De puppenkrant 27-10-2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zeven maanden geleden alweer dat ik moeder werd van twaalf puppy’s, zes perfecte teefjes en evenveel perfecte reutjes ! Een nestje waar ik nog steeds apetrots op ben en wat ik ook vorige zondag driemaal heb bewezen.

Toen zijn we in Limburg de eerste drie stambomen en DNA attesten gaan wegbrengen naar mijn pups. Ik kende Loek, Lilli-Lou en Lennaert zeker en vast nog.

Na vier november, wanneer de naweeën van ’t baasje zijn operatie achter de rug zijn en we met blaasstenen geen rekening meer moeten houden, gaan we er terug met de stambomen aan de slag. Ik kijk er alvast naar uit om terug aan de toer te beginnen, en ons hoofdbestuur zeker ook .

Het baasje plaatste gisterenavond nog een bericht om te melden dat er een Drenten reu van bijna vijf jaar te herplaatsen is. Voor Yoda zoeken wij een goed nieuw adres . Volgens de huidige eigenaar is Yoda een probleemgeval maar zo gaat het meestal. Dat wil niet zeggen dat Yoda in een andere omgeving hetzelfde gedrag vertoont. We hebben meer voorbeelden van waar het goed is gegaan dan omgekeerd.

De huidige eigenaar geeft ook aan dat er na de puppycursus met de hond nog weinig is gedaan en dat er geen tijd voor was.

Gelukkig krijgen we niet te veel Drenten te herplaatsen. Kijken jullie eens mee rond bij vrienden en kennissen, wie van hen een uitdaging niet uit de weg gaat en er uiteindelijk een fijne metgezel bij krijgt ?

Hera

Lobke heeft weer puberkuren volgens ’t vrouwtje…

Lieve mams,

Hier weer een berichtje van je brave Lobke. Braaf? Nou ja, af en toe. Vrouwtje is heel trots op mij omdat ik opeens netjes (?) aan de lijn mee loop. Tot eergisteren trok ik net zo hard aan de lijn zoals volgens jouw baasje ook gedaan wordt door Lucy. Uitlaten was voor mijn vrouwtje geen pretje meer. Totdat ze laatst iets las over Lana en schijfjes. Ze herinnerde zich opeens dat ze die dingen ook nog ergens had liggen. Nou, 1x gebruiken heeft me geleerd dat ik beter kan stoppen met trekken. Af en toe vergis ik me nog even, maar dan hoor ik uit haar jaszak een rammelend geluidje komen, en ga ik snel weer bij haar lopen. Dan krijg ik ook wat lekkers. Nu moet ik alleen nog leren netjes naast te lopen. Ik loop steeds voor haar voeten, en dan valt ze bijna over me. Vrouwtje zegt dat ik een afwijking naar rechts heb, en dat ze m’n poten gaat laten uitlijnen, nou ja zeg! Dat is dus mijn brave gedeelte. Voor de rest doe ik eigenlijk van alles om NIET braaf te zijn. Oefenen voor de training? Laten ze de oefeningen lekker zelf doen, er zijn andere dingen die m’n aandacht vergen. In luisteren heb ik tegenwoordig niet zo veel zin. Gisteren heb ik bij het water een vogel gevonden die in staat van ontbinding was. (woorden van mijn vrouwtje) Die ben ik eens lekker op gaan eten. Mocht niet, en er werd driftig gefloten in de hoop dat ik terug zou komen, maar dat deed ik lekker niet. M’n maaltje zou dan worden afgepakt, doeiiiii, ik mag óók geen eten van de baasjes afpakken. Ik heb hem lekker helemaal zelf opgegeten.

Voor vandaag was dit het weer mam. Zullen jullie een beetje lief zijn voor jullie baasje nu die pijn in z’n buik heeft? En natuurlijk ook voor jullie vrouwtje, want die zit opgescheept met een man die pijn in z’n buik heeft.

Heel veel lieve kusjes voor mijn familie en het hoofdbestuur!

Je dochter Lobke.