Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
06-05-2009
Discussiëren met vrouwen...
Discussiëren met vrouwen....
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen. Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit de vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek.
Plots komt er een man, de terreinbeheerder langs met zijn boot. Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?'
'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk ?')
'U bent in een Verboden Te Vissen zone' informeert hij haar.
'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen'
' Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'.
'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw.
'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man.
'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ', zegt de vrouw.
'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok.
MORAAL: Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
Niet van vulkanische oorsprong zoals in de Franse Auvergne of de Duitse Eifel streek, zij zijn van dierlijke oorsprong onze kraters.
Niet dat je aardbevingen moet verwachten bij nakende uitbarstingen want de uitbarstingen komen enkel van de baasjes en zijn van zo weinig tel dat ze niet merkbaar zijn op de schaal van Richter.
Als ze de kans krijgen gaan ze , of proberen althans, ondergronds te gaan. Dat hebben ze uiteraard van mij, hun moeder. Ik gaf ook niet op als ik merkte dat de konijnenpijp nog bewoond was. Daar bovenop komt dat Hera en Heros al gemerkt hebben dat ze het graven in Vosselaar moeten doen, want in La Magdeleine is de grond te hard met te veel stenen, daar heb je een degelijke pikeur nodig om in de grond te geraken !
Ondertussen heeft het baasje zich een nieuwe zak graszaad aangeschaft. Die gaat m gebruiken de dag dat we terug naar Frankrijk vertrekken en dan hoopt het baasje hier voor warme vochtige weken (sorry lezers) zodat het gazon zich een iesepietsie kan herstellen de weken dat we weg zijn.
Een andere mogelijkheid is dat we onze tuin (? meer puinhoop) laten klasseren als Vosselaars kraterlandschap en dat zou dan samen met de geklasseerde Konijnenberg een toeristische attractie kunnen worden
Het baasje ziet al mogelijkheden om zijn pensioen wat op te krikken met o.a. inkomgeld, terrasje met een Duvel en/of een blonde Leffe of ne Stella en voor de madammen een pannenkoek met Limburgse poepgelei. Een schommel voor de peuters en veel fietshouders voor de deur. Bij het gedacht alleen al krijgt m -tekens in zijn ogen, tot het vrouwtje zegt dat m dan het huis in Frankrijk ook maar te koop moet zetten . weg dagdroom ! ! !
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment op de trein.
Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam: Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd? De imam klapt ook zijn koran dicht en antwoordt: Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb. Maar mag ik U nu ook eens iets vragen zegt de imam, Uw godsdienst verplicht u tot een celibatair leven, De priester onderbreekt hem en zegt: Ik weet wat u nu gaat vragen, of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd. Wel ik zal ook eerlijk zijn, zegt de priester, ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd. De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de priester en zegt: Veel lekkerder dan varkensvlees hé!
We hebben ons een nieuw doosje reispilletjes aangeschaft, voornamelijk voor Heros bij wie het nogal eens te veel wordt.
Kregen we vorige maal van Dr. Nelly speciale reispillen voor honden, dan zijn we toch maar terug over gegaan op de vorige. Die van Dr. Nelly maakten de honden niet slaperig en lieten de honden toe de reis bewuster mee te maken zodat ze zich onbewust konden wapenen tegen de reis ongemakken. Eén nadeel van de pillen .8,5 /stuk, als we dan Hera uit voorzorg ook nog een pil gaven, dan kon je haast al beter met Ryan-air naar Limoges of Bergerac vliegen om naar de Charente te gaan.
Bij de apotheker kenden ze ons pillen niet en die moesten besteld worden, geen probleem voor ons, we vertrekken nog niet dadelijk terug en er zaten er nog 2 in het doosje. Maar .tegenwoordig moeten haast alle diergeneeskundige producten en hun gebruikersgeregistreerd worden. Heros zit dus vanaf nu ergens in een centrale computer als gebruiker van reispillen !
De apotheker vroeg ons haast de pieren uit de neus, naam hond, ouderdom hond, gewicht hond, naam baas, adres baas, en dat allemaal in tijden dat men zo op privacy gesteld is.
Naar het schijnt (?) zou dit gevraagd worden om misbruik van typisch diergeneeskundige middelen tegen te gaan. Wielrenners opgepast, t gaat een beetje moeilijker worden om aan jullie spuiten te geraken.
Er gaat zo een verhaaltje over die paarden en koeien die meelopen met de renners als die passeren aan hun weide.
Weten jullie waarom die paarden en koeien dat doen , dat meelopen ?Neen ?
Die kennen elkaar nog van bij de veterinair .
Nog zo eentje over een destijds zeer getalenteerde renner die nu probeert terug te komen in het peloton.
F. (de renner) wierp tijdens zijn laatste ronde van Vlaanderen die hij reed, zijn drinkbus in een weide. De koe die in die weide stond heeft het laatste restje dat in de bidon was opgedronken. Het daarop volgende weekend heeft die koe de grote koers gewonnen op het hypodroom van Sterrebeek ! ! !
Dat was een hele tijd geleden dat Hera of Heros nog een kussen in hun bench vernield hadden. Daarom hadden ze ook enkele weken geleden een nieuw kussen gekregen.
Tot deze morgen het baasje moest opmerken dat onze Bigfoot zich vannacht weer verveeld had.Kwade wil, honger of vernielzuchtig karakter zal het wel niet zijn. Ons baasje denkt eerder dat hij gisterenavond te vroeg in slaap gevallen is en dus deze morgen te vroeg uitgeslapen was, met verveling tot gevolg en dan krijg je zoiets !
Ons baasje voelt zich koud gepakt , gisteren heeft m nog de loftrompet over Heros geblazen, vandaag lapt m t baasje dan zoiets.
t Vrouwtje zal weer naald en garen kunnen bovenhalen en het gat behoorlijk moeten dichtnaaien want uit ervaring weten we dat er aan de minste onregelmatigheid in de stof getrokken wordt .
En m naar zijn voeten geven helpt nu ook niet meer, dat beseft Heros dan weer niet waarom het baasje slecht gezind is. Daarvoor moet je hem op heterdaad betrappen heeft het totaal geen nut, integendeel
Geen verschrikkelijke sneeuwman, geen monstertruck maar onze Heros is hier Bigfoot ! Als je die zijn voeten ziet dan weet je wat ons nog te wachten staat.
Een aardje naar zijn Vaartje noemt dat in schoon Vloms Ook zijn poten zijn van die aard dat je inderdaad een reus kan verwachten, eentje die zijn vader Zeppos achterna gaat of er losjes overheen gaat.
Heeft hij daar dan nog eens een vinnige kop bij en een zacht karakter en je krijgt een super hondje. Eentje waar je fier op kan zijn. Niet dat Hera achterblijft maar zij was al van bij de geboorte de lichtste van de groep. Inhalen zit er niet in bij haar want daar is zij veel te beweeglijk en te zenuwachtig voor. Die zien ze de eerste jaren nog niet bij de weight watchers, daar komt geen gram vet aan.
En ik moet dat allemaal zomaar aanzien, mijn jeugd groeit me boven de kop. Heros is op dit moment op zijn heupen hoger dan mij en die moet nog een half jaar worden. Ook Hera komt in hoogte in de buurt maar die heeft in de breedte nog flink wat bij te winnen.
t Baasje zegt dat m trots is over zijn mooie roedel Drentjes, ik trouwens ook. Ze mogen best gezien worden mijn twee puppy / huisgenoten !
Zo zag de tuin er uit gisterenavond toen de baasjes rond elf uur terug thuis kwamen.Drie Drentjes die zich in de tuin verveeld hebben zijn aan de slag gegaan met de kussens uit hunhok en mand.
Vorige donderdag zijn ze ook in de tuin moeten blijven toen de baasjes naar Gent waren om te feesten, maar toen is er niets gebeurd en hebben ze zich voorbeeldig gedragen. Gisteren dus niet !
Het zullen de volgende maal terug oude handdoeken en /of dekens zijn waar ze op kunnen liggen. Voor de eerst komende tijd worden er in elk geval geen dure nieuwe kussens gekocht voor die ploeg destructieve Drenten.
t Baasje zal weten wat moet doen deze voormiddag, zijn rug zal er niet beter op worden en t vrouwtje met haar problemen rug moet er helemaal niet aan beginnen, en de daders zal je zeggen ? Die staan er bij en kijken er naar
Dat ze niet dom zijn Drentsche Patrijshonden is al lang geweten. Dat Heros aan t baasje wil laten weten dat de emmer met drinkwater leeg is kan je hier bij de fotos volgen.
Waarschijnlijk hebben ze met hun wild spel de emmer omgelopen en hadden de baasjes dat nog niet opgemerkt. Het bad dat gereed stond voor hen wanneer ze terug kwamen van de wandeling en waar ze konden gaan inzitten, was al omgekieperd door het baasje wegens te modderig geworden. Zij hadden dus op dat moment geen fris drinkwater meer.
De baasjes waren in de tuin bezig en konden dat dus ook niet weten. En dan komt Heros, op zijn eigen manier met de emmer aandragen om te zeggen hela baas, drinken hebben wij nodig.
Duidelijk was het wel, en ze hebben zelfs een nieuwe emmer gekregen omdat bij deze het draagoor toch wel wat geleden had door het dragen door Heros.
Op 24 april melden wij hier op deze plaats dat er in Nederland drie relatief jonge Drenten te herplaatsen waren. Lola was in het begin van de vorige week al naar haar nieuwe baasje verhuisd.
Nu ook Jiska een nieuwe mand gevonden heeft blijft er enkel voor Joris nog een adres te vinden.
De beschrijvingen van de drie honden kan je nog vinden hier op t blog op 24.04.09 moest je zelf nog belangstelling hebben voor Joris.
Het baasje krijgt er kop nog staart aan. Als wij ieder afzonderlijk met hem gaan wandelen dan zijn wij haast voorbeelden.
Als wij met zijn drieën samen gaan wandelen zijn we ook een voorbeeld maar één van hoe het NIET moet. Wij bundelen dan onze krachten om het baasje naar het bos te slepen. Niet eenvoudig als je weet dat het negentig kilo te verplaatsen is, maar sterk als we zijn krijgen we hem telkens mee.
Toch blijkt het voor het baasje niet plezierig te zijn en hij heeft er al mee gedreigd van een wandeling minder te maken. Dat betekent dat we ook een keer minder in het bos mogen loslopen !
Daar gaan we dan toch de voor- en nadelen eens van tegen elkaar afwegen, eens goed over slapen zullen we maar zeggen
Belle, Hera & Heros (of de verenigde Drenten trekdieren)
Jos heeft een paar dure nieuwe schoenen gekocht . Voor hij naar bed gaat, past hij zijn aankoop nog eens. Hij staat voor de spiegel in zijnen bloten, en met de nieuwe schoenen aan.
'Kijk eens wat een prachtige schoenen', zegt hij tegen zijn vrouw. 'Zelfs mijn piemel kijkt er vol bewondering naar!'. 'Awel,' zegt zijn vrouw, 'dan hadde beter een nief klak gekocht!
Het is voor Hera en Heros nog maar de tweede maal dat het zich voordoet maar gisteren was het nog eens zover.
Het plaatselijk hoofdbestuur, zeg maar de regering hier ten huize, moest nog eens naar een feestje. Het zal ver weg geweest zijn want we moesten buiten blijven spelen. Gewoonlijk komt het baasje dan nog wel eens langs tegen donker worden maar gisteren niet dus. Het zal hééél ver weg geweest zijn denken wij dan
t Was nu wel heel mooi weer gisteren en kwaad zijn we er niet om maar het was toch wel heel laat (vroeg) dat de directie terug de oprit opdraaide. Wij hadden toen al enkele uren slaap in de ogen.
De baasjes zijn naar Gent gaan feesten hoorden we ze onder elkaar vertellen en ze hebben daar weer een hele boel mensen tegen gekomen die ze zo maar enkele malen per jaar ontmoeten, het was heel fijn en voor herhaling vatbaar.
Het baasje vertelde ons ook dat hij ginds in Gent de buurman van onze broer Harry was tegengekomen. Harry was al goed bekend in de buurt van Bobbejaanland in Lichtaart zo bleek.
Deze morgen hebben we dan een uur langer mogen/moeten slapen en t baasje heeft nog steeds kleine oogjes vinden wij zo .
Door gebruik te maken van alle nieuwe technologieën met betrekking tot de vruchtbaarheid lukte het een 75 -jarige vrouw zwanger te maken en een gezonde baby te laten baren.
Toen ze thuiskwam uit het ziekenhuis kwamen natuurlijk haar vriendinnen supernieuwsgierig op bezoek.
'Mag ik de baby zien'? vroeg één van hen.
Nog niet', antwoordde de 75-jarige moeder, 'straks'.
Na een half uur vroeg de andere vriendin : 'mogen we nu de baby zien? Nog niet', zei de moeder.
Nadat opnieuw een paar minuten waren verstreken vroegen ze weer 'mogen we nu de baby zien ? '
'Nee', antwoordde de moeder.
De vriendinnen werden erg ongeduldig en ze zeiden: "Zeg, wij zijn moe van het wachten, wanneer kunnen we nu eindelijk de baby eens zien? '
"ZODRA HIJ HUILT" was het antwoord.
"ZODRA HIJ HUILT ????? ' vroegen de vriendinnen, 'waarom moeten we wachten tot da manneke begint te huilen? Zegt de moeder: "Omdat ik vergeten ben waar ik hem gelegd heb"
Vorige week, nog in Frankrijk, heeft Belle nog maar eens een egel gevonden in de tuin. In tegenstelling tot vorige die ze in de velden, dood en zwaar gehavend, heeft gevonden is deze springlevend. Hoe ze er in slaagt deze egels uit de tuin naar de koer te verplaatsen is ongezien. Met enkele stekels neemt ze die vast met haar voorste tanden en zo draagt ze die egel de ganse tuin rond.
Bas destijds trok zich dat niet aan en liet haar maar begaan, de pups echter maken een hels kabaal als moeder met haar prooi aankomt. Uiteraard is dat steeds zeer laat op de avond of putteke nacht. Al een geluk dat er geen kleine kinderen meer zijn in de onmiddellijke omgeving, of bij de naaste buren.
Voor Hera en Heros zijn die prik en steekgevallen niets plezierig, ze tikken er wel eens tegen met een poot maar trekken dan onder luid geblaf snel terug. De egel zal wel gehoorschade hebben tegen de tijd dat het baasje zijn lederen las handschoenen genomen heeft om de egel buitende omheining te zetten.
Een vraag die zich telkens weer stelt, is dat nu die egel van gisteren of is dat weer een andere ? Het baasje zou ze eens een teken moeten geven zodat we er een boekhouding van kunnen houden.
En we zijn het eigenhandig gaan inspecteren. We konden in t begin onze ogen wel niet geloven, zo was het bos verandert tegenover twee weken geleden.
Alle loofbomen hebben nieuwe frisgroene blaadjes en door het blad aan de struiken zien we de baasjes niet meer lopen in t bos.
De kuil met het stinkwater stond leeg, daar konden we al niet gaan drinken en plassen waren er ook al niet. Omdat ik al vanaf het begin dat ik los mocht het bos ben ingelopen heb ik me maar tweemaal laten zien aan de baasjes. Hera en Heros die blijven wel bij de bazen, ik ben voor t eten gaan zorgen. De konijnen doken echter telkens ik ze bijna had ingehaald hun pijp in, en van al dat graven krijg je verschrikkelijke dorst
Ik ben dan ook direct naar t baasje gegaan toen hij riep om naar huis te gaan. En voor ik het vergeet onze Heros is door de meiklokjes gaan lopen in het bos. Nochtans was hij nergens in geweest of in gaan rollen dat stonk. Om stank weg te krijgen moest m et voor één keer niet doen.
Wij hebben voor de eerste maal in jaren een fris ruikend Drentje in huis !
Daar zal aan moeten gewerkt worden om te beginnen zeker en vast, aan de lijn leren lopen zonder de bazen door de straat te sleuren !
Twee weken hebben ze enkel hun halsband gedragen bij het wandelen, uit voorzorg dat ze moesten aangelijnd worden bij verkeer of wanneer ze met machines op de velden bezig zijn. Twee weken zijn ze los de poort uitgestormd om katten te verrassen terwijl de baasjes volgden met de leibanden rond de nek gehangen.
Dat kan hier in België niet meer, zij worden binnen de vijftig meter uit model gereden ! Gisterenavond moest onze veestapel toch nog eens gelucht worden en zijn we er mee naar het bos geweest.
Nu Hera en Heros haast een half jaar oud zijn, hanteren die niet meer zoals kleine muisjes waar je als baas mee doet wat JIJ wil. Als die twee samen beginnen trekken is er geen houden aan. Het is geen pretje op die wijze te gaan wandelen en daar zal vanaf vandaag aan gewerkt worden.
Dadelijk trekken we naar de bakker en de krantenwinkel. Dat gaan we dan driemaal moeten doen want als ze samen zijn lukt het niet. De baas kan er maar beter mee worden, voor lichaamsbeweging, daar hebben we ons Belle destijds in huis gehaald .
Zevenhonderd kilometer zonder één probleem, over de ring van een wereldstad, van Orly tot Charles de Gaulle in 30 minuten. Geen enkel probleem of moeilijkheid
En dan kom je langs de hoofdstad van Europa (???) en dan sta je een uur stil. Nu heeft ons baasje gezegd, NOOIT NIET MEER ! ! ! Dan mogen ze in Antwerpen de tunnel nog opblazen zodat we moeten over roeien, in Brussel op de ring zien ze ons niet meer, tenzij we er echt niet naast kunnen, of er moeten zijn en geen uitwijk mogelijkheid hebben.
Als er nu meer mensen dat zeggen, dan zijn er misschien toch nog mensen die daar kunnen rijden ipv stil te staan. Nu was er nog alleen maar druk verkeer, je kan je voorstellen wat dat geeft als er nog een ongeval bijkomt
Die ring rond Brussel is gewoon verouderd, er zijn te veel in- en uitvoeg mogelijkheden en telkens vertraagt het verkeer tot het stilstaat.
Hoe meer t baasje terug tot hier moet komen hoe liever hij zijn kar draait en terugkeert, haast geen verkeer, of toch geen files, geen over huntoeren gedraaide zotten die meer met hun middenvinger omhoog rijden dan dat ze in hun spiegels kijken, geen Pipos die rijden alsof ze den duivel op de achterbank hebben zitten.
Dan moeten die gasten thuis komen en vriendelijk zijn tegen vrouw en kinderen Hoe ze dat doen moeten ze eens komen voordoen want dat gaat er bij ons niet meer in
Ga je bij de andere bloggersje lectuur moeten halen. Wij zijn namelijk on the road again naar België. Poitiers, Tours, Blois, Orleans, Paris, Compiegne, Arras, Lille, moeten wij in Frankrijk passeren, om terug in Vosselaar te geraken.
Waarom komen we terug in de regen zitten ? Feestjes, en nog eens feestjes, van eenSara feest naar communiefeest. Tussendoor nog wat rekeningen komen betalen, bruin envelopkes met vensterkes open doen en dan vloeken. Voor zulke dingen moet mens en hond ne keer over en weer komen.
Tegen half mei zijn we weeral terug want dan is het tomatenplant tijd, dan moeten de patatjes worden aangeaard en de aardbeien zijn dan rijp. Die gaan we eten tot ze langs onze oren uitkomen en van de rest maken we de bekende confituur uit Simonnes specialiteitenkeuken.
Dat is het lot van een emigrant op jaren (?) werken niet wanneer hijzelf wil maar met de natuur mee
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
