De puppenkrant 24-01-2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ze
verzinnen maar wat die baasjes, daar was onze baas aan het denken toen hij het
onderstaande bericht van Lobke nog eens na las. Kwijlebabbel daar hoort
minstens een verklaring bij. Dan is onze baas en Eva van Lana volgens ons toch
duidelijker Talibanteef en Kamikazeteef het laat niets aan duidelijkheid
over. Ook in Roosteren hebben we al bijnamen gehoord als de grote (Lennaert
die eigenlijk de kleinste zou moeten zijn) en zijn vader den dikke . Nu hoopt
ons baasje dat m dat goed begrepen heeft want het is weeral eventjes geleden
dat Lennaert zo oneerbiedig over zijn vader heeft gesproken.
Wat het
dagelijkse wandelen betreft, dat gaat met de dag moeilijker, voor de baasje in
elk geval toch. t Baasje is gisteren met zijn klikken en klakken tegen moeder
aarde gekwakt. Een ijsplek onder de sneeuw was de oorzaak dat hij languit
tussen Hera en Heros ging liggen. Die twee keken eens raar en dat was het !
Medelijden ? Niks van gemerkt zegt het baasje evenmin als hulp bij het opstaan
wat niet makkelijk was met die gladde ondergrond. Als t baasje nog eens
geboren wordt dan vraagt m ook hondenpoten zegt m, dat schuift een pak minder
dan botten (laarzen in NL) van Aigle, was de les die aan de wandeling vast
hing.
Belle
& co
Het verhaal
van Kwijlebabbel
Lieve mams,
Ik doe maar weer eens een poging mn vrouwtje voor
secretaresse te laten spelen. Eerdere pogingen deze week zijn mislukt, helaas.
Ze hebben hier weer een nieuwe naam voor me bedacht:
Kwijlebabbel
.*^&%$#***!! Weet je hoe dat komt? Sinds een tijdje wordt er
hier weer zelf brood gebakken. En dat is lekker!!!!!!!! Als mn baasje het
brood aan het snijden is, zitten Siebe en ik op de eerste rang héél lief te
zijn (jaja!) Alleen de geur al van het brood doet me letterlijk het water uit
de mond
eh..bek, lopen. Vandaar dus mn nieuwe naam, ze verzinnen hier steeds
weer wat anders, grrrr.
Verder kan ik wel zeggen dat ik een beetje vaste verkering
heb gekregen met die spetter van een drent die ik hier heb ontmoet. We zien
elkaar bijna dagelijks. Als hij mij ziet lopen weet ie niet hoe snel hij naar
me toe moet rennen, hoe ver het ook is. Ik niet naar hem hoor, je moet die
kerels niet gelijk het idee geven dat ze ik weet niet wat zijn, daar krijgen ze
alleen maar verbeelding van. Misschien over een tijdje
..
Verder niet veel nieuws te melden, mam.
Geef het hoofdbestuur en mn familie maar weer een lekkere
lebber, en eh
..beetje lief zijn voor oom Heros, hè!!
Je Lobke.
|