De puppenkrant 08-10-2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag weinig bijdrage van de hoofdredacteur in uw dagelijkse puppenkrant. De reden… er is van het vrouwtje van Cartouche en Lennaert een biografie van Cartouche geleverd die veel verklaart over het karakter van de twaalf pups.

Dat was eigenlijk de link die we nog misten in de gedragsanalyse van het dozijn “terroristen” die nu verspreid zitten over de lage landen aan de zee.

Verbaas je net zo als wij, over de kuren van brave vader Cartouche.

Lobke van haar kant, geeft dan weer verslag van de belevenissen tijdens de zondagse jachttraining.

Belle & co

Lees hier alles over de bendeleider van de “bende van Cartouche” 

Hallo allemaal,

Hier een ongebruikelijke bijdrage voor het blog. Karin daagde mij uit om iets meer over Cartouche te vertellen omdat die al wijselijk 6 maanden zijn mond houdt en alle ondeugd en fratsen van de pups op het bord van die lieve Hera terecht komt. Het blog is natuurlijk van Jan en Simonne, en dan gewijd aan de puppy’s, dus niet zozeer aan toevallige passanten zoals een dekreu. Het laatste oordeel is aan Jan en Simonne…….wat misschien helpt is dat Cartouche al akelig dicht in de buurt komt van de Seniorenklasse, en dan past hij weer op dit blog.

Cartouche is per toeval bij ons terecht gekomen, we waren niet op zoek naar een dekreu maar gewoon naar een lieve familiehond die goed zou kunnen opschieten met onze zoon van 6, opa en oma in huis, onze ouwe bastaard reu van 12, Pukkie en Timo de kat. In eerste instantie hoorden we steeds “te wit” en was hij niet moeders mooiste. Dat trok al snel bij en de fokster maakte ons er attent op om eens een keer naar een show te gaan, en dat was zeker geen slecht advies. Dat was het uiterlijk, maar nu de rest…..

Tijdens de puppycursus bleek al gauw dat Cartouche nergens bang voor was en een eigen willetje had. Niet vervelend of agressief maar meer van “ik doe wat ik doe en vraag niet waarom”

Zijn neus vertelde altijd waar vreten was en pogingen om biologisch te tuinieren en zelf te composteren mislukte omdat hij altijd de inhoud uit de compostvaten haalde. Ook hield hij van Chinese lekkernijen zoals eieren die al een half jaar in de grond gestopt zaten nadat de kip ze 6 weken bebroed had. Chris is braaf 2 jaar lang met hem naar een cursus geweest in België, en hij haalde ook zijn diploma’s maar dan alleen omdat Cartouche op dat moment vond om dan toch zijn best te doen. De vader van Cartouche was Doerak, een door Rob Key gefokte reu, en we hebben van de eigenaar van Doerak gehoord dat deze opa echt wel zijn naam eer aan deed. Toen ik een keer klaagde over de wildheid van Cartouche zei hij “dat gaat over als hij wat ouder is”, Oh zei ik blij wanneer is dat? “als hij 6 of 7 jaar is” Cartouche was toen 16 maanden, maar ik moet zeggen, het laatste jaar is hij een stuk rustiger.

Ja wij hebben ook al vele wild west scenes met Cartouche beleefd, zoals die keer dat hij een hele kudde koeien door 3 drie draden heen joeg en hijzelf werd achternagezeten door een kudde wilde paarden met veulens. Wij wonen in het grensmaasgebied en daar lopen allemaal kuddes wilde paarden. Hij ging er van door en we konden hem niet volgen. Toen zagen we in de verte een National Geographic scene van een kudde paarden die een harige witte lefgozer insloten. We waren te ver weg om in te grijpen en renden, en schreeuwde ons de longen uit het lijf en vreesden het ergste. Cartouche was minder onder de indruk hij ging tussen 2 houten hekken zitten om wild tegen te houden en ze konden net niet bij hem. Woest en wild hadden ze staan briesen en hem helemaal vol gesnotterd. Het scheelde echt maar centimeters. Toen we puffend aankwamen en de paarden weg waren dachten we van die heeft zijn lesje wel geleerd, maar nee hoor, hij beschouwd ze nog altijd als domme kuddedieren die je even in de hak moet bijten en hup het hele zaakje slaat op hol. Maar zijn onverschrokkenheid heeft ook goede kanten. Tijdens een vakantie in Normandië gingen we naar het eiland Saint Michel. Waarschijnlijk had iedereen die dag besloten hier naar toe te gaan want het was druk, druk zo druk. Je kon geen kant meer op en de straatje raakte verstopt. Er was nog net geen paniek, mensen werden boos en kinderen begonnen te huilen. Tussen al die duizenden benen zat ook Cartouche geklemd. Er werd steeds tegen hem aan gelopen, ze trapten op zijn staart, maar hij gaf geen krimp. Behoedzaam zocht hij voor ons de ruimtes en leidde ons uit de hysterisch wordende massa.

Verder is hij precies wat wij wilden, een lieve, sociale, goedzakkige, pluizige knuffelbeer die nog altijd zijn mannetje staat, en het lopen van een show meer iets voor opgedofte poedels vindt. Dit is weer terug te lezen in zijn laatste beoordeling van de Clubmatch, en dat zal ook wel niet veranderen: “Ringgedrag kan beter ten opzichte van andere honden” . Doe dit samen met het optreden van Hera, dat wordt omschreven als het hilarische hoogtepunt van die dag!

Tja, van wie hebben de pups hun karakters “Ik hoop en weet van allebei”

Groetjes,

Jeanny

Ook Lobke schreef deed vandaag haar duit in het krantenzakje

Hoi Mams,

Alweer was het een feestje vandaag. Dat begon vanochtend al toen ik weer naar de puppyjachttraining mocht. Ik heb het daar heerlijk naar m’n zin gehad. Er lag weer een overdaad aan konijnenkeutels en andere lekkere dingen. Ik heb m’n maagje er goed mee gevuld. Vandaag hebben we voor de eerste keer echt kennis gemaakt met wild. We moesten verwaaiing krijgen, en dan naar het wild gaan. ‘k Weet niet wat verwaaing is, maar in ieder geval rook ik een paar keer iets wat m’n belangstelling had, en ging dan maar eens kijken wat dat was. Ik heb aan een eend, een duif en een kraai gesnuffeld. Er was één pup die het ook oppakte, maar dat vond ik nog een beetje eng. Later ben ik nog met m’n vrouwtje gaan wandelen daar, terwijl Siebe aan het trainen was. Na afloop zijn we nog even gebleven, want het baasje was jarig vandaag, en dan moet er getrakteerd worden. Eenmaal weer thuis kwam al snel het bezoek. Ik heb ze allemaal een ‘’beurt’’ gegeven, zodat ze wisten dat ik óók aanwezig was.

Nu ben ik best wel moe, ga nog eventjes spelen, en dan slapen. Ik ga lekker dromen van keutels en andere lekkere dingen.

Lieve groetjes weer van Lobke.