.
Nhésitez pas à leur rendre visite en suivant les panneaux bleus sur les routes. Les producteurs de Pineau des Charentes vous réserveront le meilleur accueil et vous gagnerez peut être un week-end de rêve dans notre région.
Bon voyage au pays du Pineau des Charentes !
Daar wordt je dan ook niet veel wijzer van, geen enkel adres van een deelnemer te vinden, geen mailadres, geen site-adres, niks niks niks !
Daar moet nog eens over nagedacht worden dames en heren pineau producenten, hoe je aan klanten ontvangst doet. De baasjes hebben wel zin tot enige activiteit in dit verband, maar om zo maar in het wilde weg te vertrekken tot we een panneau bleu tegenkomen is toch wel wat van het goede te veel gevraagd. Straks moet t baasje toch maar eens binnenspringen in t syndicat dinitiatieve in Ruffec in de hoop dat zij meer informatie geven
Je moet al een snelle zijn om op dit moment de tomatenoogst te kunnen bijhouden, zegt het baasje. Aan een ongelooflijk tempo krijgen ze nu hun rode kleur.
t Vrouwtje doet haast niets anders dan Weckpotten reinigen en klaar te zetten om gevuld te worden. Het tomaten pellen is dan weer t baasje zijn werk, het potten vullen gaat dan weer naar t vrouwtje, het koken in de steriliseerkeel is dan weer voor t baasje. Je ziet echt teamwerk.
Morgen is er weer zon een inhaaldag, ettelijke kilos zullen wel moeten verwerkt worden anders valt het onder niet meer te doen.
En onze taak zal je dan opperen, wat doen jullie ondertussen ? Eenvoudig is onze taak niet, wij moeten aandacht geven aan de baasjes, onder de werktafel liggen, achter de baasjes hun voeten gaan liggen, voor hun voeten lopen als ze met de handen vol lopen, kortom zo weinig mogelijk hinderen is onze mening, de baasjes vinden dat het juist andersom is. Tot nu toe zijn er geen conflicten van gekomen, t zal dan wel goed zijn zeker ?
Vorige week was het nog onze Albert II die de krant hier haalde met een visie op de Belgische politieke toestand. Vandaag zijn het de Belgische mosselen. Dit is louter toeval van die twee artikels, week op week. Mensen die enig verband tussen de twee artikels zien hebben ons inziens een slecht karakter
Die Belgische mosselen, gekweekt in de Noordzee voor de kust van Nieuwpoort zouden giftige algen bevatten Dat konden we vorige week op den ordinateur al bij Het Laatste Nieuws lezen. Nu weten de Fransen het ook, dat er iets niet pluis is met de mosselen. In het artikel staat wel niet expliciet dat het om ECHTE mosselen gaat, onze baas zegt dat het toch wel wenselijk zou geweest zijn na al die vorige artikels over de Belgische politiek. Zeg nu zelf, de link is toch erg snel gemaakt, Yves & co, de Donnea & friends, Joëlle & Didier, mosselen en vergif. t Zou een raadseltje kunnen zijn, wat hoort niet thuis in het rijtje
En voor we het vergeten, je kan nu ook rivierkreeftjes gaan vissen in de Marais Poitevin hier een zestig kilometer vandaan ten westen van Niort, volgens de Charente Libre. Vandaag nog zonder algen of kwik of andere vuiligheid, voor volgende week is er nog geen garantie. Dat was voor die echte Belze mosselen just t zelfde
Zie ze bezig ons Belle, ze probeert een gat te graven onder de poort. Een ontsnappingspoging ? Is ze niet meer tevreden hier in haar roedel ? Gaat ze de wijde wereld opzoeken ? Allemaal fout, maar je kan het wel raden
Een egeltje, Pinneke van vorige week of één van de familieleden heeft zich ook aan de poort aangemeld. Het moet hier goed zijn ten huize Bas & Belle als al die egels par force hier willen zijn. Het moet zijn dat die egel familie potdoof is want toch nog willen binnenkomen ondanks het kabaal dat Belle maakt, dat kan niet anders zijn volgens het baasje.
Nog een reden kan zijn dat ze zo graag rondgedragen worden in de bek van een Drentsche patrijshond. Onderzoekswerk voor biologen zegt het baasje, tegen de tijd dat ze daar het fijne van weten zullen we wel een paar seizoenen verder zijn.
De ontsnappingspoging is trouwens niet gelukt, de grond is betonhard geworden door de droogte en de stenen in de grond maken het ook al niet makkelijker.
Krijgen we in een volgend berichtje de melding Belle aan de slag met baasjes pikeur ?
Ons baasje was even daarvoor op pensioen gegaan en wou al een tijdje een tweede hondje. Ook ik zag dat wel zitten, zon speelmaatje dag en nacht bij mij in de buurt.
Enkele weken voordien was er nog een Drent bij ons op proef geweest, Beau was een Drent wiens vrouwtje tijdelijk niet voor hem kon zorgen wegens een medische ingreep. Beau zou een half jaar op visite komen, maar is maar vier dagen gebleven omdat hij zéér dominant was en mij steeds aanviel. Dat wou het baasje mij geen half jaar aandoen.
Een twee maanden later ging het baasje dus op pensioen, om toch nog de noodzakelijke beweging te hebben en te moéten gaan wandelen kwam ons Belle dan bij ons. Drie maanden oud was ze toen en afkomstig uit Affligem. k Ben ons Belle zelf mee mogen gaan kopen en t klikte van de eerste moment.
De eerste paar weken heb ik wel die puppytandjes moeten ontwijken, het spelen was een combinatie tussen acapunctuur en pikuren bij de veearts. Precies naaldjes die puppy tandjes
De eerste dagen stond ik ook wel wat op mijn rechten, mijn zetel, mijn plaats aan de kachel, mijn plaats naast het baasje maar echt fanatiek was ik niet, k ben dan ook geen dominant type.
Hieronder enkele fotos van onze eerste maanden samen, k zou ze zo terug willen overdoen
Nu de graanoogst binnen is hebben we hier aan beide zijden van de straten en banen gouden randen. Die banen lopen niet zoals algemeen gezegd wordt naar Rome maar richting coöperative. De landbouwers reden de voorbije weken met overvolle aanhangers en vrachtwagens hun graan inleveren bij de grote silos, onderweg verloren ze een deel van het graan wegens overvolle laadbak, wind en lekkende zijkanten van de laadbak. Bij mist is het hier nu niet aangewezen de witte lijnen te volgen maar het graanspoor, je komt wel automatisch bij de silos terecht.
Ook de vogels zitten zich te goed te doen aan die verloren vracht. Zij eten zich zo vol dat ze nog amper kunnen opvliegen als er een auto nadert. Het resultaat is dan ook dat er meer doodgereden vogels op de rijbaan liggen dan normaal. Die worden dan weer opgegeten door de kraaien, die kennen ook geen maat tijdens het eten en ondergaan dan hetzelfde lot als hun maaltijd.
Belle kwam vrijdag aandragen met een jong haasje, dat was waarschijnlijk het slachtoffer geworden van één van die grondbewerkings machines waar men nu op de velden mee aan de slag is. De boeren zijn volop bezig met de stoppelvelden te prepareren voor de volgende zaaiperiode. t Beestje zal nog te onervaren geweest zijn om weg te komen voor de snelle tractoren
Al enkele weken staan deze broers op de Nederlandse Drentensite bij de herplaatsingen. Uiteraard zoekt men iemand met tijd en liefde voor de honden, het zijn jachthonden en hebben dus ruimte, aandacht en hun dagelijkse wandeling nodig.
Reu: Tobias (links op de foto) NHSB 2402759 Geboren op 09-05-2002 Reu: Dariel (rechts op de foto) NHSB 2402762 Geboren op 09-05-2002
Wegens het overlijden enige tijd geleden van hun baasje, en nu een paar weken geleden ook hun bazin, zoeken wij voor deze twee broers een fijn plekje. Ze zijn gewend om tussen kippen, katten en ander beestenspul te lopen. Wij zijn dus op zoek naar iemand die veel ruimte heeft in en om het huis en die, het liefst, de beide honden zou willen nemen, en ze nog een aantal fijne jaren samen kan/wil geven. De honden zijn beide goed gezond en hebben allebei een prettig karakter. Wij willen proberen om ze samen te herplaatsen, mocht dat niet lukken dan kunnen ze ook apart van elkaar geplaatst worden.
Als u interesse hebt in deze twee fijne honden kunt u ons mailen of bellen!
Het is alweer meer dan twee jaar geleden, de komst van die kleine terrorist. Verschillende bijnamen heeft ze toen gekregen, gaande van kleine bandiet, over krapulleke, tot Arafat, toen al overleden die laatste. Die naam Arafat heeft ze niet lang meegedragen, het was echt niet te doen als je haar dan met die naam riep in het bos. Er waren mensen die het baasje bekeken zo van wat krijgt die nu of is die wel goed wijs of "wie geeft zijn hond nu zo'n naam" maar de naam dekte toen wel de lading in haar pubertijd.
De fotos uit haar puppytijd zet het baasje er bij omdat Sonja de jeugdfotos van Belle zo schattig vond. Sonja is ook een Drenten liefhebber, haar Kyra heeft ook een blog. Hier kan je haar vinden: http://drentkyra.punt.nl/?home=1. Breng mooie Kyra ook maar eens een bezoekje
Sommige mensen hebben het er moeilijk mee om die twee uit elkaar te houden, hier een geheugensteuntje om het makkelijker te onthouden. Op de onderstaande foto merk je dat er niet bespaard is op kwantiteit, de omvang van de boezem is, zacht uitgedrukt, nogal immens. Lola Ferari, de Heer hebbe haar ziel (en de rest mag m ook hebben), zou waarschijnlijk gebloosd hebben met zon voorkomen. (zon bos hout voor de deur, zoals men nogal eens pleegt te zeggen)
Over de kwaliteit van de vullingen, valt ook wel wat te zeggen. Die ballonnen van Alain waren waarschijnlijk van het merk Michelin, onverwoestbaar volgens het baasje, goed voor duizenden kilometer. De plaats waar ze te vinden waren, daar kon wel wat verschil op zitten, ergens tussen Alains kin en navel en niet noodzakelijk op dezelfde hoogte
De kokosnoten of waren het castagnetten (?) van Patrick waren dan wel van uitstekende kwaliteit maar de cupmaat was wat aan de krappe kant. Volgende maal maatje B voor een DD wisselen Patrick ! Patrick had het schuif-probleem, zoals bij Alain, voorzien en bij hem zat alles wel netjes op zijn plaats. Pattex-vast leek het wel.
Zoals Christophe destijds zijn Aline zong, zo heeft t baasje gisteren Jeanine bezongen. Martine, de dochter van Jeanine maakte op de muziek van Aline de volgende tekst:
10 ans passé,Laurent a cherché
Une femme,belle et unique,
Il la trouvédans un village
Pas à la plagemais en Belgique
Et il a crié,crié Jeanine
Viens avec moi
Elle est tombée,tombée
Tombée dans ses bras
Zogaat het liedje zes strofen verder ( volledige tekst op simpel verzoek) opgedragen aan Jeanine die in de afgelopen week Sarah heeft ontmoet. Hier in de Charente blijkt Sarah een naamsverandering te hebben ondergaan en is ze Genevieve geworden, t is maar dat ge het weet
Zoals t baasje gisteren al schreef, ze kunnen er wat van die Limburgers als t op feesten aankomt. Zet er dan die Fransen van de cyclistenclub nog bij en je krijgt een feest om U tegen te zeggen. Enkel stamvader Jean, die eergisteren op het pré-feestje de ster van de avond was, zat er maar stillekes bij.
De verkiezing van miss travestiet was meer een kwestie van tiet dan van miss. Ze hadden er werk van gemaakt die missen. t Baasje heeft er moeite aan gehad van uit te puzzelen wie wie was. Jeanine was de éénmansjury en ze heeft het er duidelijk moeilijk mee gehad, al een geluk dat ze niet naar de benen heeft gekeken. Daar konden die Belgische behaarde benen het niet winnen van de Franse geschoren cyclistenbenen .
En als er dan nog regen uitvalt is het helemaal super ! Toch zeker als je naar een bui zit te snakken. En er is regen gevallen, een ideale zelfs, ideaal voor de tuin een zachte regenbui van wel langer dan een half uur. Alles trok de grond in, het geluid van klaterend water in het waterreservoir kon zelfs door grote componisten niet evenaard worden.
Onze baas is lyrisch aan het worden zeggen wij dan. Hij heeft wel gelijk onze baas maar voor ons lag het wat anders met die regen. Al die oude sporen weggespoeld en de nieuwe opgespoord. We hebben wat afgesnuffeld op de wandeling. Als we dan terug thuiskomen worden we ook nog eens duchtig afgedroogd wat ook weer telkens een aangename belevenis is .
Vanavond gaat het baasje eens goed feesten en dan morgen, als t feest niet te zwaar is geweest, eindelijk die spinazie zaaien die hier al weken ligt te wachten om gezaaid te worden.
Ga dat in België maar eens vertellen dat regen zo aangenaam kan zijn, wij doen het in elk geval niet. We willen geen pak slaag krijgen of voor gek versleten worden
In vorig berichtje heeft het baasje het over ome Jan, die benaming is hier op t blog nog niet voorgekomen, waarschijnlijk is dus een beetje verduidelijking wel wenselijk.
t Gaat dus wel degelijk over t baasje als men t over ome Jan heeft. Het oudste neefje van de baasjes, Bart, dat klein manneke uit de berichtjes van 14.07 en 15.07 kon destijds, zon 35 jaar geleden, nonkel niet uitgesproken krijgen, ome bleek wel in zijn vocabulaire te passen en dus werd het ome.
Blijkbaar zit er een spraakgebrek in de familie van t baasje want ook al de nadien geboren neven en nichtjes gebruiken ome als ze t baasje aanspreken. Langs de familie van t vrouwtje kunnen ze wel goed klappen en zeggen ze nonkel, raar hé !
t Is dus al 35 jaar dat er ge-ome-t wordt in de familie, ondertussen zijn er ook al buiten de familie, zoals Jeanine, die dat hebben overgenomen. Die vonden die ome wel sympa en t baasje had het spek aan zijn been.
Als er nu in de familie een feestje is en ze willen ome Jan eens jennen, of plagen, dan hoeven ze maar het liedje Ome Janaan te vatten van Willeke Alberti.
Daarin komt het zinnetje, wij zijn met het geld van ome Jan op reis geweest, dan is de repliek van t baasje gewoonlijk, nog efkes wachten, eerst moeten ze me nog achterste voren de kerk binnendragen
Hopelijk moeten ze nog lang wachten voor ze op reis kunnen gaan
Op twee na, die vandaag arriveren met de TGV is het Limburgs legioen uit Dilsen-Stokkem neergestreken in LaFaye. 't Baasje is bij het tellen de draad kwijtgeraakt maar ze zijn met velen. De reden van de Limburgse invasie: Jeanine is woensdag 50 geworden. En naar Limburgse traditie zullen ze het in La Faye geweten hebben. Zoiets vraagt om een feest. EEN LIMBURGS FEEST !
Gisterenavond kwam een telefoontje van Jeanine hier ten huize, ome Jan komt ge niet, ze vragen hier waar ome Jan zit. Bleek nu dat er al een pré-feestje aan de gang was.
De baasjes hebben dan maar de Mitsubishi gestart en zijn even polshoogte gaan nemen. Inderdaad, ze waren al flink op gang naar Limburgse gewoonte. Want feesten dat kunnen ze die Limburgers. De ook talrijke Franse vrienden van Jeanine en Laurent trokken ogen als ondertaskes. Om het met de woorden van stamvader Jean te zeggen,
we zullen die Fransen hier eens leren feesten
Wacht maar eens tot vanavond, ze zullen er in La Faye nog een tijdje over klappen, over die Limburgers en feesten, het enige wat ze niet hadden meegebracht waren de Limburgse vlaaien
Dit artikel is overgenomen uit "Het Laatste Nieuws" digitale versie, de foto is niet alleen "archief, 't is er ook nog een uit de USA, We zien er weinig Citroënnekes en Renaultjes tussen staan... Bas & Belle
Drukte op Franse wegen al begonnen
(archieffoto)
Met het zwarte weekend voor de boeg, vooral op de wegen in Frankrijk, hebben al veel inwoners van Parijs blijkbaar verkozen om vroeger te vertrekken. Het resultaat is dat op de Franse wegen al behoorlijk wat files staan. Toch is vroeger vertrekken een van de enige manieren om de zware verkeersdrukte die vooral morgen en zondag wordt verwacht, te vermijden.
Traditionele vakantie Het is de regio Ile de France, de grote omgeving rond Parijs, die traditioneel tijdens de maand augustus op vakantie vertrekt. Naar schatting bijna 3.500.000 mensen zwermen uit over de rest van het land.
170 kilometer file Nu staan er al 170 kilometer files op weg naar het zuiden. De files bevinden zich vooral rond Bordeaux en op de uitvalswegen van Parijs zelf. In de Rhône-vallei worden reeds richtsnelheden van 110 of 90 kilometer per uur doorgevoerd om het verkeer te geleiden, aldus VAB. Ook in Normandië en Bretagne wordt al druk verkeer gemeld. (belga/edp)
Vanavond begint in Frankrijk het groot verlof. Traditioneel nemen de Fransen verlof in augustus. t Zal er dus weer spannen op de Franse snelwegen !
In de Charente Libre leest t baasje dat 42 % van de Fransen niet op vakantie vertrekt voor langer dan 3 dagen. Oef, zal je zeggen, in België , Nederland en Duitsland zal dat percentage wel hoger liggen.
Langs de andere kant wil dat ook zeggen dat 58 % WEL op vakantie vertrekt voor langer dan 3 dagen !58 % van 61.000.000 inwoners, das zo snel omgerekend zonder rekenmachientje, grofweg 35 miljoen mensen onderweg ! Nu zijn die Fransen wel zo slim van niet allen tesamen in hun Citroën, Renault of Peugeot te stappen en zich naar de midi of het Zuid-Westen te spoeden, maar toch, als een kwart het wél doet zijn dat nog altijd 8 miljoen mensen onderweg.
Tel daar dan nog de Belgen bij, én de Nederlanders mét kérévén, én de Spaanse en Portugese truckers die ook naar huis willen
Geloof me vrij, er gaan aangenamer streken in Europa zijn dan de weg naar het zuiden.
Blijf nog even op de Turnhoutse vrijdagen, of ga naar Status Quo luisteren op de Lokerse feesten, of ga een terrasje doen in t stad. Is altijd beter dan de A6, A7 of de A10 op zwarte zaterdag
Er bestaat nog ruilhandel in de wereld, in dit geval tussen België en Frankrijk. Familie , vrienden en bloggers, allen klaagden de laatste weken over de belabberde Belgische zomer met alle dagen regen.
Wij in de Charente klaagden dan weer dat het al in een maand niet meer geregend had.
Er is wel eens een incontenente wolk langs gekomen die wat liet vallen maar t baasje vertelt dat zijn omgestoten pintje meer effect heeft gehad voor gans de tuin dan dat buitje.
Hilde, van de Drentenvereniging in België beloofde wat van het regenoverschot naar de Charente te sturen, het bleef lang wachten, zo lang dat we dachten dat ze te weinig postzegels had geplakt, of alleen maar Drentenzotten Frankrijk als adres had opgegeven.
In België hebben ze vorige week de pakskes zon die t baasje had meegegeven al opengemaakt. Uit de tegenrichting kwam echter niks, geen druppel regen, noppes.
Vannacht was het dan zover, rond twee uur rommelde het in de verte. Even later kletterde het op de daken. De watervoorraad is er niet veel beter van geworden maar het stof is toch al weg.
Je ziet het: Op Hilde kan je rekenen, nog een pakske Hilde, en bedankt voor dat van vannacht !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
