Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-09-2010
Geschrokken!
Geschrokken
En nog geen klein beetje. Daarstraks tijdens de wandeling had Heros van die streken en kuren die we van hem niet gewoon waren maar die de laatste weken (sinds we terug in België zijn)meer en meer gebeuren.
Heros heeft zon beetje last met zijn reu zijn. Hij wil de baas spelen zelfs wanneer het baasje er bij is gedraagt hij zich baasachtig.
Het baasje wilde daarstraks een paar paddenstoelen fotograferen die nog mooi vers en onbeschadigd leken. Maar voor het baasje die paddenstoelen had gefotografeerd was m al eens goed kwaad moeten zijn op Heros. Die wou niet wachten, niet gaan zitten, Hera vervelen, aan de lijn trekken, kortom dik vervelend zijn.
Toen het baasje de overkomende luchtballon ook wou fotograferen, had het baasje Hera en Heros vastgemaakt aan de steunen van een pas aangeplant boompje. t Baasje wou herhaling als bij de paddenstoelen vermijden. Maar toen kwam daar een aangelijnde labrador langs en Heros heeft met gans zijn colère zich losgetrokken uit zijn halsband.
Toen was t baasje zijn geduld helemaal op en Heros heeft het geweten dat m dik fout bezig was. t Baasje heeft Heros aan beide zijden van zijn nek met zijn vel vastgenomen en hem op zijn rug tegen de grond gedrukt. Zo wist m gelijk wie de baas is en naar wie hij te luisteren heeft.
Nu ligt hij hier heel onderdanig te zijn aant baasje zijn voeten en maakt geen aanstalten om bij het baasje weg te gaan. Ik ben blij dat het baasje zo heeft ingegrepen want ook naar mij was hij de laatste dagen niet te genieten
Op 27 augustus verscheen er plots een bericht in de mailbox, afkomstig van de stichting moederloze pups, dat zeven pupjes, kruising boomer/terrier heel dringend opvang zochten bij een zogend teefje.http://www.moederlozepups.nl/ De pupjes waren toen anderhalve dag oud en hadden dus zo lang bij de moeder gedronken. Nu was dat teefje wegens inwendige bloedingen op zeer korte tijd overleden en dus moest er iets gedaan worden voor de zevenling.
Nog diezelfde dag waren er twee zogende teefjes gevonden door de plaatsing op verschillende fora en waren de pupjes gered. Nu vonden we gisteren op het blog van Max en Bentehttp://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ een update van het bericht en daar vertelt Marian dat het met de drie pupjes, die onderdak gevonden hebben in de provincie Zeeland, super gaat. Marian doet dat met enkele fotos die wij dus met plezier voor jullie overnemen. Merciekes Marian.
Het is jammer maar ook zoektocht nummer 2 heeft geen resultaat opgeleverd. Je weet bij voorbaat dat je weinig kans hebt op succes maar er is steeds hoop al is het weinig.
Wij gaan er vanuit niet geschoten is nooit raak en dus togen we deze morgen om 11 uur met veertien speurders op pad, op zoek naar Frisk. Onze baas haddrie verschillende plannetjes van de omgeving afgeprint van de gemeente Oud Turnhout.
Twee ploegen bleven in de omgeving van de grens met Arendonk, waar kinderen zegden Frick te hebben gezien in het begin van de week, en waar we ook vorige week op zoek waren gegaan. Twee andere ploegen, waaronder wij trokken naar de Stwg. op Ravels waar Frick op vrijdagavond was gesignaleerd door een dame die hem nadien niet meer terugzag.
Daar splitsten wij weer in twee ploegen en spraken af om na twee uur terug bij de autos te verzamelen. Telefoonnummers werden genoteerd om bij succes elkaar dadelijk het nieuws te kunnen melden en de zoektocht te kunnen afblazen.
Twee flinke regenbuien later hadden we niemand moeten verwittigen en waren we ook niet gebeld. We wisten dus dat er geen spoor van Frick gevonden was. Nu hebben we nog wel een positief gevoel omdat er in Oosthoven, het gehucht van Oud Turnhout, een garageverkoop aan de gang was en ondanks het slechte weer toch behoorlijk wat volk op de been was. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt om veel bezoekers te vragen van mee uit te kijken naar Frick.
We mogen zeggen dat ons initiatief goed ontvangen is en dat er tientallen mensen meer mee gaan uitkijken naar Frick ! ! !
Drie jonge vrouwen zitten aan tafel op een cocktail party. Ze zitten een beetje op te scheppen , en het is duidelijk dat ze elkaar te slim af willen zijn.
De eerste zegt : "Mijn man neemt me altijd mee naar de franse Riviera voor twee weken," en kijkt de anderen geringschattend aan.
de tweede zegt : "Nou, mijn man heeft zojuist een nieuwe Mercedes voor me gekocht," en kijkt behoorlijk trots.
De derde zegt: "Nou, om eerlijk te zijn, wij hebben niet zoveel geld en weinig waardevolle bezittingen. Maar er kunnen wel dertien kanaries, schouder aan schouder staan, op de penis erectie van mijn man."
De eerste kijkt een beetje beschaamd en zegt : "Meisjes, Ik moet eerlijk bekennen dat ik probeerde indruk op jullie te maken. Eigenlijk gaan we niet naar de Riviera. We gaan twee weken naar het huis van mijn ouders."
De tweede zegt, "ik schaam me ook een beetje . 7Om eerlijk te zijn, mijn man heeft me geen Mercedes gekocht. Hij heeft me een Ford gekocht."
"Nou," zegt de derde, "Ik zal ook eerlijk zijn. kanarie nummer dertien moet op één poot staan."
Dadelijk om 11 uur start voor ons de tweede Frick zoektocht. En we treffen het deze maal niet. Het regent op dit moment pijpestelen, erger zelfs , onze baas zou durven gewagen van het regent ouw wijven.
En da was niet voorzien voor zover onze baas weet, volgens hem, en wat hij gehoord heeft op radio en TV zou het mooi weer worden. Nu heeft m waarschijnlijk weer niet gehoord dat het in Griekenland of zuid-west Armenië of zoiets zal geweest zijn waar men mooi en zonnig voorspelde pech dus.
Maar afspraak is afspraak en iets voor elf uur gaan we aan het tuincentrum op Donk te Oud-Turnhout aanwezig zijn. Al wie dit nu leest en zich geroepen voelt om mee te gaan speuren is nog altijd welkom.
Zon kunnen we niet bieden maar iemand die goed getafeld of gedronken heeft gisteren in de namiddag en avond en daar nu nog enige last van heeft daar is dit een goede remedie tegen. Lekker uitwaaien, een frisse kop halen en geen douche vooraf van doen !
Als je het zo bekijkt is de zoektocht al terug flink wat interessanter ondanks de regen is t niet ?
Belle & co ps: foto's zijn van de laatste regenbui in La Magedeleine.
Het hoofdbestuur was uithuizig vandaag,feestje natuurlijk We hadden zoal een vermoeden omdat onze baas vandaag eigenlijk tijdens de wandeling raar deed.
We gingen om te beginnen al afzonderlijk wandelen, één voor éénmochten we mee naar het bos en toen Hera aan de beurt was nam hij ook nog een snoeischaar mee ! Hij kwam terug met een flinke bos onkruid.
Toen Heros aan de beurt was gebeurde hetzelfde maar gingen de andere kant op met als resultaat een tweede bos onkruid, maar nu wel met veldbloemen in
In elk geval raar Zeker toen het vrouwtje van die bos onkruid ook nog een boeket ging maken, compleet met felicitatiekaart en ingepakt in cellofaanpapier.
Een professioneel ingepakt boeket onkruid was het resultaat. Even later kwam de ware reden boven. Het was kameraad Fred die zijn zestigste verjaardag vierde en zijn madam had uitnodigingen gestuurd met als opschrift op de kaart onkruid vergaat niet. Ja, zoies moet je ons baasje maar even voorzetten en hij maakt er iets van.
En laat dat nu het enige boeket zijn dat kameraad Fred gekregen heeft
Het hoofdbestuur is weer danig in de weer met allerlei spullen dat gebeurt wel meer, maar als het in combinatie is met de aanhanger staat er weer een ritje La Magdeleine aan te komen.
Onze franse benches, de zijn meegekomen voor de clubmatch twee weken geleden, liggen al terug op de aanhanger. De Belze bus gas die ze in Frankrijk niet inwisselen als ze leeg is, die ligt er (vol) al naast. Ook een zak Pedigree, geef ons heden ons dagelijks Pal mag ook mee, honger gaan we niet hebben !
Het baasje is er al maar aan begonnen zegt m want morgen komt het er niet van, dan is het weer zoektocht naar Frick.
Op dit moment zijn er nog niet veel speurders aangemeld. Hondenliefhebbers met speurdersbloed in hun aderen zijn nog altijd welkom. Het gaat deze maal geen natuurwandeling zijn maar een luxe wandeling door de villawijken van Oud Turnhout.
In die villawijken van de Lint is Frick woensdag het laatst gesignaleerd. We hopen deze maal op succes, maar deden we dat de vorige maal ook niet ?...
Zondag richten we nog eens een zoektocht naar Frick het Toller hondje dat op zondag 22 augustus op de loop is gegaan in Arendonk.
Woensdag is hij terug gezien in de buurt van de oude Arendonkse baan te Oud-Turnhout. Dat is voor ons reden genoeg om de "hooiberg" nog eens te doorzoeken naar die ene speld, genaamd Frick.
We hebben afspraak aan de afrit van de E34 op Donk, dat is de baan Turnhout Mol te Oud-turnhout te 11 uur s morgensen komen samen op de parking van het tuincentrum beneden aan het talud, waar de baan versmalt aan de op/afrit 25 richting Oud-Turnhout.
Wij hebben honden bij maar ook personen die geen hond mee hebben en ook willen mee zoeken zijn welkom. Ons motto is, hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Gelieve wel even aan te melden zodat we het aantal plannetjes kunnen voorzien per groep deelnemers. Men voorziet voor zondag mooi weer en dat maakt de zoektocht niet alleen praktisch maar ook aangenaam.
Wij hopen er op dat we Frick eindelijk kunnen vinden en een melding morgen of zondag morgen dathij is gezien zou mooi meegenomen zijn zodat we ook echt gericht kunnen zoeken.
Buiten de normale Drenteninformatie die hier dagelijks binnenkomt via het Drentenforum of mail is er dan gisteren het kilos zware Drentenbijbel van Janny Offereins-Snoek bijgekomen.
Daarbij viel ook nog het tijdschrift onze Drent van de Nederlandse Drentenverenging in de bus.
We hebben dus de volgende dagen leesvoer genoeg en we zullen ons niet vervelen, niet dat we dat anders doen, maar nu zeker niet.
Nieuwsgierig als we zijn hebben we het tijdschrift eens snel doorbladert en stelden vast dat er verschillende bladzijden gewijd zijn aan inteelt en epilepsie. Laat dat nu twee onderwerpen zijn waar het baasje al geruime tijd zoveel mogelijk informatie over poogt te verzamelen.
Je ziet, hij zal nog wel even zoet zijn onze baas, en je zal er de volgende dagen wel geen spectaculaire stunts van moeten verwachten. Hier ten huize gaat het vanlaat m maar gerust, hij is bezig. Hoewel het niet zo lijkt.
Er is ook nog nieuws over de vermiste Toller waar we vorige week naar zijn gaan zoeken in de Liereman in Oud Turhout. Kinderen zouden hem hebben zien lopen in de buurt van de Oude Arendonksebaan. Hij loopt dus nog steeds rond en het nieuws is door verschillende kinderen bevestigd.
Opnieuw op zoek gaan is een beetje nutteloos omdat het gebied waar hij is opgemerkt zich uitspreid over zon 4 x 5 kilometer en 20 km² is niet om te doen om uit te kammen. We zullen dus moeten afwachten tot iemand hem in huis neemt en de eigenaars verwittigd. Wij wachten af en hopen dat hij snel zich ergens laat binnenhalen
Deze namiddag ben ik met t baasje even naar t buitenland geweest, nu was het niet ver naar de vreemde maar Goirle is ook buitenland, dus
Dinsdag was het baasje daar ook al geweest maar toen was m vergeten mee te brengen waar hij eigenlijk voor gegaan was. Het doel vergeten zeg maar !
Hij moest naar Luc een andere Drentenliefhebber/fokker die voor hem de Drentenbijbel meegebracht had .
Kennen jullie de Drentenbijbel van Janny Offereins niet ? Het is Hét standaardwerk over de Drentsche Patrijshond. Het baasje wilde hem al langere tijd aanschaffen maar nooit kwam het ervan. Nu Luc voorstelde het boek voor t baasje te bestellen greep die dadelijk, nu ja dadelijk, de kans.
Alleen dinsdag was hij het boek door al dat gebabbel gewoon vergeten , en Luc ook ! Dat krijg je als twee gelijkgestemde zielen aan de praat geraken, dan vergeten ze alles wat er rond hen gebeurt
Och, voor mij is er een ritje buitenland aan overgebleven, en das ook altijd meegenomen.
Moeder was druk in de keuke toeng ze inies kèihard riep:
"Vader, godis baute noar thuuske en mokt die zitplank is."
Vader roept trug: "Dor is toch niks mis me 't scheithuis."
dan moeder wer: "t is wel waor jong, mokket nei mor in orde."
Dus vader wer noar baute noar t weecee, bekeket is en roept wer trug: "Mengs, der is echt Hielemaol niks misme."
Moeder roept wer trug: "Nou, stekt auwe kop mor is in t schietgat."
Kekt goe rond en roept: "Mengs, in da gat is oek niks mis."
Moeder roept wer: "Nou den kommer mor trug out me aowe kop."
Vader wil zeine kop out t gat omhoog trekke en roept den beangstigend: "Moeder, helpt mei is, want het hor van miene board zit vast in een spleet van de plank!"
Het is de eerste maal dat we het baasje hoorden sakkeren op zijn schoon machien of met andere woorden de Mitsubishi waar we telkens mee naar Frankrijk rijden.
Gisterenavond moest hij nog wat gaan afgeven bij tante Rita, je weet wel, de koekjestante. Op zich geen probleem ware het niet dat de ganse tijd dat stom muziekske van de veiligheidsgordel bleef spelen !
En het baasje had keurig zijn gordel om. Dat doet m steeds, sinds dat het niet aandoen hem 50 euro heeft gekost. (toen heeft m ook gesakkerd en lelijke woordjes gezegd).
Dus het baasje is niet zo weg van die top hit en dat muziekske moest dus uit, maar hoe?
Hij was al aan de sporthal gestopt, de motor al eens afgezet, maar telkens helemaal geen verandering En dan gaat de ambetante mechanieker in ons baasje komen meedoen en dan gaat het van kwaad naar erger. Dat kan volgens hem niet dat het stom muziekske niet kan afgezet worden.
En toen ging m al die veiligheidsgordels inklikken. En toen, toen hé zag m dat er een zak met twee dikke courgettes en twee potten honing voor tante Rita op de passagierszetel stonden ! ! ! Toen m die zak tegen de grond zetten zweeg ook het muziekske !
En toen, toen hé zei m verdomme, verdomme, stom kieken tegen zichzelf
Regen en slijkpoten, wandeling tussen de buien door, justekes niet nat geworden maar dan even later een bui waar je beter van aan de kant van de weg kon gaan staan toen t baasje met de auto weg was.
Heros heeft pijn aan zijn staart, kwispelen is met moeite gedaan en als je er aan komt dan jankt m zachtjes. Hij lag vandaag nogal veel in zijn bench te slapen. Ziek is hij niet hoewel t baasje daarstraks een warme neus voelde. Dan maar koorts proberen nemen, maar dat doe je bij ons onder de staart en daar doet het pijn bij Heros. Dus lekker niet, vergeet het baas.
Als dat morgen nog hetzelfde is toch maar even langs het binnenhof onze dierenkliniek. Ons baasje wil namelijk na het weekend terug naar Frankrijk en dat met een hond die niet in orde is voor de volle 100 % trekt m niet aan.
Gisteren hebben we ook de formulieren voor het DNA onderzoek van de Sint Hubertus maatschappij (de KMSH) voor mij, Belle, en Hera op de bus gedaan. Als we nog eens een nestje willen fokken dienen die administratieve zaken in orde te zijn voor de dekking. Je kan dus ook maar beter voorbereid zijn. Als je met alles rekening houd, aanvraag, betaling, afspraak, en dat in combinatie met verblijf in Frankrijk kan je best goed op voorhand beginnen !
Je ziet het , het was vandaag van alles en nog wat, en morgen belooft van t zelfde laken een broek te worden
Om de kerk een beetje aantrekkelijker te maken, heeft meneer pastoor de hulp van enkele bouwvakkers ingeroepen. Alles verloopt vlot , tot zuster Ursula verneemt dat deze bouwvakkers tijdens het middagmaal hun boterhammen verorberen zonder een gebedje op voorhand.
Dat kan zo niet langer dacht zuster Ursula,en ze besloot de volgende dag, samen met de bouwvakkers haar boterhammen op te eten op de werf en hun terloops eens te zeggen hoe het moet.
De volgende dag om 12 uur stipt trekt zuster Ursula met haar knapzak naar de bouwvakkers, Maar helaas, de werkmannen waren vandaag al eerder in hun lunchpakket gevlogen. Stom van verbazing krijgt zuster Ursula bijna een beroerte als ze ziet hoe gretig de bouwvakkers aan het eten zijn zonder eerst hun schietgebedje gedaan te hebben
Maar allez mannen, dat kan toch zo niet,.... denken jullie dan nooit aan JezusChristus ? De werkmannen kijken elkaar aan en vragen aan elkaar : « Kende gij Jezus Christus jong? », « Kende gij dieje ? » iedereen zit met zijn mond vol tanden, tot op een gegeven moment de ploegbaas eraan komt « Hey, baas kende gij Jezus Christus ? » «Nee », zegt de baas, « Waarom ? »
« AWEL ., DIEJE ZIJN WIJF STAAT HIER MET ZIJN BOTERHAMMEN ! »
Zelf gemaakte remsporen, niet met de auto maar met twaalf Drenten poten. Beginnend aan de terrasdeur tot aan de keukentafel, of, als we goed mikken tot aan de ijskast. Voor dat laatste moeten we wel naast het tapijt onder de tafel glijden.
Wijzelf hebben van die twaalf zwarte lijnen op de keukenvloer weinig last maar t vrouwtje ziet er spijtig genoeg de humor niet van in. Spijtig hé
Aan de andere kant hebben we ook nog een baasje die ook niet echt vrolijk is van die slijksporen, maar die maakt dan weer van zijn oren omdat die zwarte sporen duiden op graafwerken in de tuin.
Dit hoofdbestuurslid heeft dit jaar al verschillende malen gepoogd van terug een ordentelijk gazonneke te voorschijn te toveren, maar erg succesvol is hij niet. Ofwel was de eerste maal het graszaad overjaars en waarschijnlijk al eens bevroren geweest. De tweede maal was nhet te droog na het zaaien en wij niet thuis om te sproeien. De derde maal groeide het gras wel, maar het onkruid groeide sneller alle gras verstikt.
En nu, nu het gras ietwat geworteld had leggen wij het tondersteboven, her en der verspreid maar altijd met de wortels naar boven en das volgens het hoofdbestuur ook weinig succesvol. En naar t schijnt krijg je van al die activiteiten weer vuil poten die dan weer voor remsporen zorgen t Is niet makkelijk hoor actieve Drent te zijn !
Zijn twee van de tien pupjes van de Drent Asya van Luc Van Den Heyning uit Goirle in Nederland. Via via kennen we Luc en t baasje had beloofd van eens naar het nestje te komen kijken. Dat heeft m dan ook deze voormiddag gedaan.
Uiteraard had t baasje zijn haast legendarisch nieuw Kodakske bij om een paar portretjes te maken.
Nu moeten we er bij vertellen dat Jucco eigenlijk al naar zijn nieuwe baasje is geweest en teruggekomen is. Niet omdat de baasjes Jucco niet meer moeten hebben , helemaal niet, maar omdat ze een reis hadden geboekt voor ze wisten dat Jucco in hun leven ging komen.
Rudy en Chris hadden gevraagd of Jucco terug een week bij Luc mocht komen tijdens hun reis. Want anders waren ze niet op reis gegaan en de reis geannuleerd. Dat zijn nog eens hondenvrienden zie
En zo is Jucco voor een week terug in Goirle bij zijn moeder en zus en we hebben het met eigen ogen gezien, het bevalt hem best. Rudy en Chris, als jullie in Jordanië het blog kunnen lezen, jullie kleinste stelt het wel, zééér wel.
Ja, wij doppen nog mee, of anders gezegd , wij sparen nog steeds recycleerbare schroefdopjes van drankflessen.
Wij sparen deze dopjes omdat een groep vrijwilligers deze dopjes inzamelen om te verkopen aan een bedrijf dat er duurzame paletten van maakt. Maar enkel de schroefdopjes komen daar voor in aanmerking.
De opbrengst van de verkoop van deze dopjes gaat naar het Belgisch centrum voor geleidehonden te Tongeren. Deze organisatie verzorgt de opleiding van geleidehonden, wat op zich een dure zaak is.
Vermits honden onze passie en hobby is werken wij graag mee aan deze actie en we pogen ook anderen aan te zetten dee actie te steunen.
Op de foto de opbrengst van een warme, dorstige, zomer in de Franse Charente, aangevuld met dopjes die in de familie ingezameld zijn. Vorige maal toen we de dopjes naar het verzamelpunt brachten was het echt een internationaal gebeuren. Toen brachten we Belgische, Nederlandse, Franse en Londense dopjes weg, allemaal bijgehouden door mensen die het project ook genegen zijn en soms zeventig kilometer rijden om hun dopjes bij ons af te leveren.
Wat en hoe het allemaal gebeurt met de inzameling en het doel van de inzameling kan je hier op deze site lezen:http://www.dopjesactie.be/
Jullie sparen toch ook mee voor het goede doel ?...
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
