De dag begon vroeg vandaag…

Hebben jullie dat nu ook ? Dat er om zeven uur in de ochtend aan de voordeur wordt gebeld, en dat jouw eerste woorden van de dag een groffe aanroeping is van het opperwezen ?

Dat was wat ons hoofdbestuur deze ochtend overkwam… Aan de andere kant van de voordeur stonden enkele duistere figuren, verkleed als bedevaarders uit vervlogen dagen voor Santiago de Compostella .

Jeanny, Hilde, Karin, Ute, Agnes, Louis, Jan, Chris, J-P stonden voor de deur om ons hoofdbestuur mee te nemen voor een bedevaart van 2.400 km naar het bekende bedevaartsoord in het Spaanse Gallicië.

Dat was echter maar een voorwendsel om ons baasje “uit zijn kot te krijgen” om een viering voor zijn nakende 65° verjaardag op poten te zetten.

Met frisse tegenzin (zonder degelijk ontbijt is ‘m niet te genieten) vertrok ons baasje op wat een oefentocht zou zijn  als voorbereiding op de grote bedevaart.

De tocht ging al na één straat de verkeerde richting uit. Dat was meer de weg naar Scherpenheuvel dan naar S. d.Compostella ! Daar loopt een professionele kilomter vreter als ons baasje niet in en al dra werd het hem duidelijk dat het allemaal maar smoesjes, halve waarheden en hele leugens waren geweest. Al die mail’s waarin de grote bedevaart gepromoot werd waren dus van begin tot einde nep geweest.

Ons baasje was er ondertussen achter gekomen dat ons vrouwtje ook in het complot zat en dus net zo schuldig was als de leden van het godsdienstige leugenaars gezelschap !

Wanneer we terug thuis kwamen zag de oprit er ook gans anders uit dan bij het vertrek. Slingers en guirlandes waren tussen al de geparkeerde auto’s gespannen. De buren keken al raar… eerst een zootje verkleed ongeregeld aan de deur van de Faes. Al een geluk dat ze vergezeld waren van hetzelfde soort honden als die “de Faes” elke avond naar het bos toe sleuren.

Eens binnen bleken de deelgenoten van de bedevaart die de meest vreemde redenen hadden ingeroepen om niet mee te hoeven gaan wandelen de tafel te hebben gedekt als feesttafel voor een copieus ontbijt/brunch.

Ja… als ons baasje zijn buik goed vol heeft, zeker ’s morgens dan kan ‘m de tocht naar Santiago vlotjes aan, maar toen wilden de anderen niet meer. Die wilden alleen nog maar straffe verhalen vertellen over de tocht die nog niet eens begonnen was. Moppen over Hollanders en appelpitjes vertellen, en  de mogelijke moeilijkheden voor onderweg.

Er is veel gelachen en het baasje heeft dit jaar goed acht dagen te vroeg zijn verjaardag gevierd. Volgende week in La Magdeleine gaat hij dit waarschijnlijk nog eens lichtjes overdoen…

Belle & co