|
De puppenkrant 26-03-2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gisteren, met the day after was het hier stilletjes in Drentenroedelland. Je moest al hard actie roepen om enige beweging in de oogleden van Belle, Hera, Heros en Lucy te krijgen. De familiebijeenkomst heeft zo zijn sporen nagelaten in Drentenland, want niet alleen bij ons ging het er op dezelfde wijze aan toe luidens de verhalen die we hier in de mailbox vonden.
Nu is het ook zo dat het hoofdbestuur uit de zelfde overwegingen niemand heeft willen forceren. Het was meer een geval van laat mij gerust, dan laat ik jou ook gerust en iedereen was tevreden met die stille overeenkomst !
Zo stilaan valt alles terug in zn plooi, de rekeningen zijn betaald, de zaal was al opgeruimd en gepoetst de avond zelf door Dymphna van onze Harry en het frietkot is al onderweg naar een volgende manifestatie. Volgens Johan zou je die binnen twee weken ergens zien staan op een drukke Franse Alpenflank, Alpe DHuez genaamd
Dat het Drentenleven zich normaliseert gaan we dadelijk merken, Lucy gaat dadelijk naar de gehoorzaamheidstraining. Hopelijk bakt ze er meer van dan vorige week. Dat was volgens het baasje verloren geld dat hij beter had kunnen gebruiken om haar oren te laten openen of ontstoppen. Aanhankelijk is onze floddermie in elk geval genoeg. t Baasje heeft al tweemaal moeten ingrijpen of ze had met haar kop op het toetsenbord van de laptop gelegen. Hoe het bericht er dan had uit gezien
je wil het waarschijnlijk, net als onze baas niet weten.
Ook uit Oud Turnhout komt nog een deugddoend bericht van de Landokes, of zijn het de Wouterkes die ons het volgende schreven
Belle & co
Van Lando & co komt dit bericht
Maanden hebben we ernaar uitgekeken en (eer*)gisteren was het eindelijk zo ver: de Faes-terugkomdag! Een ongelooflijke namiddag hebben we er beleefd: eerst een mooie wandeling waar Lando helemaal uit zijn dak kon gaan met zijn familie, een uiteenzetting van Nelly waar zelfs Maaren en Thiebe hun mond bijna van openviel en dan de lekkere frietjes en nagerechtjes. Jan en Simonne, een hééééééééééééle dikke merci om dit jaarlijks op poten te zetten want wat jaren geleden klein in jullie living begon is ondertussen al een heel evenement geworden hé, petje af!
Het mooiste van het hele gebeuren is dat het één grote Faes-roedel-familie is. De groepjes blijven nl niet beperkt tot de nestjes, maar het klikt ook onderling zeer goed tussen de eigenaars van alle nestjes. We hopen dan ook dat we dit met z'n allen nog vele jaren mogen blijven doen!!!!
De Wouterkes en Lando
*nvdr, gisteren geschreven, eergisteren zondag gebeurd
|
Ik ben Jan
