Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
09-09-2010
Verdomme, verdomme!
Verdomme, verdomme
Het is de eerste maal dat we het baasje hoorden sakkeren op zijn schoon machien of met andere woorden de Mitsubishi waar we telkens mee naar Frankrijk rijden.
Gisterenavond moest hij nog wat gaan afgeven bij tante Rita, je weet wel, de koekjestante. Op zich geen probleem ware het niet dat de ganse tijd dat stom muziekske van de veiligheidsgordel bleef spelen !
En het baasje had keurig zijn gordel om. Dat doet m steeds, sinds dat het niet aandoen hem 50 euro heeft gekost. (toen heeft m ook gesakkerd en lelijke woordjes gezegd).
Dus het baasje is niet zo weg van die top hit en dat muziekske moest dus uit, maar hoe?
Hij was al aan de sporthal gestopt, de motor al eens afgezet, maar telkens helemaal geen verandering En dan gaat de ambetante mechanieker in ons baasje komen meedoen en dan gaat het van kwaad naar erger. Dat kan volgens hem niet dat het stom muziekske niet kan afgezet worden.
En toen ging m al die veiligheidsgordels inklikken. En toen, toen hé zag m dat er een zak met twee dikke courgettes en twee potten honing voor tante Rita op de passagierszetel stonden ! ! ! Toen m die zak tegen de grond zetten zweeg ook het muziekske !
En toen, toen hé zei m verdomme, verdomme, stom kieken tegen zichzelf
Regen en slijkpoten, wandeling tussen de buien door, justekes niet nat geworden maar dan even later een bui waar je beter van aan de kant van de weg kon gaan staan toen t baasje met de auto weg was.
Heros heeft pijn aan zijn staart, kwispelen is met moeite gedaan en als je er aan komt dan jankt m zachtjes. Hij lag vandaag nogal veel in zijn bench te slapen. Ziek is hij niet hoewel t baasje daarstraks een warme neus voelde. Dan maar koorts proberen nemen, maar dat doe je bij ons onder de staart en daar doet het pijn bij Heros. Dus lekker niet, vergeet het baas.
Als dat morgen nog hetzelfde is toch maar even langs het binnenhof onze dierenkliniek. Ons baasje wil namelijk na het weekend terug naar Frankrijk en dat met een hond die niet in orde is voor de volle 100 % trekt m niet aan.
Gisteren hebben we ook de formulieren voor het DNA onderzoek van de Sint Hubertus maatschappij (de KMSH) voor mij, Belle, en Hera op de bus gedaan. Als we nog eens een nestje willen fokken dienen die administratieve zaken in orde te zijn voor de dekking. Je kan dus ook maar beter voorbereid zijn. Als je met alles rekening houd, aanvraag, betaling, afspraak, en dat in combinatie met verblijf in Frankrijk kan je best goed op voorhand beginnen !
Je ziet het , het was vandaag van alles en nog wat, en morgen belooft van t zelfde laken een broek te worden
Om de kerk een beetje aantrekkelijker te maken, heeft meneer pastoor de hulp van enkele bouwvakkers ingeroepen. Alles verloopt vlot , tot zuster Ursula verneemt dat deze bouwvakkers tijdens het middagmaal hun boterhammen verorberen zonder een gebedje op voorhand.
Dat kan zo niet langer dacht zuster Ursula,en ze besloot de volgende dag, samen met de bouwvakkers haar boterhammen op te eten op de werf en hun terloops eens te zeggen hoe het moet.
De volgende dag om 12 uur stipt trekt zuster Ursula met haar knapzak naar de bouwvakkers, Maar helaas, de werkmannen waren vandaag al eerder in hun lunchpakket gevlogen. Stom van verbazing krijgt zuster Ursula bijna een beroerte als ze ziet hoe gretig de bouwvakkers aan het eten zijn zonder eerst hun schietgebedje gedaan te hebben
Maar allez mannen, dat kan toch zo niet,.... denken jullie dan nooit aan JezusChristus ? De werkmannen kijken elkaar aan en vragen aan elkaar : « Kende gij Jezus Christus jong? », « Kende gij dieje ? » iedereen zit met zijn mond vol tanden, tot op een gegeven moment de ploegbaas eraan komt « Hey, baas kende gij Jezus Christus ? » «Nee », zegt de baas, « Waarom ? »
« AWEL ., DIEJE ZIJN WIJF STAAT HIER MET ZIJN BOTERHAMMEN ! »
Zelf gemaakte remsporen, niet met de auto maar met twaalf Drenten poten. Beginnend aan de terrasdeur tot aan de keukentafel, of, als we goed mikken tot aan de ijskast. Voor dat laatste moeten we wel naast het tapijt onder de tafel glijden.
Wijzelf hebben van die twaalf zwarte lijnen op de keukenvloer weinig last maar t vrouwtje ziet er spijtig genoeg de humor niet van in. Spijtig hé
Aan de andere kant hebben we ook nog een baasje die ook niet echt vrolijk is van die slijksporen, maar die maakt dan weer van zijn oren omdat die zwarte sporen duiden op graafwerken in de tuin.
Dit hoofdbestuurslid heeft dit jaar al verschillende malen gepoogd van terug een ordentelijk gazonneke te voorschijn te toveren, maar erg succesvol is hij niet. Ofwel was de eerste maal het graszaad overjaars en waarschijnlijk al eens bevroren geweest. De tweede maal was nhet te droog na het zaaien en wij niet thuis om te sproeien. De derde maal groeide het gras wel, maar het onkruid groeide sneller alle gras verstikt.
En nu, nu het gras ietwat geworteld had leggen wij het tondersteboven, her en der verspreid maar altijd met de wortels naar boven en das volgens het hoofdbestuur ook weinig succesvol. En naar t schijnt krijg je van al die activiteiten weer vuil poten die dan weer voor remsporen zorgen t Is niet makkelijk hoor actieve Drent te zijn !
Zijn twee van de tien pupjes van de Drent Asya van Luc Van Den Heyning uit Goirle in Nederland. Via via kennen we Luc en t baasje had beloofd van eens naar het nestje te komen kijken. Dat heeft m dan ook deze voormiddag gedaan.
Uiteraard had t baasje zijn haast legendarisch nieuw Kodakske bij om een paar portretjes te maken.
Nu moeten we er bij vertellen dat Jucco eigenlijk al naar zijn nieuwe baasje is geweest en teruggekomen is. Niet omdat de baasjes Jucco niet meer moeten hebben , helemaal niet, maar omdat ze een reis hadden geboekt voor ze wisten dat Jucco in hun leven ging komen.
Rudy en Chris hadden gevraagd of Jucco terug een week bij Luc mocht komen tijdens hun reis. Want anders waren ze niet op reis gegaan en de reis geannuleerd. Dat zijn nog eens hondenvrienden zie
En zo is Jucco voor een week terug in Goirle bij zijn moeder en zus en we hebben het met eigen ogen gezien, het bevalt hem best. Rudy en Chris, als jullie in Jordanië het blog kunnen lezen, jullie kleinste stelt het wel, zééér wel.
Ja, wij doppen nog mee, of anders gezegd , wij sparen nog steeds recycleerbare schroefdopjes van drankflessen.
Wij sparen deze dopjes omdat een groep vrijwilligers deze dopjes inzamelen om te verkopen aan een bedrijf dat er duurzame paletten van maakt. Maar enkel de schroefdopjes komen daar voor in aanmerking.
De opbrengst van de verkoop van deze dopjes gaat naar het Belgisch centrum voor geleidehonden te Tongeren. Deze organisatie verzorgt de opleiding van geleidehonden, wat op zich een dure zaak is.
Vermits honden onze passie en hobby is werken wij graag mee aan deze actie en we pogen ook anderen aan te zetten dee actie te steunen.
Op de foto de opbrengst van een warme, dorstige, zomer in de Franse Charente, aangevuld met dopjes die in de familie ingezameld zijn. Vorige maal toen we de dopjes naar het verzamelpunt brachten was het echt een internationaal gebeuren. Toen brachten we Belgische, Nederlandse, Franse en Londense dopjes weg, allemaal bijgehouden door mensen die het project ook genegen zijn en soms zeventig kilometer rijden om hun dopjes bij ons af te leveren.
Wat en hoe het allemaal gebeurt met de inzameling en het doel van de inzameling kan je hier op deze site lezen:http://www.dopjesactie.be/
Jullie sparen toch ook mee voor het goede doel ?...
Nog een keertje fier en nog wel over hetzelfde onderwerp. Waren we gisteren fier over de medewerkers van Dr. Paul Janssen, dan zijn we vandaag een beetje fier op onszelf
Fier omdat we de serieuze gazetten voor zijn geweest in het melden van nieuws. Wat wij hier gisterenmorgen konden melden staat vandaag in de krant Het Laatste Nieuws.
Wij hebben natuurlijk wel het voordeel van het weekend gehad, maar dat mag geen verontschuldiging zijn van de professionelen.
Hier ten huize is die krant omgedoopt naar het bijna laatste nieuws. Ook vorige week toen de krant het overlijden meldde van de dieetgoeroe Michel Montignac. De krant meldde dat op zaterdag terwijl het al op woensdag in de kleine regionale krant Charente libre stond. In de Charente Libre stond dan ook nog dat Montignac de zondag daarvooral overleden was en dat het nieuws laattijdig uitgelekt was !
Drie mannen: een Belg, een Nederlander en een neger, zitten gespannen te wachten in de kraamkliniek.
Plots komt de dokter binnen: Proficiat, alle drie een jongen!
Er is echter een probleem, door de drukte hebben we de babys verward, maar ik denk dat jullie zelf het best kunnen zeggen wie je kleine is.
Bij de drie baby's neemt de Nederlander onmiddellijk het kleine negertje. Zegt de dokter: Maar meneer, dat kan toch niet die van u zijn?.
Zegt de Nederlander: Ik weet het, maar het is de enige manier om zeker te zijn dat ik niet met een Belg naar huis ga.
L.M.
Nvdr: de mop is eigenlijk wel dat die Belg dat negerke mee naar huis nam maar we moeten ook aan onze Nederlandse lezers denken, we moeten ze ook niet altijd op hun dak zitten
De mensen die drie van de moederloze pups hebben opgenomen hebben een webcam geïnstalleerd bij de pupjes. Kijk maar eens hoe ze het stellen, de gelukzakjes !
De pleegpups van Wicked (Border Collie) hebben een eigen webcam
En u kunt die op onderstaand adres bekijken: Prachtig om te zien hoe goed ze het doen toch?
t baasje bedankt van harte al wie hem vandaag hun beste wensen voor een gelukkige verjaardag stuurden.
Van overal kwamen de gelukwensen, van de buurman schuin over die deze morgen nog vernoemd is in het Dr. Janssen bericht. Veel van de facebook (het smoelenboek letterlijk vertaald, waar 't baasje wel is aangesloten, maar waar 'm z'n draai niet echt kan vinden) kennissen en uiteraard van de bloglezers die gewaarschuwd waren door zijn oud collega Pierre en zijn madam Ria.(van Michka, de Bordercollie zonder schapen)
Uit Nederland kwamen verschillende wensen maar ook uit de Charente , de Corrèze en de Lot en Garonne in Frankrijk.Maar ook in La Magdeleine waren Ria en Mohammed ons niet vergeten !
Er waren mailtjes van mensen die we dagelijks ontmoeten, maar ook van kennissen die we maanden niet zien of horen. Zelfs een oud leerling wenste hem een gelukkige verjaardag, Ook waren er telefoontjes van petekind Joris, van Mieke en Hugo uit Le Vieux Cérier.
Zelfs de tandarts Hans en zijn vrouw Annemie, bij Hans lag het baasje donderdagmorgen nog kaakspierpijn te hebben, stuurde ons verjaardagswensen. Hans weet natuurlijk dat het baasje, als het aan hem ligt, alvast een goed jaar tegemoet gaat. Aan zijn gerestaureerd gebit zal het niet liggen dat de baas ongelukkig gaat worden
We hebben met familie en vrienden in beperkte kring de verjaardag goed gevierd, en we danken nog eens al wie ons baasje vandaag nog vele jaren hebben gewenst
De directeur van Heineken komt bij de Paus op bezoek en zegt: "Ik geef u 1 miljoen euro als u in uw gebed in plaats van:
"geef ons heden ons dagelijks brood" eens zegt: "geef ons heden ons dagelijks bier". Onmogelijk, zegt de Paus, en wimpelt zijn voorstel af. Een paar maanden later komt de directeur opnieuw bij de Paus en biedt hem nu 5 miljoen euro. Weer weigert de Paus. Als de bierdirecteur voor de derde keer de Paus komt smeken of hij nu "geef ons heden ons dagelijks bier"
wil zeggen, nu voor 20 miljoen euro, aarzelt de Paus en belt zijn secretaresse en vraagt:
Gisteren in het TV Journaal meldde men dat er bij Janssen Pharmaceutica een nieuwe Aids-remmer klaar is om kortelings op de markt te komen. Fier omdat het dit medicijn er nog eentje is dat Dr Paul himself nog mee heeft ontwikkeld.
Fier ook aan al die buren, vrienden en kennissen die radertjes waren in het ganse Janssen raderwerk.
Overbuur Jan bvb die alle pakjes feilloos langs de douanes wereldwijd stuurde, buurman Gust die het magazijn mee in goede banen leidde, en ook Herman die Dr. Paul bij nacht en ontij overal naartoe bracht als privé chauffeur. Mensen hier uit de straat die haast een leven lang meegewerkt hebben aan het ideaal van Dr. Paul Janssen.
Ook een beetje fier op Carine, Rik, Ronny, Staf, Anja, Bert, Gilbert, en al die andere uit onze kennissenkring die ooit, of nog bij Janssen gewerkt hebben .
En ook onze dierenarts Dr. Nelly die nog freelance heeft meegewerkt aan Yarvitan , het vermageringsmiddel waar Bas destijds nog goed mee is geweest.
Zij allen hebben Dr. Paul zaliger de kans gegeven om fantastische geneesmiddelen te ontwikkelen die zelfs nu, zeven jaar na zijn overlijden, soelaas en hogere levensverwachtingen kunnen brengen aan miljoenen mensen.
En ik Belle, ik zal nog wel eens tot wanhoop van het baasje onder de afsluitdraad aan de achterkant van de fabriek glippen om de konijnen op de parking te gaan terroriseren.
Vandaag heeft het baasje het gazon verder gefatsoeneerd in het begin was het wat men noemt met de grove borstel ofte, met de bosmaaier vandaag was het met de grasmaaier.
Wel driemaal is hij er overheen moeten gaan voordat m zijn goesting had. Dat onkruid met zijn dikke stengels bleef hem parten spelen.
t Baasje zegt ook dat we in de winter terug op dat deel van het gazon mogen waar hij vandaag aan bezig was. Kuilen en mijngangen graven is daar echter voorgoed uit den boze.
Met kans van zware lijfstraffen zullen we daar dan maar van afzien en de ruimte aan de andere zijde van het tuinpad gebruiken voor onze ondergrondse experimenten. De blik van t baasje voorspelt niet veel goeds als we daar achter het tuindraadje komen zonder dat hij de toelating heeft gegeven. Het is in hondentaal gezegd een killersblik dat m dan in zijn ogen heeft ! Oppassen dus
Gisteren hebben we de strandwandelingen van de Drentenverenigingen op de site van de vereniging gezet. Een aandachtig lezer zal nu opmerken dat er staat wandelingEN. Inderdaad zowel de Belgische vereniging als de Nederlandse kondigen op dezelfde dag hun strandwandeling aan.
Het is dus officieel , de Belgen gaan met de honden wandelen op het strand tussen Blankenberge en Wenduine op zondag 7 november .
In Nederland wandelen ze op het strand van Rockanje op zondag 14 november.
Of het in onderling overleg geweest is weten we niet zeker maar het komt toch maar mooi uit die twee verschillende data. Nu kunnen de liefhebbers van Drenten en strand zich tweemaal in twee opeenvolgende weekends uitleven.
Vorig jaar hebben we met drie echtparen ook de wandeling in Nederland mee gemaakt. We mogen zeggen dat we daar toen met open armen en hartelijk ontvangen zijn. Waarom zou het dan niet voor herhaling vatbaar zijn.
Alle inlichtingen over deze twee wandelingen kan je vinden onder actueel op de site van de Belgische Drentenvereniging: http://www.drentschepatrijshond.be/
Deze morgen bracht de postbode nog eens een fijn pakje in de bus. Deze maal geen vensterkes enveloppe die gewoonlijk van de belastingen komen of van les flics , maar een blaasjesenveloppe. Zo eentje met knetsblaasjes waar t vrouwtje gek van is en het baasje gek van wordt.
Zij was aangekondigd want Anita had ons begin de week gemaild dat ze nog een CD had met fotos van verschillende Drentenmanifestaties zoals de lentewandeling en strandwandeling 2009 en ook de kauwpollekes wandeling van dit jaar.
Allemaal fotos in groot formaat en door Anitas dochter genomen met een kanjer van een kodakse. Dat "kodakse" is niet terecht en voor éénmaal maken we daar fotoapparaatvan!
Er zitten ook enkele filmpjes tussen maar het is zoveel aan fotomateriaal dat we daar eens een regenachtige avond voor gaan gebruiken om die een voor een te bekijken.
Ook had Anita nog het gedacht dat wij hongerlijders zijn en had ze er nog flink wat kortingbonnen van Pedigree bijgevoegd. Het gaat ons nog beter smaken Anita, nu we weten dat ons baasje koopjes heeft gedaan bij de Maxizoo
Een priester, die een wandeling maakt in de vrije natuur, sukkelt in het drijfzand.
Wanneer hij ongeveer is weggezakt tot over zijn enkels, passeert er een brandweerwagen.
- "Heeft u hulp nodig ?", vragen de pompiers. - "Nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !", antwoordt de priester.
Wanneer hij tot zijn middel is weggezakt, passeert de brandweerwagen opnieuw en de pompiers vragen : - "Heeft u hulp nodig ?", - "Nee, nee, dank U, niet nodig, de Heer zal me bijstaan !", antwoordt de priester weer.
Wanneer enkel nog het hoofd van de priester boven het zand uitsteekt, passeren de pompiers een derde maal. - "Heeft U nog steeds geen hulp nodig ?", vragen ze. - "Nee, nee, nee, niet nodig, de Heer zal me redden !", antwoordt de priester.
Uiteindelijk verdwijnt de priester helemaal onder het zand...
Aangekomen in het paradijs zegt hij tot God : - "Ik ben echt wel naïef. Ik dacht werkelijk dat U me ter hulp zou zijn gekomen !"
En de Heer antwoordt :
- "Ik heb je 3x de pompiers gestuurd. Ik zie niet in wat Ik nog meer kon doen...!
Voelen we ons wel, omdat we gisteren avond pas zo laat het bericht over Frick geplaatst hebben.
Na afloop van de afloop van de wandeling zijn Jean Pierre en Ute bij ons nog blijven eten en dat was, zoals het onder vrienden nogal eens gaat wat uitgelopen
Dat jullie zaten wachten, daar waren we ons wel van bewust, maar dat er zoveel belangstelling en ongerustheid heerste, dat hadden wij niet verwacht. Meer vdan 250 bezoeken konden wij noteren op ons blog en ook de berichten op het Drentenforum werden sterk opgevolgd.
Jullie hebben ons in één namiddag meer dan tien plaatsen hoger gekregen in de top 1000 ranking van het seniorennet . Vorige week stonden we nog op plaats 85, deze morgen konden we plaats 56 noteren. Niet dat we het daar voor doen maar het geeft een indicatie van de populariteit en de nieuwsgierigheid naar ons trio.
Verbaasd waren we gisteren ook over de kleine Jago, vier maanden oud en al vlot mee doorgaand met de groten. Ook in het vennetje, bijna aan het eind van de zoektocht gisteren, heeft m laten zien dat hij geen waterangst heeft. We waren het er allen unaniem over, dat is geen gewone die Jago. Daar gaan we nog prestaties van zien !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
