Ze missen haar…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nog maar een paar uren is ze terug naar haar baasje en moeder Belle,  Hera en Heros missen Kibbels nu al.

Gisteren lagen Belle en Kibbels nog meer dan zeven uren naast en soms op elkaar op de achterbank van de auto. Uren aan een stuk hebben ze rug tegen rug gelegen… En nu is ze er niet meer, ons trio geraakt er niet wijs uit.

Tien dagen hebben ze van ’s morgens tot ’s avonds laat samen opgetrokken, gespeeld, geravot en muizen opgegraven. Kibbels was goed opgenomen in de groep en naargelang ze langer bij ons was durfde ze ook meer zich mengen in het groepsspel.

Wat voor onze baasjes nog het meest is meegevallen, ze hadden er het meeste schrik voor, was het samen eten. Het gebeurt nog al eens dat er aan de etenkom het eerst ruzie ontstaat. Niets daarvan, Kibbels kon goed weg met wat er in haar kom verscheen en was ook steeds als eerste er mee klaar. Geen van ons trio maakte ook maar even aanstalten om het eten van Kibbels voor zich op te eisen.

Ook bij het spelen was er nooit ruzie, zo heeft Kibbels, sterk als ze is, Hera verschillende malen de kamer rond gesleurd. Aan beide zijden van een oude sok sleurend konden Hera en Kibbels uren bezig zijn met elkaar de loef af te steken. Meestal was het Kibbels die “aan het langste eind trok”.

Binnen twee weken zien ze elkaar terug op de terugkomdag. Dan hopen we alle pups van het februari nestje samen met hun baasjes terug te zien . We gaan er voor hondjes en baasjes een fijne dag van maken waar ze alle nog lang over gaan spreken.

De grote halfbroers en zussen van nu drie jaar oud gaan trouwens ook daar zijn. 15 nakomelingen van ons Belle, ze gaan weer wat hebben om over “te klappen” in ’t dorp…

Belle & co