De puppenkrant 17-02-2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Voor de niet Drent eigenaar is onderstaand bericht van Lennaert/Jeanny misschien wat raar maar voor ons, Faes roedel de normaalste zaak van de wereld. Belle die met haar zeven jaar het soms al wat rustiger doet zoals Cartouche en al de rest is de hevigheid zelve. Ook de hulpvaardigheid in de tuin is voor een Drent spreekwoordelijk. Ook onze baas staat er steeds op te kijken hoe wij met lange dikke en dode takken uit de kersenbomen door de tuin zeulen als hij weer eens met zaag en takkenschaar in de boom zit.
Onze baas is daar best tevreden mee want we trekken de takken steeds dichter bij de plaats waar de aanhanger staat. Die laadt ons baasje dan met de takken om weg te brengen naar het containerpark. Maar daar in Frankrijk heet dat déchetterie .
Lucy durft al eens een tak mee tot aan huis te sleuren, alles samen toch een goede honderd meter ver, vanuit het achterste deel van de tuin. Aan de voordeur kan ze dan makkelijk een halve dag op dat dode kersenhout liggen kauwen. Goed om een stevig gebit te krijgen zegt het baasje en giftig is dat hout niet, dit in tegenstelling met sommige tropische houtsoorten, waar we dan wel goed voor oppassen dat ze het niet te pakken krijgt.
Iets gans anders dan nog, ons baasje is veel in de weer om de wandeling van volgende zondag voor te bereiden. Vermits er al meer dan 50 inschrijvingen waren, het Drentenbestuur inbegrepen, gaat het baasje de grote witte tent van de vereniging bij plaatsen aan het wijkhuis. Hij gaat daar uiteraard verwarming in voorzien zodat ook de mensen die hun hond niet in de auto willen laten, kunnen mee eten samen met hun troetel (in het wijkhuis mogen om hygiënische reden geen honden binnen).
Dus
, als er nog mensen willen deelnemen aan de kaawpollekeswandeling, dan snel inschrijven want woensdagmorgen plaatsen we de bestelling voor het aantal mee eters aan het frietkot.
Tot ziens volgende zondag in de Kempische bossen samen met vijftig Drenten ?
Belle & co
Na de carnavalsgekte schrijft Lennaert
Hallo familie,
Nu de kolder is verdwenen staan we weer allemaal met 2 en 4 beentjes op de grond. Vanmorgen heeft het vrouwtje wat fotos gemaakt van mij en Paps. Vooral naar Paps, onze held wordt regelmatig geïnformeerd hoe het met hem is en of er nog fotos beschikbaar zijn. Bij deze! Het gaat dus om Paps, ik ben alleen maar vulling. Stiekem heb ik er een foto tussen gefrommeld waarop je ziet dat ik toch wel enorm gegroeid ben, Paps lijkt wel een DwergDrent.* Eigenlijk is het een mislukte foto, maar toch leuk.
Paps oogt wat strammetjes de laatste tijd en hij slaapt best veel. Vrouwtje houdt hem wat extra in de gaten. Het komt natuurlijk ook door mij, de jonge vent, die met lichte atletische tred door de tuin draaf, dan lijkt zon witte beer al snel wat ouder.
Deze week hebben we geholpen met het snoeien in de tuin, dat wil zeggen wij hebben de gesnoeide takken helemaal door de tuin verspreid, en daar waren ze niet zo blij mee, toch weer dubbel werk. Hoewel het koud en guur weer is ruik je toch al flarden lente. Ook de vogeltjes beginnen al aarzelend andere melodietjes te brabbelen. Het is nu wachten op de merel! Als hij voor de allereerste keer zijn mooiste merel lied zingt dan is het voorjaar niet meer ver. Vanmorgen zaten in de tuin 2 mannetjes merels op de grond een rare loopdans te doen. Ze waren zo gefixeerd op elkaar dat ik heel dichtbij kon komen en er een bijna te pakken had.
Lieve familie,
Tot snel.
Jullie Lennaert
|