De puppenkrant 02-10-2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ons baasje heeft gelijk gekregen,het is gaan regenen vannacht, niet zwaar maar toch een flinke bui. Hij kon het gisteren al merken dat er water in de lucht hing. Niet één van ons vier is gisteren in de vooravond op een behoorlijks wijze mee gaan wandelen.

Trekken sleuren van links naar rechts. Een sigaar neerleggen in iemands voortuin… allemaal zaken die ze normaal niet doen. Zelfs Hera en Heros, broer en zus, die gewoonlijk de rustigste wandelaars zijn, hadden het zot in hun kop. Geen rechte voor viel er mee te ploegen. Bij aankomst stond het baasje gans in ’t zweet van in de leibanden te hangen.

Nadien viel de training, hoewel het een korte was door de invallende duisternis goed mee. Lucy deed netjes wat van haar gevraagd werd.

Vandaag is het weer spelen geblazen, maar wel op zo’n brute wijze dat het gras van het gazon tegen de grote venster vliegt. Ook de kousen met een knoop in, vroeger baasjes sokken maar nu trekspul voor de honden geworden krijgen het zwaar te verduren.

Wanneer Belle en Heros trekwedstrijd houden staat Lucy die twee luidkeels aan te moedigen (of wiel ze zelf die sok ?). Stilletjes is het hier zelden in huis, maar dat hadden jullie waarschijnlijk al wel begrepen.

De foto’s zijn van Lobke en Siebe in Zeeland.

Belle & co

Verslag uit Zeeland van Siebe en Lobke

Lieve mams,

Vandaag was het dan de eerste dag van een heleboel dagen dat het baasje lekker thuis is. We zijn gelijk de hele dag weggeweest, op bezoek bij oma in Zeeland.

Onderweg er naartoe hebben we moeten stoppen om de auto schoon te maken. Ik was weer zo verschrikkelijk misselijk dat ik een heleboel moest overgeven, en dat stonk ook nog behoorlijk.

Maar eenmaal bij oma voor de deur was ik weer blij, want we gingen eerst wandelen langs de zee voordat we bij oma naar binnen gingen. We zijn niet op het strand geweest, maar wel over de boulevard en de glooiing gelopen. Er zijn daar heel veel interessante luchtjes, en heel veel meeuwen. We mochten alleen niet te dicht bij het water komen omdat het daar gelijk diep is, en er een hele sterke stroming staat. Ook zijn de keien die daar liggen erg glad, dat heb ik al gemerkt toen ik toch probeerde even snel naar beneden naar het water te gaan, ik maakte een slippertje. Oma stond het vanuit haar woonkamer allemaal te bekijken. Ik heb me maar even van m’n beste kant laten zien door voor een keertje goed naar m’n baasjes te luisteren. Nu denkt oma dat ik een heel braaf drentje ben, nou ja, we laten haar maar even in de waan....

Mam, heel veel kusjes, ook voor oma, oom Heros en Lucy. En natuurlijk ook voor jouw baasjes.