Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
29-05-2009
Bericht van onze jongste...
Bericht van onze jongste, onze Harko uit Oostkamp
Hey jupsakey,
Zoals steeds goedgemutst hé. Veel werk gehad hoor den laatste tijd. Ik ben druk bezig met m'n instincten te ontdekken en te optimaliseren.
Wat ik heb ontdekt is mijn waakinstinct. Om onze tuin en huis extra te beveiligen ben ik alvast begonnen met loopgraven te delven in de grasvelden voorraan en opzij van het huis. Ik vond ze prachtig ! sleuven van 1 meter op 0,5 diep. Denk je dat ik hiervoor geprezen werd ? Nieks van da, m'n baas gooide alles terug dicht en ik mocht natuurlijk opnief beginnen, tja zo kunde bezig blijven hé, dus na een tijdje ben ik er dan maar mee gestopt. Maar de reiger die zal het geweten hebben dat ik in de buurt ben, geen minuut rust gun ik hem en als de buurman te dicht bij den draad komt dan grommel ik ook maar eens diep vanbinnen, je weet maar nooit wat die kerel in zen vel heeft. Soms denk ik dat ik een bril zal moeten dragen want ik grommel soms ook naar m'n baas en vrouwtje als ik ze opeens opmerk in de tuin en ik wist er niet van, een beetje overijverig zeggen m'n baasjes .... De poezen die jaag ik ook de stuipen op hun lijf maar ik weet niet of dat nu wel een goed idee is nàdat ik dat filmke gezien heb, een lekkere massage is altijd meegenomen hé ? Maar wat massage betreft daar heb ik niet over te klagen, elke avond wordt er hier met mij gefloddert in de zetel en pakkespellekes gedaan.
Mijn jachtinstinct werkt ook goed. Meerdere merels hebben jammergenoeg wel hun leven moeten geven om mij te laten bekwamen in de jacht en ik zie mijn vrouwke dan wat ongelukkig kijken want ze ziet mij èn dat vogelke graag natuurlijk ..... In het bos geef ik ook van katoen .....m'n plezier kan niet op als ik achter de vogels aanloop of een konijn meen te ruiken, soms pruts ik een gaatje in de grond open en altijd moet ik toch eens in een stinkende beek ploeteren. En dan die koeien, daar zou ik graag eens mee spelen zie, maar ik weet niet goed hoe. Hun LP's die ze draaien, die lust ik wel ......
Ik ben de laatste tijd graag in de tuin bezig, en soms speel ik voor tuinarchitekt. Dan haal ik een paar afrasteringsbalken van helemaal achteraan de tuin en kom ik die in de voortuin leggen. Met mntandjes pel ik de schors eraf, mooi toch zo van die gladde balkjes? Gans de tuin ligt hier ook al vol van al m'n schatten die ik er verstop. En werk dat ik heb om dat allemaal te bewaken!
De training hangt soms m'n Kroonjuwelen uit. Zit, lig, aan het lijntje lopen pffff 'k heb daar nie altijd goesting in. Vrouwke zegt dat ik serieus in de publiciteitsjaren zit. Maar soms zijn ze toch fier hoor op mij, tja kan nie anders dan toch te luisteren , ze laten nie los tot ik het doe anders gaan ze niet verder ....
Oh ja, vrouwke zegt da'k ne knappe gast aan het worden ben. M'n haar wordt steeds langer en begint te krullen. Ik ben nen stevige boenk aan het worden.
Sisters and brother, au revoir ! Harko, den echten
Een arm vrouwtje schreef een brief aan God, adres Hemel. In de brief vraagt ze om 2000 euro om haar huurschuld af te betalen. De sorteerders van de post weten geen raad met het adres en maken de brief open. Ze trekken zich het lot van het arme vrouwtje aan en gaan met de pet rond. Zo halen ze 1800 euro op. Dit bedrag doen ze in een envelop met een briefje van `God` erbij en sturen het retour.
Een week later ontvangt de post weer een brief gericht aan God, adres Hemel. Ze maken hem weer open en lezen: Lieve God, bedankt voor het geld. Als u nog iets kunt missen, stuur het dan niet meer via de post, want die lui van de post hebben er 200 Euro uit gejat .!!!!
Je moet al mistens boven de 50 jaar zijn wil je het nog kennen, galosjen, galochen , of gewoon rubberen overschoenen.
Het baasjes tante Griet, die droeg ze nog als ze 50 jaar geledenhet voetpad schuurde met Topel en/ofJavel.
Javel kennen we nog en heeft het baasje nog altijd in huis, nu wel voor een andere toepassing, en in een straffere versie, namelijk als chloor voor het zwembad.
Toen het baasje daarstraks in de Weldom, een alles en nog wat magazijn hier in de buurt kwam hij ze terug tegen, galosjen.Van het poepsjiek merk Aigle nog wel, je kent het wel van de fameuze botten en jacht en zeilkleding.
Dat zag ons baasje wel zitten, galosjen om ons s morgens te volgen naar de tuin waar dan het gras nog nat is van de dauw. Telkens heeft hij dan natte sloeffen of schoenen. Dat gaat nu eens gedaan zijn vanaf morgenvroeg zie.
In grote, wij zeggen poepsjieke stijl is er dan nog een plastieken hangertje bijgeleverd, dat noemt voorzienigheid zegt ons baasje. De mensen bij Aigle die denken nog na, die weten dat alleen eigenaars met Drentsche Patrijshonden zoiets nog kopen. Als zij dan die galosjen uit doen (om hun dure botten laarzen voor de NL lezers) aan te trekken dan moeten die galosjen uit het bereik van hun honden gehouden te worden ! ! !
Je kan dan een kram in de muur slaan waar je het hangertje met de galosjen aan kan weghangen, veilig buiten het bereik van Drentjes
Het is dat in België de regionale verkiezingen samenvallen met de Europese dat er waarschijnlijk zoveel tamtam gemaakt wordt om de verkiezingen.
Hier in de Charente hebben wij tot nu toe geen enkele verkiezingsaffiche gezien, er zijn hier dan ook geen regionale of departementsverkiezingen !
Wij kunnen dus wel alle Belgische TV zenders ontvangen via TV Vlaanderen digitaal, maar of dit op dit moment goed is voor een mens zijn hart is nog zwaar te betwijfelen. Alleen al die politici die plots wakker geschoten zijn en nu met de meest belachelijke acties afkomen.
De gele trui is bij ons deze week naar De Schoup gegaan. Destijds door Isabelle Durand van Ecolo met zijn klikken en klakken buiten geschoupt bij den ijzeren weg. Is hij nu bevoegd voor mobiliteit (?) Als meest opmerkelijk feit gaat m nu de Noordzee vissers betalen om de bodem van de zee op te kuisen. Niemand zou er naar luisteren maar T ZIJN VERKIEZINGEN Hé. En dan moet uw tronie op den televiezie komen. Als je zoiets vertelt in Geel mag je een paar weken niet buiten uit het gesticht. Den Tienne vertelt dat met de uitgestreken tronie die we van hem gewend zijn.
Kiezen op zon gast zullen we maar zeggen, dan ben je zeker dat de vissers even veel krijgen voor een korf kabeljauw als voor een vuilzak lege bierblikjes .
Uit de reacties op de berichtjes hier op t blog houden de lezers er van dat wij door het graan crossen. Ook de aardbeien en wat t vrouwtje er mee gebrouwen heeft oogst succes.
Daarom laat het baasje zijn goed hart en slecht karakter eens zien zie De fotos van vandaag in het graan zijn trouwens beter gelukt dan die van gisteren. Wij zijn trouwens moeten terug keren omdat een landbouwer met zo een heel groot machien in t veld bezig was. De baasjes vertrouwden het niet nu ze ons niet meer kunnen volgen door het hoge graan. Wij zijn iets te kurieus zegt het baasje en zouden recht naar zon machine toe lopen.
Het baasje heeft ook nog maar eens een foto gemaakt van de aardbeienoogst van vandaag. Die aardbeien worden met de dag mooier en lekkerder. s Avonds zet het baasje de bevloei¨ng een half uurtje open en tijdens de dag de volle zon erop. Dat kan niet mis gaan als je zo te werk gaat.
Vanavond als dessert: Vanille ijs met veldverse aardbeien, spijtig dat de slagroom op is
In de graanvelden hier rondom Ferret zijn sporen getrokken door de tractorbanden van de boeren die hun gewassen komen besproeien. Nu hebben Hera en Heros die ook ontdekt !
Zij vinden het wel tof dat ze nu een viteske hoger kunnen crossen door het graan en ook nog kunnen zien waar ze lopen. Ze zijn trouwens al een paar keer tegen elkaar aangebotst op full speed !
Ze kunnen nu ook veel verder in het graanveld doordringen, zelfs aan de ene kant er in lopen en aan de andere kant van het veld er terug uit. En dit alles zonder gans de tijd te hoeven springen om boven het graan uit te komen om je te oriënteren.
Als we terugkomen begin juli staan de zonnebloemen ook al hoog genoeg om je in te kunnen verbergen, maar dat weten die twee kleintjes (?) nog niet. Die hebben nog geen tournesols meegemaakt.
Ook het baasje maakt gebruik van de zonnebloemen. Als Bas en ik de vorige jaren te ver wegliepen naar zijn goesting, dan verborg hij zich tussen de zonnebloemen. Als we dan omkeken en we zagen geen baasjes meer, dan was het haast in paniek zoeken waar de rest van de roedel gebleven was.
Het baasje zegt dat het de enige manier is om mij te laten beseffen dat ik soms te ver weg ga van de rest van de groep. Ik denk dat m gelijk heeft. Ik heb al wat moeten zoeken in mijn drie en een half jarig leven, maar dat zal wel aan mezelf liggen denk ik zo
Ons baasje heeft voor ons een nieuw hok gemaakt, hier in Frankrijk is dat een abri of schuilhokje.
Het is eigenlijk de bedoeling dat het hok mee terug gaat naar België en dan moet het dienen voor de momenten dat onze baasjes ergens naartoe moeten en wij in de tuin moeten blijven. Het hok komt dan onder de veranda te staan en dan kunnen we zowel droog als windvrij in de tuin blijven.
Gisteren is m daar aan begonnen, al het materiaal en gereedschap ligt hier in de schuur en gisterenmorgen was het zo maar miezerweer. Geen weer om je te laten nat regenen in de motregen in de tuin, dus maar onder de hangar gaan schrijnwerken.
En fier dat m is op zijn werk Hij heeft niets moeten kopen zegt m. Alleen twee scharnieren om het dak te kunnen openen, die is hij moeten gaan kopen.
Het andere hok komt nu onder de hangar te staan. Dat moet gaan dienen voor onze Heros van het moment dat wij, ik en Hera, loops komen en om veiligheidsreden Heros in afzondering moet gaan. Heros mag overal waar hij wil zijn sexuele kunsten gaan vertonen, alleen niet hier thuis bij zijn moeder en zuster !
Als wij loops komen in België dan mag Heros gaan logeren bij zijn pa Zeppos en broer Hercule in Melden. Indien het in Frankrijk gebeurt is het wat ver om Heros weg te brengen en dan twee weken later terug te gaan ophalen. Een afstand van tweemaal 1600 kilometer is ons baasje iets te duur aan diesel en péage zegt ons baasje.
We zullen eens dadelijk het nieuwe hok gaan inslapen zie
Hier is het oogst seizoen reeds begonnen in de tuin. De aardbeien hebben al verschillende malen water bij gekregen en daar het zonnetje op geeft grote, dikke, rodeaardbeien. Voornamelijk die rode durven wij ook al eens van de struikenstelen als de baasjes het niet zien, lekker joh
Laat die chefs als Goossens, Blumenthal, Herman, nu komen verkondigen hoe gezond en verstandig het wel is van seizoen- en streekgebonden te eten, dat weten wij al jàààààren !
Als je dan ziet wat ons vrouwtje er van die rijke oogsten brouwt, dan ga je als Drentje ook nog echte fruiteter worden. t Baasje kijkt eventjes niet naar de lijn, z is toch naar de knoppen (wou eerst iets anders schrijven met de zelfde begin- en eindletters), de spuitbussen slagroom kan je telkens wel terugvinden in de boodschappentas als ze terugkomen van het shoppen.
Gisteren heeft het vrouwtje in de voormiddag nog eens eventjes tussendoor 5 potjes confituur gemaakt en in de namiddag een aarbeienvlaai gebakken. Die confituur as al het tweede maaksel de eerste vijf potten zijn al foetsie. Op de boterham, met croissants, bij vanilleijs (voorkeur van t baasje) en aan de buren geschonken.
En eind deze en volgende week gaan de eerste kersen in zéééér grote hoeveelheden kunen geplukt worden, commentaar van de baas verandering van spijs doet eten !
We stoppen aan een langgevelhoeve in de gietende regen. Vanuit de auto, (we kunnen niet uitstappen vanwege de bui) ziet het huis er uit zoals we ons huis ingedachten hebben.Als we dan toch kunnen uitstappen en het huis binnengaan springt gelijk de centrale verwarming op ! Nu hadden we veel verwacht maar dat helemaal niet. We bezichtigen het huis, de grote schuur, de stal en er is ook nog een grote hangar aan. De tuin, 35 x 75 meter groot bekijken we maar van op afstand wegens gras van ¾ meter hoog en kletsnat geregend. We merken wel op dat het meer boomgaard dan tuin is.
Dat is hier nu precies wat we zoeken zie Het huis ligt dan ook nog in een hameau (gehucht) met 9 huizen zodat het niet te eenzaam en verlaten ligt. Er is maar één probleem Het huis kost 20.000 Franse Frank boven de limiet die we hadden gesteld !
In de loop van de week bezoeken we het huis en terrein nog enkele malen zonder het kantoor of eigenaars daarvan op de hoogte te stellen. Dit is echt wel wat we ons konden dromen, echter limiet is limiet en dat heeft Patricia de eigenaars ook kenbaar gemaakt. We hadden er ook bij gezegd dat de huur van onze vakantiewoning afliep op zaterdag voormiddagte tien uur en dat ze tot dan bedenktijd hadden. Dat was puur gokken van onze kant uit want we hadden hier wel zin in.
Op zaterdag morgen maken wij onze vakantiewoning leeg en vertrekken terug huiswaarts zonder boodschap van Patricia of de eigenaars. Pech gehad zeggen we tegen elkaar
Bij een tankbeurt in Angoulême rond half twaalf krijgen we telefoon op de GSM van Patricia, of we nog geïnteresseerd zijn in de woning in La Magdeleine en nog wel aan onze limietprijs. Natuurlijk zijn we nog geïnteresseerd en als zij wil, komen we nog langs Ruffec om een en ander te bespreken, alleen kunnen wij er niet zijn voor twaalf uur, moment dat het kantoor sluit voor het weekend.
Patricia beloofd op ons te wachten en om kwart na twaalf gaan we aan tafel zitten om samen een contract door te nemen. Dat blijkt voor ons in orde te zijn en we betalen een voorschot van 20.000 F fr. Nu zijn we officieel kandidaat koper van ons huis in het gehucht Ferret in de gemeente 16240 La Magdeleine. Voor de definitieve aankoop en overname heeft de notaris ongeveer 10 weken nodig zodat we ergens tussen het paasverlof en O.H.Hemelvaart definitief eigenaar kunnen worden.
Er is nog nooit een Mitsubishi L 200 Pick Up geweest die zon vleugeltjes gehad heeft zoals die van ons op de terugweg naar België. Ook Bas op de achterbank kon geen hoogte krijgen van die twee uitgelaten kiekens op de voorzetels. WIJ HADDEN EEN HUIS GEKOCHT IN FRANKRIJK ! ! ! GOED Hé .
Onderstaand bericht heb ik gisteren gevonden op het Nederlandse Drentenforum, het is Drentlover ofte Sonja die het geplaatst heeft en omdat Sonja ook steeds bereidwillig is om bij de Belgische herplaatsingen te helpen, plaats ik nu voor haar dit bericht op ons blog.
Nog op vraag van 10 jaar geleden dit slot van het verhaal. Zoals we vertelden hadden we besloten hier in het zuid-westen van Frankrijk het verzamelwerk van panne- en ongevalautos te gaan verzorgen voor VAB-Europech.
Voor het carnavalverlof hadden we oorspronkelijk een gastronomischemidweek gepland in de Vogezen. Die konden we nog verplaatsen naar het Paasverlof en zo huurden we in de plaats een vakantiewoning in de buurt van Libourne. Van daaruit togen we op bezoek bij de immo kantoren die we uit de verschillende vakbladen hadden geselecteerd. Wij kenden er geen van allen maar we trokken vanaf maandagmorgen op avontuur !
Het eerste immo kantoor in Ruffec bleek gesloten op maandag, dus togen we naar Civray naar de volgende aangestreepte op ons lijstje. Nooit hebben we zo een rommelkantoor gezien Dossiers op kasten, op en onder bureaus, op vensterbanken en tegen de grond.
Als we kenbaar maakten wat we zochten hadden ze verschillende mogelijkheden, alleen waar lagen die dossiers ! Tijd om iets te bezoeken met ons hadden ze niet maar als we terug reden moesten we maar eens passeren op twee adressen. Eentje moest maar 60.000 Ffr. kosten (omgerekend 360.000 Bfr) Je moest dan wel achteraan in de tuin in een hokje met een hartje in de deur naar het toilet gaan, dat zagen we echt niet zitten zo s nachts in de regen op je blote voeten op toiletbezoek !
Op dinsdag gingen we dus terug naar het kantoor in Ruffec dat op maandag gesloten was en we werden er heel vriendelijk ontvangen door twee dames. Er werkten daar geen heren bleek later. Ook in dit kantoor maakten we duidelijk wat onze wensen en noden waren. Daar zouden ze eens snel iets aan doen zie Als we een kwartiertje tijd hadden zouden ze iemand telefoneren en dan konden we enkele mogelijkheden gaan bezichtigen !
Dat was al iets gans anders dan de dag tevoren. We dronken een koffietje in de Bar Central en inderdaad na twintig minuten kwam er een net jong dametje die zich voorstelde als Patricia naar ons toe en stelde voor om een ritje langs drie mogelijke kandidaat huizen te rijden. Omdat we Bas mee hadden volgden we haar met onze eigen auto naar het eerste huis. Dit was een schuur die een Engelsman aan het verbouwen was naar een woning. In een schuur zijn normaal weinig ramen en het was ons toch wat (aarde)donker.Op naar de tweede mogelijkheid dus
Nieuwe sport voor Drentsche Patrijshonden in Ferret. Graanjumpen vanaf de weg
Nu het graan hoger staat als zij groot zijn maken zij een sprong die iedereen verbaasd als zij hem maken. Vanaf de straat maken zij een sprong die alleen kan nagebootst worden door een ree. Of bootsen zij een ree na, daar zijn we nog niet achter !
Het is werkelijk amusant hoe ze dan verder in het graanveld telkens moeten opspringen om te zien welke richting zij uitgaan. Twee flaporen en een hondenkop komen dan boven het graan uit.
Vooral Hera is hier onze kampioen zij springt en wipt achter alles wat vliegt en springt, vliegen , muggen, vlinders , maar ook de eerste wespen gaat ze na en daar zijn we niet vrolijk over. Dat kan nog problemen geven als ze in augustus ook achter de frolons aangaat. (Frolons zijn een soort wespen die driemaal zo groot zijn als een normale wesp)
Dat deze manier van verplaatsen vermoeiender is dan normaal wandelen merken we wel als we terug thuis komen na de wandeling. Eerst drinken en dan zich neerploffen op de eerste de beste plaats die hen schikt .
Waar heeft m het nu weer over horen we jullie weeral zeggen Wel het zit zo. Vorig jaar deed onze blogvriendin Yessie een oproep tot het sparen van plastic doppen van flesjes. Doppen van Cola, Spa, fruitsap, enz., die spullen. Enkel maar de doppen, en enkel maar de plastic doppen !!!
Yessie zag die oproep ergens en omdat die doppen worden opgekocht en met het geld dat daar mee verkregen wordt kan men blinden geleidehonden opleiden.
Aanvankelijk waren we wel wat argwanend, er zijn al zoveel onmogelijke zaken verzameld voor nobele doelen die dan achteraf een kwakkel bleken zodat we zo onze bedenkingen hadden. Toen t vrouwtje van de kapper kwam met de mededeling dat daar ook zon oproep hing plaatsen wij die melding op hier t blog.
Een reuze succes bleek het van overal kregen we reacties !Zo onder andere van Franca uit Sigogne die beloofde ook hier in de Charente hun dopjes op te sparen. Meer nog, haar echtgenoot Darren die door de week in GB verblijft voor de dagelijkse boterham zou ook daar de dopjes niet meer wegwerpen en ze voor de opleiding van blindengeleidehonden sparen. http://portersonthemove.blogspot.com/
Zo kwamen we gisteren terug uit Sigogne met een zak dopjes die eerst door Fleur waren gepoetst. Dopjes uit Frankrijk en Engeland die nog gaan aangevuld worden door de onzehier in La Magdeleine en de dopjes uit Vosselaar.
Begin juni hebben we ze bij als we terug naar België komen. Kijk al maar uit naar een hondje om op te leiden (en neen, die van ons zijn niet beschikbaar. Dat kunnen we die blinden niet aandoen. Stel je voor dat ze onderweg een poes zien )
Dedju , dedju, waar kan je het nog buiten in de goeien hoek. We hebben het nu over het terras van de B&B au Bellefleur in Sigogne.
Wat kan je daar dan wel ?Wel dat zullen we eens haarfijn uitleggen zie.
Franc, Darren en Fleur nodigen je uit op een borrel (?) Je zegt tweemaal dat je komt omdat de eerste maal de mail ergens in het www heelal is verloren gegaan, en misschien zit er nu wel iemand anders ergens ter wereld op ons te wachten !
De borrels komen op tafel samen met een hele hoop lekkere hapjes en dan achteraf mag je nog aanschuiven voor asperges met gerookte zalm en eitjes en lekkere botersaus.
Dat alles nuttigen op een terras in Sigogne in uitstekend gezelschap met een weertje om U tegen te zeggen en dat tot elf uur s avonds in de maand mei.
En daarbovenop wij zijn mogen meegaan want Franca was niet vergeten van ons Drentjes ook uit te nodigen . Knap jongens, zo nog eens met zn drietjes ravotten in een nieuwe tuin, in alle hoekjes en kantjes gaan snuffelen en dan onder tafel mogen uitrusten !
Zie je nu waarom wij dat au bon coin noemen! ! !
Ze hebben het begrepen, Hera en Heros ! Ze hebben het begrepen dat de baas het maar matig kan appreciëren dat m s nachts uit zijn bed wordt gezet omdat één van de twee zo nodig moet gaan drinken of gaan plassen.
Om zover te komen is het baasje zelf in de aanval gegaan. Wanneer het hémpaste heeft hij die twee op een onmogelijk uur naar buiten gestuurd om hun plas te gaan doen. Daar is m mee begonnen eind vorige week en sindsdien is m nog maar éénmaal moeten opstaan wegens gemor vanuit de benches . Goed hé .
Niemand begreep het waarom ze s nachts het baasje wekte als we in Frakrijk waren en waarom ze dat niet deden in België ?Zelfs ik kon er kop noch staart aan krijgen, op het laatst kwam ikzelf al niet meer uit mijn bench, ik heb het nooit moeten doen waarom dan nu wel. Ik was ook van mening dat ze het wat bont maakten die klein mannen van mij.
Het baasje heeft gisteren een foto gemaakt van het werk van Heros de kantklosser. Een betere omschrijving kunnen we er niet aan geven als je het resultaat ziet van wat m met zijn deken gedaan heeft die hij een week geleden gekregen heeft in vervanging van dat hondenkussen! Zouden we zoiets niet kunnen verpatsen aan een argeloze Amerikaanse of Japanse toerist in Brugge ?
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
