Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
18-09-2010
Rally en dopjes!
Rally en dopjes
t Baasje is vandaag fotos gaan nemen van de oldtimersdie de rally van het circuit des remparts reden.
Hij had daar een mooie omgeving voor uitgezocht, aan de oever van de Charente aan de voet van het kasteel van Grand Marnier.
Aan de oever van de rivier zie je wat je nergens ziet, eigenaars van oldtimers die op een veiling makkelijk 200 à 300.000 euro kunnen opbrengen zitten op een dekentje te picknicken. Ons baasje had het in elk geval nog nooit gezien.
Wat m ook nog nooit gezien had was op de grote parking, tussen het talud en de achterkant van hun autos een volledig gedekte tafel met oesters voor iedereen t Baasje stond erbij en wreef eens in zijn ogen om zeker te zijn dat hij niet droomde. t Moet kunnen was zijn besluit, oesters met parkingstof
Op de terug weg waren er verschillende omleidingen voor een wielerkoers. Dat maakt dat t baasje moest passeren aan de B & B van Franca en Darren, voor sommige van de lezers bekend als de au Bellefleur B & B te Sigogne. Eventjes binnenspringen kan nooit kwaad dacht het baasje. t Baasje was amper uitgestapt of Franca kwam al aanlopen met een behoorlijke zak dopjes van frisdrank en melk flessen. Waarschijnlijk zitten er ook nog doppen van nEngelse oorsprong bij die Darren meebrengt uit Londen !
De Belgische vereniging voor de geleidehond kan er maar goed mee zijn. In hun naam bedankt Darren en Franca voor het mooie gebaar.
Een Nederlandse zakenman moet regelmatig naar Engeland.
Maar op een gegeven moment vertrouwt hij zijn vrouw niet meer. Hij gaat naar de Chinees aan de overkant en vraagt aan Li Fong of hij op zijn vrouw wil letten. Vier dagen later komt de zakenman terug uit Engeland en gaat eerst bij de Chinees langs. Li Fong zit helemaal in het gips, verband, krammen en pleisters. 'Wat is er gebeurd?' vraagt de zakenman. Li Fong vertelt: I op jouw vlouw Letten. I zie jouw vlouw met man. Man gaat mee naal binnen. I klim langs legen-pijp om in slaapkamel te kijken. Vlouw is naakt, man is naakt. Vlouw gaat op bed liggen, man gaat bovenop. Li Fong ziet wippie. Man komt klaal en laat vlouw Los. Vlouw komt klaal en laat man Los. En Li Fong komt klaal en laat legenpijp Los.
Voor dit weekend, en voor ons in de Charente toch. Voor vandaag mogen de Belgen ook nog niet klagen, maar morgen is het weer kantje boordje zoals de kaart laat zien.
Twee dagen mooi weer voor de gendarmen, dat is plezant voor die mannen zei den bompa vroeger altijd ! Meestal was het antwoord dan en waarom voor de gendarmen? en steeds was het antwoord dan dan is t voor ons ook goei weer Een waarheid als een koe, en daar gaan we eens netjes van profiteren zie.
Tegen de middag wat portretjesvan oldtimers trekken in Bourg Charente, nadien hebben we nog bezoek en vanavond verwerken we het laatste sap van de perziken. Dat gaat geen siroop worden maar een probeersel van perzik likeur. Alles is voorradig, sap is gemaakt, siroop maken is tegenwoordig een makkie en ook de alcohol is in huis. Als je de baas een paar dagen gaat missen hier op t blog dan ligt m groggy op de zetel met een ferme kater van het proeven
Want dat proeven, daar is m super in. Soms mogen we mee proeven, dan weten we hij had beter verwacht of t is niet lekker genoeg Als dat dan een beetje aangepast is dan krijgen we gewoonlijk niet veel meer.
Je ziet, t ziet er best goed uit hier in t weekend in de Franse Charente
Het is hier niet anders dan in België, een zwaar geladen weekend waarbij je niet weet waar eerst naartoe.
Het weekend heeft hier twee hoogtepunten en beide zijn jaarlijks terugkerend.
Wat onze baas het meeste aantrekt is het circuit des remparts in Angoulême, dat is het oldtimer weekend bij uitstek. Dat weekend is vanavond al begonnen met het concours d elegance een wedstrijd voor de mooiste , meest originele oldtimer. Dat gaat door op de koer van het stadhuis en rond het stadhuis. De eigenaars worden verwacht in de kledij van de jaren waaruit hun oldtimer stamt.
Morgenom 9 uur start dan de toeristische rally over 160 kilometer over landelijke wegen van het departement. Ons baasje gaat fotos nemen in Bourg Charente aan de voet van het Grand Marnier kasteel.
Zondag is dan de topdag, dan gaat men koersen op de remparts van Angoulême. Een afgesloten circuit met oa kasseien, haarspeldbochten, rechte lijnen, en dalende en stijgende gedeeltes. Waarschijnlijk gaat het baasje hier niet naartoe want het vrouwtje heeft ook een programma uitgestippeld (en daar komen geen oldtimers in voor)
In Barro is er de jaarlijkse openlucht fototentoonstelling Barrobjectiv. Doorheen gans het dorp, in openlucht, in schuren, in de kerk en het gemeentehuis, overal hangen de prachtige fotos uitgestald. Wij zijn daar jaarlijkse bezoeker dus waarom dit jaar niet ?
Tussen hier en Villefagnan, middenin de velden gaat men het Fête de la terre vieren. Er zal weer een ploegwedstrijd zijn, zowel met paarden als met tractoren (denkt onze baas) en de daarbij horende randanimatie. Ook daar moeten we onze snuit eens laten zien al was het maar om een babbeltje te doen met de kennissen uit de omliggende gehuchten en dorpen, das ook altijd plezant en we kunnen er mits een behoorlijke wandeling te poot naartoe. Ook plezant als t baasje vijf bekenden heeft tegengekomen en telkens un pression heeft mee gedronken .
En dan zal t drukke weekend wel tegen ijn einde lopen denken wij
Nu de zonnebloemen geoogst zijn, en verdwenen zijn in de machtig grote silos van de coöperatieven hebben wij het rijk weer enkele dagen voor ons alleen. Niets dat ons nog in de weg staat om eens goed door te rennen.
t Baasje heeft wel wat schrik dat we ons zullen kwetsen aan de nog op het veld staande zonnebloemstengels maar (voorlopig) gaat alles nog prima.
Een voordeel is wel dat we nu ook alles kunnen zien in plaats van enkel op onze snuffelaar te moeten rekenen. Toen de zonnebloemen er nog stonden hadden we een zicht van maximum 2 meter, nu is dat 2 kilometer !
Krengen van gesneuvelde dieren hebben we nog niet gevonden. We hebben ook nog niet veel tijd gehad om te zoeken. Muizenholen zijn al verbouwd, uitgebreid, afgebroken, wat er ook nodig aan te doen was, dat is al uitgevoerd door ons.
Het kan ook zijn dat de zonnebloemoogst meer diervriendelijk is dan het graanoogsten of hooien. Dan sneuvelen er nogal eens egels en slangetjes. Hooien e.d. gebeurt ook lager tegen de grond en de egels en slangetjes zijn te traag om weg te komen voor die moorddadige machines.
Van die traagheid hebben wij geen last maar als ze ergens zonnebloemen afrijden moeten we toch ook aan de leiband blijven
Nadat het baasje gisteren tot vrij laat aan zijn brouwsel bezig was kon hij toch een volledige ton perzikensap tonen, volledig natuur en recht uit de tuin. De perzikenboom staat maar op 5 meter van het heiligdom van onze baas. Daar staat de pers, de steriliseerketel en al wat het baasje interesseert, kortom zijn hok.
Zover is het bij ons gekomen, wij liggen in de zetel of onze eigen bench en ons baasje heeft zijn (hobby) hok. Zo gaat dat bij Drentenliefhebbers !
Vandaag was dus zijn eerste probeersel aan de beurt, het baasje kende nog een dame die ooit aan het vrouwtje crème de cassis van eigen makelij had cadeau gegeven. En dan denkt of redeneert het baasje das allemaal dezelfde pot nat, maar die madam had nog nooit van acide citrique gehoord en haar bewaarmiddel was alcohol. Zij maakte dus een soort likeur wat niet de bedoeling was van t baasje .
Het hoofdbestuur is dan op eigen informatie, die van Fons en nog wat van t WWW aan de slag gegaan. t Vrouwtje heeft sap gewonnen van perziken door middel van een stoom ontsapper. Dat sap was wel helderder dan dat sap dat het baasje had geperst, maar dat sap was dan weer smaakvoller. Met de siroop, 1 kg suiker voor 1 liter sap + evenveel koffielepeltjes citroenzuur als liters sap kon het vrouwtje twee drieliterflessen vullen.
In de koelkast staat nog eens evenveel sap en daar gaan ze morgen een test doen om er perzikenlikeur van te maken .
Ons Belle doet terug normaal, en de reden van de kuren is gevonden.
Daarjuist heeft t baasje bij het strelen van Belle een knoert van een teek gevonden bij de aanzet van keel en kaak.
Daar moet Belle last van gehad hebben want eens de teek weggenomen was heeft ze geen kuren meer gehad. Als ze dat nu gisterenavond eens had kunnen zeggen hé, is de commentaar van het baasje.
Ons Belle doet weer raar zegt onze baas. Inderdaad, zij houd zich afzijdig, gaat vroeg naar haar bench en gaat niet mee met ons en t baasje de tuin in.
Eten wil ze niet samen met ons en ze gedraagt zich asociaal.
Nu gebeurt dat wel meer en gewoonlijk is het net zoals vandaag wanneer wij eens goed naar onze poten hebben gekregen. Dan is ze blijkbaar kwaad omdat het baasje haar voor is geweest. Of is het omdat wij vandaag zo wild gespeeld hebben ?
Het baasje kon het vandaag niet meer hebben dat we hem achteraan in zijn benen liepen, dat hij met die zware emmer perziken haast tegen de grond werd gekegeld. Hij was er ook niet blij mee toen wij tegen hem opsprongen en een serieuze krap over zijn rug zetten met onze sterke poten en nagels.
Toen heeft het baasje ons met veel lawaai en gebaren buiten de schuur gezet waar hij bezig was. Sinds toen heeft ons moe weer kuren zegt het baasje.
Eens zien of ze het morgen vergeten is maar gewoonlijk duurt dat een paar dagen
Siroop van fruit, zoals de siropen die gebruikt worden voor het maken Kir en Kir Royal, zoiets is het nieuw probeersel van onze baas.
Hij is daar wel raad gaan vragen want het internet geeft op dit gebied niet veel geheimen prijs. Bron van informatie voor onze baas is zoals steeds als m iets niet weet ene zeker Fons, Fons Nicolay om precies te zijn.
Zegt de naam U niets ? Dan zal schaamte uw lot zijn ! ! ! Fons is de auteur van verschillende blogs op het seniorennet. Met keukenweetjes staat hij constant bij de eerste vijf van de top duizend.http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
Je ziet zelf, een man die je best vooraf contacteert als je raad , goede raad, wil krijgen. Voor de anderen die graag op TV komen, die moeten maar naar Piet bellen of mailen.
Het baasje gaat morgen vroeg terug aan de slag. Met de goede raad in zijn kopke, perziken gekneusd in de ton, een zakje citroenzuur op het schap (acide de citrique gaan kopen in de apotheek) dit om de bewaartijd te verzekeren. Ook de suiker die nodig is om de siroop te maken staat al klaar, en de fruitpers is al proper gemaakt en flessen gespoeld.
Er is dit jaar zoveel fruit en wegwerpen staat niet in ons baasje zijn woordenboek. Het is daarom dat hij steeds op zoek is naar technieken om de oogst te bewaren voor de winter of later in het jaar.
We zijn benieuwd wat het baasje er van gaat brouwen, gewoonlijk valt het nogal mee. We houden jullie op de hoogte, tenzij hij ons vergiftigd heeft. In dat geval hou de gazetten in t oog !
De toekomst door de nieuwe elektronische identiteitskaart !
De toekomst door de nieuwe elektronische identiteitskaart
Telefoniste : "Pizza Hut, goede morgen."
Klant: "Goede morgen, ik wil bij u bestellen."
Telefoniste : "Mag ik uw Rijksregisternummer, meneer?"
Klant: "Mijn Rijksregisternummer is 222 0033653 52"
Telefoniste : "Dank u meneer Jan Vandenbroecke. Uw adres is Haachtsestraat 256 en uw telefoonnummer 02-258 54 22. Uw telefoon op uw werk bij Dexiais 02-258 89 65 en uw GSM 0475-65 25 32. Vanuit welke locatie belt u ons?
Klant : "Euh... ik ben thuis. Vanwaar haalt u al deze info over mij?"
Telefoniste :"Wij zijn op Het Systeem aangesloten, meneer."
Klant : (zucht diep)"Goed dan! Mag ik dan twee pizzas met vlees..."
Telefoniste : "Ik denk niet dat dit een goed idee is, meneer."
Klant : "Hoezo?"
Telefoniste : "U lijdt volgens uw medisch dossier aan hoge bloeddruk en u hebt een te hoog cholesterolgehalte in uw bloed; uw ziekteverzekering weigert in gevalvan problemen degevolgen van een zo schadelijk eetgedrag te vergoeden."
Klant : "Oei! Wat suggereert u anders?"
Telefoniste :"Waarom zou u onze pizza met yoghurt en soja niet uitproberen. U zult dat ongetwijfeld heel lekker vinden."
Klant : " Waarom denkt u dat ik die pizza zal lusten?"
Telefoniste :"U hebt onlangs het boek "Lekkere recepten met soja" in de lokale bibliotheek uitgeleend".
Klant : "Okee. Graag twee grote. Hoeveel moet ik u?"
Telefoniste :Dit lijkt me voldoende voor u, uw vrouw en uw vier kinderen. Het kost 39.99 euro.
Klant : "Ik geef u het nummer van mijn kredietkaart."
Telefoniste :"Sorry meneer, maar u hebt al uw maandelijks toegelaten bedrag overschreden. U zal ons met baar geld moeten betalen."
Klant : " Ik haal vlug baar geld uit de muur voor dat uw bezorger langs komt."
Telefoniste : "Dat zal ook niet gaan omdat er niets meer op uw bankrekening staat."
Klant : " Dat is uw zaak niet. Stuur die pizzas maar hierheen, ik zal wel baar geld hebben. Hoelang duurt het tot ik ze krijg?
Telefoniste : "We hebben voor het ogenblik wat vertraging, meneer. U krijgt de pizza's over 3/4 uur bij u thuis geleverd. Indien u gehaast bent kunt u ze hier komen afhalen nadat u baar geld bent gaan halen, maar pizza's per motorfiets vervoeren is op zn minst acrobatisch."
Klant : "Hoe weet u in godsnaam dat ik een motor heb?"
Telefoniste : "Ik lees hier dat u uw afbetalingen van uw auto niet meer hebt kunnen betalen en dat uw wagen aangeslagen werd. Maar uw Harley is betaald en ik veronderstel dat u die zou gebruiken."
Klant : "@#%/$@&?#!"
Telefoniste :"Mag ik u verzoeken om beleefd te blijven, meneer, want u bentreeds op 18 juli 2003 veroordeeld geweest wegens belediging van een wetsdiender."
Klant : " "(Sprakeloos)
Telefoniste : "Iets anders meneer?"
Klant : "Neen, dank u. Toch wel, vergeet niet om mij ook de twee liter Cola gratis te leveren zoals het op uw advertentie staat.
Telefoniste : Sorry, maar een uitsluitingsclausule in onze publiciteit verbiedt ons om gratis dranken die suiker bevatten aan diabetici voor te stellen, laat staan te geven.
Twee fotos, genomen met twee maanden tussentijd, een wereld van verschil en toch op de zelfde plaats !
Gisteren avond hebben we het al aangehaald, de zonnebloemen oogst is zo goed als voorbij hier in de onmiddellijke omgeving. Het uitzicht is dan ook grondig gewijzigd, van mooie, zo ver je zien kon bloeiende gele velden met miljoenen zonnebloemen blijft niets over. Of toch wel, zo ver je zien kan zijn het nu verdroogde stoppelvelden. Mooi is anders.
Sommige velden zijn al bewerkt en zijn de stoppels al plat gefreesd, ploegen gebeurt waarschijnlijk pas na de winter, maar dat hangt af van wat er volgend jaar op dat veld zal geteeld worden. Op sommige velden verschijnt ook al het eerste groen, over wat het gaat worden durven we als niet van stiel zijnde nog geen besluit over nemen !
Een voordeel is wel dat het hoofdbestuur ons nu veel beter in t oog kan houden wanneer we gaan wandelen, ons in alle intimiteit terugtrekken in t zonnebloemenveld voor een kakje, een plasje of andere deugnieterij is er niet meer bij, de baas ziet terug alles vanaf nu.
Straks als we terug gaan wandelen gaan we ook lijken rapen van dieren die gesneuveld zijn in de tanden van dat grote mechanische beest waar het baasje pikdorser tegen zegt.
Veel zal er wel niet gesneuveld zijn want de zonnebloemen snijden ze af op zon 40 à 60 centimeter hoogte. Daar kunnen de meeste dieren wel onderdoor, enkel zij die onder de grote banden terecht komen maken niet veel overlevingskans.
Straks dus fotos met dode slangetjes en dergelijke
Eiffeltoren en Parijs station ontruimd na bommelding
Eiffeltoren en Parijs station ontruimd na bommelding
In de Franse hoofdstad Parijs zijn gisterenavond de Eiffeltoren en het nabijgelegen Champ-de-Mars door de politie ontruimd vanwege een bomalarm.
Zo stond het gisterenavond in de internetversie van de krant Het Laatste Nieuws En echt waar, we waren in de buurt, maar zitten er echt voor niks tussen !
Gisteren namiddag rond half vier zagen we le tour Eiffel nog in onze achteruitkijkspiegel bij het verlaten van Parijs op de A6a autosnelweg toen we de richting Lyon/Bordeaux hadden ingeslagen aan de Porte dOrléans. Wij nemen al een tijdje de Porte dOrléans omdat de Porte d Italie is afgesloten wegens werken. Er is een andere omleiding voorzien maar ons baasje vind deze oplossing makkelijker
Het is maar drie kilometer verder dan de gewone afslag en gewoonlijk is het er minder druk dan aan d Italie.
Toch sta je er van te kijken dat ze 2.000 toeristen hebben moeten evacueren van de Eiffeltoren en dat toch al vrij laat op de avond. Je kan het volledige artikel hier lezen:
Iets na half acht zijn we aangekomen in La Magdeleine, de rit is vlot verlopen en op een halte meer dan normaal, waar ik, Belle, de oorzaak van was, is er niets opmerkelijks gebeurd.
Het is in jaren niet meer gebeurd maar ik heb mijn maaginhoud nog eens op de achterbank gedeponeerd. Nu is t baasje daar wel op voorzien en hij heeft steeds een voorraad dekentjes over de achterbank en in de koffer uitgespreid liggen.
Dat doet hij omdat Heros nog steeds af en toe moet kwijlen tijdens de rit. En dan kan t baasje in een oogwenk een proper bed te voorschijn toveren.
Ook heeft het baasje vandaag wat onderschriften op de fotos gezet, kwestie van gans het bericht nog een beetje educatief te laten overkomen. Zo kan je merken dat we inderdaad de gisteren aangekondigde weg hebben gevolgd en dat je rakelings langs historische plaatsen bent gekomen
Vanaf morgenvroeg geven we terug verslag over onze Franse belevenissen. We kunnen nu al wel melden dat de zonnebloemen al onderweg zijn om getransfereerd te worden in potjes margarine en mayonaise. Er zijn nog steeds pikdorsers op de velden bezig. Morgen volgen daar fotokes van .
Een dag later dan aanvankelijk voorzien gaan we vandaag terug de baan op. We kennen de weg al een beetje na al die keren. Het baasje gaat echter vandaag nog eens over Brussel en zo naar Valenciennes.
De reden is de hinder aan de wegenwerken tussen Gent en Kortrijk. Onze baas zit niet in met een file die toevallig ontstaat, maar als je al op voorhand weet dat je ergens gewoon in het rijtje moet gaan aanschuiven voor x tijd, dat zint hem niet.
Dan maar langs de hoofdstad, door het bos en langs de Welriekende dreef en de leeuw van Waterloo waar Sarkosorry , Napoleon op zijne frak heeft gekregen van de geallieerden .Destijds waren dat de Engelsen, Duitsers en Hollanders, je ziet, het kan verkeren met de vriendjes in de politiek en oorlogsvoering.
Dat was in 1815, toen kwam Vlaanderen en Wallonië bij de Hollanders terecht voor 15 jaar. In 1830 mochten die dan weer ophoepelen omdat er een paar herriemakers naar de opera geweest waren en dat liet de vlam in de pan slaan.Binnenkort staan ze misschien terug op de stoep om zowat terug de baas komen spelen als den Elio en Bartje niet akkoord geraken. Als twee honden vechten voor één been, loopt Geertje W. er misschien mee heen. Dat kan dan wel eens terug actueel worden
Al een geluk dat we met zulke gedachten naar Frankrijk kunnen bollen. En tot zover wat gewijde vaderlandsche geschiedenis
Vanavond laten we bericht over de belevenissen van de 800 kilometer die er staan aan te komen.
En nog geen klein beetje. Daarstraks tijdens de wandeling had Heros van die streken en kuren die we van hem niet gewoon waren maar die de laatste weken (sinds we terug in België zijn)meer en meer gebeuren.
Heros heeft zon beetje last met zijn reu zijn. Hij wil de baas spelen zelfs wanneer het baasje er bij is gedraagt hij zich baasachtig.
Het baasje wilde daarstraks een paar paddenstoelen fotograferen die nog mooi vers en onbeschadigd leken. Maar voor het baasje die paddenstoelen had gefotografeerd was m al eens goed kwaad moeten zijn op Heros. Die wou niet wachten, niet gaan zitten, Hera vervelen, aan de lijn trekken, kortom dik vervelend zijn.
Toen het baasje de overkomende luchtballon ook wou fotograferen, had het baasje Hera en Heros vastgemaakt aan de steunen van een pas aangeplant boompje. t Baasje wou herhaling als bij de paddenstoelen vermijden. Maar toen kwam daar een aangelijnde labrador langs en Heros heeft met gans zijn colère zich losgetrokken uit zijn halsband.
Toen was t baasje zijn geduld helemaal op en Heros heeft het geweten dat m dik fout bezig was. t Baasje heeft Heros aan beide zijden van zijn nek met zijn vel vastgenomen en hem op zijn rug tegen de grond gedrukt. Zo wist m gelijk wie de baas is en naar wie hij te luisteren heeft.
Nu ligt hij hier heel onderdanig te zijn aant baasje zijn voeten en maakt geen aanstalten om bij het baasje weg te gaan. Ik ben blij dat het baasje zo heeft ingegrepen want ook naar mij was hij de laatste dagen niet te genieten
Op 27 augustus verscheen er plots een bericht in de mailbox, afkomstig van de stichting moederloze pups, dat zeven pupjes, kruising boomer/terrier heel dringend opvang zochten bij een zogend teefje.http://www.moederlozepups.nl/ De pupjes waren toen anderhalve dag oud en hadden dus zo lang bij de moeder gedronken. Nu was dat teefje wegens inwendige bloedingen op zeer korte tijd overleden en dus moest er iets gedaan worden voor de zevenling.
Nog diezelfde dag waren er twee zogende teefjes gevonden door de plaatsing op verschillende fora en waren de pupjes gered. Nu vonden we gisteren op het blog van Max en Bentehttp://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ een update van het bericht en daar vertelt Marian dat het met de drie pupjes, die onderdak gevonden hebben in de provincie Zeeland, super gaat. Marian doet dat met enkele fotos die wij dus met plezier voor jullie overnemen. Merciekes Marian.
Het is jammer maar ook zoektocht nummer 2 heeft geen resultaat opgeleverd. Je weet bij voorbaat dat je weinig kans hebt op succes maar er is steeds hoop al is het weinig.
Wij gaan er vanuit niet geschoten is nooit raak en dus togen we deze morgen om 11 uur met veertien speurders op pad, op zoek naar Frisk. Onze baas haddrie verschillende plannetjes van de omgeving afgeprint van de gemeente Oud Turnhout.
Twee ploegen bleven in de omgeving van de grens met Arendonk, waar kinderen zegden Frick te hebben gezien in het begin van de week, en waar we ook vorige week op zoek waren gegaan. Twee andere ploegen, waaronder wij trokken naar de Stwg. op Ravels waar Frick op vrijdagavond was gesignaleerd door een dame die hem nadien niet meer terugzag.
Daar splitsten wij weer in twee ploegen en spraken af om na twee uur terug bij de autos te verzamelen. Telefoonnummers werden genoteerd om bij succes elkaar dadelijk het nieuws te kunnen melden en de zoektocht te kunnen afblazen.
Twee flinke regenbuien later hadden we niemand moeten verwittigen en waren we ook niet gebeld. We wisten dus dat er geen spoor van Frick gevonden was. Nu hebben we nog wel een positief gevoel omdat er in Oosthoven, het gehucht van Oud Turnhout, een garageverkoop aan de gang was en ondanks het slechte weer toch behoorlijk wat volk op de been was. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt om veel bezoekers te vragen van mee uit te kijken naar Frick.
We mogen zeggen dat ons initiatief goed ontvangen is en dat er tientallen mensen meer mee gaan uitkijken naar Frick ! ! !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
