De puppenkrant 14-01-2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag nog eens een berichtje van een hondje uit het K-nestje van februari 2011. Sybille het vrouwtje van Kato meldt ons dat het nog steeds super gaat met “ons” Kato.

Kato staat hier in ons geheugen gegrift van het moment dat ze in de werpkist viel tijdens de bevalling van Belle op 27 februari 2011. Midden tijdens de bevalling van de negen pups kregen we telefoon van een dame die informeerde naar een pupje… Het moet zowat de kortste en minst beleefde telefoon geweest zijn in jaren, “madam, bel binnen twee uren nog eens terug, ‘k sta hier midden in een bevalling van ons Belle” En toeval of niet, het zesde pupje dat toen geboren werd, is ook het pupje dat naar Sybille is gegaan. Dat was toen letterlijk “geboren op bestelling”.

Dat Kato midden vorig jaar gesteriliseerd is, was in samenspraak met ons. Er zijn al twee teefjes van Sybille aan melkklierkanker gestorven en de schrik voor een derde geval zit er goed in bij Sybille. Die schrik is nu weg en Kato leeft tot plezier van ieder daar, heel gelukkig met de andere twee honden van het gezin.

Van Ilse, het vrouwtje van “onze Louis” kregen we een email dat die ook op het punt staan zich in te schrijven in een jachtopleiding bij Jac Orion te Heurne. We zijn er zeker van dat die cursus voor beide een succes gaat zijn. We hebben er hier gisteren nog over geschreven dat Lucy, Libre en Lando, broer en zussen van Louis, met zoveel overgave aan hun lessenreeks bezig zijn.

Hieronder de boodschap van Sybille.

Belle & co

Beste Jan en Simonne,

Een mailtje met een late nieuwjaarswens. Het is er dit jaar niet van gekomen om kerstkaartjes te schrijven, maar een mailtje is ook wel geschikt om jullie een mooi, gezond en tevreden 2013 toe te wensen. En heel veel succes met de kennel natuurlijk! Als het allemaal honden worden van het kaliber van onze Kato, dan kan dat niet stuk.

Het gaat prima met Kato. De sterilisatie heeft haar gelukkig in geen enkel opzicht veranderd: ze is nog steeds even mooi, haar vacht nog even glanzend, haar karakter gelukkig ongewijzigd. En ik ben blij dat ik me geen zorgen meer hoef te maken om melkklierkanker, al vind ik het wel jammer dat ze nooit een nestje zal kunnen hebben. Maar we moeten realistisch zijn: ik zou er toch ook de tijd niet voor hebben in deze fase van mijn leven. Opvallend aan Kato vind ik dat ze in vergelijking met de andere honden ontzettend actief en speels blijft. Dat vind ik wel heel leuk. Ze is ook erg zacht van karakter, heel lief en erg aanhankelijk, terwijl ze toch ook veel karakter heeft. We zijn onlangs naar de zee geweest, waar ze vrij mocht rondlopen: schitterend was dat! En ze kwam goed terug als ik haar riep. Ik hoop er bij te kunnen zijn, bij de bijeenkomst die jullie organiseren. Het zou ook fijn zijn om de broertjes en zusjes van Kato terug te zien.

lieve groeten,

Sybille en Co