Deze week tien jaar geleden (4 slot)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vrijdagmorgen na O.H.H., het was al goed voormiddag voor het hier naar koffie begon te geuren. De afgelopen dagen was er door ons op weinig beknibbeld, alleen op slaap, daar was een behoorlijk tekort aan geweest.

Tegen de middag vertrok Luc en Davy terug naar België met de vrachtwagen. Nu konden zij zonder haast terug op de manier zoals ze zelf wilden. Fred & Viv bleven gans het weekend, zij zouden samen met ons de aankoop eens goed “evalueren” “kuriuezeneuzenmosterdpotten” zou je het ook kunnen noemen. We ontdekten twee lekkende kranen in de badkamer, gingen “den boven” eens verkennen tot aan het eind, en maakten een schatting van de hoeveelheid hooi dat er in de schuur nog achtergebleven was.

Voor de tuin hadden we de twee overgebleven zeisen aangezet en deden een poging om dat gras wat te kortwieken zonder onze voeten af te snijden. Twee autotechniekers met zeisen…dat kan nooit goed gaan en we besloten tegen volgende maal dat we kwamen ons toch maar een bosmaaier aan te schaffen !

In het hoge gras hebben we Bas tijdens dit weekend amper gezien, zo hoog stond het. Wel stonden we versteld van de hoeveelheid fruit er “in wording” was aan de fruitbomen. Toen we het huis vonden in februari / maart zag de boomgaard er uit alsof alle bomen op sterven na dood waren. Nu waren we eigenaar van 36 vruchten dragende fruitbomen !

Na het inspectiewerk en het herstellen van de lekkende kranen hebben we de omgeving verkend op het culinaire vlak. Dit eerste weekend ontdekten we de kookkunsten van Nicole en de grappenmakerij van haar echtgenoot René, de uitbaters van “le poivrier” het restaurantje hier vlakbij. René dacht dat wij verdwaald waren toen wij daar een pint gingen drinken, als daar Belgen langs kwamen waren ze verdwaald en al dagen aan het ronddolen, was zijn verklaring.

Ook “le moulin de Condac” kon ons vanaf toen tot zijn vast cliënteel rekenen. Het is een mooi gerestaureerde watermolen gebouwd over de Charente aan de andere zijde van Ruffec, in de richting Confolens. Ondertussen zijn er in die tien jaren al drie eigenaars geweest. Vorig jaar is de zaak nog eens overgegaan naar andere eigenaars, Polen deze maal en er is ons door vrienden ten stelligste aangeraden van onze centen in een andere gelegenheid te spenderen…

Op maandagmorgen stonden wij terug voor de klas in respectievelijk Herentals  en Turnhout en konden we al uitkijken naar de volgende gelegenheid om naar ginder te trekken. De week daarop kwam het Sinksen weekend er al aan…

Jan