|
De aardappeleters
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Waar onze baas zoal aan denkt wanneer hij in de tuin aan het werken is. Je kan het onmogelijk radenwant het is vrij cultureel en soms staat m verbaasd van zichzelf.
Niet vandaag want vandaag lagen zijn gedachten gewoon voor de hand, maar wel heel letterlijk. Zijn gedachten gingen naar een Hollander (zoals wij van oorsprong) met maar één oor (wij hebben er wel twee, maar soms gebruiken we er geen één) en hij liet zich onderhouden door zijn broer (wij hebben ook vanzeleven nog geen klop uitgericht) en hij schilderde wat wij al enkele dagen met veel overgave doen: aardappelen eten ! wij hebben dus veel gelijkenis met Vincent van Gogh !
Al enkele dagen, zolang als ons baasje zelf aan het werk is in de La Magdeleines grond. Van vorig jaar zijn er nog wat aardappelen in de grond blijven zitten wegens te kleine oogst en moeite niet om te oogsten .
Nu na een jkaar extra in de grond zijn dat toch grote aardappelen geworden en wij, Belle & co, lusten die als waren het knapperig gebakken frietjes.
Nu de motoculteur de grond in de tuin heeft omgewoeld liggen die aardappelen zo maar voor het oprapen voor ons. En wat is nu plezanter dan opeten wat maar voor het rapen ligt.
Wat wel opmerkelijk is, ons baasje dacht wij dan s avonds haast geen honger zouden hebben, maar niets is minder waar. Zeg maar dat wij die aardappelen als voorgerecht of als amuse gueule beschouwen.
Zolang er geen zieken komen door de rauwe aardappelen of wanneer we ons gaan tegoed gaan doen aan zijn plantgoed laat ons baasje maar betijen, we doen ten langen leste er geen kwaad mee
Belle & co
|
Ik ben Jan
